fbpx
Συλλογικό έργο: «Ημερολόγια καραντίνας»

Συλλογικό έργο: «Ημερολόγια καραντίνας»

Ο κορονοϊός αποδείχτηκε πηγή έμπνευσης για πολλούς νέους συγγραφείς και ανέδειξε ταλέντα στον διαγωνισμό που διοργάνωσε ο Ιανός.Έλαβαν μέρος 1.115 συγγραφείς, «όλων των ηλικιών και όλων των γενεών». Ο Γιάννης Ξανθούλης, ο Διονύσης Μαρίνος και ο Κωνσταντίνος Μπούρας ανέλαβαν να φέρουν σε πέρας τον άθλο της ανάγνωσης 1.115 κειμένων και να επιλέξουν τα 50+9. Στο «Αντί προλόγου», ο Ξανθούλης επιβεβαιώνει ότι «αψευδής μάρτυρας ήταν ο… οφθαλμίατρος και ο οπτικός των τριών μελών της κριτικής επιτροπής».

Ο Ξανθούλης, ένας από τους πιο δημοφιλείς σύγχρονους Έλληνες μυθιστοριογράφους, κι επίσης συγγραφέας μεγάλων θεατρικών επιτυχιών και βιβλίων για παιδιά, δημοσιογράφος με μακρά θητεία σε περιοδικά, εφημερίδες και ραδιόφωνο. Bιβλία του έγιναν τηλεοπτικές σειρές, ταινίες και μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες.

Ο Διονύσης Μαρίνος, δημοσιογράφος και κριτικός λογοτεχνίας, έχει γράψει δύο μυθιστορήματα, μία νουβέλα, δύο ποιητικές συλλογές –για τη μία εξ αυτών, με τον τίτλο Ποτέ πια εμείς, έλαβε το Βραβείο Κοινού Public–, μία συλλογή διηγημάτων και διδάσκει δημιουργική γραφή.

Ο Κωνσταντίνος Μπούρας, άνθρωπος με πολλά ταλέντα, πολλά πτυχία και ων ουκ έστιν αριθμός ιδιότητες. Συγγραφέας σαράντα βιβλίων, κριτικός θεάτρου και βιβλιοκριτικός, διπλωματούχος πολιτικός μηχανικός, αριστούχος του Τμήματος Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστημίου, αριστούχος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος θεατρολογίας του γαλλικού Πανεπιστημίου Paris II, αρθρογραφεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Έργα του έχουν μεταφραστεί και παιχτεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, με θέματα αρχαιοελληνικά και Κρίσης.

Ο Ξανθούλης, για να επανέλθουμε στον συντάξαντα το «Αντί προλόγου», παρατηρεί ότι τα κείμενα των συμμετασχόντων στον διαγωνισμό «έθιγαν θέματα μεγάλου κοινωνιολογικού ενδιαφέροντος, με συναισθηματικό αντίκρισμα διόλου ευκαταφρόνητο. Το σύνολό τους συνιστά ένα πεζογραφικό πανόραμα της ελληνικής κοινωνίας για τον καιρό της καραντίνας, λόγω κορονοϊού, όπου ο αναγνώστης, εκτός από το λογοτεχνικό θα βρει και κοινωνιολογικό, εθνολογικό, θρησκειολογικό, πολιτικό και δημοσιογραφικό ενδιαφέρον ιδιαίτερα έντονο». Πιο συγκεκριμένα, ο Ξανθούλης επισημαίνει ότι στα διηγήματα κυριαρχεί το θέμα του ανακαθορισμού των αξιών, της συμφιλίωσης του εαυτού μας με τους άλλους, της συμπεριφοράς απέναντι στους ανθρώπους και στη φύση, ειδικά, της οποίας διασαλεύτηκε η οικολογική ισορροπία από την ανθρώπινη ασυδοσία. Επίσης, αναφέρεται στον τρόπο της βαθμολόγησης και της επιλογής των διηγημάτων, σχολιάζει λάθη, συγγνωστά και μη. Με χιούμορ, πάντα, και όπως τον ξέρουμε, και από τα γραπτά του και από τον φυσικό, διά ζώσης, λόγο του, εύχεται να επαναληφθεί ο διαγωνισμός και κλείνει με την παραδοσιακή ευχή «και του χρόνου με υγεία» και την αρχαιοπρεπή «έρρωσθε».

Και τώρα πια είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε το… τέρας με τα 59 κεφάλια. Με αλφαβητική σειρά στο βιβλίο, αρχίζω από το άλφα και πάω προς το ωμέγα, στην τύχη.

Πρώτη η Νατάσα Αβούρη μιλάει στην «Αλλαγή εστίασης» για το ανεπίδοτο μήνυμα των ψυχών που δεν πρόλαβε ν’ ανθίσει, την αποξένωση των ανθρώπων γενικώς, για την ανάγκη επικοινωνίας ειδικώς και για τον κορονοϊό που μπορεί να μετατρέψει το παραλίγο εφικτό σε ανέφικτο… δυστυχώς.

Ο Ιωάννης Αποστολόπουλος γράφει για τη «δυσκολία να αναπνέεις» για τον αδελφό του, στον οποίο φορτώνει όλες τις ζημιές που γίνονται στο σπίτι, μέχρι που ανακαλύπτει ότι το «εγώ είναι ένας άλλος», όπως λέει χαρακτηριστικά ο Ρεμπό και αδελφό δεν έχει.

Ο Άρης Δεληγιάννης γράφει στο «Γραμμένο με μαρκαδόρους» για τον πατέρα που δεν του μιλάει πια στο τηλέφωνο (γιατί έχει σκοτωθεί), τη μητέρα που είναι ακίνητη κι αμίλητη στο κρεβάτι, τρεις μέρες τώρα (γιατί έχει πεθάνει) και για τον φανταστικό φίλο του, Ροδούλη, ο μόνος που του απόμεινε…

Η Αντιγόνη Κατσαδήμα γράφει για τον «μεγάλο ασθενή παγκοσμίως, ολόιδιο με το λευκό φλαμίγκο» που όταν «ο ουρανός ρόδιζε πέρα μακριά, υπήρχε και δεν υπήρχε».

Ο Κωνσταντίνος Κιούσης γράφει «Το ημερολόγιο του Νόρμαν» με τον έρωτα και τον θάνατο να εναλλάσσονται, αισθησιακά και τραγικά…

Ο κορονοϊός αποδείχτηκε πηγή έμπνευσης για πολλούς νέους συγγραφείς και ανέδειξε ταλέντα στον διαγωνισμό που διοργάνωσε ο Ιανός.

Η Άννα Κυρίτση γράφει για την «Κρουαζιέρα» που καθόλου κρουαζιέρα δεν είναι, πάνω σε κρουαζιερόπλοιο με κορονοϊό και μια αυτοκτονία… παραλίγο Άγκαθα Κρίστι.

Ο Ρωμύλος Ματζούρας προτρέπει «Μη φας παστό ψάρι». Πάλι σε πλοίο είμαστε, πάλι πεθαμένο έχουμε, στο Λαζαρέτο της Κέρκυρας βρισκόμαστε «τέταρτη μέρα καραντίνας…».

Η Χρυσή Μαρούση γράφει για μια ιστορία συζυγικής βίας. Με μια κρεμάστρα φονιάς, αυτόχειρας και κρεμασμένος στα περίπτερα, ο βίαιος που από μικρός έδειχνε τι έμελλε να γίνει και «λάτρευε να παίζει κρεμάλα».

Η Εύα Μπατιστάτου μεταμορφώνεται σε ένα «Κολιμπρί», όταν όλη η γειτονιά βρίσκεται στα όπλα στο μπαλκόνι: κιθάρα ο Αποστόλης, φλάουτο η Ροζαλία, μπουζούκι ο κυρ Ανέστης, μπαγλαμά ο Παναγιωτάκης, σαξόφωνο ο Πέτρος, ακορντεόν η Ηλιάνα. Απλώνει τα χέρια και πιάνει τις νότες…

Ο Γιώργος Μυλωνάς ανεβαίνει στο «Ταβάνι», κατατρομαγμένος από μία κατσαρίδα. Οχτώ μέρες και οι δύο αλληλοκοιτάζονται, μόνο που η κατσαρίδα είναι συνηθισμένη στα ταβάνια και στα εντομοκτόνα και το αναπνευτικό της αντέχει. Ο άλλος όμως; Κάφκα σκέτος!

Ο Χαράλαμπος Οταμπάσης στην άγλωσση γλώσσα της τεχνολογίας μάς αφηγείται την «Έξοδο» ενός απελπισμένου όχι από το σπίτι, αλλά από τη ζωή: Youtube.com/watch?v=Ue8GWjb-_CA… (απορία ψάλτου βηξ).

Η Σταματία Τσουρπούδη μάς μιλάει για τον «Θησαυρό» μιας γηραιάς γυναίκας και τον καταχρεωμένο Ιταλό κλέφτη που συγκινήθηκε από το «ti amo» στην κοσμηματοθήκη της. Ο μόνος θησαυρός είναι η αγάπη!

Η Χρυσούλα Φασουλή αναπαράγει την τηλεφωνική συνδιάλεξη μιας μάνας με κάποιον που τον θεωρεί γιο της. Κι εκείνος, αφού δεν μπορεί να την πείσει, ανταποκρίνεται στην πρόσκληση, με την ελεητική αξία του ψέματος: «Αν κοιμάμαι να με ξυπνήσεις, αγόρι μου. Μη φύγεις δίχως να σε δω». «Μείνε ήσυχη, μάνα. Μείνε ήσυχη».

Η Ελένη Χριστοφοράτου μιλάει για την ενδοοικογενειακή βία στο «Μάσκα 19» και μας κάνει να αναρωτιόμαστε, έπρεπε να έρθει ο κορονοϊός για να υποψιαστούμε τον οικογενειακό Μεσαίωνα;

Ο Γιάννης Χριστοφορίδης κάνει Ανάσταση βοηθώντας τη «Σπίθα» του να γεννήσει τα γατάκια της. «Η ζωή πάντα θα βρίσκει τον τρόπο, γιατί αυτός είναι ο σκοπός της».

O Marc C. da Costa παρατηρεί τη γειτονιά του που νεκρώθηκε και τηλεόραση δεν βλέπει. Ούτε να την ανοίξει και να συντονιστεί «στα αγγελτήρια θανάτου».

Ο κατάλογος είναι μακρύς. Συγχαίρουμε όλους όσοι έλαβαν μέρος στον διαγωνισμό και ειδικά τους 59, καθώς και τον Ιανό για τη θαυμάσια πρωτοβουλία. Και φυσικά για την ωραία Τζοκόντα με τη μάσκα που μας χαμογελά με τα μάτια στο εξώφυλλο…

 

Ημερολόγια καραντίνας
50+9 βραβευμένα διηγήματα
(Διαγωνισμός διηγήματος του Ιανού}
Συλλογικό έργο
Ianos Εκδόσεις
ISBN 978-618-5141-81-3
168 σελ.
Τιμή €8,33
001 patakis eshop


 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
ΚΡΙΤΙΚΕΣ > ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
Ελένη Καραγιάννη: «Το κόκκινο τάπερ»

Όταν έφτασε στα χέρια μου αυτή η πρώτη συλλογή διηγημάτων της Ελένης Καραγιάννη ήμουν βέβαιη, διαβάζοντας τον τίτλο, ότι θα ήταν γεμάτη αγάπη όπως ένα μαμαδίστικο «κόκκινο τάπερ» και δεν γελάστηκα....

ΚΡΙΤΙΚΕΣ > ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
Γιώργος Αγγελίδης: «Σκοτεινή κληρονομιά»

Η Σκοτεινή κληρονομιά του Γιώργου Αγγελίδη αποτελεί μια ενδιαφέρουσα αφήγηση, που συνδυάζει με δεξιοτεχνία τη φαντασία και το κοινωνικό δράμα. Ο συγγραφέας, μετά την «Τριλογία του φεγγαριού», αποφασίζει να...

ΚΡΙΤΙΚΕΣ > ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
Χρυσοξένη Προκοπάκη: «Αβαρής»

Το τελευταίο πεζογραφικό βιβλίο της Χρυσοξένης Προκοπάκη έρχεται για να διευρύνει τα όρια του αφηγηματικού λόγου και τον κάνει να εναγκαλισθεί μεθόδους και τεχνικές του θεάτρου και, συγκεκριμένα,...

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΕΙΣ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Διεύθυνση

Πτολεμαίων 4
(Πλατεία Προσκόπων)
11635 Αθήνα,
Τηλ.-fax: 210.7212307
info@diastixo.gr
ISSN: 2585-2485

ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ NEWSLETTER

Εγγραφείτε τώρα στο newsletter μας και μάθετε πρώτοι. τα τελευταία νέα για το βιβλίο και για τις τέχνες.

Με την επίσκεψη στο site μας, αποδέχεστε τη χρήση Cookies από το diastixo.gr, με σκοπό τη βελτίωση των υπηρεσιών που σας παρέχουμε.