fbpx
John Killian: «Αγριότοπος»

John Killian: «Αγριότοπος»

Για όσους δεν το γνωρίζουν, πίσω από το όνομα John Killian κρύβεται ένας γνωστός Έλληνας συγγραφέας, που δημιουργεί περιπέτειες-θρίλερ με κοινό στοιχείο τους την Αμερική ως τόπο δράσης. Ο Αγριότοπος αποτελεί μέρος αυτής της σειράς με τίτλο «Στα άκρα» και είναι το δεύτερο πετυχημένο μυθιστόρημα, μετά το μπεστ σέλερ Νεκρή πόλη.

Πριν από την έναρξη της ιστορίας, ο συγγραφέας σημειώνει ότι το μυθιστόρημα που θα ακολουθήσει είναι αφιερωμένο στις εξαφανίσεις παιδιών, δίνοντας ένα τρομακτικό στοιχείο που αναφέρει τον αριθμό των παιδιών που εξαφανίζονται κάθε μέρα και δεν μαθαίνει ποτέ κανείς τι απέγιναν. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ανάγνωσης αυτό το στοιχείο θα μοιάζει παράταιρο, όμως στο τέλος θα υπάρξει μια σύνδεση με την αρχική σημείωση που θα σοκάρει τον αναγνώστη.

Ο χρόνος κυκλοφορίας του βιβλίου και ο χρόνος δράσης της ιστορίας ταυτίζονται στον μήνα Ιούλιο, όπου διαβάζουμε ότι ο πρωταγωνιστής μας, Ντέμιαν Τζόουνς, συγγραφέας ιστοριών ζόμπι στο επάγγελμα, αποφασίζει να κάνει ένα δεκαπενθήμερο διάλειμμα για να συμμετάσχει μαζί με άλλα έξι άτομα σε μια ορεινή πεζοπορία σε ένα μέρος που ονομάζεται «Αγριότοπος των Εκατό Μιλίων» λίγο έξω από την περιοχή του Μέιν.

Αφορμή για την περιπέτεια αυτή είναι η αλλαγή σκηνικού της καθημερινής ρουτίνας του και, όπως αναρωτιέται ο ίδιος, «πόση ζωή μάς δίνεται τελικά, για να μην ξεφεύγουμε από τα δεσμά της ρουτίνας μας μια στο τόσο;», όμως η πραγματική αιτία της απόφασής του είναι η Άμπερ, η οδηγός ομάδων πεζοπορίας που γνώρισε στο διαδίκτυο και ερωτεύτηκε από απόσταση, η οποία του πρότεινε να λάβει μέρος σε αυτή την πεζοπορία, ώστε να γνωριστούν από κοντά και να μοιραστούν μια νέα εμπειρία μαζί.

Κεντρικός ήρωας της πρωτοπρόσωπης αφήγησης είναι ο Ντέμιαν, του οποίου τις σκέψεις και τις πράξεις ακολουθούμε μέχρι το τέλος της ιστορίας. Στο πρώτο στάδιο της διαδρομής στο βουνό επικρατεί ένα κλίμα φόβου, καχυποψίας και μιας αόρατης απειλής που μπορεί να τους βρει μες στον άγριο τόπο που διασχίζουν. «Είναι η φύση, υποθέτω, που μας θυμίζει πράγματα που θέλουμε να ξεχάσουμε. Αρχέγονους φόβους από τους οποίους μας έχει απαλλάξει η πόλη», αναλογίζεται ο Ντέμιαν.

Η μεγαλύτερη απειλή εν τέλει δεν θα είναι τα τσιμπούρια που «σε τρώνε ζωντανό», όπως τους είχε προειδοποιήσει η Άμπερ, αλλά η ανθρώπινη φύση, που θα τους θυμίσει ότι το σώμα είναι μια πηγή θανάτου και πόνου.

Κατά την πρώτη στάση τους, αποκαλύπτεται ότι εκτός από την αρχηγό οπλοφορούν και όλα τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας, γεγονός που επιφέρει το σχόλιο του συγγραφέα για την οπλοκατοχή στη χώρα: «Είμαστε στην Αμερική. Όλοι έχουν ένα τσιγαριλίκι στο τσεπάκι τους και ένα όπλο στην τσάντα τους». Η αγωνία χτίζεται σιγά σιγά, καθώς μπαίνουν όλο και πιο μέσα στο βουνό, εκφράζοντας όλοι την πεποίθηση ότι κάτι πρόκειται να αλλάξει ύστερα από αυτή την εμπειρία. Ίσως φταίει το μέρος, ίσως η φύση, ίσως η αίσθηση που επικρατεί στους ανθρώπους.

Το πρώτο μεγάλο σοκ θα έρθει με την επίθεση αγνώστων με βαλλίστρες, που τους στοχεύουν φορώντας μάσκες με μορφή πουλιών. Από εκείνο το σημείο και μετά η φρίκη επικρατεί στην αφήγηση μαζί με την αγωνία για επιβίωση από τους κυνηγούς που κρύβονται στο δάσος. Είναι ένα παιχνίδι θύτη-θηράματος, γάτας-ποντικιού ή καλύτερα αετού-ποντικιού, όπου η ομάδα καλείται να επιβιώσει στον Αγριότοπο προσπαθώντας να καταλάβει παράλληλα γιατί θέλουν να τους σκοτώσουν αυτοί οι άνθρωποι-πουλιά.

Το στοιχείο της άγριας χλωρίδας και πανίδας κυριαρχεί και συνοδεύει τις σκέψεις του Ντέμιαν μαζί με τους μακροσκελείς εσωτερικούς μονολόγους του, που ακροβατούν μεταξύ πραγματικότητας και ψευδαισθήσεων. Ενδιάμεσα της εντύπωσης του πρωταγωνιστή ότι έχει χάσει την αίσθηση του χώρου και του χρόνου, παρεμβάλλονται αναδρομές στο παρελθόν του και στην προσπάθειά του να συγγράψει ιστορίες με ζόμπι.

Η μεγαλύτερη απειλή εν τέλει δεν θα είναι τα τσιμπούρια που «σε τρώνε ζωντανό», όπως τους είχε προειδοποιήσει η Άμπερ, αλλά η ανθρώπινη φύση, που θα τους θυμίσει ότι το σώμα είναι μια πηγή θανάτου και πόνου. Όσο οδηγούμαστε προς το τέλος, ο Ντέμιαν θα μείνει μόνος του αντιμετωπίζοντας τις συνεχείς δυσκολίες και τα χτυπήματα από τους κυνηγούς, όμως ο πόνος θα είναι αυτός που θα του θυμίζει ότι ζει ακόμα και αξίζει να προσπαθήσει κι άλλο.

Αγωνιώδης και ανατρεπτικός, ο Αγριότοπος είναι ένα θρίλερ που σε οδηγεί μέσα από τη φύση, την απειλή, τον φόβο, την εξαθλίωση αλλά και τους υπαρξιακούς συλλογισμούς του Ντέμιαν στην τεράστια ανατροπή του τέλους, που θα αλλάξει τελείως το σκηνικό και τη στάση του αναγνώστη απέναντι στους ήρωες.

 

Αγριότοπος
Στα άκρα
John Killian
Εκδόσεις Bell
402 σελ.
ISBN 978-960-507-139-4
Τιμή €9,90
001 patakis eshop


 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
ΚΡΙΤΙΚΕΣ > ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
Λευτέρης Γιαννακουδάκης: «Τα φαντάσματα του Δεκέμβρη»

Με αφορμή τη δολοφονία του δεκαεξάχρονου μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου το 2008 από αστυνομικά πυρά, με φόντο τα γεγονότα που εξελίχθηκαν στη συνέχεια, με την πόλη να φλέγεται και με ένα σκηνικό...

ΚΡΙΤΙΚΕΣ > ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
Συλλογικό έργο (επιμέλεια: Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης): «Κύπρος, 1974-2024»

Αιώνες φαρμάκι· γενιές φαρμάκι Γ. Σεφέρης,«Οι γάτες τ’ Άι-Νικόλα» Αναμφίβολα, το βιβλίο Κύπρος, 1974-2024: Πενήντα χρόνια μετά την εισβολή (Ελληνοεκδοτική, 2024), με την επιμέλεια του ακάματου λογοτέχνη Ελπιδοφόρου...

ΚΡΙΤΙΚΕΣ > ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
Κώστια Κοντολέων: «Η Ίμα στη Ville d’Avray»

Η βαριά πόρτα ανοίγει και κλείνει, οριστικά πια πίσω της. Τα βρεμένα πεζοδρόμια έπαψαν να αντανακλούν μικρές ή μεγάλες σκιές, οι ομπρέλες μάσκες προσώπων και προσωπείων κρύβουν ταυτότητες ίσως και...

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΕΙΣ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Διεύθυνση

Πτολεμαίων 4
(Πλατεία Προσκόπων)
11635 Αθήνα,
Τηλ.-fax: 210.7212307
info@diastixo.gr
ISSN: 2585-2485

ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ NEWSLETTER

Εγγραφείτε τώρα στο newsletter μας και μάθετε πρώτοι. τα τελευταία νέα για το βιβλίο και για τις τέχνες.

Με την επίσκεψη στο site μας, αποδέχεστε τη χρήση Cookies από το diastixo.gr, με σκοπό τη βελτίωση των υπηρεσιών που σας παρέχουμε.