Φίλιππος Φιλίππου
Ο Φίλιππος Φιλίππου γεννήθηκε στην Κέρκυρα το Δεκέμβριο του 1948. Από το 1968 έως το 1982, με μικρά ή μεγάλα διαλείμματα, ταξίδεψε ως μηχανικός σε ποντοπόρα πλοία. To πρώτο του βιβλίο εκδόθηκε το 1983 και το πρώτο του μυθιστόρημα, Το τέλος μιας περιπλάνησης, το 1987. Τον ίδιο χρόνο, κυκλοφόρησε το πρώτο του αστυνομικό, με τίτλο Κύκλος θανάτου, και ακολούθησαν τα: Το χαμόγελο της Τζοκόντας (1988), Το μαύρο γεράκι (1996), Αντίο Θεσσαλονίκη (1999) και Ο άντρας που αγαπούσαν οι γυναίκες (2009).Τα τρία από αυτά έχουν ως κεντρικό ήρωα το δημοσιογράφο Τηλέμαχο Λεοντάρη, ο οποίος στο πλαίσιο της δουλειάς του διερευνά υποθέσεις σκοτεινών εγκλημάτων. Ως συγγραφέας αστυνομικής λογοτεχνίας συμμετείχε με διηγήματα σε εφτά συλλογές, ενώ έχει δημοσιεύσει σχετικά άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά. Τρία μυθιστορήματά του στηρίζονται στη ζωή υπαρκτών προσώπων: Οι τελευταίες ημέρες του Κωνσταντίνου Καβάφη (2003), Ο θάνατος του Ζορμπά (2007) και Ο ερωτευμένος Ελύτης (2011). Στην εργογραφία του περιλαμβάνονται επίσης η βιογραφία Κωνσταντίνος Θεοτόκης, σκλάβος του πάθους (2006) και η μελέτη-βιογραφία Ο πολιτικός Νίκος Καββαδίας (1996). Το βιβλίο του Οι τελευταίες ημέρες του Κωνσταντίνου Καβάφη μεταφράστηκε στα καταλανικά και στα ρουμανικά. Διηγήματά του έχουν περιληφθεί σε γερμανικές ανθολογίες ενώ άρθρα, δοκίμια και βιβλιοπαρουσιάσεις του έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, της Κέρκυρας και της Λευκωσίας. Στις εφημερίδες Αυγή και Εποχή και στο περιοδικό Αντί έγραφε κείμενα για τον πολιτισμό και τη λογοτεχνία. Από το 1996 συνεργάζεται με το Βήμα της Κυριακής, όπου γράφει κείμενα για αστυνομικά βιβλία. Έχει γράψει το παιδικό αφήγημα Οι περιπέτειες της Ελεάννας στη θάλασσα (2014). Τελευταίο του βιβλίο είναι το Η γυναίκα ως έργο τέχνης (2015).
