«Η Ισπανίδα φίλη… (Βίβιαν Λι)» του Πέτρου Γκάτζια
Τον Ιούλιο του 1967, μία θλιμμένη φιγούρα ξεχώριζε ανάμεσα στους συγγενείς, φίλους και θαυμαστές που αποχαιρετούσαν τη θρυλική Βίβιαν Λι. Έφυγε νέα, στα 53 της, από φυματίωση.
Διάσημοι ηθοποιοί της εποχής, όπως ο Άλεκ Γκίνες, ο Μάικλ Ρέντγκρεϊβ και ο Τζον Γκίλγουντ, τη χτυπούσαν φιλικά στον ώμο για να την παρηγορήσουν και εκείνη θρηνούσε λες και είχε χάσει δικό της άνθρωπο – αν και η σταρ υπήρξε κάτι σαν δικός της άνθρωπος. Ωστόσο, για κάποιον που δεν γνώριζε, η εικόνα αυτή ξένιζε.
Η Ελβίρα Κλάρα Μπονέτ σήμερα έχει περάσει για τα καλά τα 80 κι εξακολουθεί να ζει στη Βαρκελώνη. Το 1950 είχε την πρώτη της επαφή με τη Βίβιαν Λι, καθυστερημένα, γιατί τότε προβλήθηκε πρώτη φορά η ταινία Όσα παίρνει ο άνεμος στην Ισπανία. Έμεινε έκθαμβη να κοιτάζει τη μεγάλη οθόνη, συνεπαρμένη από τη γοητευτική προσωπικότητα της ηθοποιού. Ήταν, τότε, μόλις 15 ετών.
Στα χρόνια που ακολούθησαν, διάβαζε ό,τι μπορεί να αφορούσε τη Λι και τον δεύτερο σύζυγό της, έναν από τους διασημότερους ηθοποιούς όλων των εποχών, τον Λόρενς Ολίβιε. Επτά χρόνια αργότερα και έχοντας γίνει σχεδόν ειδική για το θέμα, διαβάζει σε ένα ισπανικό εβδομαδιαίο περιοδικό ότι το αγαπημένο της ζεύγος βρισκόταν στη Μάλαγα για ολιγοήμερες διακοπές. Δεν θα μπορούσε, σκέφτηκε, να ήταν πιο πολύ κοντά της και αμέσως έστειλε στη Βίβιαν Λι μια καρτ ποστάλ, εκφράζοντας τον θαυμασμό της.
Δεν περίμενε ωστόσο ότι αυτή θα ήταν η αρχή μιας μεγάλης φιλίας, που κράτησε ως τον θάνατο της ηθοποιού. Όχι μόνο της απάντησε στην καρτ ποστάλ, αλλά στα χρόνια που ακολούθησαν αντάλλαξαν τουλάχιστον 45 επιστολές, ενώ δεν έλειψαν και οι στιγμές που το διάσημο ζευγάρι μιλούσε μαζί της στο τηλέφωνο, αν και τα αγγλικά της δεν ήταν και τόσο καλά. Δύο φορές η Μπονέτ ταξίδεψε μέχρι το Λονδίνο –η τελευταία ήταν δύο χρόνια πριν από τον θάνατο της Λι– για να την επισκεφθεί στο σπίτι της. Η ηθοποιός τής έγραφε από τα διάφορα μέρη της γης όπου βρισκόταν, συνήθως για γυρίσματα. Η Μπονέτ έλαβε μάλιστα τυχαία την τελευταία επιστολή της μια μέρα προτού μάθει ότι το είδωλό της πέθανε.
Ένιωθε πια τόσο της οικογένειας, που κράτησε επαφή με την κόρη της Λι, τη μητέρα της, τον τότε σύντροφό της, ακόμη και με την Ισπανίδα οικιακή βοηθό της. Οι άνθρωποι αυτοί άρχισαν να της στέλνουν προσωπικά αντικείμενα της Βίβιαν Λι, από την ταμπακέρα της, γεμάτη ακόμη με τα τσιγάρα της, μέχρι παπούτσια, μια ατζέντα και ένα ζευγάρι γυαλιά.
Για χρόνια η Μπονέτ ζούσε λες και το σπίτι της ήταν ένα μουσείο αφιερωμένο στη Βίβιαν Λι. Ανάμεσα στα αντικείμενα ξεχωρίζουν και κάποιες προσωπικές φωτογραφίες, όπως αυτές με τον Λόρενς Ολίβιε να κολυμπά γυμνός σε ποτάμι. Μαζί του, γυμνή και η Βίβιαν Λι, από τον μήνα του μέλιτος, το 1940.
Εικόνες ενός προσωπικού παρελθόντος στα χέρια μιας φίλης, μιας Ισπανίδας φίλης. Μόνο που φέτος εκείνη τα έβγαλε στο σφυρί. «Είμαι πια πολύ μεγάλη για να τα συντηρήσω», λέει και προτιμά να χάνεται στις αναμνήσεις της…
