fbpx
«Ο Dr. Πινόκιο στέκεται στην ουρά»

«Ο Dr. Πινόκιο στέκεται στην ουρά»

«Γάλα πίνουν μόνο τα μωρά και τα φίδια», επαναλάμβανα σαν προσευχή από μέσα μου, προσπαθώντας να πείσω τον εαυτό μου να εγκαταλείψει την ουρά που είχε σχηματιστεί μπροστά από τα αυτόματα μηχανήματα πώλησης φρέσκου παστεριωμένου γάλακτος της «ΘΕΣγαλα». Μόλις όμως άκουσα από τη χαριτόβρυτο νεαρά με τη στολή του Συνεταιρισμού Γάλατος Θεσσαλίας πως τα αυτόματα μηχανήματα είναι ιταλικά, αισθάνθηκα ξαφνικά πως ζούσα μια σκηνή από καλό νεορεαλιστικό κινηματογράφο: οι κουβέντες έδιναν κι έπαιρναν, άγνωστοι μέχρι προ ολίγου άνθρωποι συνομιλούσαν μεταξύ τους σαν φίλοι καρδιακοί, οι μανάδες σύγκριναν τις τιμές των φροντιστηρίων, ένας φωνακλάς έβριζε «σίχαμα» μια κυρία που προσπέρασε την ουρά, ένας μπόμπιρας ξεπερνώντας κατ’ εξακολούθηση την ουρά γέμιζε τα μπουκάλια τέσσερα τέσσερα. Θυμήθηκα πως έκανα κι εγώ στην ηλικία του την ίδια δουλειά. Στα εφτά μου χρόνια έμπαινα στη σπηλιά της Αγίας Παρασκευής στα Τέμπη και κουβαλούσα μπουκαλάκια με αγίασμα στις κυρίες και τις γιαγιές, που με φιλοδωρούσαν με γλυκίσματα και πενταροδεκάρες.

Από τη στιγμή που η πλατεία (άλλη μία ιταλική επινόηση) έπαψε να αποτελεί σημείο συνάντησης και κοινωνικοποίησης, οι ουρές για το γάλα που εμφανίστηκαν τις τελευταίες δεκαπέντε μέρες στη Λάρισα μάς φέρνουν πίσω, στην αίσθηση της πλατείας. Τώρα, οι άνθρωποι στριμώχνονται και η σωματική επαφή του ενός με τον άλλον δε φέρνει απέχθεια κι αποστροφή. Τις τελευταίες δεκαετίες ήμασταν όλοι μάρτυρες της αποξένωσης και της αποφυγής: στις ταβέρνες δε γινόμασταν πια όλοι μια παρέα, δεν τραγουδούσαμε όλοι μαζί όπως παλιά, κι αν κατά λάθος έσπρωχνες την καρέκλα του διπλανού σου γινόταν παρεξήγηση. Με μεγάλη αγαλλίαση διαπίστωσα πως στην ουρά για το γάλα δεν ενοχλούνταν κανένας: εκτός από δυο τρεις μουτρωμένους που εγκατέλειψαν γρήγορα κι έφυγαν, όλοι όσοι μείναμε το διασκεδάζαμε. Άρχισα να φαντάζομαι τα νέα ειδύλλια που θα γεννιούνταν με αφορμή την ουρά για το γάλα, τις γνωριμίες, τους έρωτες.

Ο Φεντερίκο Φελίνι έλεγε στον οδηγό του να τον αφήσει στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό της Ρώμης, το Στατσιόνε Τέρμινι, κατέβαινε από τη λιμουζίνα του και τον κατάπινε το μετρό. Εκεί, έβγαζε το μπλοκάκι του και σκιτσάριζε φάτσες και πρόσωπα που θα τα αναπαριστούσε στις ταινίες του. Κατέβαινε στον σταθμό της Τσινετσιτά κι έμπαινε στα στούντιο. Ο Φίλιππος Βλάχος μού είχε πει, όταν τον επισκέφθηκα στο τυπογραφείο του (εκδόσεις Κείμενα), το καλοκαίρι του 1975, πως αν θέλω πράγματι να γίνω ποιητής, θα έπρεπε να γυρίσω από τη Ρώμη και να ζήσω στην Ελλάδα. Ο ποιητής έχει ανάγκη να ακούει τη γλώσσα του καθημερινά, τη γλώσσα με τις χιλιάδες αποχρώσεις της, τους ιδιωματισμούς και την καθημερινή της ανάπλαση, την ευρηματικότητα.

Ο ασπρομάλλης κύριος, καθώς η ουρά είχε πλέον πυκνώσει, απεύθυνε σε όλους μας με δυνατή φωνή το εξής ερώτημα: «Ξέρετε πόσοι κρατούμενοι υπάρχουν στις ελληνικές φυλακές;» «Τριάντα χιλιάδες», φώναξε κάποιος. «Ογδόντα χιλιάδες», είπε ένας τρίτος. «Ε, λοιπόν, πόσα εκατομμύρια είμαστε; Δέκα, έντεκα; Οι φυλακισμένοι είναι οκτώμισι χιλιάδες. Απ’ αυτούς οι τέσσερις χιλιάδες είναι αλλοδαποί και πρεζάκια, που σημαίνει πως έντεκα εκατομμύρια Έλληνες είναι όλοι τους καλά παιδιά. Στην Ελλάδα», ολοκλήρωσε, «είναι φυλακή μόνον ή οι πολύ φτωχοί ή οι πολύ μαλάκες, αυτοί που έκαναν τόσο μεγάλη μαλακία, που τη βλέπει ακόμα κι η τυφλή δικαιοσύνη».

Είχα φύγει στις οκτώ η ώρα το βράδυ από το σπίτι για να πάρω γάλα, και γύρισα στις δέκα και τέταρτο. Η νεορεαλιστική μας κωμωδία κλείνει με τη γυναίκα μου έτοιμη να τηλεφωνήσει στο εκατό να δηλώσει την εξαφάνισή μου, στο Γενικό Νοσοκομείο να μάθει αν ζω ή πέθανα, στα ανίψια μου να βγουν στους δρόμους να με ψάξουν. Της υποσχέθηκα πως άλλη φορά δε θα βγω χωρίς το κινητό μου απ’ το σπίτι.

 

 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΕΙΣ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Διεύθυνση

Πτολεμαίων 4
(Πλατεία Προσκόπων)
11635 Αθήνα,
Τηλ.-fax: 210.7212307
info@diastixo.gr
ISSN: 2585-2485

ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ NEWSLETTER

Εγγραφείτε τώρα στο newsletter μας και μάθετε πρώτοι. τα τελευταία νέα για το βιβλίο και για τις τέχνες.

Με την επίσκεψη στο site μας, αποδέχεστε τη χρήση Cookies από το diastixo.gr, με σκοπό τη βελτίωση των υπηρεσιών που σας παρέχουμε.