fbpx
«Ο ουμπαράς τηε θείας Σοφίας»

«Ο κουμπαράς της θείας Σοφίας»

Στην πόλη της Κατερίνης, όχι μακριά από τη Θεσσαλονίκη, ζούσε η μεγαλύτερη αδελφή της μητέρας μου, η θεία Σοφία. Είχε παντρευτεί απ’ την άλλη πλευρά του Ολύμπου, η μάνα μου στην αποδώ, κι έτσι στη Ραψάνη έμεινε μόνος του ο μεγάλος και πολυαγαπημένος τους αδελφός. Κάθε τέτοια εποχή, με το που τέλειωναν τα σχολεία, μας έπαιρνε η μάνα μου για να αποφύγουμε τις θέρμες της Λάρισας και πηγαίναμε στην Κατερίνη, να πάρουμε δροσερό αέρα, να κάνουμε και κάνα μπάνιο στα παράλια της Πιερίας.

Η θεία Σοφία δούλευε σαν μοδίστρα, κι έτσι μέγας γυναικείος πληθυσμός μπαινόβγαινε στο σπίτι, κάποια εποχή και καφετζούδες και χαρτορίχτρες, κι η θεία μου είχε αποκτήσει τη φήμη της προξενήτρας και της συμβούλου στα αισθηματικά. Αλλά πάνω απ’ όλα ήταν αθυρόστομη: «από τότε που βγήκαν τα τσιμπουκάκια, ανιψιέ», μου έλεγε αργότερα –όταν είχαν αρχίσει πλέον τα προβλήματα με την υγεία της– «έχω βρει την ησυχία μου. Κάνω ένα και δυο τσιμπούκια την ημέρα και νιώθω καλά», έλεγε και μου έδειχνε τον πλαστικό αναπνευστήρα του Aerolin που κρατούσε στο χέρι.

Ο άντρας της, ο θείος Γιώργος, είχε ένα κρασοπουλειό στο κέντρο της πόλης, σ’ ένα μικρό δρόμο που έβγαζε στην κεντρική πλατεία, γεμάτο βαρέλια: ο κόσμος έφερνε τις καράφες του και ο θείος Γιώργος τις γέμιζε λευκό κρασί, κόκκινο κρασί Ραψάνης, ροζέ κρασί ή τσίπουρο με και χωρίς γλυκάνισο, Ραψάνης πάντα. Είχε και τρία τέσσερα τραπεζάκια για την παλιοπαρέα. Στην παλιοπαρέα, εκείνα τα χρόνια του ’60, είχα συναντήσει κι ένα Γερμανό φίλο του θείου μου, που μας μιλούσε σε αρχαία ελληνικά, και μας απήγγελλε απ’ έξω την πέμπτη ραψωδία της Οδύσσειας! Η θεία Σοφία δεν πήγαινε ποτέ στο καπηλειό του άντρα της. Ίσως ακριβώς γι’ αυτό έβρισκε τις κατάλληλες συμβουλές στα ερωτήματα που της έβαζε ο θείος μου, για λογαριασμό των θαμώνων του: μη γνωρίζοντας προσωπικά αυτόν που τον βασάνιζε η αγάπη, οι χρησμοί της είχαν την ισχύ της απρόσωπης μαντείας. Ποιο ήταν το κατάλληλο προξενιό για το γιο του ενός και τι έπρεπε να κάνει η κόρη για να δέσει με αιώνια αγάπη τον εύπορο υποψήφιο γαμπρό.

Σαν τους μεγαλύτερους θεραπευτές, η θεία Σοφία –αγράμματη, αθυρόστομη, περιστασιακή μοδίστρα κι ευκαιριακή καφετζού– χρησιμοποιούσε τη μέθοδο της μαιευτικής, μιλώντας πρώτα απ’ όλα για τα δικά της βάσανα. Απ’ αυτή μάθαμε πως ο πρωτότοκός της τραβούσε απ’ τα μαλλιά τις κοπέλες που πλάγιαζαν μαζί του σε βαθμό που η θεία μου τις συμβούλευε να φοράν κράνος και στο κρεβάτι. Με τον καιρό έγινε ο προσωπικός μου σύμβουλος σε θέματα σχέσεων και γάμου: τα προέβλεπε όλα, και τα προέβλεπε σωστά. Ήταν η μόνη από το ευρύ οικογενειακό περιβάλλον με την οποία όλα τα ανίψια αισθανόμασταν άνετα να μιλήσουμε για τα σεξουαλικά μας.

«Ένα ζευγάρι, ανιψιέ», τη θυμάμαι σαν τώρα που έχει πάλι ζέστη και κλείνουν τα σχολεία, «τα πρώτα δύο χρόνια της σχέσης του κάθε φορά που κάνει έρωτα βάζει μια δεκάρα στον κουμπαρά. Μετά τα δύο χρόνια κάθε φορά που κάνει έρωτα βγάζει μια δεκάρα από τον κουμπαρά. Ε, ο κουμπαράς που έκανε μόλις δυο χρόνια να γεμίσει συνήθως το ζευγάρι δεν καταφέρνει να τον αδειάσει ούτε σε μια ολόκληρη ζωή, κι ας τύχει να μείνει ενωμένο ως τα βαθιά γεράματα».

 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΕΙΣ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Διεύθυνση

Πτολεμαίων 4
(Πλατεία Προσκόπων)
11635 Αθήνα,
Τηλ.-fax: 210.7212307
info@diastixo.gr
ISSN: 2585-2485

ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ NEWSLETTER

Εγγραφείτε τώρα στο newsletter μας και μάθετε πρώτοι. τα τελευταία νέα για το βιβλίο και για τις τέχνες.

Με την επίσκεψη στο site μας, αποδέχεστε τη χρήση Cookies από το diastixo.gr, με σκοπό τη βελτίωση των υπηρεσιών που σας παρέχουμε.