Μια επιθυμία που είχα, ανάμεσα στις άλλες, για κατακτήσεις ήταν περισσότερα λεξικά. Φλέρταρα ακόμα και με λεξικά γλωσσών που αγνοούσα και τελικά τα κατακτούσα. Τα έστηνα όρθια το ένα δίπλα στο άλλο στα ράφια.

Συχνά τα ανοίγω και προσπαθώ να συλλαβίσω λέξεις, να θαυμάσω τα σχήματα της δικής τους γραφής, να μετρήσω τις λέξεις που αντιστοιχούν σ’ ένα γράμμα του δικού τους αλφαβήτου.

Αναρωτιέμαι συχνά αν αυτός ο θαυμασμός για τις λέξεις, το νόημά τους που δεν μπορώ να αποκρυπτογραφήσω, με οδήγησε στην επιθυμία να μεταφράζω.

Στον οργανισμό όπου εργαζόμουν κάποιους μήνες το χρόνο, συνήθως μετά την ολοκλήρωση κάποιου βιβλίου μου, με την υποψία ότι μετά θα άρχιζα το επόμενο, μετέφραζα και πολλά έντυπα, επίσημα ή ανεπίσημα, και σε μερικά τύχαιναν τραπεζικά έγγραφα, φορολογικά, ή άλλα που στο περιεχόμενό τους συναντούσα λέξεις που με οδηγούσαν σε κάποιο λεξικό.

Αυτά συνέβαιναν πριν από το ίντερνετ, το Google και τα ενσωματωμένα λεξικά, ενώ στο στάδιο της μάθησης και εκμάθησης οι πύλες δεν κλείνουν ποτέ και κυρίως δεν αποκλείουν κανέναν.

Ένα ουσιαστικό, το mortgage, που επαναλαμβανόταν και το μετέφραζα υποθήκη μού δημιουργούσε διάφορες αμφιβολίες για τις γλώσσες τις οποίες χρησιμοποιούσα, και πόσο τις ήξερα, ετυμολογικά ή εννοιολογικά ή βαθύτερα, ή ικανοποιητικά.

Τελικά, ρώτησα την Ελένη Παϊδούση, που εκτός από συγγραφέας και δασκάλα (είχε περισσότερα ταλέντα), είχε πτυχίο λογιστή και τότε διαχειριζόταν μια μεγάλη πολυκατοικία πάνω στον Ποταμό Χάντσον, από την πλευρά της Πολιτείας Νέα Ιερσέι, New Jersey.

Την παρακάλεσα να μου εξηγήσει με απλά λόγια, για να το καταλάβω, τι σήμαινε το ουσιαστικό mortgage.

Δεν είναι ένα απλό ουσιαστικό, είναι λογιστικός όρος. Δανείζεσαι από την τράπεζα ένα ποσό, ασφαλώς με τόκο, και αρχίζεις να πληρώνεις για να το εξοφλήσεις. Όμως, στην πραγματικότητα πληρώνεις τον τόκο, το κεφάλαιο παραμένει.

Είπα ότι κατάλαβα, αλλά δεν.

Πριν από δυο χρόνια, η Γιοχάνα, μου πρότεινε να πάμε, θα οδηγούσε η ίδια, στην πόλη Καταρράκτες Σενέκα, Seneca Falls, για να επισκεφθούμε το πρώτο αμερικανικό μουσείο των γυναικείων αγώνων, ίσως το μοναδικό, με πρώτα και κύρια αιτήματα την κατάργηση της δουλείας και το δικαίωμα ψήφου στις γυναίκες.

Με καταγωγή από την Ολλανδία, ήταν Πρεσβυτεριανή Επίσκοπος και είχε έρθει στο Πανεπιστήμιο για να συγκεντρωθεί επειδή εργαζόταν πάνω στις διαφορές της πρώτης ελληνικής μετάφρασης της Παλαιάς Διαθήκης και της εβραϊκής γλώσσας, τις οποίες κατείχε.

Είχαμε ξεκινήσει από την πόλη Χάμιλτον, τρεις ώρες μακριά, και ώσπου να φτάσουμε στον προορισμό μας απολάμβανα τη διαδρομή, βουκολική και πανέμορφη, καθώς περνούσαμε από αγροτικά χωριά σε καταπράσινα λιβάδια, καταπράσινους λόφους, σπίτια με εξωτερικές βεράντες και διπλά γκαράζ· έμοιαζαν όλα με σελίδες από εικονογραφημένα παιδικά βιβλία.

Μου πήρε αρκετή ώρα να ανακαλύψω ότι τα περισσότερα σπίτια ήταν ακατοίκητα, και όταν τελικά το εξέφρασα στη Γιοχάνα, η απάντησή της με άφησε εμβρόντητη.

Οι ιδιοκτήτες δεν μπορούσαν να πληρώσουν στις τράπεζες το mortgage και τους τα πήραν πίσω. Αυτές οι περιοχές ήταν άλλοτε αγροτικές, με μεγάλα και γνωστά γαλακτοκομεία, με εξαιρετική παραγωγή γαλακτοκομικών προϊόντων. Όμως οι αγορές άλλαξαν.

Η εγκατάλειψη ήταν φανερή. Οι πόρτες και τα παράθυρα ήταν ανοιχτά και χτυπούσαν με το πρώτο αεράκι, ζωάκια του δάσους που είχαν στήσει μέσα τις φωλιές τους, έμπαιναν και έβγαιναν ανεμπόδιστα.

Έμεινα σιωπηλή ώσπου φτάσαμε στον προορισμό μας.

Το μουσείο, ίσως μοναδικό στις ΗΠΑ, είχε χτιστεί εκεί για να τιμήσει το Πρώτο Συνέδριο για τα Δικαιώματα της Γυναίκας, το 1848, με πρωτοβουλία μιας εμβληματικής παρουσίας, της Ελίζαμπεθ Κέιντι Στάντον, για την οποία έχουν γραφεί βιογραφίες, ενώ και η ίδια έγραψε την αυτοβιογραφία της, μια ζωή αφιερωμένη στην οικογένεια που δημιούργησε, και την πλατιά γυναικεία κοινωνία της Αμερικής.

Μια παρακαταθήκη.

Twitter