fbpx
«Ανδρέας Φλουράκης: Θέλω μια χώρα» της Μαρίας Μάζη

«Ανδρέας Φλουράκης: Θέλω μια χώρα» της Μαρίας Μάζη


«Χώρα είναι ο χώρος που πατάμε, το λέει και η λέξη».
«Ένα περιφραγμένο οικόπεδο, σαν να λέμε».
«Ένα καταφύγιο».
«Άντε πάλι, με το καταφύγιο».
«Σε τίποτα δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε;»
«Είμαστε μεσογειακοί τύποι».

Σ’ ένα σχεδόν ποιητικό κείμενο-κριτική, κοσμοπολίτικο αλλά και νεοελληνικό, με τους προβολείς να πέφτουν πάνω σε μας όλους... πρόσφυγες, ιθαγενείς και μετανάστες, σε μια Μεσόγειο Θάλασσα τάφο, με κλειστά ή ανοιχτά σύνορα, χωρίς ασφάλειες πια και προγραμματισμούς... στους δρόμους... για αλλού... με ειδήσεις κι αριθμούς και πανικούς, ξεριζωμούς δίπλα μας πια, τόσο δίπλα όσο ποτέ, το Θέλω μια χώρα του Ανδρέα Φλουράκη ακούγεται σαν κραυγή, δραματικά επίκαιρη.

Ο χρόνος καθορίζει αυτή τη φορά τους ήρωές του. Είναι νέοι. Και ψάχνουν χώρο-χώρα. Κι άλλα που πάνε μαζί της. Ή κι άλλα που χρειάζονται ή νομίζουν ότι χρειάζονται για να την έχουν. «Δεν χρειαζόμαστε μόνο μια χώρα, χρειαζόμαστε κι από έναν καινούριο εγκέφαλο», θα πουν.

Είναι αναγνωρίσιμοι οι ήρωες χωρίς όνομα του Φλουράκη, μέσα από τους συνεχείς διαλόγους τους. Τους έχεις συναντήσει, τους έχεις ακούσει με τα ίδια σου τ’ αυτιά να επαναλαμβάνουν μ’ αυτή την αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι τους τα κλισέ τους, σχεδόν σαν ξόρκια επίκλησης:

«Απ’ τις καταστροφές μαθαίνουν οι άνθρωποι».
«Τι μαθαίνουν;»
«Τα πάντα».
«Απ’ τις καταστροφές σκοτώνονται, ματώνουν, υποφέρουν, καταστρέφονται οικονομικά, χηρεύουν, ορφανεύουν…»
«Αντιστέκονται».
«Αποκτά νόημα η ζωή τους».

«Ανδρέας Φλουράκης: Θέλω μια χώρα» της Μαρίας Μάζη

Μια χώρα-νόημα ψάχνουν οι ήρωες του Θέλω μια χώρα... Σαν χορός τραγωδίας, στην παράσταση της Μαριάννας Κάλμπαρη με τα παιδιά του Θεάτρου Τέχνης, να θέλουν να της αναθέσουν αυτά που δεν μπορούν να κάνουν ή δεν ξέρουν πώς να κάνουν...

«Μια χώρα που να μας ταξιδεύει».
«Μια χώρα που ταξιδεύει από μόνη», εκλιπαρούν. Να ’χει αυτή την ευθύνη που θα τους πάρει, πού θα τους πάει…

Είναι ξεκάθαρο ποια είναι η χώρα που έχουν μέχρι τώρα, τα παιδιά στο βιβλίο του Φλουράκη. Η χώρα που αγαπούν να μισούν. Ναι, αυτή η παλιά γνωστή μας «πατρίδα του ήλιου, του κρασιού και της θάλασσας». Όχι άλλο, φωνάζουν. Καταδικασμένα να τη νοσταλγούν, πριν προλάβουν να φύγουν. Για «ένα τραγούδι στη γλώσσα σου, που κανείς δεν το καταλαβαίνει εκεί έξω», μιλούν με κρυφό καμάρι κι ας θέλουν να βρεθούν μακριά από τα «νησιά και τους κένταυρους», τις μεγαλοστομίες και το ένδοξό της παρελθόν.

Με την πολύ ξεχωριστή και ιδιαίτερη γραφή του ο –κυρίως– θεατρικός συγγραφέας καταφέρνει να μεταφέρει στον αναγνώστη την εικόνα μιας γενιάς, που της έτυχε να βρεθεί στο μάτι του κυκλώνα. Μια γενιά μες στις αντιθέσεις, που γίνονται φανερές τόσο στο βιβλίο όσο και στην παράσταση του Θεάτρου Τέχνης. Νέα, όμορφα πρόσωπα κάτω απ’ τον ήλιο, δίπλα σε θάλασσες που δεν θα ’ναι ποτέ πια όπως πριν, σημαδεμένες από την Ιστορία, όχι εκείνη την παλιά, αλλά αυτή που γράφεται τώρα, ανταλλάσσουν λόγια βαριά με τρόπο ανάλαφρο, σαν να μην έχει τελειώσει το πάρτι και τα σλόγκαν για το πόσο σύντομη είναι η ζωή που απαγορεύεται να δηλώσει θλίψη. Σαν να ’ναι όλα περαστικά… Κι όμως, έχουν θλίψη οι ήρωες του Θέλω μια χώρα. Απλά την κρύβουν κάτω από άμμους και αντηλιακά και μουσική ηλεκτρονική, μονότονη και λαϊκά τραγούδια, τη θάβουν μαζί με τις όποιες εξεγέρσεις τους, όπως παλιά θάβανε τους θησαυρούς. Τους μαλώνει λίγο τους ήρωές του ο Φλουράκης. Τους κλείνει το μάτι, αλλά στέκεται και λίγο απέναντί τους, σαν να περιμένει από αυτούς να του δώσουν το στίγμα τους…

«Θα ήθελα μια χώρα χωρίς…»
«Χωρίς…;»
«Ναι, χωρίς».
«Καταλαβαίνω».
«Αλήθεια;»
«Ναι, χωρίς…»
«Αυτό λέω κι εγώ».
«Χίλιες φορές χωρίς…»

«Ανδρέας Φλουράκης: Θέλω μια χώρα» της Μαρίας Μάζη

Και σ’ αφήνει με μια αίσθηση να θες να πας να τους χαϊδέψεις τα μαλλιά. Να τα κοιτάξεις στα μάτια αυτά τα παιδιά. Τους απογόνους των νέων που φθάσαν ως εδώ, «στο έρμο νησί στο χείλος του κόσμου, δώθε απ’ το όνειρο και κείθε από τη γη» του Καρυωτάκη, να τους αφήσεις να ακουμπήσουν το κεφάλι τους και να βουλιάξουν πάνω στη χώρα τους, μαλακά, έστω για ένα βράδυ, και να τους πεις το παραμύθι που θέλουν ν’ ακούσουν για να κοιμηθούν ήρεμα... «Χωρίς την παραμικρή ανησυχία…»

Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν – Φρυνίχου
Φρυνίχου 14, Πλάκα, τηλ.: 2103222464, 2103236732, http://www.theatro-technis.gr/

Παραστάσεις: 2 έως 25 Οκτωβρίου 2015
Παρασκευή, Σάββατο 21:15 & Κυριακή 20:00
Τιμή εισιτηρίων: 15€, 10€ (μειωμένο-φοιτητικό), 5€ (άνεργοι, ΑΜΕΑ), προπώληση: www.viva.gr

Συγγραφέας: Ανδρέας Φλουράκης
Σκηνοθεσία: Μαριάννα Κάλμπαρη
Δραματολόγος παράστασης: Έλενα Τριανταφυλλοπούλου
Σκηνικά-Κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης
Μουσική: Χαράλαμπος Γωγιός
Χορογραφία: Μαρίζα Τσίγκα
Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
Βοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα Γεωργουδάκη
Οργάνωση παραγωγής: Γεράσιμος Σκαφίδας
Φωτογραφίες: Μυρτώ Αποστολίδου

Πρωταγωνιστούν: Η Ρένη Πιττακή και οι απόφοιτοι Σελήνα Διαμαντοπούλου, Κωνσταντίνος Ευστρατίου, Βασίλης Ζήσης, Τάσος Κορκός, Γιώργος Κοσκορέλλος, Ειρήνη Κότσιφα, Ανέστης Κόττας, Λήδα Κουτσοδασκάλου, Νίκος Λεκάκης, Ιωάννα Μπιτούνη, Νόρα Πάντου, Γιώργος Σαββίδης, Δημήτρης Τσιγκριμάνης και μαθητές της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν.

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
ΘΕΑΤΡΟ
«Anna & Margot» της Κωνσταντίνας Ράικου σε σκηνοθεσία Γιώργου Δρίβα στο Θέατρο Βαφείο – Λάκης Καραλής

Άννα και Μάργκοτ Φρανκ: Δύο αδελφές που πέθαναν μέσα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των Ναζί λίγο πριν από την απελευθέρωση. Σ’ αυτό ακριβώς το σημείο ξεκινάει το νέο θεατρικό έργο της Κωνσταντίνας...

ΘΕΑΤΡΟ
«Το Φαγητό» της Μαρίας Λαϊνά σε σκηνοθεσία Δημήτρη Λιόλιου στο θέατρο ΠΛΥΦΑ

Το φαγητό στο θέατρο συνήθως δεν επιτρέπεται. Πέρα από την καθαρά βιολογική, η ανθρώπινη ανάγκη για τροφή αποκαλύπτει και παραπέμπει σε περισσότερες από μία μορφές πείνας. Ένα δυνατό και ιδιότυπο...

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΕΙΣ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Διεύθυνση

Πτολεμαίων 4
(Πλατεία Προσκόπων)
11635 Αθήνα,
Τηλ.-fax: 210.7212307
info@diastixo.gr
ISSN: 2585-2485

ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ NEWSLETTER

Εγγραφείτε τώρα στο newsletter μας και μάθετε πρώτοι. τα τελευταία νέα για το βιβλίο και για τις τέχνες.

Με την επίσκεψη στο site μας, αποδέχεστε τη χρήση Cookies από το diastixo.gr, με σκοπό τη βελτίωση των υπηρεσιών που σας παρέχουμε.