«Λένια Ζαφειροπούλου: Ρεσιτάλ τραγουδιού» της Μαρίας Κοτοπούλη
Ως όαση σε ατέρμονη έρημο θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει τις ελάχιστες εκδηλώσεις κλασικής μουσικής του Φεστιβάλ Αθηνών. Μία από αυτές ήταν το ρεσιτάλ της διακεκριμένης μεσοφώνου, ποιήτριας και μεταφράστριας Λένιας Ζαφειροπούλου, που πραγματοποιήθηκε στο θέατρο Ολύμπια στις 16 Ιουνίου στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών.
Το ρεσιτάλ, υπό τον τίτλο Transit Songs, Βραδιά τραγουδιού μπροστά σ' ένα ποιητικό τοπίο, είχε τη λεπτότητα και την επιλογή ανθρώπου που γνωρίζει ποίηση, για τούτο και πρόσεξε ιδιαίτερα τη δραματουργική σύλληψη και τη μεθόδευση των τραγουδιών σε πέντε ενότητες.
Οι εκλεκτοί συνεργάτες της Ζαφειροπούλου συνέβαλαν στην επιτυχία της εξαιρετικής αυτής εκδήλωσης, όπως ο Ρώσος πιανίστας Αντρέι Χόβριν (Antrej Jovrin), που τη συνόδευσε με ιδιαίτερη ευαισθησία στο πιάνο και ανέδειξε τη μελωδική, ποιητική φωνή της, καθώς και οι δημιουργοί του βίντεο Κατερίνα Μερτζάνη και Celine Τοκμακίδη, που πρόβαλλαν πάνω σε αχνά εικαστικά τοπία τούς στίχους των τραγουδιών μεγάλων ποιητών, όπως οι Σμιτ Φον Λύμπεκ («Οδοιπόρος»), Τόμας Χάρντι («Στον σιδηροδρομικό σταθμό πριν την αναχώρηση»), Αλεξέι Τολστόι («Αν ήξερα αν γνώριζα»), Χανς Κρίστιαν Άντερσεν («Ο στρατιώτης», «Ο οργανοπαίχτης»), Αλεξάντρ Πούσκιν («Νύχτα»), Πέρσι Σέλεϊ («Ο φυγάς») και άλλων, μεταφρασμένα στα Ελληνικά. Θεωρούμε παράληψη τη μη αναφορά στα ονόματα των μεταφραστών, που, σίγουρα, ήσαν αξιόλογοι, αν κρίνουμε από την απόδοση των θαυμάσιων σε σύλληψη ποιημάτων.
Η φωνή της Ζαφειροπούλου, λαμπερή, εκφραστική, με συναίσθημα και ευελιξία, απέδωσε τη λεπτή υφή του καθενός από τα δεκαοκτώ τραγούδια, γραμμένα από δέκα μεγάλους συνθέτες. Και μόνο μέσα από τους τίτλους ανακαλύπτει κανείς τον χωροχρόνο και το τρέμουλο της ψυχής, το λύγισμα των φύλλων από την πνοή του ανέμου, τα ασαφή όρια της ύπαρξης, το δύσκολο άγγιγμά τους, την προσμονή της ελπίδας, την αναζήτηση του άυλου πέρα από το πραγματικό, του ονείρου πέρα από τον φόβο, όπου ποίηση, μουσική και φαντασία συναντώνται αρμονικά σε μια ψυχική και πνευματική πανδαισία. Τραγούδια ρομαντικά του Φραντς Σούμπερτ «Ο οδοιπόρος», «Ο οδοιπόρος προς το φεγγάρι», «Ορμή για μια μέρα μακρινή», του Ρόμπερτ Σούμαν «Ο στρατιώτης», «Μελαγχολία», «Ομολογία», «Ο οργανοπαίκτης», «Οι φυγάδες», του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν «Στην ελπίδα», των Ρώσων Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι «Ούτε λέξη φίλε μου», «Τρομακτικό λεπτό», «Αν ήξερα αν γνώριζα», «Δεν ήμουν χορταράκι στον αγρό», «Νανούρισμα», του Μοντέστ Μουσόργκσκι «Νύχτα», «Σερενάτα» και του Βρετανού Μπέντζαμιν Βρίττεν «Ένα δειλινό του Νοέμβρη», «Στον σιδηροδρομικό σταθμό πριν την αναχώρηση» ευτύχισαν από την ιδανική, εύπλαστη, αλλά και υποβλητική ερμηνεία της Λένιας Ζαφειροπούλου.
Σαν σε αντίστιξη στο φτωχό πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών, στο πλούσιο ρεσιτάλ της Ζαφειροπούλου αναγράφονταν οι ενδεικτικοί τίτλοι, υψηλής ποίησης και ποιότητας, των πέντε ενοτήτων που διαμόρφωσε η σπουδαία αυτή καλλιτέχνις:«Πέρα από τις χώρες», «Πέρα από το χρόνο», «Πέρα από τις Ελπίδες», «Πέρα από τις Αισθήσεις», «Φυγή από το άγνωστο».
