fbpx

«Γερμανοί Ρομαντικοί με την ΚΟΑ στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών» της Μαρίας Κοτοπούλη

«Γερμανοί Ρομαντικοί με την ΚΟΑ στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών» της Μαρίας Κοτοπούλη
Μάνφρεντ
: Δραματικό ποίημα, είναι ένα από τα αριστουργήματα του Λόρδου Byron και τυπικό παράδειγμα της Ρομαντικής εποχής. Γράφτηκε το 1816-1817 στην Ελβετία, όπου κατέφυγε ο ποιητής μετά την προσωπική του περιπέτεια με την ετεροθαλή αδελφή του, Augusta Leigh, και δεν ξαναγύρισε στην Αγγλία. Ο Μάνφρεντ είναι ένας ευγενής, φαουστικός ήρωας που ζει στις ελβετικές Άλπεις και διακατέχεται από τύψεις για τον ανομολόγητο έρωτά του και τον θάνατο της αγαπημένης του Αστάρτης. Επικαλείται υπερφυσικές δυνάμεις, όπως την τέχνη της μαγείας, τα επτά πνεύματα, από τα οποία ζητά συγχώρεση. Τα πνεύματα δεν μπορούν να ελέγξουν τα περασμένα και να ανταποκριθούν στην επίκληση του ήρωα για λύτρωση. Ο Μάνφρεντ πεθαίνει λέγοντας: «Old Man! ’tis not so difficult to die». Το έργο θεωρήθηκε αυτοβιογραφικό και κατ’ άλλους εξομολογητικό. Ο Robert Schumann (1810-1856), συνεπαρμένος από την ποίηση του Byron συνέθεσε τη Συμφωνία Μάνφρεντ, έργο 115, δραματικό ποίημα σε τρία μέρη, το 1848. Η Εισαγωγή είναι από τα ωραιότερα μέρη της Συμφωνίας και η πιο πολυπαιγμένη. Παρουσιάστηκε πρώτη φορά στις 14 Μαρτίου 1852 στην αίθουσα συναυλιών Gewendhaus της Λειψίας, υπό τη διεύθυνση του συνθέτη. Το έργο του Byron ενέπνευσε και τον Tchaikovsky, ο οποίος συνέθεσε τη Συμφωνία Μάνφρεντ, έργο 58, το 1885. Ο Αρχιμουσικός Στέφανος Τσιαλής ανέδειξε, μέσα από τη σημαντική ερμηνεία της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών, την πυκνή δράση του έργου, απέδωσε έντονα τα δραματικά μέρη της σύνθεσης, σκιαγράφησε την προσωπικότητα του τραγικού ήρωα και την εναγώνια επίκλησή του για λύτρωση.

 

«Γερμανοί Ρομαντικοί με την ΚΟΑ στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών» της Μαρίας Κοτοπούλη

Στη συνέχεια, ένα λαμπερό αστέρι του Βιολιού, ο Ούγγρος βιολονίστας Barnabas Kelemen, απόφοιτος της Σχολής Franz Liszt και νυν καθηγητής της, καθήλωσε το ακροατήριο με την εκπληκτική ερμηνεία του στο Κοντσέρτο για βιολί και ορχήστρα, αρ, 1 σε σολ ελάσσονα, έργο 26 του Max Bruch (1838-1920). Ο Bruch, Γερμανός Ρομαντικός συνθέτης και αρχιμουσικός, έγραψε πάνω από 200 έργα, μεταξύ των οποίων και τρία Κοντσέρτα για βιολί. Το πρώτο, το οποίο έχει επιρροές από την τεχνική του Mendelssohn, είναι το ωραιότερο και το πιο δημοφιλές, και είναι αυτό που επισκίασε όλα τα άλλα. Δύο ακόμα έργα του παίζονται ευρέως, η Scottish Fantasy, για βιολί και ορχήστρα, και το Κοντσέρτο για βιολοντσέλο και ορχήστρα, Kol Nidreiπου σημαίνει, στην αραμαϊκή γλώσσα, Όλα τα τάματα. Το πρώτο κοντσέρτο για βιολί ολοκληρώθηκε το 1866 και αναθεωρήθηκε με τη βοήθεια του διάσημου βιολονίστα της εποχής Joseph Joachim, ο οποίος και χαρακτήρισε τα κοντσέρτα για βιολί του Beethoven, του Brahms, του Mendelssohn και του Bruch ως τα σημαντικότερα γερμανικά κοντσέρτα που είχαν γραφτεί ως τότε. Στον σπουδαίο αυτόν βιολονίστα είναι αφιερωμένο το έργο και ήταν εκείνος που το ερμήνευσε στις 7 Ιανουαρίου 1868 στη Βρέμη.

Ο Ούγγρος Σολίστ, σε έναν εκρηκτικό διάλογο με την ορχήστρα, ξεδιπλώνει από τοΠρελούδιο τις ικανότητές του, που του επιτρέπουν να περνά με άνεση από τα δραματικά μέρη στα λυρικά, την καρδιά της σύνθεσης, φτάνοντας στο αποκορύφωμα του Φινάλε, όπου με τη δεξιοτεχνική του ευστροφία αξιοποιεί τις εκφραστικές δυνατότητες του μοναδικού βιολιού του, Guarneri del Gesù, του 1742, και αποσπά τονική τελειότητα και ασύγκριτη αρμονία.

«Γερμανοί Ρομαντικοί με την ΚΟΑ στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών» της Μαρίας Κοτοπούλη

Αμέσως μετά τη Δεύτερη Συμφωνία του, ο Beethoven αρχίζει να συνθέτει την Τρίτη, την περίφημη Ηρωική. Είναι γνωστή η ιστορία της. Ο συνθέτης,συνεπαρμένος από τα οράματα της Γαλλικής Επανάστασης για Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα, σχεδιάζει μια σύνθεσηγια να τιμήσει αυτόν που ενσάρκωνε αυτά τα ιδεώδη, τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη· ξεκινά τη σύνθεση το καλοκαίρι του 1803 και την ολοκληρώνει την άνοιξη του 1804. Όταν όμως πληροφορείται από τον γραμματέα του ότι στις 14 Μαΐου 1804 ο Ναπολέων ανακήρυξε τον εαυτό του Αυτοκράτορα , αισθάνεται προδομένος και εν ονόματι όλων των προδομένων, που θα ήθελαν να φωνάξουν και δεν μπορούσαν, ύψωσε τη δικιά του φωνή, με μια κίνηση μπετοβενική που έμεινε στην ιστορία. Σχίζει την αφιέρωση από την πρώτη σελίδα της χειρόγραφης παρτιτούρας που γράφει, Bonaparte,και την πετά στο πάτωμα λέγοντας «…Δεν είναι παρά ένας κοινός θνητός, δεν ενδιαφέρεται για τα δικαιώματα του Ανθρώπου αλλά για την ικανοποίηση των φιλοδοξιών του, θεωρεί τον εαυτό του ανώτερο αλλά είναι τύραννος». Στη θέση της γράφει Sinfonia eroica composta per festeggiare il sovvenire dun granduomoΗρωική Συμφωνία γραμμένη για να εορτάσει τη μνήμη ενός μεγάλου ανδρός. Και ήταν ο πρίγκιπας Lobkowicz ο αποδέκτης της τελικής αφιέρωσης, στο ανάκτορο του οποίου, στην Πράγα, έγινε η ιδιωτική πρεμιέρα του έργου. Η δημόσια παρουσίαση της Ηρωικής Συμφωνίας έγινε στο Theater an der Wien στις 7 Απριλίου 1805, στη Βιέννη. Με την Ηρωική αρχίζει η μέση περίοδος της συνθετικής γραφής του Beethoven, με την οποία όμως σηματοδοτείται και η εξέλιξη της συμφωνικής μουσικής.

«Γερμανοί Ρομαντικοί με την ΚΟΑ στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών» της Μαρίας Κοτοπούλη

Ο Αρχιμουσικός Στέφανος Τιαλής, απόλυτος κύριος τόσο της μορφής όσο και του πνεύματος του έργου, πέτυχε ώστε υπό την μπαγκέτα του όλα τα μέλη της Ορχήστρας να δώσουν μία, από πάσης απόψεως, εξαιρετική ερμηνεία. Ανέδειξε τον επικό χαρακτήρα, πέρασε στο δραματικό, με κορύφωση στο τραγικό. Το πάθος, η ένταση, η λύτρωση, μας παρέπεμψαν στην Αρχαία Ελληνική Τραγωδία. Και όσο η συναυλία προχωρούσε, είχαμε την αίσθηση ότι ο πραγματικός ήρωας της συμφωνίας δεν ήταν άλλος παρά ο ίδιος ο συνθέτης. Με τρόπο μαγικό, που μόνο η μουσική μπορεί να εκφράσει, η αγωνία του ήρωα βρίσκει διέξοδο κι αυτός ξεπερνά απίστευτες δυσκολίες, δεν παραδίδεται, αγωνίζεται, διότι έχει επίγνωση της ικανότητάς του να μορφοποιεί όλο τον εσωτερικό του πλούτο σε μεγαλειώδεις συνθέσεις και να τις προσφέρει, δώρο ανεκτίμητο, στην ανθρωπότητα. Είναι ένας αριστουργηματικός ύμνος του θριάμβου της ελπίδας απέναντι στην απελπισία, της ομορφιάς απέναντι στην ασκήμια και της ζωής απέναντι στον θάνατο. Ίσως, κατά την ταπεινή μας γνώμη, η Ηρωική Συμφωνία είναι το πιο αυτοβιογραφικό έργο του μεγάλου αυτού ανδρός.


 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
ΜΟΥΣΙΚΗ
Αλίκη Καγιαλόγλου: «Η θαλασσινή ωδή του Fernando Pessoa και τα fados της εφηβείας μου»

Η Αλίκη Καγιαλόγλου ανανεώνει τη συνεργασία της με τον Δήμο Αβδελιώδη παρουσιάζοντας εκ νέου την παράσταση, σε δική του σκηνοθεσία, Η θαλασσινή ωδή τουFernando Pessoa και ταfados της εφηβείας μου, το...

ΜΟΥΣΙΚΗ
«Παναγία – Η Μητέρα του Φωτός»: ένα σύγχρονο ορατόριο του Γιώργου Θεοφάνους στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης

Το Ινστιτούτο «Άγιος Μάξιμος ο Γραικός», σε συνεργασία με την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, τη Διεύθυνση Πολιτισμού Τουρισμού Δήμου Θεσσαλονίκης, το Κέντρο Πολιτισμού της Περιφέρειας Κεντρικής...

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΕΙΣ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Διεύθυνση

Πτολεμαίων 4
(Πλατεία Προσκόπων)
11635 Αθήνα,
Τηλ.-fax: 210.7212307
info@diastixo.gr
ISSN: 2585-2485

ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ NEWSLETTER

Εγγραφείτε τώρα στο newsletter μας και μάθετε πρώτοι. τα τελευταία νέα για το βιβλίο και για τις τέχνες.

Με την επίσκεψη στο site μας, αποδέχεστε τη χρήση Cookies από το diastixo.gr, με σκοπό τη βελτίωση των υπηρεσιών που σας παρέχουμε.