ΟΡΕΣΤΗΣ ΚΟΛΕΤΣΟΣ: ΜΕ ΠΛΗΜΜΥΡΙΖΕΙ ΦΩΣ του Γιώργου Π. Τσάμπρα
Γι' αυτόν τον δίσκο μού μίλησε πρώτη η Μαριώ. Δεν θυμάμαι αν μου είπε καν το όνομα του δημιουργού. Θυμόταν όμως και μου είπε απέξω τον στίχο που είχε τραγουδήσει. Όταν μου τον είπε, σε μεγάλο βαθμό, με κέντρισε... Τόσο, που τον συγκράτησα κι εγώ:
Ο έρωτας κι ο θάνατος αρχίσαν το παζάρι
πρώτος να δούνε ποιος θα 'ρθει μαζί του να με πάρει.
Ο Χάρος μού 'ταξε γιορτή, αναστολή και χάρη
κι ο έρωτας γλυκό φιλί, θάλασσα και θυμάρι.
Δεν θυμάμαι ποιος μου είπε για την παρουσίαση του δίσκου στον «Ιανό». Πήγα. Και είδα έναν νέο άνθρωπο, μπουζουξή, να μεταφέρει στη σκηνή μια σειρά λαϊκών τραγουδιών. Δηλαδή, εικόνα που δεν τη συναντάμε και πολύ συχνά στις μέρες μας. Και μάλιστα σε τέτοιους χώρους.
Εμένα μ' αρέσει περισσότερο να ρωτάω και να μαθαίνω για τα τραγούδια και τους ανθρώπους τους, παρά να... αποφαίνομαι ως «ειδικός». Ήθελα να ρωτήσω πώς και γιατί φτάσαμε σ' αυτά τα τραγούδια. Αναρωτιόμουν πόσο εύκολη ήταν η διαδικασία της δημιουργίας, αλλά και της παραγωγής του δίσκου. Αναρωτιόμουν, ακόμα, για τις δυνατότητες και τα «μέσα» που έχουν αυτά τα τραγούδια, προκειμένου να ακουστούν.
Όλα αυτά, ενόσω η Φωτεινή Βελεσιώτου τραγουδούσε:
Έκλεισα το σπίτι με διπλά κλειδιά
έκλεισα τα μάτια κι είδα πια καλά...
Ήταν εκεί και η πρωτοεμφανιζόμενη Βάλια Τσιργιώτη, η οποία «είχε ερωτήσεις» αλλά και τη διάθεση «Να σ' αγαπήσω θέλω απ' την αρχή απόψε», μ' έναν πραγματικά εκστατικό και εξωστρεφή τρόπο...
Τέλος, ο ίδιος ο Ορέστης Κολέτσος ξεκινούσε έναν «νυχτερινό μπάλο» με τον στίχο:
Έβαψα το δωμάτιο στο χρώμα των ματιών σου
να σ' έχω πάντα δίπλα μου, τις νύχτες που ξυπνώ...
Μετά, από τον δίσκο άκουσα τη Μάρθα Φριντζήλα να τραγουδά με τον δικό της –άλλο– τρόπο, για «Δάκρυα (που) μου 'κλεισαν τα μάτια».
Η αλήθεια είναι ότι η τρέχουσα επικαιρότητα δεν προτιμά τα απλά, ερωτικά λόγια στα τραγούδια. Φλερτάρει με πιο ποιητικές αναφορές. Έστω κι αν, κάποιες απ' αυτές, όταν η «ποίηση» συνδέεται με την ασάφεια και τον αυτοσκοπού εντυπωσιασμό θα 'πρεπε να μπαίνουν σε πολλά εισαγωγικά. Μπορεί όλοι να αγαπάμε τα «παλιά καλά λαϊκά» και την απλότητά τους – σηκώνουν μεγάλη συζήτηση όλες οι λέξεις. Στα σύγχρονα, όμως, πιο συχνά προκρίνουμε τις πιο «λογοτεχνικές» αναφορές. Αποτέλεσμα κοινωνικών διεργασιών ή απλά υποκρισία; Πολύ περισσότερο όταν ξέρουμε ότι δεν είναι καθόλου εύκολο να γράψει κανείς απλά, είτε τεχνικά, είτε εκφραστικά. Σας θυμίζω την κλασική φράση της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου ότι «φιλολογούσε», έγραφε «μακροσκελέστατα ποιήματα» –έτσι ακριβώς το 'λεγε– έως ότου ο Τσιτσάνης τη μύησε στην τεχνική του «στίχου για τραγούδι». Αν και δεν πρέπει να μπερδεύουμε την απλότητα με την απλοϊκότητα της σκέψης και την αγραμματοσύνη της γραφής. Μπορεί η Ευτυχία να ένιωθε ότι «φιλολογούσε» πριν μάθει τον «τρόπο» του λαϊκού τραγουδιού. Αλλά το τι κουβαλούσε έτσι κι αλλιώς, από πλευράς παιδείας, εμπειριών και διεισδυτικότητας στη σκέψη, θα πρέπει να το ξέρουμε και να το σκεφτόμαστε...
«Φιλολογώ» εγώ, όμως, τώρα. Να τελειώνω!
Ο Ορέστης Κολέτσος, με σαφείς «αναφορές» σε κλασικούς λαϊκούς δρόμους, διάλεξε έναν δρόμο που θέλει κουράγιο αλλά και ψάξιμο. Εύχομαι και σ' αυτόν, αλλά και σ' όσους φιλοδοξούν να γράφουν «λαϊκά τραγούδια» κάθε μορφής, να αντιμετωπίζουν πάντα την τεχνική του τραγουδιού σαν κάτι απολύτως εξελίξιμο, μουσικά και κοινωνικά. Είναι ο μόνος τρόπος για να μας δώσουν ακόμα πιο σπουδαία δείγματα της δουλειάς τους.
Το CD Με πλημμυρίζει φως κυκλοφόρησε στις αρχές του 2014 από τις Εκδόσεις Εκκρεμές. Οι στίχοι και η μουσική είναι του Ορέστη Κολέτσου, ενώ συμμετέχουν στιχουργικά και οι: Θέμος Σκανδάμης, Γιώργος Μανδρέκας και Σοφία Κράλλη, που υπογράφουν από ένα τραγούδι. Τραγουδούν οι: Φωτεινή Βελεσιώτου, Μαριώ, Θάνος Πολύδωρας, Βάλια Τσιργιώτη, Μάρθα Φριντζήλα και ο ίδιος ο συνθέτης. Την ενορχήστρωση ανέλαβε ο Ορέστης Κολέτσος, ο οποίος παίζει και μπουζούκι στον δίσκο, συνεπικουρούμενος από τον Παναγιώτη Παπαγεωργίου, ο οποίος παίζει πιάνο. Συμμετέχουν επίσης οι μουσικοί: Τζέιμι Σμιθ – βιολί, Ιωάννα Πάλλα – ακορντεόν, Ισίδωρος Παπαγεωργίου – κιθάρα, Αντώνης Τζήκας – κοντραμπάσο, Παναγιώτης Σαρδέλης – τύμπανα και Νίκος Μανίκας – κρουστά.
