«Carol» της Τούλας Ρεπαπή
Λίγο πριν απ’ τα Χριστούγεννα, στις αρχές της δεκαετίας του ’50, στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης, μια υπέρκομψη κυρία υψηλής κοινωνικής στάθμης, η Κάρολ Άιρντ (Κέιτ Μπλάνσετ), βρίσκεται σε ένα πολυσύχναστο κατάστημα παιγνιδιών, για ν’ αγοράσει ένα παιγνίδι για την κόρη της. Η νεαρή πωλήτρια που την εξυπηρετεί είναι η Τερέζ Μπέλιβετ (Ρούνι Μάρα). Η Τερέζ βλέπει την κομψότητα, τη γοητεία και τον αέρα πολυτέλειας που αποπνέει η Κάρολ, τη θαυμάζει αλλά ίσως και να νιώθει μια μικρή ζήλια για το πόσο ενδιαφέρουσα, κοσμική και συναρπαστική θα πρέπει να είναι η ζωή της. Η Κάρολ πληρώνει το δώρο που έχει αγοράσει για την κόρη της και δίνει τη διεύθυνσή της, για να σταλεί εκεί. Στον πάγκο όμως της Τερέζ ξεχνά τα γάντια της. Η Τερέζ τα βρίσκει κατόπιν και της τα ταχυδρομεί, στη διεύθυνση που τους έχει αφήσει.
Η Κάρολ γυρίζει σπίτι της και, μαγειρεύοντας και φροντίζοντας τη μικρή της κόρη, δείχνει ευτυχισμένη. Ωστόσο, υπάρχει μια έντονη θλίψη στο πρόσωπό της. Ιδιαίτερα όταν ο άνδρας της έρχεται στο σπίτι. Βρίσκονται σε έναν διαλυμένο γάμο, που πλησιάζει στο τέλος του.
Όταν τα γάντια φτάνουν στο σπίτι, η Κάρολ τηλεφωνεί στο κατάστημα ζητώντας την Τερέζ για να την ευχαριστήσει. Στο τηλεφώνημα αυτό, την προσκαλεί για μεσημεριανό γεύμα. Αυτή ήταν η πρώτη συνάντηση από τις πολλές που ακολούθησαν και μέσα από τις οποίες έμελλε να αλλάξουν πολλά στη ζωή και των δύο…
Ο σκηνοθέτης της ταινίας, Τοντ Χέινς, οκτώ χρόνια μετά το I’M NOT THERE ζωντανεύει με ξεχωριστό στιλ και νοσταλγική ρομαντική διάθεση τη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του ’50, για να αφηγηθεί μία δυνατή ερωτική ιστορία που αψηφά όλα τα κοινωνικά ταμπού, μεταφέροντας στον κινηματογράφο το μυθιστόρημα ThePriceofSalt της Πατρίσια Χάισμιθ (Κάρολ, Εκδόσεις Μεταίχμιο, μτφρ. Θεόδωρος Τσαπακίδης). Το βιβλίο αυτό θεωρήθηκε ένα από τα πιο σημαντικά βιβλία της δεκαετίας του ’50, έχοντας ως θέμα έναν έρωτα ταμπού για εκείνη την εποχή, τον τολμηρό χειρισμό των ηρωίδων του και την ανατρεπτική ειλικρίνεια στην περιγραφή μιας αντισυμβατικής (και τότε ακόμη παράνομης) σεξουαλικής σχέσης. Η συγγραφέας δε, έχοντας επίγνωση της νοοτροπίας η οποία επικρατούσε για το «διαφορετικό» των ανθρώπων, υπέγραψε το βιβλίο της με το ψευδώνυμο Κλερ Μόργκαν, για να αποφύγει τις επιθέσεις εναντίον της.
Ο Τοντ Χέινς δηλώνει μ’ ενθουσιασμό: «Η ταινία δείχνει μια αγάπη που δεν ακολουθεί κανένα πρότυπο, παρόλο που συναντά πολλές προκλήσεις. Και το εξαιρετικά ενδιαφέρον στοιχείο στο μυθιστόρημα είναι ότι, στην πραγματικότητα, παραλληλίζει το μυαλό του ερωτευμένου με εκείνο του κακοποιού, γιατί και οι δύο έχουν υπερπαραγωγικά μυαλά. Εδώ το έγκλημα είναι ο έρωτας, και ο έρωτας είναι μάλιστα παράνομος. Η Τερέζ δεν μπορεί να βρει λέξεις για την επιθυμία της – είναι πέρα από τις λεκτικές της ικανότητες. Δεν μπορεί να την εκφράσει, βρίσκει εμπόδιο στη γλώσσα και στο νόημα. Όταν οι δύο γυναίκες κάνουν επιτέλους έρωτα, τότε η επιθυμία παίρνει μορφή, μπορεί να εκφραστεί».
Ερμηνευτικά, θα έλεγα πως η Κέιτ Μπλάνσετ, που ως «Ελίζαμπεθ» και «Θλιμμένη Τζασμίν» (για την ερμηνεία της απέσπασε το Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου) μας έχει κλέψει την καρδιά, άλλη μια φορά μάς αφήνει άφωνους με αυτό το ακαθόριστο αρρενωπό που εκπέμπει η παρουσία και η ερμηνεία της, παρ’ όλη την κομψότητα και τη χάρη της εξωτερικής της εμφάνισης. Η θλίψη, από το αδιέξοδο στο οποίο οι νόμοι της κοινωνίας την έχουν ωθήσει, είναι έκδηλη στη συμπεριφορά της δίνοντάς της μια σοβαρότητα, όπως και η λίγο πιο βαθιά φωνή της και τα κάπως τονισμένα ζυγωματικά της. Η Κέιτ Μπλάνσετ στην ταινία αυτή είναι μια αιθέρια εικόνα, με ένα πλήθος συναισθημάτων που τα περισσότερα από αυτά τα εκφράζει σιωπηλά αποδεικνύοντας πως οι μεγάλοι ηθοποιοί, σαν αυτήν, δεν χρειάζεται να μιλούν. Έχουν εύγλωττη σιωπή.
Από την άλλη, η Ρούνι Μάρα, που υποδύεται την Τερέζ, ενσαρκώνει άριστα τη νεαρή κοπέλα –έχει ήδη διακριθεί για την ερμηνεία της αυτή στο Φεστιβάλ των Καννών– που ακόμη ψάχνει τον προσδιορισμό της στη ζωή και τον βρίσκει, ύστερα από τον έρωτα, όχι μόνο που νιώθει για την Κάρολ αλλά που αφήνει να εκδηλωθεί και να ζήσει. Το μικροκαμωμένο της σωματικής της διάπλασης έρχεται σε αντίθεση με την εντονότερη σωματική παρουσία της Κάρολ, πείθοντας και σωματικά και οι δύο για τους ρόλους που ερμηνεύουν. Και τις δύο αυτές ερμηνείες να τις κρατήσουμε στο μυαλό μας για το Όσκαρ Α’ και Β’ Γυναικείου Ρόλου.
Ο Κάιλ Τσάντλερ, στον ρόλο του συζύγου της Κάρολ, αντιπροσωπεύει το άκαμπτο και συντηρητικό, στενόμυαλο κομμάτι της κοινωνίας που εκμεταλλεύεται καταστάσεις καταδικάζοντας παράλληλα καθετί διαφορετικό.
Την ταινία την είδα στην κινηματογραφική αίθουσα Paris Theater στο Μανχάταν, στις 23/11, στις 10:45. Η αίθουσα είναι μεταξύ 5th Ave. και 58 Str., και όλα τα μαγαζιά ήταν καταστόλιστα λόγω της Ημέρας των Ευχαριστιών που θ’ ακολουθούσε. Και ενώ η ώρα προβολής ήταν η πρώτη της ημέρας –έχουν πέντε προβολές ημερησίως οι κινηματογράφοι– η αίθουσα ήταν γεμάτη κατά το ήμισυ! Έχει το κοινό της η Κέιτ!
Τι να κάνετε; Δεν ρωτάμε για τέτοιες ταινίες! Τις βλέπουμε και μετά τις ξαναβλέπουμε…
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθεσία: Τοντ Χέινς
Σενάριο: Φίλις Ναζ, Στίβεν Γούλεϊ
Ηθοποιοί: Κέιτ Μπλάνσετ, Ρούνι Μάρα, Κάιλ Τσάντλερ, Σάρα Πόλσον, Τζέικ Λέισι, Κόρι Μάικλ Σμιθ
Μουσική: Κάρτερ Μπέργουελ
Διανομή: ODEON
Από 3 Δεκεμβρίου 2015 στους κινηματογράφους.
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας:
