fbpx

NEEΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΑΠΟ 1 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

του Νίκου Νικολαΐδη

Το Ινστιτούτο Θερβάντες έχει αποδείξει πολλές φορές τα τελευταία χρόνια τις σινεφίλ διαθέσεις του, με δεκάδες προβολές και αφιερώματα κυρίως ισπανόφωνων αλλά και πορτογαλικών ταινιών. Από τη Δευτέρα 5 Νοεμβρίου και κάθε Δευτέρα έως τις 3 Δεκεμβρίου διοργανώνει έναν κύκλο πέντε ταινιών μυστηρίου ισπανικής παραγωγής 1996-2008,τρεις από τις οποίες δεν διανεμήθηκαν στις ελληνικές αίθουσες. Αναλυτικά θα προβληθούν κατά σειρά οι ταινίες: 25 ΚΑΡΑΤΙΑ του Πάτσι Αμέσκουα, FAUSTO 5.O των Άλεξ Όλε, Ισίντρο Ορτίζ και Κάρλος Παντρίσα, ΞΕΡΩ ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ της Πατρίτσια Φερέιρα, ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΔΙΧΩΣ ΟΡΙΑ του Αντόνιο Χερνάντεζ και ΤΕSIS του Αλεχάντρο Αμενάμπαρ.

NEEΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΑΠΟ 1 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥΒΑΝΚSY: H TEXNH ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ (ΕΧΙΤ ΤΗROUGH THE GIFT SHOP)

HΠΑ-ΑΓΓΛΙΑ/87'/VIDEORAMA FILMS

Ντοκιμαντέρ

Σκηνοθεσία: Μπάνκσι

Εμφανίζονται: Μπάνκσι, Τιερί Γκετά, Σέπαρντ Φέιρι, Ρον Ίνγκλις

Ο μύθος: Ο Γάλλος Τιερί Γκετά, ιδιοκτήτης καταστήματος στο Λος Άντζελες και ερασιτέχνης κινηματογραφιστής, στρέφεται τυχαία στο χώρο του γκράφιτι και βαθμιαία πείθει διάφορους καλλιτέχνες της street art να τους απαθανατίσει επί το έργο. Με το καταγεγραμμένο υλικό που θα συλλέξει να δημιουργήσει ένα ντοκιμαντέρ για την τέχνη του δρόμου. Γνωρίζεται με μεγάλα ονόματα του χώρου όπως οι Αμερικανοί Σέπαρντ Φέιρι και Ρον Ίνγκλις και ο Βρετανός Μπάνκσι που θα ανακαλύψει ότι ο Γκετά τους κοροϊδεύει με σκοπό να πλασάρει τον εαυτό του ως δημιουργό με το ψευδώνυμο Μίστερ Μπρέινγουος.

Η ανάγνωσή μας: Το φιλμ που μπέρδεψε δικαιολογημένα κοινό και κριτικούς το 2010 στο Σάντανς για το αν πρόκειται για αυθεντικό ντοκιμαντέρ ή ένα mocumentary αφού σκηνοθέτης του αποδεικνύεται ένας φιλοξενούμενος καλλιτέχνης που ήρθε σε ρήξη με τον αρχικό εμπνευστή του εγχειρήματος και πρώην στενό του φίλο. Ο Μπάνκσι είναι ένας διάσημος street art καλλιτέχνης που ξεκίνησε από την undreground σκηνή του Μπρίστολ και δημιουργεί με τη τεχνική του στένσιλ έργα που διακρίνονται για την καυστική πολιτική τους ματιά και το ανατρεπτικό τους χιούμορ. Ζωγραφίζει σε ολόκληρο τον κόσμο, σε δρόμους, τοίχους κτιρίων και γέφυρες, προσπαθώντας να διατηρήσει ταυτόχρονα μυστική την αληθινή του ταυτότητα. Τόσο ο ίδιος, όπως και αρκετοί ομότεχνοι του εμφανίζονται στο φιλμ χωρίς να αποκαλύπτουν το πρόσωπο τους και με αλλοιωμένη τη φωνή τους. Το ταλέντο, η φήμη και το μυστήριο γύρω από την προσωπικότητα του, διαπερνούν την ταινία και δίνουν μια μυθιστορηματική πλοκή και αρκετό σασπένς. Παράλληλα το φιλμ αποτελεί μια ειλικρινή ματιά για μια σχετικά άγνωστη καλλιτεχνική σκηνή και την αποτίμηση που έχουν οι δημιουργίες της στο χρηματιστήριο της τέχνης. Ο Μπάνκσι διαπίστωσε με έκπληξη και πικρία πως η ασαφής προτροπή του οδήγησε έναν ατάλαντο τυχοδιώκτη σε επιφανή δημιουργό που ξεπέρασε σε αναγνώριση και αξία το κίνημα που εκφράζει. Για το λόγο αυτό αποφάσισε να αξιοποιήσει το υλικό δέκα χιλιάδων ωρών που κατέγραψε ο Γκετά με την κάμερά του αφήνοντας εκείνον ειρωνικά ως βασικό πρωταγωνιστή. Η δύναμη της κινηματογραφικής γλώσσας συναντά τον ακτιβισμό και το ελεύθερο πνεύμα της τέχνης του δρόμου σε μια τολμηρή και ασυνήθιστη ταινία που σάρωσε τα βραβεία από τις ενώσεις κριτικών πολλών φεστιβάλ και ήταν υποψήφιο για Όσκαρ ντοκιμαντέρ το 2011. Την προβολή της μάλιστα σε διάφορα μέρη του κόσμου προανάγγειλαν και νέα έργα του Μπάνκσι στις πιο απρόσμενες επιφάνειες των πόλεων που κυκλοφορούσε η ταινία κάτι που δυστυχώς δεν θα ισχύσει για την Αθήνα.

Αξιολόγηση: 7/10

ΚΙ ΑΝ ΖΟΥΣΑΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ; (ET SI ON VIVAIT TOUS ENSEMBLE?)ΚΙ ΑΝ ΖΟΥΣΑΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ; (ET SI ON VIVAIT TOUS ENSEMBLE?)

ΓΑΛΛΙΑ-ΓΕΡΜΑΝΙΑ/96'/ΑΜΑ FILMS

Σκηνοθεσία: Στεφάν Ρομπελέν

Ηθοποιοί: Τζέιν Φόντα, Τζέραλντιν Τσάπλιν, Κλοντ Ρις, Πιέρ Ρισάρ, Γκάι Μπεντός, Ντάνιελ Μπρουλ

Ο μύθος: Όταν τα σημάδια του χρόνου αρχίζουν να επηρεάζουν την υγεία τους, δύο ζευγάρια ηλικιωμένων και ένα χήρος συνομήλικος τους που συνδέονται με φιλία τα τελευταία σαράντα χρόνια, αποφασίζουν να συγκατοικήσουν θεωρώντας την μεταξύ τους στοργή και αλληλεγγύη προτιμότερη από τη φροντίδα νοσηλευτικών ιδρυμάτων και οίκων ευγηρίας. Ένας νεαρός φοιτητής εθνολογίας που προσλαμβάνεται ως συνοδός σκύλου, θα κάνει, με αφορμή αυτή την παρέα, τη διατριβή του πάνω στους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας.

Η ανάγνωσή μας: Η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του Στεφάν Ρομπελέν, είναι μια πολυεπίπεδη και εξονυχιστική σπουδή πάνω στην τρίτη ηλικία δοσμένη με τη μορφή μιας ψυχαγωγικής κομεντί. Οι αντιστάσεις πέντε ηλικιωμένων στη βιολογική φθορά, οι πολιτικές πεποιθήσεις τους, η απομόνωση τους από τα παιδιά και τα εγγόνια, είναι μερικά από τα θέματα που θίγονται στο φιλμ. Η συμβίωση τους είναι η προετοιμασία για το κοινό δυσοίωνο τέλος τους και σε αυτή θα δοκιμαστούν οι αντιλήψεις τους για τη φιλία, την απιστία και το θάνατο που ο Ρομπελέν παρουσιάζει με λεπτό χιούμορ, οξυδέρκεια και φινετσάτο στυλ από το πρίσμα και των δύο φύλων. Η συμμετοχή του Γερμανού Πέτερ Ρόμελ που είχε κάνει την παραγωγή και στο τολμηρό CLOUD 9 του Αντρέα Ντρέσεν με θέμα τη σεξουαλική ζωή ενός ηλικιωμένου ζευγαριού, εξασφάλιζε και τη σημασία που θα είχε η ερωτική δραστηριότητα είτε ως επιθυμία είτε ως πράξη για τους ήρωες της ταινίας μέσα από ευτράπελα επεισόδια. Ο Γάλλος σκηνοθέτης συγκεντρώνει ένα θρυλικό καστ στους πέντε πρωταγωνιστικούς ρόλους από ηθοποιούς που είναι γεννημένοι μεταξύ του 1929 και του 1944 και εκπλήσσουν με τη φρεσκάδα και την ενέργεια που ζωντανεύουν τους χαρακτήρες τους. Η Τζέιν Φόντα ξαναμιλά γαλλικά σαράντα χρόνια μετά την ταινία των Ζαν Λικ Γκοντάρ και Ζαν Πιέρ Γκορέν ΤΟUT VA BIEN, για να εξομολογηθεί ότι συνεχίζει να αυνανίζεται και ότι θα ήθελε η ταφή της να γίνει σε ένα πάρκο στους περιπάτους- μαθήματα ζωής που παραδίδει στο νεαρό φοιτητή. «Δεν μπορείς να βασίσεις τη ζωή σε δύο γυναικεία στήθη» αναφέρει εκείνος για να δικαιολογήσει τη σχέση του με γυναίκες που έχουν εντελώς αντίθετα χαρακτηριστικά από αυτά που επιθυμεί. «Μπορείς όμως να ξεκινήσεις τη ζωή σου από αυτά» του απαντάει η συνταξιούχος πανεπιστημιακός. Ο Πιέρ Ρισάρ που προσβάλλεται βαθμιαία από αλτσχάιμερ, σημειώνει στο ημερολόγιο του όλα όσα αξίζει να θυμάται, και αντίστοιχα διαγράφει όλα όσα θα τον εμποδίσουν να συγχωρέσει. Με αξιοθαύμαστη μαεστρία φορτίζει με συγκίνηση τα περάσματα από την άνοια στη διαύγεια, κάνοντας το θεατή να ξεχάσει την IRIS της Τζούντι Ντέντς από την ομώνυμη ταινία του Ρίτσαρντ Έϊρ. Ο Κλοντ Ρις είναι μοναδικός στο σκαμπρόζικο χαρακτήρα του αθεράπευτου γυναικά που εξακολουθεί να αποζητά το πληρωμένο σεξ από πόρνες με ή χωρίς βιάγκρα και οι Μπεντός και Τσάπλιν, οι πιο υγιείς της παρέας, σβήνουν τους καβγάδες τους με λίγο σεξ από τα παλιά και κατασκευάζοντας μια πισίνα στο κήπο που θα προσελκύσει το ενδιαφέρον των παιδιών τους. Ο Ρομπελέν κλείνει με μια σκηνή ύμνο στην ανθρώπινη συμπαράσταση, μια ευφυή δημιουργία που θα μπορούσε να θεωρηθεί το αισιόδοξο flip-side του πρόσφατου ΑΓΑΠΗ του Μίκαελ Χάνεκε.

Αξιολόγηση: 7/10

Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ (ΤΗΕ STRANGER) ΕπανέκδοσηΟ ΑΓΝΩΣΤΟΣ (ΤΗΕ STRANGER) Επανέκδοση

HΠΑ/95'/NEW STAR

Σκηνοθεσία: Όρσον Γουέλς

Ηθοποιοί: Έντουαρντ Τζ.Ρόμπινσον, Λορέτα Γιανγκ, Όρσον Γουέλς

Ο μύθος: Ένας ντετέκτιβ μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου πολέμου με δόλωμα έναν ναζί, καταφέρνει να φτάσει στα ίχνη ενός Γερμανού εγκληματία πολέμου που ζει με νέα ταυτότητα σε μια κωμόπολη του Κονέκτικατ, εργάζεται ως καθηγητής και ετοιμάζεται να παντρευτεί την κόρη του δικαστή της περιοχής.

Η ανάγνωσή μας: Γνωστή στη χώρα μας και με το τίτλο Ο ΞΕΝΟΣ, η ταινία ήρθε την πιο κατάλληλη στιγμή για την καριέρα του Όρσον Γουέλς. Ύστερα από την εμπορική καταστροφή των ταινιών ΟΙ ΥΠΕΡΟΧΟΙ ΑΜΠΕΡΣΟΝ, JOURNEY INTO FEAR (που τυπικά η σκηνοθεσία του ανήκε στο Νόρμαν Φόστερ) και του ανολοκλήρωτου ντοκιμαντέρ ΙΤ'S ALL TRUE, ο σπουδαίος Αμερικανός δημιουργός χρειαζόταν μια ευκαιρία για να επανακτήσει την εμπιστοσύνη της κινηματογραφικής βιομηχανίας. Αν και επρόκειτο για την πιο συμβατική και συγκρατημένη δουλειά στην πρώτη περίοδο του έργου του, αποτέλεσε τη μοναδική εμπορική του επιτυχία στις ΗΠΑ και είχε το πλεονέκτημα να είναι το πρώτο φιλμ που ενσωμάτωνε αρχειακό υλικό από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Με νωπές τις μνήμες του πολέμου, στήνει ένα φιλμ αγωνίας στηριγμένος σε ένα κλιμακωτό σενάριο χωρίς στιλιστικούς πειραματισμούς, με μια ατμοσφαιρική σκηνοθεσία που βασίζεται στις ασυνήθιστες γωνίες λήψεις και τις υποβλητικές φωτοσκιάσεις. Η έρευνα και η τακτική του ντετέκτιβ που ενσαρκώνει ο Έντουαρντ Ρόμπινσον με σκοπό την εξάρθρωση και τη σύλληψη του ενόχου, δίνουν μια αίσθηση φιλμ νουάρ αλλά και τη δυνατότητα στο σκηνοθέτη να θίξει το θέμα των ψεύτικων ταυτοτήτων ως προσωπείων διαφυγής και μεθόδου αποποίησης ευθυνών. Σε αντιδιαστολή με το ΝΟΤΟRΙΟUS του Χίτσκοκ που κυκλοφόρησε στις αμερικανικές αίθουσες τρεις μήνες αργότερα (Αύγουστο του 1946) και πραγματεύονταν κι εκείνο τη διαφυγή ενός ναζί στη Δύση, ο Γουέλς εστιάζει στην ψυχολογία και τη συμπεριφορά του εγκληματία. Παρόλο που δεν διέθετε την κατάλληλη εμφάνιση, κρατάει για τον εαυτό του το ρόλο του Γερμανού αξιωματικού που ευθυνόταν για τη γενοκτονία των Εβραίων και συνθέτει το πορτραίτο ενός πανούργου και αλαζόνα καθηγητή που όταν χάνει τον έλεγχο και αποκαλύπτεται, προτιμάει την τιμωρία-αυτοκαταστροφή, όπως αποτυπώθηκε στην περιβόητη σκηνή στα γρανάζια του ρολογιού. Οι διάλογοι στο σενάριο του Άντονι Βέιλερ στο οποίο ανεπίσημα συμμετείχε ο Γουέλς αλλά και ο Τζον Χιούστον, περιλαμβάνουν πολλές από τις απόψεις που είχε διατυπώσει ο σκηνοθέτης για το φαινόμενο του φασισμού, μέσα από τη στήλη του στη Νew York Post. Παρά το γεγονός ότι δεν συγκρίνεται με άλλες μεγαλοφυείς στιγμές του έργου του, Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ διατηρεί αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή από το πρώτο ως το τελευταίο λεπτό.

Αξιολόγηση: 7/10

SKYFALLSKYFALL

ΑΓΓΛΙΑ-ΗΠΑ/143'/FEELGOOD

Σκηνοθεσία: Σαμ Μέντες

Ηθοποιοί: Ντάνιελ Κρεγκ, Τζούντι Ντεντς, Χαβιέ Μπαρδέμ, Ράλφ Φάινς, Άλμπερτ Φίνεϊ

Ο μύθος: Ύστερα από μία αποτυχημένη επιχείρηση, ο Τζέιμς Μποντ θεωρείται νεκρός και μια δισκέτα με απόρρητο υλικό φτάνει στα χέρια ενός επικίνδυνου ανθρώπου.Το κτίριο της ΜΙ6 στο Λονδίνο καταστρέφεται από έκρηξη βόμβας και κάποιοι πράκτορες σκοτώνονται. Η Μ. δέχεται πιέσεις από τον εκπρόσωπο του υπουργείου να παραιτηθεί. Χάρη στην επανεμφάνιση του Μποντ φτάνουν στα ίχνη του Ραούλ Σίλβα, ενός μυστηριώδη άντρα που το παρελθόν του σχετίζεται με αυτό της Μ. και των μυστικών υπηρεσιών.

Η ανάγνωσή μας: Η φετινή εικοστή τρίτη παραγωγή με ήρωα το δημιούργημα του Ίαν Φλέμινγκ, συμπίπτει με τη συμπλήρωση μισού αιώνα από την κυκλοφορία της πρώτης ταινίας DR NO που έφερε την υπογραφή του Τέρενς Γιανγκ. Ο Σαμ Μέντες που ανέλαβε τη σκηνοθεσία, είναι ένας θαυμαστής της σειράς όπως επανειλημμένα έχει δηλώσει, όμως προέρχεται καλλιτεχνικά από ένα άλλο είδος κινηματογράφου. Αυτή η αντίφαση είναι ορατή σε πολλά σημεία του SKYFALL όπως και η αποχώρηση του καταξιωμένου σεναριογράφου Πίτερ Μόργκαν (Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ, FRΟST/NIXON: Η ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ, Η ΖΩΗ ΜΕΤΑ), μετά τη προσωρινή διακοπή της παραγωγής, εξαιτίας της χρεοκοπίας της εταιρείας MGM. Oι σκηνές δράσης, απαραίτητο συστατικό σε κάθε περιπέτεια του Μποντ, δεν αποτελούν το δυνατό σημείο του Μέντες. Η εναρκτήρια σκηνή αναμασά μια μονομαχία στην οροφή ενός κινούμενου τρένου που έχουμε δει πολλές φορές στο σινεμά και επαναλαμβάνει (αφού γυρίστηκε μεταγενέστερα) τα κυνηγητά που παρακολουθήσαμε πρόσφατα στις στέγες των κτιρίων στην Κωνσταντινούπολη στο ΑΡΠΑΓΗ 2, μόνο που εδώ η καταδίωξη γίνεται με μοτοσικλέτες. Η θνησιμότητα του Μποντ είναι ένα τέχνασμα που απλά μας εισάγει στην ιστορία, αφού κανείς δεν μπορεί να πιστέψει, πλην των χαρακτήρων της ταινίας, ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί. Ελάχιστα εντυπωσιακό αποδεικνύεται και το τελικό επεισόδιο στη Σκωτία που στηρίζει πολλά στην κλάση του διευθυντή φωτογραφίας Ρότζερ Ντίκινς ο οποίος συνεργάζεται για τρίτη φορά με τον Μέντες. Η Κίνα και η Τουρκία (σε τρίτη ταινία) δίνουν τυπικά το εξωτικό χρώμα, αφού για πρώτη φορά ο Μποντ παίζει εντός έδρας με τα άφθονα εξωτερικά γυρίσματα σε περιοχές του Λονδίνου. Ανάλογο με το δικό του αλλά πιο δημιουργικό είναι το δίλημμα που θέτει ο Μέντες και στο διάσημο πράκτορα: να δράσει με γνώμονα τη νοσταλγία και την παράδοση ή με βάση τις νέες κατασκοπευτικές πρακτικές και τεχνολογικές εξελίξεις που φέρνει ο νέος Q τον οποίο υποδύεται ο σοφιστικέ Μπεν Γουίσοου. Η ίντριγκα παίρνει μια σοβαρότερη και σεμνότερη τροπή. Τα εκλεπτυσμένα σεξουαλικά υπονοούμενα είναι λιγότερα και οι γυναίκες γύρω απ' τον Μποντ όχι το ίδιο εκρηκτικές και αισθησιακές όπως στο παρελθόν. Στην πραγματικότητα, ο μόνος σημαντικός γυναικείος ρόλος είναι αυτός της Μ. Η Τζούντι Ντεντς, αποχωρεί λόγω ηλικίας μετά από επτά εμφανίσεις στο συγκεκριμένο ρόλο και ο Μέντες την «τρέχει» υπερβολικά στην ηρωική της έξοδο, εστιάζοντας στη σχεδόν μητρική σχέση με τον Μποντ αλλά και στην προϊστορία της με το κακό της ταινίας. Ο Ράλφ Φάινς, σήκωσε ήδη τα μανίκια ως αντικαταστάτης της, συμμετέχοντας σε ένα ακόμα πιο διάσημο φρανσάιζ μετά από αυτό του ΧΑΡΙ ΠΟΤΕΡ. Ο Χαβιέ Μπαρδέμ, κοπιάρει αδιάκοπα το ερμηνευτικό στυλ που είχε στο ΚΑΜΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΛΛΟΘΑΝΑΤΟΥΣ των αδελφών Κοέν, όμως γρήγορα εγκαταλείπει την εκκεντρικότητα, τη λαγνεία και την πονηριά με την οποία μας συστήνεται στο ερειπωμένο νησί, για χάρη μιας μονοδιάστατης εκδικητικής μανίας. Οι εμπνεύσεις του σχεδιαστή παραγωγής Ντένις Γκάσνερ, αποδεικνύονται φτωχές από το προσωρινό υπόγειο στρατηγείο της ΜΙ6 και το σκωτσέζικο αγρόκτημα μέχρι το πλωτό καζίνο του Μακάο που φέρνει στη σκέψη το πληρέστερο δραματουργικά CASINO RΟΥΑLΕ του Μάρτιν Κάμπελ. Αντίθετα ο Τόμας Νιούμαν αναζωογονεί συνθετικά τη σειρά και το υπέροχο κομμάτι της Αντέλ στους τίτλους είναι ήδη radio friendly και θα ακούγεται παντού το φετινό χειμώνα. Ο Ντάνιελ Κρεγκ, συνοδεύει με μια ξύλινη και βαριεστημένη ερμηνεία, την τρίτη παρουσία ως Μποντ και έχει κάθε λόγο να μην είναι σίγουρος ότι θα εξαντλήσει το συμβόλαιο που τον δεσμεύει για άλλες δύο ταινίες, δικαιώνοντας όσους δεν τον προτιμούσαν ως διάδοχο του Πιρς Μπρόσναν.

Αξιολόγηση: 5/10

ΤΗΕ DINOSAUR PROJECTΤΗΕ DINOSAUR PROJECT

AΓΓΛΙΑ/83'/VILLAGE

Σκηνοθεσία: Σιντ Μπένετ

Ηθοποιοί: Ρίτσαρντ Ντιλέιν, Πίτερ Μπρουκ, Ματ Κέιν

Ο μύθος: Μια αποστολή εξερευνητών από την Αγγλία που σκοπό έχει να μελετήσει την εμφάνιση ενός είδους θαλάσσιου δεινοσαύρου, παγιδεύεται στην αφρικανική ζούγκλα, όταν το ελικόπτερο τους καταρρίπτεται, μετά από την επίθεση επικίνδυνων πτηνών.

Η ανάγνωσή μας: Μια χαμηλού κόστους περιπέτεια με στοιχεία φαντασίας, που προσπαθεί να παντρέψει το στυλ ταινιών όπως το JURASSIC PARK, με το found footage ύφος ταινιών όπως το CLOVERFIELD. Προερχόμενος από το χώρο του τηλεοπτικού ντοκιμαντέρ, ο Σιντ Μπένετ σε αυτό το κινηματογραφικό του ντεμπούτο, προσπαθεί να προσελκύσει το ενδιαφέρον τόσο αυτών που γοητεύονται από το μύθο που αναφέρεται στο τέρας του Λόχνες, όσων κι εκείνων που τους θέλγουν οι περιπέτειες επιβίωσης σε τροπικά εδάφη. Ο γιος του αρχηγού της εξερευνητικής ομάδας που παρεισφρύει λαθραία στην ομάδα, έχει έφεση στην τεχνολογία και αποφασίζει να φτιάξει ένα video diary, τοποθετώντας πολλές μικροκάμερες σε πρόσωπα και πράγματα. Ο Μπένετ, με επιμέλεια τεκμηριώνει την προέλευση του κάθε υποκειμενικού πλάνου, η ταλαντευόμενη κάμερα και τα συχνά blackouts επιστρατεύονται για την αυθεντικότητα του υλικού. Εκεί που μια αντίστοιχη χολιγουντιανή παραγωγή θα έδινε βαρύτητα στην απειλητική όψη των τεράτων και το σταδιακό αποδεκατισμό των μελών της ομάδας, ο Άγγλος σκηνοθέτης διαφοροποιείται. Τα ψηφιακά ερπετά δεν είναι αποκρουστικά, αφού ο τρόμος δεν είναι το μοναδικό ζητούμενο, και οι θάνατοι των προσώπων που μένουν πάντα εκτός κάδρου, δεν έχουν την προβλέψιμη σειρά. Τόσο οι οικολογικές νύξεις για τη διατάραξη ενός παρθένου τοπίου από την ανθρώπινη παρουσία, όσο και οι αναφορές στην ψύχωση που μπορεί να οδηγήσει έναν εξερευνητή το πάθος για τη δόξα, θίγονται αρκετά επιφανειακά. Οι έριδες μεταξύ των ατόμων της ομάδας, αποδεικνύονται πιο θανατηφόρες από τους δεινόσαυρους και το βιντεοσκοπημένο χρονικό των περιπετειών τους θα διασωθεί ως ο αδιάψευστος κριτής. Με εξαίρεση την ευκολία που ξεπερνούν τη λύπη από την ανθρώπινη απώλεια οι ήρωες του, ο Μπένετ αποφεύγει την αφέλεια όχι όμως και την παρατεταμένη αναποφασιστικότητα για το κοινό που θέλει να ικανοποιήσει κάτι που καθιστά ημιτελή και τη δική του αποστολή.

Aξιολόγηση: 4/10

Η ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝΗ ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

ΕΛΛΑΔΑ/96'/SEVEN FILMS

Σκηνοθεσία: Γιώργος Γκικαπέππας

Ηθοποιοί: Λεωνίδας Κακούρης, Βασίλης Μπισμπίκης, Γιώργος Ζιόβας, Μαρία Τσιμά, Άννα Καλαϊτζίδου, Κίκα Γεωργίου

Ο μύθος: Τέσσερις γυναίκες που περνούν, αποφεύγουν ή επιδιώκουν να μπουν στη φάση της εγκυμοσύνης. Μία Ιρακινή περιμένει την επιστροφή του συζύγου της στο διαμέρισμα της, έτοιμη να γεννήσει. Η σύζυγος ενός γιατρού, προσπαθεί μάταια να συλλάβει με εξωσωματική γονιμοποίηση. Μία κοπέλα στη διάρκεια ενός καυγά αποκαλύπτει στο φίλο της ότι είναι έγκυος, ενώ έχουν χαθεί στην ύπαιθρο με το αυτοκίνητο τους. Μία ώριμη γυναίκα με ένα δεκαεξάχρονο γιο που η συζυγική της σχέση περνάει κρίση, αναγκάζεται να κάνει έκτρωση πριν από ένα μοιραίο περιστατικό.

Η ανάγνωσή μας: Ο τρόπος που υποδέχονται τα σύγχρονα ζευγάρια την τεκνοποίηση και η ψυχολογία που τα διακατέχει απέναντι στον ερχομό μιας νέας ζωής σε ένα αστικό περιβάλλον, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ότι είναι το βασικό θέμα αυτών των ιστοριών που ο αριθμός τους καθορίζει και το βαθμό δυσκολίας στο χειρισμό τους, όταν μιλούμε για ελληνική ταινία. Οι τέσσερις γυναικείες περιπτώσεις αναπτύσσονται με ένα παράλληλο μοντάζ, όμως με δυσανάλογη χρονική εξέλιξη. Σε μια ιστορία δίνεται η αίσθηση, από το ένα πλάνο μέχρι το επόμενο που την αφορά, ότι έχουν κυλήσει αρκετές ημέρες και σε άλλη ότι έχει περάσει ελάχιστη ώρα. Από κοινωνιολογική άποψη, τα τέσσερα ζευγάρια δεν αντιπροσωπεύουν με έμφαση κάποια κοινωνικά στρώματα και δεν εκφράζουν κάποιες συγκεκριμένες πεποιθήσεις. Ο Γιώργος Γκικαπέππας, περιορίζει τη δράση, για τις τρεις από τις τέσσερις ιστορίες, σε δωμάτια διαμερισμάτων, με την προσδοκία ή την αποτροπή μιας κύησης να φέρνει μονοδιάστατα και αποκλειστικά προστριβές και καυγάδες. Η ιστορία της Ιρακινής που θα γεννήσει μόνη και σχεδόν αβοήθητη, εξαντλείται σε επαναλαμβανόμενες τηλεφωνικές συνομιλίες της και σε σιωπηλές εκφράσεις πόνου και μοιάζει ξένο σώμα σε σχέση με τις υπόλοιπες περιπτώσεις. Ο Γκικαπέππας θέτει ένα αυστηρά ρεαλιστικό πλαίσιο, αποσπά κάποιες ενδιαφέρουσες ερμηνείες, αν και οι διάλογοι σε κάποια σημεία διολισθαίνουν στην προχειρότητα. Αυτή η έλλειψη συμμετρίας και ουσιαστικής εξέλιξης των επεισοδίων και το γεγονός ότι δεν καταφέρνουμε σε καμία στιγμή να ταυτιστούμε με την πεσιμιστική και απαισιόδοξη σκηνοθετική αντίληψη για τη γέννηση και τη διαιώνιση του ανθρώπινου είδους, κατατάσσουν αυτόματα το φιλμ σε μία ακόμη χαμένη ευκαιρία του ελληνικού κινηματογράφου.

Αξιολόγηση: 4/10

ΕΝCARDIA: Η ΠΕΤΡΑ ΠΟΥ ΧΟΡΕΥΕΙΕΝCARDIA: Η ΠΕΤΡΑ ΠΟΥ ΧΟΡΕΥΕΙ

ΕΛΛΑΔΑ/82'

Nτοκιμαντέρ

Σκηνοθεσία: Άγγελος Κοβότσος

Εμφανίζονται: Εncardia, Ηλίας Λογοθέτης, Roberto Licci, Daniele Durante ,Giovanni Avantaggiato

O μύθος: Tα ταξίδια των μελών του συγκροτήματος τα προηγούμενα χρόνια σε περιοχές της Κάτω Ιταλίας, οι επαφές με ντόπιους δημιουργούς που έχουν μουσικές συγγένειες και αποσπάσματα από τα αυθόρμητα τζαμαρίσματα και τις ζωντανές τους εμφανίσεις.

Η ανάγνωσή μας: Το σχήμα των Εncardia, εμφανίστηκε στο χώρο της δισκογραφίας το 2004 με τη μουσική τους να εμπνέεται από την παράδοση των ελληνόφωνων περιοχών της νότιας Ιταλίας. Μέσα σε οκτώ χρόνια έχουν κυκλοφορήσει τέσσερα άλμπουμ, στα οποία έχουν συμμετάσχει μεταξύ άλλων οι Αργύρης Μπακιρτζής, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Νίκος Πορτοκάλογλου, Ηλίας Λογοθέτης και έχουν πραγματοποιήσει περισσότερες από τριακόσιες ζωντανές εμφανίσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Παρά το γεγονός ότι το φιλμ δανείζεται το όνομα του συγκροτήματος και ένα ιδρυτικό μέλος του είναι ένας από τους παραγωγούς, δεν πρόκειται για ένα ντοκιμαντέρ που αφορά την ιστορία και τη μέχρι τώρα διαδρομή τους. Ο φακός του Άγγελου Κοβότσου, καταγράφει στιγμές από της επισκέψεις τους στην περιοχή της Grecia Salentina, στην Απουλία και στα ελληνόφωνα χωριά της Κάτω Ιταλίας που είχαν σκοπό την έρευνα, την έμπνευση και την πολιτιστική ανταλλαγή. Ο θεατής γνωρίζει τα «γκρίκο», ένα αρχαιοελληνικό γλωσσικό ιδίωμα της περιοχής που αποτελεί μια πρόσμειξη ιταλικών και ελληνικών και που μετά τη λήξη του Β' Παγκοσμίου πολέμου άρχισε να υποχωρεί. Αυτή είναι η γλώσσα που τροφοδοτεί στιχουργικά τις συνθέσεις των Εncardia. Παράλληλα οι καλλιτέχνες της σκηνής του Σαλέντο μιλούν για την «ταραντέλα πίτσικα», μια παραλλαγή του γνωστού χορού που είχε θρησκευτικές και θεραπευτικές διαστάσεις και χρησίμευε ως μέσο εξαγνισμού. Η χαλαρή δομή που δεν διαφέρει από το προσωπικό βίντεο ενός ταξιδιώτη, το ασύνδετο μοντάζ και η απουσία ενός επιστημονικού συμβούλου που θα πρόσφερε έγκυρη και τεκμηριωμένη ματιά από εθνολογική και μουσικολογική πλευρά, πλήττουν το κινηματογραφικό ενδιαφέρον του εγχειρήματος. Ο σκηνοθέτης Άγγελος Κοβότσος, ο παραγωγός Γιώργος Πουλίδης και το συγκρότημα, με σύμπνοια προσπαθούν να μας μεταφέρουν το πάθος τους για μια πολύπλευρη μουσική παράδοση, την κληρονομιά της οποίας θέλουν να διαφυλάξουν. Όμως η συναισθηματική εγρήγορση και η ευφορία που επιτυγχάνεται με ένα τρίλεπτο μουσικό κομμάτι από το ρεπερτόριο τους είναι αδύνατο να επιτευχτεί μέσα από το φιλμ που θα ικανοποιήσει αλλά δεν θα διευρύνει το πιστό και σταθερό κοινό των Εncardia.

Αξιολόγηση: 3/10

TINKEΡΜΠΕΛ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΩΝ ΝΕΡΑΪΔΟΦΤΕΡΩΝ (SECRET ΟF THE WINGS)TINKEΡΜΠΕΛ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΩΝ ΝΕΡΑΪΔΟΦΤΕΡΩΝ (SECRET ΟF THE WINGS)

HΠΑ/92'/FEELGOOD

Σκηνοθεσία: Ρόμπερτς Γκάναγουεϊ, Πέγκι Χολμς

Κινουμένων σχεδίων μόνο με ελληνική μεταγλώττιση

Ακούγονται: Λίνα Σακκά, Κατερίνα Τσάβαλου, Αφροδίτη Σημίτη

Ο μύθος: Η Τίνκερμπελ αποφασίζει να περάσει στο Δάσος του Χειμώνα μία απαγορευμένη περιοχή για νεράιδες, επειδή εκεί κινδυνεύουν να καταστραφούν τα φτερά τους. Ο φόβος αυτός δεν επαληθεύεται και η Τίνκερμπελ συναντάει για πρώτη φορά την αδελφή της Κυάνεια. Τώρα θα πρέπει να διατηρήσουν το δεσμό τους χωρίς να απειληθεί η ασφάλεια του Καταφυγίου των νεράιδων.

Η ανάγνωσή μας:-

Αξιολόγηση:-

 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΕΙΣ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Διεύθυνση

Πτολεμαίων 4
(Πλατεία Προσκόπων)
11635 Αθήνα,
Τηλ.-fax: 210.7212307
info@diastixo.gr
ISSN: 2585-2485

ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ NEWSLETTER

Εγγραφείτε τώρα στο newsletter μας και μάθετε πρώτοι. τα τελευταία νέα για το βιβλίο και για τις τέχνες.

Με την επίσκεψη στο site μας, αποδέχεστε τη χρήση Cookies από το diastixo.gr, με σκοπό τη βελτίωση των υπηρεσιών που σας παρέχουμε.