ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΑΠΟ 6 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ του Νίκου Νικολαΐδη

Σαν να μην έφταναν στο 55ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης οι ανεπιτυχείς προσπάθειες των διοργανωτών να ξαναφέρουν στην Ελλάδα ονόματα όπως τον Γερμανό Κρίστιαν Πέτζολντ και τους αδελφούς Νταρντέν με αφορμή τις τελευταίες τους ταινίες, ήρθαν και οι ματαιώσεις αφίξεων. Οι Κόρνελ Μούντρουτσο και Φατίχ Ακίν ακύρωσαν την άφιξή τους και οι απουσίες τους ήρθαν να προστεθούν στον ατέλειωτο κατάλογο των αρνητικών εντυπώσεων, πλήττοντας το κύρος τού άλλοτε κραταιού κινηματογραφικού θεσμού. Πάλι καλά που έφτασαν οι σκηνοθέτες Ραμίν Μπαχράνι και Ζέλιμιρ Ζίλνικ, ώστε να έχει κάποιους να τιμήσει με τον Χρυσό Αλέξανδρο ο καλλιτεχνικός διευθυντής Δημήτρης Εϊπίδης προκαλώντας φόρτο εργασίας με τα master classes, τις συνεντεύξεις και τις τιμητικές εκδηλώσεις στο αρμόδιο γραφείου Τύπου. Παρακολουθώντας προχτές στην τηλεοπτική περίληψη της ΝΕΡΙΤ λαλίστατο και χαμογελαστό τον σκηνοθέτη Σύλλα Τζουμέρκα, αναρωτηθήκαμε ποιες σκοπιμότητες και τι είδους ανησυχίες υπαγόρευσαν να μην είναι η δική του ταινία μεταξύ των δύο ελληνικών στο Διεθνές Διαγωνιστικό πρόγραμμα. Άλλωστε, είναι αρεστός στους ιθύνοντες του Φεστιβάλ και τα δουλοπρεπή όργανά τους στον χώρο του Τύπου και πληρούσε τη βασική προϋπόθεση να μην έχει υπερβεί τις δύο ταινίες.

Εντωμεταξύ, την αντίδραση ορισμένων Ελλήνων δημιουργών που συμμετείχαν στο 3ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Λουγκάνο Οther Movie, που πραγματοποιήθηκε από 20 έως 27 Οκτωβρίου, προκάλεσε η απόφαση του Έλληνα Πρέσβη στην Ελβετία Χαράλαμπου Μάνεση να αποσύρει όλες τις ελληνικές συμμετοχές με αφορμή την παρουσία φιλμ από τα Σκόπια με την ονομασία Δημοκρατία της Μακεδονίας. Οι σκηνοθέτες Βασίλης Μαζωμένος, Ασημίνα Προέδρου και Βενετία Ευριπιώτου κατηγόρησαν τον Πρέσβη για την αυθαίρετη ενέργεια δίχως τη δική τους συγκατάθεση, εξέφρασαν την έκπληξή τους για τη σιωπή του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου (που όταν τελικώς τοποθετήθηκε κράτησε στάση Πόντιου Πιλάτου) και υπογράμμισαν ότι οι ταινίες τους δεν χρηματοδοτήθηκαν καθόλου από την ελληνική Πολιτεία. Τα ερωτήματα που ανακύπτουν με αφορμή ένα ευαίσθητο εθνικό ζήτημα είναι πολλά, τόσο από την πρωτοβουλία του Πρέσβη όσο και από τις αιτιάσεις με τις οποίες στηρίζουν οι δημιουργοί τη διαμαρτυρία τους. Αν κάποτε ανοίξει ένας υπεύθυνος διάλογος για την κινηματογραφική μας πολιτική, ίσως αποσαφηνιστεί και πώς θα πρέπει να λειτουργούν άπαντες σε ανάλογες περιπτώσεις.

Από 10 έως 14 Νοεμβρίου με μία καθημερινή προβολή στις 19:30 και ελεύθερη είσοδο θα διαρκέσει η εβδομάδα ντοκιμαντέρ από την Αργεντινή στο Ινστιτούτο Θερβάντες. Από την πεντάδα των φιλμ, που όλα γυρίστηκαν την τελευταία δεκαετία, ξεχωρίζουν Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΜΙΛΟ του Φεντερίκο Μπαρέιρο –προσωπογραφία του Μίλο Λόκετ, του σημαντικότερου εικαστικού καλλιτέχνη της χώρας (13/11)– και το ΤΣΕ, ΕΝΑΣ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ του Τριστάν Μπάουερ (14/11), ο οποίος επιχείρησε ένα ακόμη πορτρέτο του Ερνέστο Γκεβάρα.

ΤΑ ΕΡΕΙΠΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΘΛΙΜΜΕΝΑ (ΒLUE RUIN)

ΤΑ ΕΡΕΙΠΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΘΛΙΜΜΕΝΑ (ΒLUE RUIN)
HΠΑ/90'/WEIRD WAVE
Σκηνοθεσία: Τζέρεμι Σόλνιερ
Ηθοποιοί: Μέικον Μπλερ, Έιμι Χάργκριβς

Ο μύθος: Ο άστεγος Ντουάιτ, που η μοναδική ιδιοκτησία και καταφύγιό του είναι μία σκουριασμένη Πόντιακ, όταν πληροφορείται την αποφυλάκιση του δολοφόνου των γονέων του επιστρέφει στη γενέτειρά του για να εκδικηθεί.

Η ανάγνωσή μας: Ένα έξοχο δείγμα του ανεξάρτητου αμερικανικού σινεμά, που χρηματοδοτήθηκε μέσω crowdfunding και τιμήθηκε με το βραβείο της FIPRESCI στο Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών στο Φεστιβάλ Καννών. Ο Τζέρεμι Σόλνιερ διαλύει σύντομα τις ενστάσεις αν η τραυματική απώλεια του κεντρικού χαρακτήρα δικαιολογεί τη μεταμόρφωσή του σε παρία του αμερικανικού ονείρου με ένα καθηλωτικό θρίλερ άξιο να συγκριθεί με τους πρώιμους Κοέν και τον Κουέντιν Ταραντίνο. Η πράξη αυτοδικίας είναι ο κινητήριος μοχλός όμως ο 37χρονος σκηνοθέτης ενδιαφέρεται εξίσου για τις συνέπειές της, που είναι αρκετές να ανοίξουν μία βεντέτα, καθώς και την αγχωτική δοκιμασία επιβίωσης ενός κυνηγημένου. Ο Αμερικανός δημιουργός οργανώνει μεθοδικά την αυτοάμυνα του ήρωα αρχικά στο εκκενωμένο σπίτι της αδελφής του και προς το τέλος στην κατοικία των εχθρών του με βουβά πλάνα γεμάτα σασπένς και αφηγηματική λιτότητα. Ο Σόλνιερ, που υπογράφει τη σκηνοθεσία, το σενάριο και τη φωτογραφία, μιλά για τα εγκλήματα τιμής όπου πιθανόν να αγνοούμε την πραγματική ταυτότητα των δραστών και θίγει υποδόρια τη νοοτροπία της αμερικανικής κοινωνίας στο ζήτημα της οπλοκατοχής, μέσω της συνεχούς ανάγκης του ήρωα να προστατευτεί από τους διώκτες του. Ο στενός φίλος του σκηνοθέτη, Μέικον Μπλερ, εκφράζει εντυπωσιακά τα αισθήματα του θρήνου, της οργής και του φόβου. Δίνει σάρκα και οστά σε αυτό το αιματοβαμμένο σχόλιο πάνω στη βία συναισθανόμενος ότι ο λόγος που έδωσε νόημα στη ζωή του συμπίπτει με εκείνον που θα του τη στερήσει.
Αξιολόγηση: 8/10

ΔΥΟ ΗΜΕΡΕΣ, ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ (DEUX JOURS, UNE NUIT)
ΒΕΛΓΙΟ-ΓΑΛΛΙΑ-ΙΤΑΛΙΑ/95'/SEVEN FILMS-SPENTZOS FILM
Σκηνοθεσία: Ζαν-Πιερ Νταρντέν, Λικ Νταρντέν
Ηθοποιοί: Μαριόν Κοτιγιάρ, Φαμπρίτσιο Ροτζιόνε

Ο μύθος: Μία εργάτρια πληροφορείται επιστρέφοντας από αναρρωτική άδεια στη δουλειά ότι η εργοδοσία πρότεινε στους συναδέλφους της να συναινέσουν στην απόλυσή της με αντάλλαγμα ένα μπόνους χιλίων ευρώ. Εκείνη έχει ένα Σαββατοκύριακο για να τους μεταπείσει πριν από την τελική τους ψηφοφορία.

Η ανάγνωσή μας: Η πρώτη παρατήρηση που γεννά το κοινωνικό δράμα των Νταρντέν από την αρχική συνεννόηση της ηρωίδας με μία συνάδελφο και τον προϊστάμενό της είναι ότι η προθεσμία που έχει, άρα και ο τίτλος της ταινίας, είναι ανακριβής είτε πρόκειται για πενθήμερη είτε για εξαήμερη απασχόληση. Τα αδέλφια δομούν το φιλμ πάνω στις αλλεπάλληλες συναντήσεις με δεκαέξι συναδέλφους της, αλλά τις εμπλουτίζουν ελάχιστα. Πέρα από ένα απαισιόδοξο σχόλιο πάνω στις εργασιακές σχέσεις και τις συνθήκες εμφυλίου που καλλιεργούν μεταξύ συναδέλφων οι σύγχρονες καπιταλιστικές πρακτικές, οι Νταρντέν ήθελαν κυρίως να συνεργαστούν με την Κοτιγιάρ. Η πρωταγωνίστρια την περισσότερη ώρα συμπεριφέρεται σαν μια κακομαθημένη εργένισσα και όχι σαν μία υπεύθυνη μητέρα, που παλεύει να σώσει τη θέση της παρ' όλη την αμέριστη υποστήριξη του συζύγου της. Η απόπειρα αυτοκτονίας της δεν είναι αποτέλεσμα της προϋπάρχουσας κατάθλιψης ή της απελπισίας, αλλά η εγωιστική πράξη ενός μάλλον αντιπαθούς προσώπου. Στο ίδιο περίπου γεωγραφικό πλαίσιο οι ψυχολογικές επιπτώσεις της ανεργίας είχαν αποτυπωθεί πολύ πιο εμπεριστατωμένα από τον Λοράν Καντέ στο φιλμ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΩΡΑΡΙΟΥ και οι συνέπειες του επαγγελματικού ανταγωνισμού με κριτήριο την αποδοτικότητα από τον Κώστα Γαβρά στο βιτριολικό ΤΣΕΚΟΥΡΙ του. Οι σινεφίλ που γνωρίζουν την αφοσίωση των Βέλγων δημιουργών στον ρεαλισμό από την προγενέστερη φιλμογραφία τους εύκολα θα προβλέψουν ότι η μάχη της ηρωίδας είναι καταδικασμένη έχοντας ως μοναδικό κεκτημένο από τη δυσάρεστη εμπειρία την αξιοπρέπειά της.
Αξιολόγηση: 5/10

ΙΝΤΕRSTELLAR
ΗΠΑ-ΑΓΓΛΙΑ/169'/VILLAGE
Σκηνοθεσία: Κρίστοφερ Νόλαν
Ηθοποιοί: Μάθιου Μακόναχι, Ανν Χάθαγουεϊ, Μάικλ Κέιν, Ματ Ντέιμον, Κέισι Άφλεκ, Τζέσικα Τζαστέιν

Ο μύθος: Στο εγγύς μέλλον, όπου η περιβαλλοντική καταστροφή καθιστά αδύνατη την παραμονή στη γη, ένας πιλότος και χήρος πατέρας ηγείται μίας ομάδας εξερευνητών σε ένα διαγαλαξιακό ταξίδι για την ανεύρεση ενός πλανήτη κατάλληλου για την επιβίωση του ανθρώπινου είδους.

Η ανάγνωσή μας: Παρά την ανεξαρτησία του από τις εταιρείες παραγωγής-κολοσσούς στον σχεδιασμό, τη χρηματοδότηση και την κινηματογράφηση των ταινιών του, ο Κρίστοφερ Νόλαν είναι λιγότερο ριζοσπαστικός από όσο επιδιώκει να δείχνει. Η λεπτομέρεια που διαφοροποιεί το ΙΝΤΕRSTELLAR από ανάλογα sci-fi είναι ότι δεν πραγματεύεται τη σωτηρία των ανθρώπων στη γη, αλλά τη μετακόμισή τους σε άλλο πλανήτη. Τα πρώτα 45 λεπτά με την country αισθητική θυμίζουν περισσότερο τον ΟΙΩΝΟ του Μ. Νάιτ Σαϊμαλάν, εξυψώνουν τους οικογενειακούς δεσμούς αλλά φανερώνουν ότι το τέλος του πλανήτη μας θα είναι όσο μακροπρόθεσμο εξυπηρετεί την πλοκή. Ο αγρότης και πρώην μηχανικός (ταιριαστός ο Μακόναχι μόνο για την πρώτη ιδιότητα) εντοπίζει πανεύκολα ένα μυστικό εργαστήριο της ΝASA στην περιοχή του και χωρίς αναστολές ξεκινά ένα ταξίδι στην άκρη του σύμπαντος. Στο διαστημικό κομμάτι ελάχιστα συμβαίνουν. Ο Νόλαν διοχετεύει την εγκεφαλικότητά του στην ακατάσχετη φλυαρία του πληρώματος και η αφήγηση πέφτει συνεχώς στη μαύρη τρύπα των χολιγουντιανών συμβάσεων. Η space opera του Λονδρέζου δημιουργού απέχει έτη φωτός από την προφητική γλώσσα του 2001: Η ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΟΣ και τις υπαρξιακές διαστάσεις του BLADE RUNNER. Ο Νόλαν προσπαθεί με ασαφείς επιστημονικές θεωρίες και μία οικολογικά ρηχή ανησυχία να αναφερθεί στον χωροχρόνο και την αγάπη που μπορεί να τον επηρεάσει. Δεν απαντά, φυσικά, ποτέ πώς θα μεταφερθούν τα επτά δισεκατομμύρια του παγκόσμιου πληθυσμού αφού το blockbuster, στοχεύοντας στο εννιαψήφιο νούμερο εισπράξεων σε δολάρια, υποφέρει όπως οι αστροναύτες από έλλειψη βαρύτητας.
Αξιολόγηση: 4/10

ΟΙ ΥΠΕΡΕΞΙ (ΒIG HERO 6)
HΠΑ/108'/FEELGOOD
Σκηνοθεσία: Ντον Χολ, Κρις Γουίλιαμς
Ακούγονται: Ράιαν Πότερ, Μάγια Ρούντολφ, Ντέιμον Γουέινανς Τζούνιορ
Κινουμένων σχεδίων και με ελληνική μεταγλώττιση

Ο μύθος: Ένα ταλαντούχο παιδί στον τομέα της υψηλής τεχνολογίας μαζί με τη φιλήσυχη τετραμελή συντροφιά του και ένα ρομπότ που του δώρισε ο αδελφός του μεταμορφώνονται σε σούπερ-ήρωες, για να αποκαλύψουν τον μασκοφόρο σφετεριστή της επιστημονικής του ανακάλυψης.

Η ανάγνωσή μας: Η 54η παραγωγή της Ντίσνεϊ αλλά μόλις η πρώτη που βασίζεται σε χάρτινες φυσιογνωμίες της Μarvel είναι ένα κωμικό τρισδιάστατο animation, που εξοικειώνει τους ανήλικους –και όχι μόνο– θεατές με την προηγμένη τεχνολογία. Οι σεναριογράφοι δεν τοποθετούν την ίντριγκα ξεκάθαρα στην Ιαπωνία, όπως το comic book, αλλά σε μία φανταστική πόλη με αποκλειστικές οριεντάλ παραπομπές τα ονόματα των χαρακτήρων και της περιοχής, που λέγεται Σαν Φρανσόκιο (από τον συνδυασμό των Σαν Φρανσίσκο και Τόκιο). Το σκηνοθετικό δίδυμο ενορχηστρώνει με μπρίο επτακόσιες ξεχωριστές φιγούρες και προσθέτει θεαματικότητα στις εφευρέσεις, όσο και στην επίδειξη του ανήσυχου Xίρο στο πανεπιστήμιο του αδελφού του, αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα τη ριψοκίνδυνη αποστολή αυτών των κατά συνθήκη ηρώων. Για μεγάλο διάστημα του φιλμ δεσπόζει η φιλία ανάμεσα σε ένα χαρισματικό αγόρι και το φιλεύσπλαχνο ρομπότ με τις ιατρικές-νοσηλευτικές ιδιότητες, που η... συναισθηματικότητά του είναι εφάμιλλη του WALL-E από την ομώνυμη ταινία του 2008. Αναπόφευκτα όμως οι Χολ και Γουίλιαμς δεν επενδύουν νοηματικά σε αυτόν τον δεσμό υπακούοντας στην παράδοση της Ντίσνεϊ και στο υπεραπλουστευμένο «λογισμικό» της ψυχαγωγίας της.
Αξιολόγηση: 4/10

Η ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ (ΤΗΕ DROP)
HΠΑ/106'/ΟDEON
Σκηνοθεσία: Μίκαελ Ρόσκαμ
Ηθοποιοί: Τομ Χάρντι, Τζέιμς Γκαντολφίνι, Νούμι Ράπας

Ο μύθος: Η ήσυχη καθημερινότητα στο Μπρούκλιν ενός θεοσεβούμενου μπάρμαν ανατρέπεται, όταν ληστεύουν από το κλαμπ όπου εργάζεται τα κρυμμένα κλοπιμαία κακοποιών και ο ίδιος περιθάλπει έναν σκύλο, τον οποίο διεκδικεί ο πρώην ιδιοκτήτης του.
Η ανάγνωσή μας:-
Αξιολόγηση:-

WE ARE THE BEST! (VI AR BAST!)
ΣΟΥΗΔΙΑ-ΔΑΝΙΑ/102'/ONE FROM THE HEART
Σκηνοθεσία: Λούκας Μούντισον
Ηθοποιοί: Μίρα Γκρόσιν, Μίρα Μπαρκχάμαρ, Λιβ Λεμόιν

Ο μύθος: Τρία κορίτσια στη Στοκχόλμη το 1982 αποφασίζουν να σχηματίσουν ένα πανκ συγκρότημα δίχως να διαθέτουν μουσικά όργανα και κόντρα στην επικρατούσα αντίληψη ότι το συγκεκριμένο ρεύμα είχε παρακμάσει.
Η ανάγνωσή μας:-
Αξιολόγηση:-