ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΑΠΟ 2 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ του Νίκου Νικολαΐδη
Το 2ο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Aegean Docs, που χρηματοδοτήθηκε από την Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου, έλαβε χώρα από 22 έως 28 Σεπτεμβρίου. Στο πλαίσιό του πραγματοποιήθηκε σεμινάριο (40 ωρών) του Πανεπιστημίου Αιγαίου με θέμα «Οπτικοακουστικός εγγραμματισμός και τοπικές κοινωνίες: Η κριτική ταινιών – θεωρία και πρακτική» με τον επιστημονικό υπεύθυνο και τους εισηγητές να προέρχονται στην πλειοψηφία τους από τα Τμήματα Πολιτισμικής Τεχνολογίας & Επικοινωνίας και Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων. Υποτιθέμενος σκοπός η δυνατότητα του κοινού να κρίνει ένα οπτικοακουστικό έργο και να γράψει τις δικές του κριτικές. Ακόμη μία φορά ερχόμαστε αντιμέτωποι με το φαινόμενο πρόσωπα με ακαδημαϊκό υπόβαθρο αλλά μηδαμινή τριβή στο αντικείμενο, που πιθανόν να μην παρακολουθούν ούτε διψήφιο αριθμό ταινιών ετησίως, για τις «ανάγκες» της λαϊκής επιμόρφωσης να εισέρχονται με τον πιο επιπόλαιο τρόπο σε ένα εξειδικευμένο πεδίο. Δεν φτάνει που δεν κλήθηκε να μιλήσει ούτε ένας κριτικός εγνωσμένης αξίας, προφανώς για να μην επιμεριστούν περισσότερο οι δημόσιοι πόροι, υπήρχαν και άκρως προκλητικές ενότητες. Προμετωπίδες του στιλ «Γιατί τα αστεράκια και οι βαθμολογίες ταιριάζουν περισσότερο σε καλλιστεία και λιγότερο σε σοβαρούς κριτικούς» ή «Πώς κρίνουμε τους δήθεν κριτικούς και τις δήθεν κριτικές των ΜΜΕ και του διαδικτύου» φανερώνουν άγνοια για τις ισχύουσες διεθνείς πρακτικές και απαξίωση ενός ολόκληρου κλάδου. Έλεος πια με όλους αυτούς τους αυτόκλητους ειδικούς, που με το αζημίωτο προσφέρουν εγκυκλοπαιδική γνώση.
Λίγο αργότερα από τις προηγούμενες χρονιές, από 2 έως 5 Οκτωβρίου, διεξάγεται φέτος το 7ο animasyros Διεθνές Φεστιβάλ & Φόρουμ Κινουμένων Σχεδίων στη Σύρο.
Οι ταινίες της προηγούμενης εβδομάδας τελικά ήταν οκτώ, αλλά δεν οφείλεται σε παράλειψη της στήλης η μη αναφορά μας στην καλύτερη όλων, τη ΔΙΑΦΘΟΡΑ του Τζον Μπάιρντ, με τον Τζέιμς ΜακΑβόι στην καλύτερη ερμηνεία μέχρι σήμερα της καριέρας του. Η εταιρεία διανομής δήλωσε ότι ενημέρωσε άπαντες με ηλεκτρονικό μήνυμα, το οποίο καθ' οδόν αποφάσισε μόνο του να φτάσει σε λιγοστούς και διαφημιστικά συνεργαζόμενους αποδέκτες.
Λίγο αργότερα από τις προηγούμενες χρονιές, από 2 έως 5 Οκτωβρίου, διεξάγεται φέτος το 7ο animasyros Διεθνές Φεστιβάλ & Φόρουμ Κινουμένων Σχεδίων στη Σύρο. Περιλαμβάνει 192 ταινίες (49 στο διαγωνιστικό τμήμα), διεθνές και ελληνικό πανόραμα, φοιτητικό διαγωνιστικό, τη νέα κατηγορία Κ.ΙD.S και το αφιέρωμα Woman in anima που θίγει τα ζητήματα ισότητας και τη θέση της γυναίκας όπως έχει διαχρονικά αποτυπωθεί στον χώρο του animation. Μεταξύ των καλεσμένων θα είναι η Αμερικανίδα σκηνοθέτις Νίνα Πάλεϊ (Η ΣΙΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΤΑ ΜΠΛΟΥΖ) και η έναρξη θα γίνει με την πρώτη πανελλήνια προβολή του φιλμ ΤΕΡΑΤΟΚΟΥΤΑΚΙΑ.
ΓΡΟΘΙΕΣ ΣΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ (STARRED UP)
AΓΓΛΙΑ/106'/WEIRD WAVE
Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Μακένζι
Ηθοποιοί: Τζακ Ο' Κόνελ, Μπεν Μέντελσον
Ο μύθος: Λόγω της βίαιης συμπεριφοράς του, ένας νεαρός μεταφέρεται πρόωρα από τις φυλακές ανηλίκων στο κατάστημα όπου εκτίει κάθειρξη ο πατέρας του. Ο ψυχολόγος του ιδρύματος θα τον βοηθήσει να διαχειριστεί την οργή του.
Η ανάγνωσή μας: Η κάμερα του Ντέιβιντ Μακένζι μπαίνει ταυτόχρονα με τον κρατούμενο ήρωά της στο ντεκόρ μίας αληθινής φυλακής χωρίς ποτέ να ξαναβγεί από εκεί, αφού ακόμη και τα εξωτερικά πλάνα στον προαύλιο χώρο είναι ελάχιστα. Ο Σκοτσέζος σκηνοθέτης αναπαριστά με απόλυτο ρεαλισμό την εικόνα ενός σύγχρονου σωφρονιστικού ιδρύματος της Βρετανίας από την οποία δεν λείπουν η ιεραρχία των κρατουμένων, οι διεφθαρμένοι υπάλληλοι και ο ευαίσθητος κοινωνικός λειτουργός. Αν και μας συστήνει σύντομα τον πατέρα, χρονοτριβεί αρκετά να προσδιορίσει την κατεύθυνση του φιλμ που ως τη μέση δεν νιώθεις βέβαιος αν αφορά μία απόδραση, μία εξέγερση ή μία έγκλειστη συμμορία. Αξιοποιώντας την εμπειρία του ως εθελοντής θεραπευτής, ο νέος σεναριογράφος Τζόναθαν Άσερ δίνει το πορτρέτο ενός ανήμερου θηρίου, σκιαγραφεί μία αδόκιμη πατρική επιμέλεια που φρενάρουν οι κατασταλτικοί μηχανισμοί και θίγει τη σημασία ενός φυσικού ηγέτη ακόμη και σε ένα ανελεύθερο περιβάλλον. Ο Μακένζι πρώτη φορά δούλεψε τόσο επίμονα με τους ηθοποιούς αποσπώντας αφοπλιστικές ερμηνείες από όλους με επικεφαλής τους Μέντελσον και Ο' Κόνελ. Ο συγκλονιστικός εναγκαλισμός πατέρα και γιου στο φινάλε μάς υπενθυμίζει ότι όσες γροθιές και αν εξαπολύσεις στους τοίχους ή σε ανθρώπινους στόχους, το αίμα νερό δεν γίνεται.
Αξιολόγηση: 7/10
Ο ΜΙΚΡΟΣ ΝΙΚΟΛΑΣ ΠΑΕΙ ΔΙΑΚΟΠΕΣ (LES VACANCES DU PETIT NICOLAS)
ΓΑΛΛΙΑ/97'/FEELGOOD
Σκηνοθεσία: Λορέν Τιράρ
Ηθοποιοί: Καντ Μεράντ, Βαλερί Λεμερσιέ
Ο μύθος: Μετά το τέλος της σχολικής χρονιάς, ο Νικολά με τους γονείς και τη γιαγιά του φεύγουν για καλοκαιρινές διακοπές σε παραθαλάσσιο ξενοδοχείο.
Η ανάγνωσή μας: Το πνευματικό παιδί των Ζαν-Ζακ Σεμπέ και Ρενέ Γκοσινί αναβιώνει δεύτερη φορά στην οθόνη μετά την επιτυχία του φιλμ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΝΙΚΟΛΑΣ το 2009 από τους ίδιους συντελεστές αλλά με νέο πρωταγωνιστή, αφού το αγόρι της πρώτης ταινίας αντικαταστάθηκε λόγω ηλικίας. Ο Λορέν Τιράρ δεν υπογράφει απλώς μία ευχάριστη οικογενειακή κωμωδία, αλλά κάνει ένα επιπλέον βήμα αποτίνοντας φόρο τιμής στις δεκαετίες του '50 και του '60, περίοδο δόξας του εικονογραφημένου ήρωα. Συνεπικουρούμενος από μία εμπνευσμένη καλλιτεχνική διεύθυνση και αυθεντικά σχέδια για την αμφίεση των ηθοποιών, συλλαμβάνει την ανεμελιά της συγκεκριμένης εποχής και ενσωματώνει τις επιρροές του από τον Ζακ Τατί και τον Λουί ντε Φινές. Αν και ο Τιράρ εξομολογήθηκε σε συνέντευξή του ότι ως παιδί ταυτιζόταν με τον μικρό Νικόλα, η πιο έξυπνη επιλογή του είναι ότι η αφήγηση δίνει αρκετό χρόνο στους ενήλικους χαρακτήρες, από τα παθήματα των οποίων προέρχεται και η χιουμοριστική χροιά της πλοκής. Υπό αυτή την έννοια, η κυκλοφορία της ταινίας στη χώρα μας και με ελληνική μεταγλώττιση μοιάζει άσκοπη, έστω και αν δεν πλήττει τη νοσταλγική διάθεση.
Αξιολόγηση: 6/10
XENIA
EΛΛΑΔΑ-ΒΕΛΓΙΟ-ΓΑΛΛΙΑ/128'/FEELGOOD
Σκηνοθεσία: Πάνος Χ. Κούτρας
Ηθοποιοί: Κώστας Νικούλι, Νίκος Γκέλια, Γιάννης Στάνκογλου
Ο μύθος: Οι νόθοι γιοι ενός Έλληνα όταν πεθαίνει η Αλβανίδα μητέρα τους ταξιδεύουν στη συμπρωτεύουσα για να γνωρίσουν τον άγνωστο πατέρα και να διεκδικήσουν την ελληνική ιθαγένεια.
Η ανάγνωσή μας: Η τέταρτη ταινία του Πάνου Χ. Κούτρα δίνει την ευκαιρία να αναλογιστούμε πόσο έχει αλλάξει η ελληνική κοινωνία τα τελευταία 25 χρόνια συμπαρασύροντας και τη δραματουργία των ταινιών. Κοινωνικά ζητήματα και τύποι ηρώων που κάποτε θα θεωρούνταν αποκυήματα του μυαλού ενός ευφάνταστου σεναριογράφου καταλαμβάνουν περίοπτη θέση στη σύγχρονη πραγματικότητα. Ο Κούτρας ξεκινά την ιστορία του από την Κρήτη με μία προσωπική cameo εμφάνιση σε μία ερωτική περίπτυξη. Ο φακός του κάνει μία σύντομη στάση στην Αθήνα, που στο ντεμπούτο του απεικόνισε να της επιτίθεται ένας γιγαντιαίος μουσακάς και στη δεύτερη απόπειρά του να φλέγεται η Ακρόπολη, πριν συνεχίσει το ταξίδι των νεαρών που θαρρείς ότι διανύουν πεζοί τη μεγαλύτερη απόσταση ως τη Θεσσαλονίκη. Ο Έλληνας σκηνοθέτης δείχνει την κλίση του στο μιούζικαλ (κάτι που θα έκανε περήφανο τον Γιάννη Δαλιανίδη) και το στήσιμο ονειρικών σκηνών που φλερτάρουν με τον μαγικό ρεαλισμό. Οι δυσκολίες εμφανίζονται όταν προσπαθεί να αιτιολογήσει τον κατατρεγμό των ηρώων με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την καταγωγή τους, με αποκορύφωμα την αδύναμη τελική σκηνή στο σπίτι του πατέρα. Η γλυκιά αίσθηση που αφήνει η ανθρώπινη πλευρά της ιστορίας λιώνει τόσο γρήγορα όσο τα γλειφιτζούρια που καταναλώνει αφειδώς ο μικρότερος αδελφός, ίσως γιατί οι δύο αντιήρωες ενδόμυχα στερούνται κάτι σημαντικότερο από τη γονική αναγνώριση και μία πατρίδα.
Αξιολόγηση: 4/10
RIO I LOVE YOU (RIO EU TE AMO)
BΡΑΖΙΛΙΑ-ΗΠΑ/110'/ΟDEON
Σκηνοθεσία: Φερνάντο Μεϊρέγιες, Πάολο Σορεντίνο, Γκιγιέρμο Αριάγκα,Τζον Τουρτούρο, Κάρλος Σαλντάνα, Στέφαν Έλιοτ, Ναντίν Λαμπακί, Σανγκ-Σου Ιμ, Αντρούτσα Γουάντινγκτον, Βισέντε Αμορίμ
Ηθοποιοί: Βενσάν Κασέλ, Βανέσα Παραντί, Χάρβεϊ Καϊτέλ
Ο μύθος: Εννέα αυτόνομες ιστορίες που εξελίσσονται στο Ρίο ντε Τζανέιρο.
Η ανάγνωσή μας: H τρίτη πόλη από το φρανσάιζ Cities Of Love μετά το Παρίσι και τη Νέα Υόρκη που εμπνέει μία σπονδυλωτή ταινία, ενώ θα ακολουθήσουν η Σανγκάη και η Ιερουσαλήμ. Η ερωτική ατμόσφαιρα κυριαρχεί σε ελάχιστα σκετς, με τον Αυστριακό Βισέντε Αμορίμ να έχει επιφορτιστεί την σύνδεσή τους και διάσημα αξιοθέατα της πόλης να απουσιάζουν ως γεωγραφικό πλαίσιο. Από τους τρεις Βραζιλιάνους σκηνοθέτες, ο Αντρούτσα Γουάντινγκτον καθοδηγεί την 85χρονη Φερνάντα Μοντενέγκρο στον ρόλο μίας ευτυχισμένης άστεγης και ο Κάρλος Σαλντάνα εκπλήσσει με το ζευγάρι χορευτών που η σχέση τους δοκιμάζεται καθώς εκτελούν μία χορογραφία. Ο Πάολο Σορεντίνο ξαφνιάζει με τον στοχασμό πάνω στην τύχη, τα γηρατειά και τον θάνατο με αφορμή τον πνιγμό μίας γυναίκας. H Ναντίν Λαμπακί τονίζει την παιδική αθωότητα με τον πιτσιρικά που περιμένει τηλεφώνημα από τον Ιησού και ο Μεξικανός Γκιγιέρμο Αριάγκα τραβά την προσοχή με έναν μονόχειρα μποξέρ. Αντίθετα, τα επεισόδια που σκηνοθέτησαν οι Μεϊρέγιες, Έλιοτ, Τουρτούρο και Ιμ θα μπορούσαν να αφαιρεθούν αντί του Χοσέ Παντίλα, που κόπηκε στο τελικό μοντάζ για αδιευκρίνιστους λόγους.
Αξιολόγηση: 4/10
ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕΣ ΣΤΗ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ (WELCOME TO NEW YORK)
HΠΑ/125'/HOLLYWOOD ENTERTAINMENT
Σκηνοθεσία: Έιμπελ Φεράρα
Ηθοποιοί: Ζεράρ Ντεπαρντιέ, Ζακλίν Μπισέ
Ο μύθος: Ένας επιφανής και σεξουαλικά υπερδραστήριος Γάλλος πολιτικός συλλαμβάνεται για την απόπειρα βιασμού μίας καμαριέρας στο αμερικανικό ξενοδοχείο που είχε καταλύσει.
Η ανάγνωσή μας: Σε καλλιτεχνικό τέλμα εδώ και πολλά χρόνια, ο Έιμπελ Φεράρα ψάχνει σκανδαλοθηρικά θέματα ελπίζοντας σε μία θριαμβευτική επαναφορά. Λίγο πριν ασχοληθεί με την τελευταία μέρα του Παζολίνι στην ομώνυμη ταινία καταπιάστηκε με τη δικαστική περιπέτεια του πρώην διευθυντή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Ντομινίκ Στρος-Καν, ο οποίος αν και δεν κατονομάζεται μήνυσε τον δημιουργό για συκοφαντική δυσφήμηση. Δικαιολογημένα, αν σκεφτούμε ότι ο Φεράρα δεν αμφιβάλλει ούτε μία στιγμή για την ενοχή του ήρωά του σε μία υπόθεση που οι καταθέσεις της καταγγέλλουσας κρίθηκαν αντιφατικές, με αποτέλεσμα να αποσυρθούν όλες οι κατηγορίες. Μάλιστα, η σκόπιμη απουσία έστω και μίας σκηνής σχετικής με την καριέρα του κεντρικού ήρωα διευκολύνει τον Φεράρα να προσπεράσει τη βάσιμη πλέον θεωρία της πολιτικής δολιοφθοράς. Με την ερωτική συμπεριφορά του ήρωά του πάντως δεν είναι ανάλογα φειδωλός και τη φωτίζει με το γνώριμο ηδονοβλεπτικό βλέμμα του. Πριν από τους τίτλους έναρξης, με την ασφάλεια της ρωσικής υπηκοότητας ο Ζεράρ Ντεπαρντιέ εμφανίζεται να επιχειρεί να δικαιολογήσει τη συμμετοχή του, αλλά αυτό δεν τον εξιλεώνει στα μάτια μίας μερίδας συμπατριωτών του.
Αξιολόγηση: 3/10
ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΠΟΥ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ (GONE GIRL)
HΠΑ/149'/ΟDEON
Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Φίντσερ
Ηθοποιοί: Μπεν Άφλεκ, Ρόσαμουντ Πάικ
Ο μύθος: Μια γυναίκα εξαφανίζεται ανήμερα της πέμπτης επετείου του γάμου της και σταδιακά οι υποψίες για πιθανή δολοφονία της στρέφονται στον σύζυγό της, που δηλώνει αθώος.
Η ανάγνωσή μας: Ο Ντέιβιντ Φίντσερ δεν υπήρξε ποτέ σεναριογράφος και η πρώτη ύλη του είναι συνήθως best sellers μαζικού ενδιαφέροντος. Ύστερα από τα ορόσημα στη φιλμογραφία του (SEVEN και ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ), είτε τα μυθιστορήματα ήταν μέτρια είτε οι διασκευαστές ατάλαντοι. Εδώ ισχύουν αμφότερα, αφού η Τζίλιαν Φλιν είχε και τις δύο ιδιότητες και παράλληλα έψαχνε απελπισμένα τη χολιγουντιανή επιτυχία δίνοντας το χειρόγραφο στην παραγωγό (γνωστότερη ως ηθοποιό) Ριζ Γουίδερσπουν προτού εκδοθεί το βιβλίο. Ο Φίντσερ αποτυγχάνει να δημιουργήσει κλίμα μυστηρίου και μοντάρει άτσαλα την αφήγηση του ημερολογίου της συζύγου, που θα έπρεπε να ήταν το πρώτο στοιχείο έρευνας αν οι ντετέκτιβ δεν ήταν γραφικοί. Ταυτόχρονα, χάνει κάθε αίσθηση μέτρου αναφορικά με τη φρενίτιδα των μέσων ενημέρωσης για την υπόθεση. Στη μέση της πλοκής η εξαφανισμένη αποκαλύπτεται αλλά αντί για τη μελέτη μίας διαταραγμένης προσωπικότητας, όπως ήταν ο Κέβιν Σπέισι στο SEVEN, ο Φίντσερ απεικονίζει χωρίς σασπένς τα μακιαβελικά σχέδιά της. Ακαθοδήγητη η Ρόσαμουντ Πάικ σε έναν απαιτητικό ρόλο απλά γουρλώνει τα μάτια όταν θυμώνει. Όσο για τον Μπεν Άφλεκ, το 'χει η μοίρα του να υποδύεται τον άνεργο (ΤHE COMPANY MEN, JERSEY GIRL) και να αναζητά μεταφορικά ή κυριολεκτικά μία Έιμι, αν θυμηθούμε το ΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΪΜΙ του Κέβιν Σμιθ.
Αξιολόγηση: 2/10
ΗΣΥΧΕΣ ΜΕΡΕΣ (LAS HORAS MUERTAS)
MEΞΙΚΟ-ΙΣΠΑΝΙΑ-ΓΑΛΛΙΑ/101'/STRADA FILM
Σκηνοθεσία: Ααρόν Φερνάντεθ Λεσούρ
Ηθοποιοί: Κριστιάν Φερέρ, Αντριάνα Παθ
Ο μύθος: Ένας 17χρονος εργαζόμενος στο μοτέλ του θείου του, σημείο συνάντησης παράνομων ζευγαριών, θα γνωριστεί με μία 35χρονη που περιμένει τον πλούσιο εραστή της.
Η ανάγνωσή μας:-
Αξιολόγηση:-
ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΑΓΡΙΟΥΣ (RELATOS SALVAJES)
AΡΓΕΝΤΙΝΗ-ΙΣΠΑΝΙΑ/122'/SEVEN FILMS-SPENTZOS FILM
Σκηνοθεσία: Νταμιάν Σιφρόν
Ηθοποιοί: Ρικάρντο Νταρίν, Ντάριο Γκραντινέτι
Ο μύθος: Έξι διαφορετικές ιστορίες στη σύγχρονη Αργεντινή με κεντρικούς χαρακτήρες ανθρώπους που χάνουν τον αυτοέλεγχό τους και οδηγούνται στη βία.
Η ανάγνωσή μας:-
Αξιολόγηση:-
