ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΑΠΟ 17 ΙΟΥΛΙΟΥ του Νίκου Νικολαΐδη

Μπορεί κάποτε τα νησιά να συναγωνίζονταν ποιο έχει τους καλύτερους ναυτικούς και ψαράδες, αλλά μελλοντικά προβλέπουμε να ερίζουν για το ποιο διαθέτει την πιο ξακουστή κινηματογραφική διοργάνωση. Αν φυσικά έχει συνέχεια αυτός ο οργασμός και δεν πρόκειται για προσχηματική αξιοποίηση διαθέσιμων πόρων, που θα οδηγήσει σε πριβέ λέσχες δωρεάν διακοπών επιτήδειων και επώνυμων του κινηματογραφικού χώρου. Προς το παρόν, κάποιοι συντελεστές δείχνουν να αναζητούν κύρος χρησιμοποιώντας απερίσκεπτα την ετικέτα Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου, τη στιγμή που πασχίζουν να στελεχώσουν το πρόγραμμά τους με ό,τι υπάρχει διαθέσιμο και στηρίζονται σε πρόχειρες υποδομές. Τίτλο που θα δικαιούνται όταν καταφέρουν να απευθύνονται όχι μόνο σε τουρίστες που θα βρεθούν συμπτωματικά στους συγκεκριμένους προορισμούς, αλλά σε επισκέπτες που θα προσελκύσουν καθαρά για τις διοργανώσεις τους.

Μόλις ολοκληρώθηκε το 8ο φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους Psarokokalo, που πραγματοποιήθηκε από 10 έως 16 Ιουλίου στη Σέριφο, με 120 συμμετοχές από 35 χώρες. Στις 18 Ιουλίου ξεκινά το πιλοτικό πρόγραμμα Ημέρες Κινηματογράφου Αντιπάρου, που ολοκληρώνεται στις 21 Ιουλίου και περιλαμβάνει εκπαιδευτικά εργαστήρια για μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου του νησιού, όπως και προβολές ελληνικών ταινιών των Θάνου Αναστόπουλου, Πέννυς Παναγιωτοπούλου, Αλέξη Αλεξίου και Μαρίας Λεωνίδα. Από 24 έως 30 Ιουλίου θα διεξαχθεί το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Πάτμου που, αν και βρίσκεται στην τέταρτη χρονιά του, με νόημα δεν αναφέρει τον αριθμό στην αφίσα ή στο υλικό της διοργάνωσης. Με εξωστρεφή διάθεση, όπως έδειξε η συνέντευξη τύπου στην Αθήνα, περιλαμβάνει 10 ταινίες μυθοπλασίας που είδαμε τον χειμώνα στις αίθουσες και 14 ντοκιμαντέρ, καθώς και αρκετούς προσκεκλημένους, όπως ο Αργεντινός σεναριογράφος Σαντιάγκο Αμιγκορένα (ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΔΥΟ ΚΟΣΜΟΥΣ), η Βαλέρια Γκολίνο και ο Παντελής Βούλγαρης. Τέλος, στις 26 Ιουλίου ξεκινά το 2ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σύρου, που θα ολοκληρωθεί την 1η Αυγούστου. Η συνέντευξη τύπου στα αγγλικά δεν ήταν το μόνο που προκάλεσε εντύπωση. Έχει εμπνευστές τους Τζέικομπ Μόε και Κασάντρα Σελεστέν, δωρητή το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος και διαγωνιστικό πρόγραμμα με μόλις τέσσερις ταινίες μεγάλου μήκους!

ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΗ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ (ΤΗΕ ΙΜΜΙGRANT)
HΠΑ/120'/SEVEN FILMS-SPENTZOS FILM
Σκηνοθεσία: Τζέιμς Γκρέι
Ηθοποιοί: Γιόακιν Φοίνιξ, Μαριόν Κοτιγιάρ, Τζέρεμι Ρένερ

Ο μύθος: Μία Πολωνή μετανάστρια υποκύπτει στις πιέσεις ενός μαστροπού να εκπορνευτεί, προκειμένου να εξοικονομήσει χρήματα ώστε να μην απελαθεί η φυματική αδελφή της. Ο ξάδελφος του προστάτη της θα της δώσει μία πρόσκαιρη ελπίδα.
Η ανάγνωσή μας: Γέννημα θρέμμα της Νέας Υόρκης, ο Τζέιμς Γκρέι στρέφεται σε ένα μελόδραμα εποχής εμπνευσμένο από την άφιξη των Εβραίων προγόνων του στην πόλη. Απέχει από τον ελπιδοφόρο σκηνοθέτη που είχε μόλις στα τριάντα του χρόνια υπογράψει δύο από τις πιο αξέχαστες αμερικανικές ταινίες της τελευταίας εικοσαετίας (ΜΙΚΡΗ ΟΔΗΣΣΟΣ και ΣΕ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΤΡΟΧΙΑ). Ο Γκρέι δίνει προτεραιότητα στις τεχνικές κατηγορίες υποστηριζόμενος από τη σπουδαία δουλειά του Ντάριους Κόντζι στη φωτογραφία και της Πατρίτσια Νόρις στα κοστούμια, που αναπαριστούν την εποχή του μπουρλέσκ. Η ροπή στην τραγωδία και η εμμονή στους συγγενικούς δεσμούς δεν λείπουν ούτε από την πέμπτη του ταινία. Σταδιακά αντιλαμβάνεσαι ότι στόχος του δεν είναι ένα κοινωνικό σχόλιο για τη μετανάστευση ως πυλώνα μίας νέας χώρας, αλλά η ιστορία μίας αγάπης χωρίς ανταπόκριση που καταλήγει σε θυσία. Σκόπιμα το πορτρέτο της ξένης γυναίκας είναι αντιφατικό εμφανίζοντάς την ευάλωτη, δυστυχισμένη αλλά ταυτόχρονα και ως αντιπαθητική αριβίστρια. Η ρηχή Μαριόν Κοτιγιάρ (που ο Γκρέι γνώρισε ως σεναριογράφος στο περσινό BLOOD TIES του Γκιγιόμ Κανέ) αδυνατεί να τονίσει τις ηθικές και θρησκευτικές αντιστάσεις μίας αμαρτωλής, επαληθεύοντας την άδικη καριέρα στο Χόλιγουντ. Αντίθετα, ο Γιοακίν Φοίνιξ εντυπωσιάζει στην τέταρτη συνεχόμενη συνεργασία του με τον σκηνοθέτη. Με διαφορά είναι ο πιο ευγενικός, ψύχραιμος και αινιγματικός προαγωγός της μεγάλης οθόνης.
Αξιολόγηση: 6/10

Ο ΜΙΤΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΑΝ (ΑU FIL D'ARIANE)
ΓΑΛΛΙΑ/92'/FEELGOOD
Σκηνοθεσία: Ρομπέρ Γκεντιγκιάν
Ηθοποιοί: Αριάν Ασκαρίντ, Ζαν-Πιερ Νταρουσέν

Ο μύθος: Με απούσα όλη την οικογένεια ανήμερα στα γενέθλιά της, η Αριάν φεύγει από το σπίτι καταλήγοντας σε ένα παραθαλάσσιο εστιατόριο με παράξενους θαμώνες.
Η ανάγνωσή μας: Η φαντασία όπως και το όνειρο δεν εξαιρούνται από κάποιους κανόνες στην κινηματογραφική ανάπτυξή τους, κάτι που αψηφά ο Ρομπέρ Γκεντιγκιάν, ένας ευφυής παρατηρητής και υπέρμαχος του κοινωνικού ρεαλισμού στη νέα του ταινία. Με ανάλαφρη διάθεση, στο μόνιμο φόντο της Μασσαλίας δημιουργεί ένα περίεργο σύμπαν, όπου ο μίτος έχει τη μεταφορική έννοια του συνειρμού. Τα συστατικά είναι γνώριμα, όμως το κουβάρι των σουρεαλιστικών προθέσεων ξετυλίγεται με υπέρμετρη ευκολία. Η ηρωίδα δεν είναι η ώριμη παντρεμένη που ψάχνει τη συγκίνηση, αλλά απλώς η Αριάν Ασκαρίντ, σύντροφος του σκηνοθέτη που πρέπει (;) πάντα να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στα έργα του. Ο Γάλλος δημιουργός χρησιμοποιεί στοιχεία καμπαρέ σε αρχαιοελληνικό ντεκόρ, δίνει φωνή σε μία χελώνα, αναθέτει στον επιστήθιο φίλο του, Ζαν-Πιερ Νταρουσέν, δύο ρόλους (του ταξιτζή και του σκηνοθέτη) δίχως μία υποτυπώδη μεταμφίεση. Όλοι όμως οι αυτοσχεδιασμοί μένουν μετέωροι στην πιο αδιάφορη δουλειά του εδώ και χρόνια. Στην αφίσα που κοσμεί την ταβέρνα, ο τραγουδιστής Ζαν Φερά (τραγούδια του οποίου ακούγονται στο φιλμ) δείχνει ο μοναδικός ικανοποιημένος.
Αξιολόγηση: 4/10

Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΤΩΝ ΠΙΘΗΚΩΝ: Η ΑΥΓΗ (THE DAWN OF THE PLANET OF THE APES)
ΗΠΑ/130'/ODEON
Σκηνοθεσία: Ματ Ριβς
Ηθοποιοί: Άντι Σέρκις, Τζέισον Κλαρκ, Γκάρι Όλντμαν

Ο μύθος: Οι επιβιώσαντες από έναν θανατηφόρο ιό παίρνουν την άδεια των γενετικά εξελιγμένων πιθήκων να πλησιάσουν ένα υδροηλεκτρικό φράγμα, που θα τους εξασφαλίσει την απαραίτητη ενέργεια. Σύντομα η εύθραυστη συνύπαρξη των δύο πληθυσμών θα οδηγήσει σε σύγκρουση.
Η ανάγνωσή μας: Συνέχεια της ταινίας Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΤΩΝ ΠΙΘΗΚΩΝ: Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ, υπότιτλος που εδώ μοιάζει πιο αντιπροσωπευτικός και για τα δύο στρατόπεδα. Ο ανερχόμενος Άγγλος Ρούπερτ Γουάιατ είχε καταφέρει στο ξεκίνημα του reboot να εξισορροπήσει το ανθρώπινο και το ζωικό στοιχείο και να αποδείξει πόσο προικισμένος σκηνοθέτης είναι στον χώρο της περιπέτειας. Ταυτόχρονα, αποδείχτηκε συνεπής με τον εαυτό του αποχωρώντας από το φρανσάιζ επειδή θεώρησε ανεπαρκή τον χρόνο που είχε για το δεύτερο φιλμ. Όπως αναμέναμε, ο Ματ Ριβς (CLOVERFIELD) δεν είναι ο επάξιος αντικαταστάτης. Φαινομενικά πιο βίαιη και σκοτεινή αλλά απλοϊκή στον τρόπο που προσεγγίζει την οικολογία και τη διπλωματία, η εκδοχή του Αμερικανού σκηνοθέτη αποδυναμώνεται από το φλύαρο μοντάζ και την κακόγουστη σκηνογραφία. Η δράση καθυστερεί υπερβολικά και η μείξη νοηματικής και ομιλίας για τους πιθήκους ανεβάζει τον δείκτη της αφέλειας. Η μόνη σεναριακή περγαμηνή είναι η αμφισβήτηση του ηγέτη τους από τον εξτρεμιστή υπαρχηγό του, αλλά ασφαλώς ο Ριβς δεν προσλήφθηκε για να καυτηριάσει τον αρνητικό μιμητισμό.
Αξιολόγηση: 3/10

RAGE (ΤΟΚΑREV)
HΠΑ-ΓΑΛΛΙΑ/98'/VILLAGE
Σκηνοθεσία: Πάκο Καμπέθας
Ηθοποιοί: Νίκολας Κέιτζ, Ντάνι Γκλόβερ, Πέτερ Στόρμαρε

Ο μύθος: Ένας επιχειρηματίας με εγκληματικό παρελθόν αναζητά μαζί με δύο παλιούς συνεργάτες του τους δολοφόνους της κόρης του.
Η ανάγνωσή μας: Ο Κέιτζ, όπως πολλοί αστέρες της γενιάς του (Τομ Κρουζ, Βινς Βον, Άνταμ Σάντλερ), εξαργυρώνει την εμπορική απήχησή του περισσότερο ως κράχτης σε παραγωγές αμφίβολης ποιότητας παρά σε φιλόδοξα συλλογικά σχέδια. Ένα ρωσικό όπλο Τokarev (ο πρωτότυπος τίτλος, που προφανώς άλλαξε σε RAGE επειδή θεωρήθηκε ψυχροπολεμικός) αποτελεί την παρεξήγηση για να ξεσπάσει η διαμάχη ανάμεσα σε Ρώσους μαφιόζους και Αμερικανούς με βεβαρημένο ποινικό μητρώο. Το χολιγουντιανό πέρασμα του Ισπανού σκηνοθέτη Πάκο Καμπέθας είναι μία παλιομοδίτικη περιπέτεια αυτοδικίας και σαδιστικής βίας, που κινείται γύρω από τη χιλιοειπωμένη ιδέα ότι δεν μπορείς να ξεφύγεις από το παρελθόν σου. Γελοίες σκηνές συγκρούσεων, αναιμικοί χαρακτήρες και κακές ερμηνείες προκαλούν με ευκολία την οργή των θεατών. Μέχρι τον επόμενο μήνα, που θα τον δούμε στο φεστιβαλικό JOE του Ντέιβιντ Γκόρντον Γκριν, προσοχή: ο Νίκολας (ξανα)πήρε το όπλο του.
Αξιολόγηση: 1/10

ΚΙ ΟΜΩΣ... ΓΙΝΕΤΑΙ (ΑΝD SO IT GOES)
HΠΑ/94'/ΗΟLLYWOOD ENTERTAINMENT
Σκηνοθεσία: Ρομπ Ράινερ
Ηθοποιοί: Μάικλ Ντάγκλας, Ντάιαν Κίτον