fbpx

ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΑΠΟ 2 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

του Νίκου Νικολαΐδη

Με όλες τις πολιτιστικές δράσεις και τις καλλιτεχνικές δραστηριότητες να έχουν διακοπεί, για τη συνηθισμένη θερινή ανάπαυλα, το κινηματογραφικό πρόγραμμα παραμένει, όχι απλά μόνο ενεργό, αλλά και πλούσιο σε προτάσεις . Οι έξι ταινίες που προβάλλονται από αυτή την Πέμπτη και άλλες δεκατέσσερις, που έχουν προγραμματιστεί για τις επόμενες τρεις εβδομάδες, υπόσχονται να κρατήσουν συντροφιά, σε όσους περάσουν τον Αύγουστο στην πόλη.

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣΟΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΑ (ΑLL ABOUT EVE) Επανέκδοση

ΗΠΑ /138'/SEVEN

Σκηνοθ: Τζόζεφ Λ. Μάνκιεβιτς

Ηθοπ: Μπέτι Ντέιβις , Αν Μπάξτερ , Τζορτζ Σάντερς , Μέριλιν Μονρό

Ο μύθος: Μια διάσημη σταρ του Μπρόντγουεϊ παίρνει υπό τη προστασία της μια φανατική θαυμάστριά της και υποψήφια ηθοποιό, που με την αρωγή ενός κριτικού θεάτρου θα επιχειρήσει να της κλέψει την καριέρα, τη δόξα και κάθε πρόσωπο που αγαπά.

Η ανάγνωσή μας: Η κορυφαία δημιουργία του Τζόζεφ Λ. Μάνκιεβιτς είναι ένα κυνικό σχόλιο για τα παρασκήνια της θεατρικής σκηνής της Νέας Υόρκης και τον αδυσώπητο ανταγωνισμό μεταξύ των ηθοποιών. Ο Αμερικανός δημιουργός αναπτύσσει με μεθοδικότητα ένα στοχασμό πάνω στα όρια της συναδελφικής αλληλεγγύης , το νόημα της διαδοχής, το ανελέητο κυνήγι της κορυφής και την επιρροή του καλλιτεχνικού περίγυρου (θεατρικών συγγραφέων, κριτικών, σκηνοθετών, ατζέντηδων) στη διαμόρφωση μιας καριέρας. Παράλληλα καυτηριάζει τις διακρίσεις λόγω ηλικίας στις γυναίκες ηθοποιούς, που, στο πέρασμα του χρόνου, παραμερίζονται ή στερούνται σπουδαίων ρόλων και κριτικάρει τις πραγματικές αντοχές των συζυγικών και όχι μόνο σχέσεων, μέσα από ένα εξωτερικό εισβολέα γεμάτο αμοραλισμό, όπως η Εύα στην ταινία. Πάνω απ’ όλα όμως, το φιλμ εξετάζει τη ρευστότητα ανάμεσα στην υποκριτική και την υποκρισία, τους κανόνες της ηθικής στη ζωή και την τέχνη. Η μοναδικά δοσμένη πολιτιστική ατμόσφαιρα της εποχής, η υποδειγματική ασπρόμαυρη φωτογραφία και η αξιοθαύμαστη λεπτομέρεια στα ντεκόρ και τα κουστούμια συνθέτουν τις αρετές των τεχνικών κατηγοριών. Όμως η αίγλη και η επίδραση της ταινίας στην εξέλιξη του κινηματογράφου δεν θα ήταν η ίδια, αν δε διέθετε ένα τέλεια ενορχηστρωμένο επιτελείο ηθοποιών, όπου δεσπόζει η συγκλονιστική Μπέτι Ντέιβις (που δεν θα είχε πάρει ποτέ το ρόλο, αν η Κλοντέτ Κολμπέρ, αρχική επιλογή, δεν είχε υποστεί τραυματισμό) στο πρόσωπο της οποίας αποτυπώνεται όλη η τραγικότητα, που μπορεί να βιώσουν οι άνθρωποι του θεάματος. Τα έξι Όσκαρ που έλαβε η ταινία, από τις δεκατέσσερις συνολικά υποψηφιότητές της, είναι ο απόηχος του θριάμβου της εποχής της. Εποχή κατά την οποία το Χόλιγουντ κοιτούσε με τόλμη το είδωλο του στον καθρέφτη.

Αξιολόγηση: 10/10

alli mia nixta photoAΛΛΗ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ (ΒΕΙΝG FLYNN)

ΗΠΑ/102'/ΟDEON

Σκηνοθ: Πολ Βάιτς

Ηθοπ: Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Πολ Ντέινο, Τζούλιαν Μουρ

Ο μύθος: Ένας νεαρός ξανασυναντά αναπάντεχα, στο άσυλο αστέγων που εργάζεται, τον πατέρα του, που καταφεύγει εκεί όταν χάνει το διαμέρισμά του. Οι δύο τους είχαν διακόψει κάθε επικοινωνία, από τότε που ο πατέρας είχε οδηγηθεί στη φυλακή.

Η ανάγνωσή μας: Η συνεργασία του Πολ Ντέινο, που κατ΄επανάληψη έχει υποδυθεί επιτυχημένα το βιολογικό ή πνευματικό τέκνο, με τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο, που όλο και πιο συχνά αναλαμβάνει ρόλους που τον θέλουν πατέρα ή παππού, προμήνυε έναν εκρηκτικό συνδυασμό που τελικά δεν απογοητεύει. Οι σκηνές μεταξύ τους αποτελούν το πιο δυνατό σημείο αυτού του ελεγειακού δράματος που βασίζεται σε αληθινή  ιστορία . Ο Πολ Βάιτζ διατηρώντας τον έλεγχο των εκφραστικών του μέσων και με ελάχιστες σοβαρές παραχωρήσεις εξιστορεί μια ιστορία συμφιλίωσης πατέρα και γιου, περιγράφοντας, στην ουσία, την αξία της αμοιβαίας αποδοχής δύο «διαλυμένων ζωών». Παράλληλα, διανθίζει αυτή τη σχέση ρίχνοντας μια ρεαλιστική ματιά στις συνθήκες που επικρατούν στις δομές κοινωνικής υποστήριξης και δηλώνει, μέσω της έφεσης των δύο ανδρών στην ποίηση, ότι ακόμα και τα ανεκπλήρωτα όνειρα, κάποιες φορές, μπορεί να οφείλονται σε κληρονομική προδιάθεση. Επίσης, ο Αμερικανός σκηνοθέτης και σεναριογράφος δίνει μία επιπρόσθετη σινεφίλ αιτία για να προσέξεις την ταινία. Ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο, έστω και για μερικά σποραδικά νυχτερινά πλάνα γυρισμένα στη Νέα Υόρκη, ξαναπιάνει το τιμόνι του ταξιτζή, θυμίζοντας το θρυλικό ρόλο του στην ομώνυμη ταινία του Μάρτιν Σκορτσέζε. Ευτυχώς ο Βάιτζ και ο συγγραφέας του βιβλίου Νικ Φλιν (στον οποίο παραπέμπει ο πρωτότυπος τίτλος του φιλμ) δεν υιοθετούν τα λόγια του ήρωα τους, ότι τις καλύτερες ιστορίες τις αφηγούμαστε μόνο στον εαυτό μας.

Αξιολόγηση : 7/10

MAGIC MIKE photoMAGIC MIKE

ΗΠΑ/110'/SEVEN

Σκηνοθ: Στίβεν Σόντερμπεργκ

Ηθοπ: Τσάνινγκ Τάτουμ, Μάθιου Μακ Κόναχι, Άλεξ Πέτιφερ, Κόντι Χόρν

Ο μύθος: Ο Μάϊκ φέρνει στο κλαμπ, όπου εργάζεται ως στρίπερ, έναν αδέξιο νεαρό, που γνώρισε στην πρωινή του εργασία, με σκοπό να του διδάξει τα μυστικά «της τέχνης του» και συνδέεται με την αδελφή του, που αποδοκιμάζει τη συγκεκριμένη ενασχόληση.

Η ανάγνωσή μας: Όσο κι αν προσπαθεί να θολώσει τα νερά ο Σόντερμπεργκ, αναλαμβάνοντας με ψευδώνυμο τη διεύθυνση φωτογραφίας και το μοντάζ στις περισσότερες ταινίες του, από το TRAFFIC και έπειτα, έχει απολέσει την ετικέτα του αντισυμβατικού και οραματιστή δημιουργού, σκηνοθετώντας με στιλ, χωρίς αμφιβολία,    οποιοδήποτε project του κεντρίζει τη προσοχή. Κυκλοφορεί ταινίες ακατάπαυστα (αυτή είναι η τρίτη κατά σειρά που βλέπουμε στις ελληνικές αίθουσες τους τελευταίους εννέα μήνες) και το μόνο ανάλογο επώνυμο παράδειγμα παραγωγικότητας, που μπορώ να σκεφτώ, είναι του Άγγλου Μάικλ Γουίντερμποτομ. Το ΜAGIC MIKE έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά, που θα το έκαναν ελκυστικό. Ένα πιπεράτο θέμα, τη μύηση ενός αρχαρίου στο κόσμο της showbiz, το κυνήγι του αμερικανικού ονείρου και μια κλασσική ερωτική ιστορία. Όμως, παρά τους γοργούς ρυθμούς αφήγησης, το φωτογενές καστ και την εναλλακτική λίστα τραγουδιών του σάουντρακ έχεις την ε- ντύπωση, όπως συνήθως σε δουλειά του Σόντερμπεργκ, ότι κάτι του έχει διαφύγει. Ίσως γιατί πριν την ολοκλήρωσή της, έχει αρχίσει ήδη, να σκέφτεται την επόμενη ταινία του. Ο Τσάνινγκ Τάτουμ ως Μagic Mike, στη δεύτερη συνεχόμενη συνεργασία του με το σκηνοθέτη (η πρώτη στο φιλμ Η ΤΙΜΩΡΟΣ), αναλαμβάνει τον πιο εύκολο, θεωρητικά, ρόλο στη καριέρα του, αφού πριν στραφεί στην υποκριτική είχε ασχοληθεί επαγγελματικά με το στριπτίζ. Ο Μάθιου Μακ Κόναχι, ως ιδιοκτήτης του κλαμπ και παλαίμαχος στρίπερ, απλά υπενθυμίζει ποιός θα ήταν ο πρωταγωνιστής, αν η ταινία είχε γίνει πριν 15 χρόνια. Πάντως, λόγω του υποθετικά τολμηρού σεναριακού καμβά, το φιλμ αντανακλά εντονότερα όλο τοn πουριτανισμό της σύγχρονης Αμερικής. Σε αυτή τη διαπίστωση καταλήγεις, όχι εξαιτίας της επιμελούς απουσίας ανδρικού γυμνού, που εξασφαλίζει την ευρεία καταλληλότητα της ταινίας, αλλά κυρίως από κάποιες μικρές λεπτομέρειες, όπως για παράδειγμα τις πελάτισσες του κλαμπ, που είναι αποκλειστικά ανάμεσα στις ηλικίες 20 και 30.

Αξιολόγηση: 5/10

epixeirisi xaos photoΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ: ΧΑΟΣ (SERBUAN MAUT)

INΔΟΝΗΣΙΑ-ΗΠΑ/101'/FEELGOOD

Σκηνοθ: Γκάρεθ Έβανς

Ηθοπ: Ίκο Ουβάις, Ρέι Σαχετάπι, Γιάγιαν Ρούχιαν

Ο μύθος: Μια ομάδα επίλεκτων αστυνομικών, με ένα νεοσύλλεκτο μέλος, εισβάλλει με άκρα μυστικότητα σε ένα παλιό κτίριο της Τζακάρτα, προκειμένου να εξοντώσει τον πιο αδίστακτο εγκληματία της πόλης και τη συμμορία του.

Η ανάγνωσή μας: Εξαιρετικά βίαιη και ωμή ταινία δράσης σκηνοθετημένη από έναν Ουαλό που ζει και εργάζεται στην Ινδονησία, όπου έχει γυρίσει τις δύο από τις τρεις ταινίες του. Η γοητεία που του ασκεί η Ανατολή είχε φανεί και στη μοναδική μικρού μήκους ταινία του (SAMURAI MONOGATARI), στην ιαπωνική γλώσσα, που αφορούσε τις στιγμές ενός σαμουράι λίγο πριν την εκτέλεσή του. Ο Έβανς καλλιεργεί μια κλει-στοφοβική ατμόσφαιρα, τοποθετώντας την ιστορία σε ένα δαιδαλώδες και πολυώροφο κτίριο με ασαφή αρχιτεκτονική διάρθρωση.Το σασπένς της εισόδου των αστυνομικών στο άντρο των κακοποιών, παραχωρεί τη θέση του σε ένα μπαράζ σκηνών στυλιζαρισμένης βίας, μονοδιάστατο περιεχόμενο μέχρι τους τίτλους του τέλους. Οι σκηνές «με πιστολίδι» θυμίζουν έναν εκκολαπτόμενο Γκάι Ρίτσι ή Τζο Κάρναχαν και οι «χωρίς όπλα», σαφώς περισσότερες, την επιρροή του από την ινδονησιακή πολεμική τέχνη Pencak Silat και τις ταινίες του Τζάκι Τσαν. Ο Έβανς με ελάχιστους διαλόγους και ένα υποτυπώδες σενάριο υπερτονίζει τη σημασία της σωματικής πάλης, ως το τελικό πεδίο επίλυσης κάθε προσωπικής σύγκρουσης. Όμως, ας μη γελιόμαστε, ούτε η χώρα προέλευσης, ούτε η θερμή υποδοχή, κυρίως του κοινού σε διάφορα φεστιβάλ (Sundance,Toρόντο, Δουβλίνο, 'Αμστερνταμ ), είναι αρκετά για να προσφέρουν καλλιτεχνικό έρεισμα σ’ ένα φιλμ που η βία δεν αποτελεί την πρόφαση, αλλά το από-κλειστικό ζητούμενο.

Αξιολόγηση : 4/10

i zoi mias allis photoΗ ΖΩΗ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ (LA VIE D' UNE AUTRE)

ΓΑΛΛΙΑ-ΒΕΛΓΙΟ-ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ/97'/VIDEORAMA FILMS

Σκηνοθ:Σιλβί Τεστί

Ηθοπ: Ζιλιέτ Μπινός , Ματιέ Κασοβίτς , Ορ Ατικά

Ο μύθος: Μια νεαρή κοπέλα ερωτεύεται το γιο του μελλοντικού εργοδότη της. Ύστερα από μια βραδιά διασκέδασης ξυπνάει ως μια γυναίκα γύρω στα 40, διευθυντικό στέλεχος εταιρείας, παντρεμένη με το νεανικό της έρωτα και μητέρα ενός μικρού παιδιού, χωρίς να μπορεί να θυμηθεί όλα όσα μεσολάβησαν μέχρι τη σημερινή της κατάσταση.

Η ανάγνωσή μας: Η μικροκαμωμένη ηθοποιός, με τα μεγάλα εκφραστικά μάτια, Σιλβί Τεστί μετρά περισσότερες από 50 ταινίες και έχει στο ενεργητικό της αρκετές εντυπωσιακές ερμηνείες σε πρωταγωνιστικούς ρόλους αναδεικνύοντας μυστηριώδη γυναικεία πορτραίτα (ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΣΤΗ ΛΟΥΡΔΗ, SAGAN, AYTO ΠΟΥ ΕΙΔΑΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ, ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΣ, LA FRANCE). Μια ανάλογη περίπτωση διέκρινε στο μυθιστόρημα της Φρεντερίκ Ντεγκέλ La vie d' une autre, προκειμένου να στραφεί για πρώτη φορά στη σκηνοθεσία. Ένα κενό μνήμης γίνεται η αφορμή να δει μια γυναίκα ως θεατής τη ζωή της, να εντοπίσει τα λάθη της και να αντιληφθεί το βαθμό αλλοτρίωσής της. Η Τεστί παρακολουθεί υποτονικά τη συνειδητοποίηση της ηρωίδας της και οι συσσωρευμένες αδυναμίες προσπαθούν να δικαιολογηθούν από τους συμβολισμούς της ιστορίας. Μεγάλο μέρος των φιλοδοξιών της εναποθέτει στο πρωταγωνιστικό ζεύγος, που το σμίξιμο του πλασάρεται ως το εμπορικό ατού του εγχειρήματος, χωρίς όμως να δικαιώνεται. Η Ζιλιέτ Μπινός όχι απλά δεν πείθει ως 25χρονη, ενώ πλησιάζει τα πενήντα της χρόνια, αλλά αποδεικνύεται μια τυποποιημένη επιλογή, αφού έχει υποδυθεί κατ' επανάληψη, και πολύ καλύτερα, χαρακτήρες που κυριεύο-νται από υπαρξιακή αγωνία, σε ιστορίες με μεταφυσική αύρα. Ίσως η Μπινός θα έ-πρεπε να επιμείνει στην αρχική απόφασή της, να αρνηθεί το ρόλο. Στο πλευρό της ο Ματιέ Κασοβίτς περνάει απαρατήρητος. Θα μπορούσε βέβαια να φανεί χρήσιμος, δίνοντας στη Τεστί κάποιες συμβουλές για το ντεμπούτο της, όμως και η δική του σκηνοθετική φλόγα εδώ και καιρό τρεμοσβήνει.

Αξιολόγηση : 2/10

xoris sinora photoΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ (WITHOUT BORDERS)

HΠΑ-ΕΛΛΑΔΑ/ VILLAGE

Σκηνοθ: Νίκος Γκαϊτατζής

Ηθοπ: Γιώργος Βογιατζής , Γιώργος Χωραφάς , Σέιμουρ Κασέλ

Ο μύθος: Ένας πλανόδιος μικροπωλητής αναλαμβάνει τη φροντίδα ενός μωρού όταν η μετανάστρια μητέρα του φεύγει από την Ελλάδα. Όταν χρόνια αργότερα επιστρέφει και παίρνει μαζί της το μικρό κορίτσι στην Αμερική ο θετός της πατέρας θα ταξιδέψει ως εκεί για να το ξαναδεί.

Η ανάγνωσή μας: Αρχικά η ταινία είχε κάνει την έξοδο της στις αίθουσες τον     Οκτώβριο του 2010 για λίγες μέρες όταν και οι προβολές διακόπηκαν λόγω διαφωνίας και δικαστικής διένεξης αναφορικά με τα δικαιώματα της μουσικής. Τα προβλήματα επιλύθηκαν και η ταινία επανακυκλοφορεί κανονικά . Το φιλμ δεν είναι το ιδανικό παράδειγμα μιας ελληνοαμερικανικής συμπαραγωγής. Ο ελληνικής καταγωγής σκηνοθέτης στέλνει το μήνυμα της πανανθρώπινης αγάπης που δεν μπορεί να εμποδίσει κανενός είδους γεωγραφικό σύνορο. Το μέρος της ταινίας που γυρίστηκε στην Ελλάδα που είναι και το πιο αδύναμο έχει μια έντονα ρετρό και νοσταλγική διάθεση που τονίζουν τα εξωτερικά πλάνα στην περιοχή της Πλάκας και πλαισιώνουν με τη γραφική παρουσία τους γνωστά ονόματα της ελληνικής τηλεόρασης ως γκεστ σταρ. Στο τμήμα που διαδραματίζεται στο Μεξικό και τις ΗΠΑ η κάμερα του Γκαϊτατζή δείχνει να κινείται σε ένα πιο οικείο περιβάλλον. Βέβαια τα προβλήματα που υπάρχουν στη δομή και την ανάπτυξη του σεναρίου όπως και η μιζέρια της παραγωγής δεν κρύβονται σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου κι να είχε κινηματογραφηθεί. Όσο για τους πρωταγωνιστές μας με τη διεθνή καριέρα το μόνο στο οποίο μπορούν να συνδράμουν με τις ερμηνείες τους είναι το ξακουστό ελληνικό φιλότιμο.

Αξιολόγηση : 2 /10

 

 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΕΙΣ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Διεύθυνση

Πτολεμαίων 4
(Πλατεία Προσκόπων)
11635 Αθήνα,
Τηλ.-fax: 210.7212307
info@diastixo.gr
ISSN: 2585-2485

ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ NEWSLETTER

Εγγραφείτε τώρα στο newsletter μας και μάθετε πρώτοι. τα τελευταία νέα για το βιβλίο και για τις τέχνες.

Με την επίσκεψη στο site μας, αποδέχεστε τη χρήση Cookies από το diastixo.gr, με σκοπό τη βελτίωση των υπηρεσιών που σας παρέχουμε.