fbpx

NEEΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΑΠΟ 10 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

του Νίκου Νικολαΐδη

 

Το πρόγραμμα του CineDoc προβάλλει από το 2009 επιλεγμένα ελληνικά και διεθνή ντοκιμαντέρ δύο έως τρεις φορές το μήνα. Την Τετάρτη 9 Οκτωβρίου, στις 20:00, στο Γαλλικό Ινστιτούτο, παρουσία του σκηνοθέτη Ιβ Μοντμαγιέ, και σε επανάληψη την Κυριακή 13 Οκτωβρίου στον κινηματογράφο Δαναό προβάλλεται το φιλμ ΜΙCHAEL H- PROFESSION: DIRECTOR ένα πορτραίτο του κορυφαίου Ευρωπαίου σκηνοθέτη Μίκαελ Χάνεκε, που δύο ταινίες του Η ΛΕΥΚΗ ΚΟΡΔΕΛΑ και το ΑΜΟUR έχουν τιμηθεί με το Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών. Το φιλμ συγκεντρώνει τις εντυπώσεις διάσημων ηθοποιών που συνεργάστηκαν μαζί του, όπως οι Ζιλιέτ Μπινός, Ιζαμπέλ Ιπέρ και Ζαν Λουί Τρεντινιάν και τις απόψεις του ίδιου του Αυστριακού δημιουργού που μιλά για το έργο του.

Από τη Δευτέρα, 14 Οκτωβρίου, μέχρι την Παρασκευή 18 του μήνα το Ινστιτούτο Θερβάντες φιλοξενεί ένα κινηματογραφικό κύκλο έξι ταινιών από την Αργεντινή, με αφορμή τη συμπλήρωση τριάντα χρόνων συνεχούς δημοκρατίας στη χώρα της λατινικής Αμερικής. Ανάμεσα στα φιλμ που θα προβληθούν, και είναι εμπνευσμένα από την πολιτική ιστορία της χώρας, βρίσκεται το βραβευμένο με Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας Η ΕΠΙΣΗΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ του Λουίς Πουένζο με τη Νόρμα Αλεάντρο, το CAMCHATKA του Μαρτσέλο Πινέιρο με τους Ρικάρντο Νταρίν και Σεσίλια Ροθ και το ΜΕ ΛΕΝΕ ΕΡΝΕΣΤΟ του Μπένχαμιν Άβιλα, που προβλήθηκε την περασμένη σεζόν στις ελληνικές αίθουσες. Καθημερινά θα υπάρχει μία προβολή στις 19:30 και την τελευταία ημέρα δύο προβολές με ελεύθερη είσοδο για το κοινό.

ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ (LE PASSÉ)ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ (LE PASSÉ)

ΓΑΛΛΙΑ-ΙΤΑΛΙΑ/130'/SEVEN FILMS-SPENTZOS FILM

Σκηνοθεσία: Ασγκάρ Φαραντί

Ηθοποιοί: Αλί Μοσάφα, Μπερενίς Μπεζό, Ταχάρ Ραχίμ, Πολίν Μπουρλέ

Ο μύθος: Ένας Ιρανός επιστρέφει προσωρινά στο Παρίσι για να ολοκληρώσει τις διαδικασίες διαζυγίου από τη Γαλλίδα σύζυγο του και να αποχαιρετήσει τις κόρες της από προηγούμενο γάμο. Όταν πληροφορείται τη σχέση της γυναίκας με έναν παντρεμένο Άραβα ιδιοκτήτη καθαριστηρίου θα κληθεί να συμφιλιώσει όλη την οικογένεια.

 

Η ανάγνωσή μας: Η πρώτη ταινία του Ασγκάρ Φαραντί μακριά από τη πατρίδα του, μετά το οσκαρικό ΕΝΑΣ ΧΩΡΙΣΜΟΣ, είναι ένα χαμηλότονο κοινωνικό δράμα που τιμήθηκε στις Κάννες με τα βραβεία της Οικουμενικής Επιτροπής και γυναικείας ερμηνείας. Ένα ακόμη ζευγάρι στα πρόθυρα διαζυγίου και η ιστορία άλλης μίας οικογένειας που κλυδωνίζεται βρίσκεται σε πρώτο πλάνο. Οι οικογενειακές ταινίες του Φαραντί δε μοιάζουν με κανενός άλλου σύγχρονου δημιουργού αφού τους προσδίδει, με έναν μεθοδικό και ευφυή τρόπο, στοιχεία μοντέρνας τραγωδίας, θέτοντας παράλληλα ερωτήματα στο θεατή για το κυρίαρχο νόημα στις ανθρώπινες ζωές. Η άφιξη στη Γαλλία που ο Αχμέντ συνεχώς ανέβαλλε θα λειτουργήσει ως καταλύτης. Η έγκυος σύζυγος του και ο νέος της σύντροφος, του οποίου η γυναίκα επιχείρησε να αυτοκτονήσει, δε θα πυροδοτήσουν μία τετριμμένη αντιζηλία αλλά μία έρευνα για την απόπειρα της με απρόβλεπτους ηθικούς αυτουργούς. Ο Ιρανός σκηνοθέτης δίνει βαρύτητα στα παιδιά ως τους πιο αγνούς εκφραστές συναισθημάτων και ενοχών, κλιμακώνει την υπόγεια ένταση και αφήνει στη φαντασία μας τις τύχες των ηρώων του, που σκιαγραφεί με συμπάθεια και αντικειμενικότητα. Οι Αλί Μοσάφα και Ταχάρ Ραχίμ στους δύο ανδρικούς ρόλους καθηλώνουν με τη εσωτερική δύναμη και την ευαισθησία της ερμηνείας τους ενώ αποκάλυψη είναι η Βελγίδα Πολίν Μπουρλέ (που υποδυόταν μικρότερη την Εντίθ Πιαφ στο ΖΩΗ ΣΑΝ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ του Ολιβιέ Νταάν) στο ρόλο της έφηβης κόρης που αναζητά μία σταθερή πατρική παρουσία. Ένας πολυδιάστατος στοχασμός πάνω στην επικοινωνία και η κορυφαία στιγμή μαζί με το ΤΙ ΑΠΕΓΙΝΕ Η ΕΛΙ για τον πρωτεργάτη της ιρανικής κινηματογραφικής άνοιξης.

Αξιολόγηση: 8/10

ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ (THE FAMILY)ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ (THE FAMILY)

HΠΑ-ΓΑΛΛΙΑ/111'/FEELGOOD

Σκηνοθεσία: Λικ Μπεσόν

Ηθοποιοί : Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Μισέλ Φάιφερ, Τόμι Λι Τζόουνς

Ο μύθος: Ένας μαφιόζος και η οικογένεια του, που βρίσκονται σε πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων, μεταφέρονται σε μία περιοχή της Νορμανδίας υπό την επίβλεψη ενός πράκτορα του FBI. Εκεί θα ξεκινήσει να γράφει ερασιτεχνικά την αυτοβιογραφία του αλλά οι παλιοί σύντροφοι του θα ανακαλύψουν το κρησφύγετο του.

Η ανάγνωσή μας: Κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος Μαλαβίτα του Γάλλου Τονίνo Mπενακουίστα, ο οποίος είχε συνεργαστεί με τον Ζακ Οντιάρ στα σενάρια των ταινιών Ο ΧΤΥΠΟΣ ΠΟΥ ΕΧΑΣΕ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ και ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΧΕΙΛΗ ΜΟΥ. Ο Λικ Μπεσόν, που αρχικά σκέφτονταν να περιοριστεί στα καθήκοντα του παραγωγού, επιστρέφει από σπόντα στη σκηνοθεσία λόγω κυρίως των πρωταγωνιστών του και της σχετικής παρότρυνσης του Ντε Νίρο. Υπογραμμίζει αρκετά επιτυχημένα, ιδιαίτερα στο πρώτο μισό της ταινίας, τις πολιτισμικές διαφορές Αμερικανών και Γάλλων και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες τα μέλη της οικογένειας εκδηλώνουν μία οξύθυμη αντίδραση όταν δεν αντιμετωπίζονται με το στοιχειώδη σεβασμό. Βέβαια η βίαιη συμπεριφορά ως συλλογικό έμφυτο χαρακτηριστικό μπορεί να ταιριάζει στο ύφος μίας μαύρης κωμωδίας αλλά στην προκειμένη περίπτωση το θέμα αφορά περισσότερο τη μετάβαση ενός εγκληματία στη ρουτίνα μίας μικροαστικής ζωής. Οι Ρόμπερτ Ντε Νίρο και Μισέλ Φάιφερ (στην τρίτη τους συνύπαρξη μετά τα ΑΣΤΕΡΟΣΚΟΝΗ και ΝΕW YEAR'S EVE) παρά τη γοητεία της ωριμότητας τους θα ήταν ιδανικότερες επιλογές δύο δεκαετίες νωρίτερα, την εποχή που η Αμερικανίδα σταρ υποδύονταν έναν παρόμοιο ρόλο στη ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΓΚΑΝΓΚΣΤΕΡ του Τζόναθαν Ντέμι. Στην ουσία ο Μπεσόν αποτίει έναν ανάλαφρο φόρο τιμής στο γκαγκστερικό φιλμ όπως το τελειοποίησαν ο Κόπολα, ο Ντε Πάλμα και ο Σκορσέζε, που εδώ έχει χρέη εκτελεστικού παραγωγού. Αναθέτει κιόλας στον αγαπημένο του ηθοποιό Ρόμπερτ Ντε Νίρο, υποδυόμενο έναν συγγραφέα, να αναλύει το φιλμ ΤΑ ΚΑΛΑ ΠΑΙΔΙΑ σε γαλλική κινηματογραφική λέσχη! Από τον υπερβολικό ενθουσιασμό του Γάλλλου σκηνοθέτη μάλιστα η ίντριγκα το τελευταίο ημίωρο σοβαρεύει αδικαιολόγητα καταλήγοντας σε ένα αναληθοφανές μακελειό από το οποίο εύκολα μαντεύεις ποιοι είναι οι μοναδικοί επιζώντες.

Αξιολόγηση: 5/10

ΕΓΩ Ο ΑΠΑΙΣΙΟΤΑΤΟΣ 2 (DESPICABLE ME 2)ΕΓΩ Ο ΑΠΑΙΣΙΟΤΑΤΟΣ 2 (DESPICABLE ME 2)

ΗΠΑ'/98'/UIP

Σκηνοθεσία: Πιέρ Κοφέν, Κρις Ρενό

Ακούγονται: Στιβ Κάρελ, Κρίστεν Γουίγκ, Μπέντζαμιν Μπρατ, Ράσελ Μπραντ, Στιβ Κούγκαν

Κινουμένων σχεδίων και με ελληνική μεταγλώττιση

Ο μύθος: Ο Γκρου που έχει γίνει ένας υποδειγματικός πατέρας τριών κοριτσιών δέχεται την πρόταση μίας ειρηνευτικής οργάνωσης προκειμένου να βοηθήσει στον εντοπισμό του Ελ Μάτσο, ενός αδίστακτου εγκληματία. Θα έχει για συνεργάτριά του μία ευφυή μυστική πράκτορα και θαυμάστρια που σύντομα θα ερωτευτεί.

Η ανάγνωσή μας: Συνέχεια της ταινίας του 2010 η οποία αποτέλεσε για τη Universal κολοσσιαία επιτυχία με εισπράξεις που ξεπέρασαν τα πεντακόσια εκατομμύρια δολάρια και με ίδιους περίπου συντελεστές. Ο Κρις Μελεντάντρι με τεράστια πείρα στην παραγωγή ταινιών κινουμένων σχεδίων (ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΠΑΓΕΤΩΝΩΝ, ΗΟRTON, LORAX) και το ντουέτο των Κοφέν και Ρενό στη σκηνοθεσία επαναλαμβάνουν την ίδια συνταγή με κάποιες ουσιώδεις αλλαγές. Όμως δείχνουν αναποφάσιστοι για την κατεύθυνση του φιλμ, όπως ακριβώς και ο ήρωας του μπροστά στο υπαρξιακό του δίλλημα από τη στιγμή που αποποιήθηκε τη μοχθηρή υπόσταση του. Οι σεναριογράφοι προσθέτουν τα πατρικά αισθήματα και ένα διαφαινόμενο ειδύλλιο για τον κεντρικό χαρακτήρα αλλά η ιστορία τους μοιάζει σαν άθροισμα μεμονωμένων ευχάριστων επεισοδίων, χωρίς ένα συνδετικό ιστό επαρκή, κυρίως για το ενήλικο κοινό. Το computer animation δεν ξεφεύγει από το σχεδιασμό της πρώτης ταινίας και η χρωματική διαφοροποίηση των μινιόν (τα οποία ζωντανεύουν με τους άναρθρους ήχους τους οι δύο Γάλλοι σκηνοθέτες) σε καλά κίτρινα και κακά μοβ θυμίζει τον ανάλογο χρωματικό διαχωρισμό που είδαμε πρόσφατα στα ΣΤΡΟΥΜΦΑΚΙΑ 2. Παρά τις αμφιβολίες και τις αναστολές του ο Γκρου ακολουθεί το δρόμο της αρετής σε αυτή τη συγκρατημένα διασκεδαστική κωμωδία. Γίνεται με άλλα λόγια λιγότερο απαίσιος αλλά αναπόφευκτα και λιγότερο ελκυστικός.

Αξιολόγηση: 5/10

PRISONERSPRISONERS

ΗΠΑ/153'/ODEON

Σκηνοθεσία: Ντενί Βιλνέβ

Ηθοποιοί: Χιου Τζάκμαν, Τζέικ Γκιλενχάλ, Μελίσα Λίο, Πολ Ντέινο, Βαιόλα Ντέιβις

Ο μύθος: Κατά τη διάρκεια του γεύματος την ημέρα των Ευχαριστιών οι ανήλικες κόρες δύο φιλικών οικογενειών εξαφανίζονται. Όταν ο βασικός ύποπτος, ένας ελαφρώς καθυστερημένος νεαρός, απαλλάσσεται λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων, ο πατέρας του ενός κοριτσιού θα τον απαγάγει προκειμένου να ομολογήσει.

Η ανάγνωσή μας: Με το χολιγουντιανό ντεμπούτο του, ύστερα από τέσσερις δουλειές στην πατρίδα του, ο Ντενί Βιλνέβ εξαργυρώνει την υποψηφιότητα για Όσκαρ ξενόγλωσσου φιλμ που απέσπασε με την προηγούμενη ταινία του ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΛΟΓΕΣ. Το PRISONERS είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ το οποίο δεν κρύβει το θαυμασμό του στο στυλ που καθιέρωσε ο Ντέιβιντ Φίντσερ αλλά δεν έχει ούτε τη σκηνοθετική βιρτουοζιτέ, ούτε τη συμπαγή σεναριακή δομή ταινιών, όπως το SEVEN για παράδειγμα. Ο σεναριογράφος Άαρον Γκουζικόφσκι, ύστερα από την ανέμπνευστη προσαρμογή του φιλμ ΡΕΪΚΙΑΒΙΚ- ΡΟΤΕΡΝΤΑΜ για το περσινό ΤΕΛΙΚΟ ΧΤΥΠΗΜΑ του Μπαλτάζαρ Κόρμακουρ, επανέρχεται με μία πλοκή που αποθεώνει τον τρόπο σκέψης και την ψυχοσύνθεση του μέσου Αμερικανού. Μία διπλή απαγωγή ανήμερα μίας μεγάλης εορτής, ένας αγανακτισμένος πατέρας που θα στραφεί στην αυτοδικία, ένας αφοσιωμένος αστυνομικός που θα θελήσει να συνεχίσει το επιτυχημένο σερί στην εξιχνίαση εγκλημάτων και δύο-τρεις περιθωριακές προσωπικότητες με τραυματικό παρελθόν. Όλα αυτά μοιάζουν τόσο οικεία αλλά όχι αρκετά για ένα αξιομνημόνευτο θρίλερ, ιδίως από τη στιγμή που ο Βιλνέβ δεν εγκαταλείπει το προσφιλές νωχελικό σκηνοθετικό του τέμπο. Ο Καναδός σκηνοθέτης αφήνει ανεκμετάλλευτα τα πρώτα ενενήντα λεπτά και συσσωρεύει τις μικρές ανατροπές στην τελευταία μία ώρα, σε αυτή την υποτονική αναφορά πάνω στην οικογενειακή μέριμνα και τις συνέπειες της εκδίκησης. Ο διάσημος διευθυντής φωτογραφίας Ρότζερ Ντίκινς και το πολυμελές πρωτοκλασάτο καστ (με διακοσμητική παρουσία ή σε αταίριαστους ρόλους με εξαίρεση τη μεταμορφωμένη, για πολλοστή φορά από τόνους μακιγιάζ, Μελίσα Λίο) μοιάζουν ως πολυτέλεια χρήσιμη μόνο για την εμπορική απήχηση ενός φιλμ, που δεν πετυχαίνει ούτε μία στιγμή να σε αιχμαλωτίσει.

Αξιολόγηση: 3/10

Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΕΞΟΡΚΙΣΜΟΣ 2 (ΤΗΕ LAST EXORCISM PART II)Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΕΞΟΡΚΙΣΜΟΣ 2 (ΤΗΕ LAST EXORCISM PART II)

HΠΑ/88'/VILLAGE

Σκηνοθεσία: Εντ-Γκας Ντόνελι

Ηθοποιοί: Άσλει Μπελ, Μιους Γουότσον, Τάρα Ριγκς

Ο μύθος: Μία δαιμονισμένη κοπέλα, η μόνη που διασώθηκε από την οικογένεια της, ύστερα από θεραπεία στέλνεται σε έναν ξενώνα αποκατάστασης, προσπαθώντας να αρχίσει μία νέα ζωή. Προσλαμβάνεται ως καμαριέρα, ερωτεύεται έναν νεαρό συνάδελφο της αλλά οι σκοτεινές δυνάμεις του παρελθόντος εξακολουθούν να ελέγχουν τη ζωή της.

Η ανάγνωσή μας: Κατώτερη συνέχεια της ταινίας, που είχε σκηνοθετήσει ο Γερμανός Ντάνιελ Σταμ το 2010, και η οποία χάρη σε έναν πρωτογενή θεολογικό προβληματισμό και στο εύρημα της κινηματογράφησης των τελετών εξορκισμού είχε δώσει μία ανανεωτική πνοή στη συγκεκριμένη θεματολογία. Με παραγωγό, όπως και στο πρώτο φιλμ, τον σκηνοθέτη Ελάι Ροθ (HOSTEL Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΝΟΙΑΣ, ΤΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ) o Eντ-Γκας Ντόνελι αδυνατεί να καθορίσει την ιστορία και το ρυθμό της, παρά το γεγονός ότι συμμετέχει στο σενάριο και υπογράφει το μοντάζ. Ο Καναδός στην τρίτη του κινηματογραφική απόπειρα δεν προσδίδει την απαιτούμενη τρομακτική ατμόσφαιρα, αφήνει αναξιοποίητο το μυσταγωγικό περιβάλλον της Νέας Ορλεάνης, αφού τα εσωτερικά πλάνα στο σπίτι και το χώρο εργασίας της ηρωίδας μονοπωλούν την ίντριγκα, και αβοήθητους να παραπαίουν τους, περιορισμένων δυνατοτήτων, ηθοποιούς του. Στο τέλος το κακό επικρατεί, ο εξορκισμός αποδεικνύεται αναποτελεσματικός αλλά προαισθάνεσαι ότι δεν θα είναι κινηματογραφικά ο τελευταίος, με βάση την αποδοχή του φαινομένου στην αμερικανική κοινή γνώμη, δίνοντας εμπορική παράταση στον εντελώς αντιφατικό τίτλο της ταινίας.

Αξιολόγηση: 1/10

LUTONLUTON

ΕΛΛΑΔΑ/100'/FEELGOOD

Σκηνοθεσία: Μιχάλης Κωνσταντάτος

Ηθοποιοί: Μιχάλης Βλαχάκης, Ελευθερία Κόμη, Χρήστος Σαπουντζής

Ο μύθος: Ένας μαθητής λυκείου, μία ασκούμενη δικηγόρος και ένας μεσήλικας ιδιοκτήτης ψιλικατζίδικου, εκπρόσωποι τριών διαφορετικών γενεών, θα σπάσουν τα όρια της καταπιεστικής καθημερινότητας τους.

Η ανάγνωσή μας:-

Αξιολόγηση:-

ΧΑΡΑΓΜΕΝΕΣ ΖΩΕΣΧΑΡΑΓΜΕΝΕΣ ΖΩΕΣ

ΕΛΛΑΔΑ/ΝΕW STAR

Ντοκιμαντέρ

Σκηνοθεσία: Σπύρος Τέσκος

Εμφανίζονται: Μανώλης Γλέζος, Λεωνίδας Βατικιώτης, Νικήτας Κανάκης

Ο μύθος: Η εκτέλεση του Δημήτρη Κρόκου στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και η αυτοκτονία του Δημήτρη Χριστούλα στην πλατεία Συντάγματος, το 2012, θύματα δύο διαφορετικών εποχών ενός αδιόρατου οικονομικού φασισμού.

Η ανάγνωσή μας:-

Αξιολόγηση:-

 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΕΙΣ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Διεύθυνση

Πτολεμαίων 4
(Πλατεία Προσκόπων)
11635 Αθήνα,
Τηλ.-fax: 210.7212307
info@diastixo.gr
ISSN: 2585-2485

ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ NEWSLETTER

Εγγραφείτε τώρα στο newsletter μας και μάθετε πρώτοι. τα τελευταία νέα για το βιβλίο και για τις τέχνες.

Με την επίσκεψη στο site μας, αποδέχεστε τη χρήση Cookies από το diastixo.gr, με σκοπό τη βελτίωση των υπηρεσιών που σας παρέχουμε.