fbpx

ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΑΠΟ 12 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

του Νίκου Νικολαΐδη

Στις 16 Σεπτεμβρίου ανοίγει η αυλαία του 36ου Φεστιβάλ Ελληνικών Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας και του 19ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους, που θα διαρκέσει ως τις 21 Σεπτεμβρίου. Τριάντα εννέα ταινίες περιλαμβάνει το διαγωνιστικό ελληνικό τμήμα, οι μισές σκηνοθετημένες από γυναίκες, όπου πρωταγωνιστούν δημοφιλείς ηθοποιοί (Νικήτας Τσακίρογλου, Άκης Σακελλαρίου, Γιώργος Πυρπασόπουλος, Χρήστος Χατζηπαναγιώτης, Θεοδώρα Τζήμου κ.α.), ενώ στο διεθνές πρόγραμμα θα προβληθούν πενήντα πέντε φιλμ από σαράντα επτά χώρες, ανάμεσα τους το CARRΟUSEL της Σόφι Κλούγκε, κόρης του Γερμανού σκηνοθέτη Αλεξάντερ Κλούγκε. Στο πλούσιο πρόγραμμα παράλληλων εκδηλώσεων ξεχωρίζουν το bestof στις σπουδαιότερες ταινίες του διεθνούς προγράμματος των προηγούμενων διοργανώσεων, τα βραβεία LUX 2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το αφιέρωμα στη Γερμανία και στα φεστιβάλ μικρού μήκους της Δρέσδης και του Ρένγκενσμπουργκ. Παράλληλα θα συνεχιστεί η ενότητα των λογοτεχνικών μεσημεριών όπου θα παρουσιαστούν μεταξύ άλλων τα νέα βιβλία των Γιώργου Μπράμου, Γιώργη Γραμματικάκη, Ντίνου Γιώτη, Νίνου Φενέκ Μικελίδη και η αυτοβιογραφία του Ντίνου Κατσουρίδη. Η κινηματογραφική στήλη του diastixo.gr θα βρεθεί στο πλευρό των νέων ελλήνων και ξένων δημιουργών και σε επόμενο σημείωμα θα σας μεταφέρουμε τις σημαντικότερες στιγμές της φετινής διοργάνωσης.

Από τις 16 μέχρι τις 26 Σεπτεμβρίου, με ελεύθερη είσοδο για τους θεατές, θα διεξαχθεί στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης το 4ο Φεστιβάλ Βωβού Κινηματογράφου, που φέτος είναι αφιερωμένο στους μεγάλους σκηνοθέτες, με δεκαέξι ταινίες της περιόδου 1902-1929 μεταξύ των οποίων το ΑΝΑΤΟΛΗ του Μουρνάου, Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΩΝ ΠΑΡΙΣΙΩΝ του Τσάρλι Τσάπλιν, ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ του Ζορζ Μελιές, το DR. MABUSETHEGABLER του Φριτς Λανγκ και Η ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ των Σεργκέι Αϊζενστάιν και Γκριγκόρι Αλεξαντρόφ. Οι προβολές θα ξεκινούν στις 21:00 με ζωντανή μουσική συνοδεία νεαρών ελλήνων συνθετών.

ΟΤΑΝ ΘΕΛΟΥΝ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ (ΕΤ ΜΑΙΝΤΕΝΑΝΤ ΟΝ VA OU ?)ΟΤΑΝ ΘΕΛΟΥΝ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ (ΕΤ ΜΑΙΝΤΕΝΑΝΤ ΟΝ VAOU ?)

ΛΙΒΑΝΟΣ-ΓΑΛΛΙΑ-ΑΙΓΥΠΤΟΣ-ΙΤΑΛΙΑ/110'/ODEON

Σκηνοθεσία: Ναντίν Λαμπακί

Ηθοποιοί: Λέιλα Χακίμ, Υβόν Μααλούφ, Ναντίν Λαμπακί

Ο μύθος: Σε ένα απομονωμένο χωριό του Λιβάνου, όπου ζουν χριστιανοί και μουσουλμάνοι, οι γυναίκες προσπαθούν να διατηρήσουν την ειρηνική συμβίωση των δύο κοινοτήτων με κάθε δυνατό τρόπο. Σαμποτάρουν τα μέσα ενημέρωσης, καλούν Ουκρανές χορεύτριες και ετοιμάζουν περίεργες συνταγές για να αφοπλίσουν τους άντρες τους.

 

Η ανάγνωσή μας : Η δεύτερη σκηνοθετική δουλειά της ηθοποιού Ναντίν Λαμπακί, παραγωγής 2011, ασχολείται με το ευαίσθητο θέμα της συνύπαρξης ανθρώπων διαφορετικών θρησκευτικών πεποιθήσεων στα όρια μίας κοινότητας. Όπως και στο ντεμπούτο της CARAMEL η γυναικεία ματιά επισκιάζει κάθε πτυχή της ιστορίας, που αν και έλκει την καταγωγή της από τη Λυσιστράτη, αφήνει μικρότερα περιθώρια φεμινισμού. Η Λιβανέζα δημιουργός αντιπαραθέτει τη γυναικεία εξυπνάδα στο φονταμενταλισμό, που μπορεί να πυροδοτηθεί με διάφορες αφορμές από την υπερπληροφόρηση και τις μικροπαρεξηγήσεις μέχρι τον άδικο χαμό ενός μέλους της μίας κοινότητας. Οι δημοτικές αρχές και οι θρησκευτικοί ηγέτες της περιοχής γίνονται αρωγοί στην αποκλιμάκωση της έντασης για την οποία αγωνίζεται ο γυναικείος πληθυσμός. Μπορεί το φλερτ της ίδιας στο ρόλο μίας χριστιανής με έναν μουσουλμάνο ελαιοχρωματιστή να είναι ημιτελές, και κάποιες σεναριακές λύσεις να υποδηλώνουν αφέλεια, αλλά η Λαμπακί χρησιμοποιεί με σχετική άνεση το χιούμορ και την τραγωδία στη προσπάθεια διατήρησης μίας εύθραυστης ειρήνης. Το γεγονός ότι έχει βραβευτεί στη Γαλλία για μουσικά βίντεο που έχει σκηνοθετήσει και τη μουσική υπογράφει ο σύζυγος της Καλέντ Μουζανάρ εξηγούν την ύπαρξη των τραγουδιών και των στοιχείων μιούζικαλ που διανθίζουν την πλοκή. Το ερώτημα του πρωτότυπου τίτλου σχετίζεται με το στιγμιαίο διχασμό της τελικής σκηνής, που στην ουσία προτείνει την ομόνοια και την απουσία διακρίσεων, ακόμη και στο θέμα του ενταφιασμού.

Αξιολόγηση: 6/10

ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΟ ΠΛΕΥΡΕΣ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΟ ΠΛΕΥΡΕΣ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ

ΕΛΛΑΔΑ/90'

Ντοκιμαντέρ

Σκηνοθεσία: Μαρία Ηλιού

Εμφανίζονται: Μπρους Κλαρκ, Αλέξανδρος Κιτροέφ, Ρενέ Χίρσον

Ο μύθος: Ο διωγμός και η ανταλλαγή πληθυσμών σε Ελλάδα και Τουρκία την περίοδο 1922-1924

Η ανάγνωσή μας: Μπορεί να διαθέτει τους ίδιους συντελεστές, κοινούς ομιλητές (οι καθηγητές Αλέξανδρος Κιτροέφ, Θάνος Βερέμης, Ελένη Μπαστέα) και ταυτόσημες πηγές αρχειακού υλικού (ΑlbertKahnFondation, NewEastRelief) όμως το νέο ντοκιμαντέρ της Μαρίας Ηλιού διαφοροποιείται ευχάριστα από το ΣΜΥΡΝΗ: Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΜΙΑΣ ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΟΛΗΣ. Η βασικότερη αιτία είναι ότι τώρα δεν ερευνά μία τοπική ιδιαιτερότητα με στείρα νοσταλγία αλλά ένα πιο σύνθετο ιστορικό ζήτημα με διπλωματικές και πολιτικές προεκτάσεις. Η επιστημονική ερμηνεία έρχεται να εξηγήσει με διεξοδικό τρόπο αυτόν τον αμοιβαίο ξεριζωμό στις δύο χώρες, που μόνο από πολιτική αβρότητα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ανταλλαγή. Η ιστορική τεκμηρίωση, που δεσπόζει στο πρώτο μέρος, δεν παραγνωρίζει την εθνικιστική διάθεση, εκείνη την εποχή και των δύο χωρών και οι αφηγήσεις συγγενών δεύτερης και τρίτης γενιάς υπενθυμίζουν ότι το διωγμό βίωσαν με τον ίδιο πόνο τόσο οι Μικρασιάτες Έλληνες όσο και οι μουσουλμάνοι που υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν την Ελλάδα. Αμφότεροι στις νέες τους πατρίδες συνέβαλλαν σταδιακά στην πολιτιστική ανάπτυξη και την οικονομική ευημερία. Τα επίκαιρα εκείνης της εποχής μοιάζουν πιο εναρμονισμένα με το λόγο, δίχως η γενικότητα τους να προκαλεί χτυπητή ανακολουθία σε σχέση με την ακρίβεια του φωτογραφικού και κινηματογραφικού υλικού, που απαιτούσε η ΣΜΥΡΝΗ και που είχε κυκλοφορήσει ακριβώς πριν ένα χρόνο. Πέρα από τη χρονική και γεωγραφική εγγύτητα του περιεχομένου το ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΟ ΠΛΕΥΡΕΣ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ είναι προτιμότερο και πιο αντιπροσωπευτικό να αντιμετωπιστεί ως αυτόνομη ταινία τεκμηρίωσης παρά ως το δεύτερο μέρος μίας ενότητας, εκδοχή που δεν την αποκλείει η δημιουργός του.

Αξιολόγηση: 6/10    

ΟΙ ΥΠΟΠΤΟΙ ΦΟΡΟΥΣΑΝ ΓΟΒΕΣ (ΒLING RING)ΟΙ ΥΠΟΠΤΟΙ ΦΟΡΟΥΣΑΝ ΓΟΒΕΣ (ΒLINGRING)

HΠΑ-ΓΑΛΛΙΑ-ΓΕΡΜΑΝΙΑ-ΑΓΓΛΙΑ-ΙΑΠΩΝΙΑ/90'/SEVENFILMS-SPENTZOSFILM

Σκηνοθεσία: Σοφία Κόπολα

Ηθοποιοί: Έμα Γουότσον, Κέιτι Τσανγκ, Λέσλι Μαν

Ο μύθος: Μία παρέα συμμαθητών ενός κακόφημου σχολείου του Λος Άντζελες ξεκινούν τις κλοπές στα σπίτια επωνύμων της περιοχής με σκοπό να αποκτήσουν φήμη και να οικειοποιηθούν τα πανάκριβα προσωπικά τους είδη.

Η ανάγνωσή μας: Η ταινία είναι βασισμένη σε αληθινά περιστατικά από τη δράση μίας εφηβικής συμμορίας, που κατά τα έτη 2008 και 2009 διέρρηξε πενήντα σπίτια διασημοτήτων στην Καλιφόρνια, αποσπώντας λεία πενήντα εκατομμυρίων δολαρίων σε μετρητά και τιμαλφή. Το γεγονός απασχόλησε έντονα τον αμερικανικό Τύπο και ένα σχετικό άρθρο αποτέλεσε το έναυσμα για την Κόπολα. Αν και επανέρχεται στην ψυχοσύνθεση κοριτσιών την περίοδο της εφηβείας και έμμεσα στο γυάλινο κόσμο των σταρ, τίποτα δε θυμίζει το ντεμπούτο της ΑΥΤΟΧΕΙΡΕΣ ΠΑΡΘΕΝΟΙ και το SOMEWHERE, που έθιγαν αντίστοιχα τα συγκεκριμένα θέματα. Η κοινωνική κριτική για την αλλοτριωμένη νεολαία, που αναζητά τα δικά της δεκαπέντε λεπτά δημοσιότητας στην παρανομία, τα ανήλικα θύματα της μόδας, και η κατασκευασμένη πραγματικότητα των ριάλιτι, που αναδεικνύει λάθος πρότυπα είναι ολότελα ρηχή . Η Αμερικανίδα σκηνοθέτρια παρατηρεί, υποτίθεται, αποστασιοποιημένα τα δρώμενα, κινηματογραφεί ερασιτεχνικά τις διαρρήξεις, τις ελάχιστες φορές που αποφασίζει να τις παρουσιάσει και εκτίθεται δηλώνοντας ότι δεν κρίνει τις πράξεις των ηρώων της, συνεπώς και των πραγματικών προσώπων που τους ενέπνευσαν. Η άθλια σκηνογραφία έχει ως δικαιολογία (και καμάρι) τα πολλαπλά γυρίσματα στο σπίτι της Πάρις Χίλτον, ενός από τα θύματα, οι φτωχοί διάλογοι αντανακλούν όχι μόνο την πνευματική πενία των χαρακτήρων αλλά και τη συγγραφική ένδεια μίας δημιουργού με Όσκαρ σεναρίου στο ενεργητικό της. Το ευρωπαϊκό σινεμά έχει δώσει, εδώ και μία δεκαετία, τη διεξοδική απάντηση του με το ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΑΦΘΟΝΙΑΣ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΡΗΜΕΝΕΣ του Χανς Βεϊνγκάρτνερ, πάνω στους σύγχρονους Ρομπέν των Δασών του ακτιβισμού. Το μόνο δίλλημα αυτής της αποτυχημένης σάτιρας είναι: τι αξίζει περισσότερο τον οίκτο μας ο κατήφορος μίας ελπιδοφόρας δημιουργού ή τα συστήματα ασφαλείας των πολυτελών κατοικιών του Λος Άντζελες;

Αξιολόγηση: 3/10

PASIFIC RIMPASIFIC RIM

HΠΑ/131'/VILLAGE

Σκηνοθεσία: Γκιγέρμο Ντελ Τόρο

Ηθοποιοί: Άιντρις Έλμπα, Ρίνο Κικούτσι, Ρον Πέρλμαν

Ο μύθος: Ο πόλεμος ανάμεσα στα καϊτζού, γιγάντια θαλάσσια τέρατα που εμφανίστηκαν στον Ειρηνικό Ωκεανό και τα τζάνγκερ, υπερμεγέθεις μηχανές που χειρίζονται δύο πιλότοι-κυβερνήτες, τείνει να ξεκληρίσει την ανθρωπότητα. Ένας ξοφλημένος πιλότος με συγκυβερνήτη μία νεαρή εκπαιδευόμενη αναλαμβάνουν να αποτρέψουν την Αποκάλυψη.

Η ανάγνωσή μας: Ο Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο πέρασε, κατά τα προηγούμενα χρόνια, τον περισσότερο καιρό του στα γραφεία των μεγάλων κινηματογραφικών εταιρειών για πρότζεκτ που σχεδίαζε αλλά ποτέ δεν υλοποιήθηκαν. Αυτή τη φορά στρέφεται αμιγώς στην επιστημονική φαντασία με έμπνευση ταινίες όπως το πρωτότυπο ΓΚΟΤΖΙΛΑ του Ισίρο Χόντα και άλλα ιαπωνικά τέρατα, που παρακολουθούσε μικρός στη μεξικανική τηλεόραση. Δεν υπάρχει επιστημονική ή λογική εξήγηση στην ίντριγκα, το σκηνικό της καταστροφής και των μαχών είναι ασαφές καλλιτεχνικά και γεωγραφικά, και ο ανθρώπινος παράγοντας στην ιστορία του απόλυτα υποβαθμισμένος. Με τα οπτικά εφέ και το CGIνα είναι οι πρωταγωνιστές, δεν υπήρχε και ανάγκη για διάσημο καστ, στοιχείο που κάνει πιο αφόρητη την ανία η οποία σε κυριεύει από τα πρώτα λεπτά. Συγγενεύει θεματικά με περιπέτειες των δύο προηγούμενων δεκαετιών, όπως το ΗΜΕΡΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ του Ρόλαντ Έμεριχ (η προστασία της γης από εισβολείς), ή το ΤΡΑΝSFORMERS του Μάικλ Μπέι (οι κολοσσιαίες μηχανές που μάχονται). Εύκολα το κατατάσσεις στην ίδια κατηγορία, στη φιλμογραφία του Μεξικανού δημιουργού, με το ΒLADE 2 και το ΗΕLLBOY, έστω κι αν εδώ το comicbookδεν είναι η αφορμή αλλά πιθανή μελλοντική στρατηγική του μάρκετινγκ. Ο Ντελ Τόρο εμφύσησε το πάθος και τις προσωπικές εμμονές του για να μας προσφέρει το πιο εμπορικό μπλοκμπάστερ του καλοκαιριού. Τα κατάφερε, αλλά στη πραγματικότητα η γκόθικ αισθητική και το μεταφυσικό μυστήριο των δύο κορυφαίων (ισπανόφωνων) στιγμών του Ο ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑ και Η ΡΑΧΟΚΟΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ μοιάζουν να είναι έτη φωτός μακριά.

Αξιολόγηση: 2/10  

EIΣΑΙ Ο ΕΠΟΜΕΝΟΣ (ΥΟU' RE NEXT) EIΣΑΙ Ο ΕΠΟΜΕΝΟΣ (ΥΟU' RENEXT)

HΠΑ/94'/ODEON

Σκηνοθεσία: Άνταμ Γουίνγκαρντ

Ηθοποιοί: Νίκολας Τούτσι, Τζο Σουάνμπεργκ, Τάι Γουέστ

Ο μύθος: Το εξοχικό μίας πλούσιας οικογένειας, όπου έχει συγκεντρωθεί με αφορμή μία γαμήλια επέτειο, γίνεται στόχος μία αδίστακτης ομάδας μασκοφόρων δολοφόνων, όμως ο κίνδυνος δεν προέρχεται μόνο από τους εξωτερικούς εισβολείς...

Η ανάγνωσή μας:-

Αξιολόγηση:-  

ΟΛΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ (ΤΟUT VA BIEN) ΕπανέκδοσηΟΛΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ (ΤΟUTVABIEN) Επανέκδοση

ΓΑΛΛΙΑ-ΙΤΑΛΙΑ/95'/ΝΕWSTAR

Σκηνοθεσία: Ζαν Λικ Γκοντάρ

Ηθοποιοί: Ιβ Μοντάν, Τζέιν Φόντα, Βιτόριο Καπριόλι

Ο μύθος: Τέσσερα χρόνια μετά τα γεγονότα του Μάη του '68 μία Αμερικανίδα δημοσιογράφος και ο Γάλλος σκηνοθέτης σύζυγος της εγκλωβίζονται σε ένα εργοστάσιο αλλαντικών, έπειτα από την απεργία και την μετέπειτα κατάληψη που κήρυξαν οι εργαζόμενοι σ’ αυτό.

Η ανάγνωσή μας:-

Αξιολόγηση:-

 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΕΙΣ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Διεύθυνση

Πτολεμαίων 4
(Πλατεία Προσκόπων)
11635 Αθήνα,
Τηλ.-fax: 210.7212307
info@diastixo.gr
ISSN: 2585-2485

ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ NEWSLETTER

Εγγραφείτε τώρα στο newsletter μας και μάθετε πρώτοι. τα τελευταία νέα για το βιβλίο και για τις τέχνες.

Με την επίσκεψη στο site μας, αποδέχεστε τη χρήση Cookies από το diastixo.gr, με σκοπό τη βελτίωση των υπηρεσιών που σας παρέχουμε.