fbpx

ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΑΠΟ 25 ΙΟΥΛΙΟΥ

του Νίκου Νικολαΐδη

Η κινηματογραφική επικαιρότητα μεταφέρεται σε νησιωτικό περιβάλλον. Από τις 24 έως τις 31 Ιουλίου θα διεξαχθεί το 3ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Πάτμου που περιλαμβάνει δώδεκα ταινίες μεγάλου μήκους, πενήντα μικρού μήκους και δεκατρία ντοκιμαντέρ που θα προβληθούν στο θερινό κινηματογράφο ο οποίος δημιουργήθηκε για τις ανάγκες του Φεστιβάλ και σε αίθουσα τοπικού ξενοδοχείου με ελεύθερη είσοδο για τους θεατές. Στις παράλληλες εκδηλώσεις ξεχωρίζουν ένα workshop κινηματογραφίας με τη δημιουργία ενός ντοκιμαντέρ που θα απαρτίζεται από εννέα μικρότερης διάρκειας φιλμ και τα δύο master classes που θα δώσουν ο σκηνοθέτης Αλεξάντερ Πέιν (ΠΛΑΓΙΩΣ, ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ) και ο διευθυντής φωτογραφίας Φαίδων Παπαμιχαήλ (WALK THE LINE, TO TEΛΕΥΤΑΙΟ ΤΡΕΝΟ ΓΙΑ ΤΗ ΓΙΟΥΜΑ), ελληνικής καταγωγής και οι δύο και επίσημοι προσκεκλημένοι της φετινής διοργάνωσης.

ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ (THE BIRDS) ΕπανέκδοσηΤΑ ΠΟΥΛΙΑ (THE BIRDS) Επανέκδοση

ΗΠΑ/119'/SEVEN FILMS-SPENTZOS FILM

Σκηνοθεσία: Άλφρεντ Χίτσκοκ

Ηθοποιοί: Τίπι Χέντρεν, Ροντ Τέιλορ, Τζέσικα Τάντι

Ο μύθος: Μια νεαρή κοσμική γνωρίζεται σε κατάστημα πτηνών με ένα δικηγόρο τον οποίο θα επισκεφτεί στην κωμόπολη του με πρόθεση να του δωρίσει τα πουλιά της αγάπης που αναζητούσε για τα γενέθλια της αδελφής του. 'Υστερα από την επίθεση ενός γλάρου και τις άγριες διαθέσεις των πουλιών το σπίτι του δικηγόρου θα γίνει το προσωρινό καταφύγιο της.

Η ανάγνωσή μας: Μία από τις πιο πολυδιάστατες και εντυπωσιακές δουλειές του Χίτσκοκ ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ είναι η μόνη του δημιουργία που εμπνέεται τόσο ξεκάθαρα από το σινεμά του φανταστικού και αποτελεί τον πρόδρομο των ταινιών καταστροφής όπου το ανθρώπινο είδος μάχεται για τη σωτηρία του. Με έμπνευση το ομώνυμο διήγημα της Δάφνης Ντι Μωριέ από το οποίο κράτησε, σύμφωνα με τις σκηνοθετικές οδηγίες, μόνο το στοιχείο της ανεξήγητης επιθετικότητας των πτηνών, ο σεναριογράφος Έβαν Χάντερ (ένα από τα πολλά ψευδώνυμα του Σαλβατόρε Άλμπερτ Λομπίνο) υπέγραψε μία αλληγορία πάνω στο τέλος της ανθρωπότητας με οικολογικά μηνύματα και φόντο μία ημιτελή ρομαντική ιστορία και το γυναικείο ανταγωνισμό για το ποθούμενο αρσενικό. Ο Χίτσκοκ ξεδιπλώνει όλη του τη βιρτουοζιτέ με πρωτοποριακά για το 1963 οπτικά εφέ (κατηγορία στην οποία το φιλμ απέσπασε τη μοναδική υποψηφιότητα για Όσκαρ). Οι μελετητές του έργου του διχάστηκαν ανάμεσα στη θεολογική και την ψυχαναλυτική ερμηνεία για την εχθρικότητα των πτηνών και το μεγαλείο του μετρ ήταν ότι άφηνε ελεύθερο κάθε πιθανό συμβολισμό. Ο Χίτσκοκ ενορχηστρώνει μνημειώδεις σκηνές τρόμου όπως την επίθεση των πουλιών στη περιοχή του Μποντέκα Μπέι με την κάμερα να υιοθετεί τη δική τους οπτική, το παιδικό πάρτι και την τελική αποχώρηση των ανθρώπων υπό το παρατηρητικό βλέμμα των πουλιών που έχουν κατακλύσει τη πόλη. Η Τίπι Χέντρεν -πήρε το ρόλο που αρχικά ο Χίτσκοκ προόριζε για τη Γκρέις Κέλι- λάμπει με την ακαταμάχητη γοητεία της στο εκτυφλωτικό τεχνικολόρ αλλά δεν κλέβει την παράσταση από τους ιπτάμενους εισβολείς. Μισό αιώνα από την πρώτη τους πτήση ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ φέρνουν στις φτερούγες τους τα ίδια συναισθήματα φόβου, ενόχλησης και μυστηρίου σε δύο ώρες κινηματογραφικής τελειότητας.

Αξιολόγηση: 10/10

ΔΙΑΤΡΙΒΗ ΓΙΑ ΕΝΑ ΦΟΝΟ (ΤΕSIS SOBRE UN HOMICIDIO)ΔΙΑΤΡΙΒΗ ΓΙΑ ΕΝΑ ΦΟΝΟ (ΤΕSIS SOBRE UN HOMICIDIO)

AΡΓΕΝΤΙΝΗ-ΙΣΠΑΝΙΑ/106'/ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ

Σκηνοθεσία: Ερνάν Γκόλντφριντ

Ηθοποιοί: Ρικάρντο Νταρίν, Αλμπέρτο Άμαν, Κάλου Ρίβερο

Ο μύθος: Στη διάρκεια ενός μεταπτυχιακού τμήματος ένας καθηγητής νομικής πείθεται ότι ένας φοιτητής του και γιος παιδικού του φίλου είναι ο δράστης μίας στυγνής δολοφονίας και αποφασίζει να αποδείξει την ενοχή του.

Η ανάγνωσή μας: 'Ενα ακόμη σπουδαίο δείγμα του σύγχρονου κινηματογράφου της Αργεντινής που έχει ως αφετηρία το μυθιστόρημα του Ντιέγκο Πατζκόφσκι. Ο Ερνάν Γκόλντφριντ στο δεύτερο σκηνοθετικό του βήμα αποδεικνύεται ένας ταλαντούχος και υποσχόμενος δημιουργός. Το πρώτο εικοσάλεπτο γεμάτο υποδειγματικούς διαλόγους για τη ζωή ενός διαζευγμένου καθηγητή και εμπνευσμένα αποφθέγματα στη διδασκαλία του για το ρόλο της δικαιοσύνης προετοιμάζουν το έδαφος για ένα αριστοτεχνικό φιλμ μυστηρίου. Ένας φόνος και η αλαζονική συμπεριφορά κάποιου φοιτητή θα φέρουν τον καθηγητή Μπερμούντες στη θέση ενός κατά συνθήκη ντετέκτιβ και η αρχική επαγγελματική περιέργεια και επιστημονική βεβαιότητα για την εγκληματική φύση του Γκονζάλο γρήγορα θα εξελιχθούν σε εμμονή. Ο 34χρονος σκηνοθέτης πείθει εξαρχής για την ενοχή του νεαρού αλλά όσο περνάει η ώρα μας υπενθυμίζει ότι αυτή είναι η υποκειμενική οπτική της αλήθειας μέσα από τα μάτια του καθηγητή και ότι τελικά η ταυτότητα του δολοφόνου δεν είναι το κυρίαρχο ζητούμενο στη ταινία του. Μέσα από τη δομή ενός θρίλερ ο Αργεντινός δημιουργός θέτει θεμελιώδη ερωτήματα για τη φύση της δικαιοσύνης και τη σκοπιμότητα της συμμόρφωσης απέναντι στο νόμο και στήνει σκηνές με φαντασία και σασπένς όπως αυτή στην αντισυμβατική παράσταση των Fueza Bruta. Οι Ρικάρντο Νταρίν και Αλμπέρτο Άμαν παίζουν απολαυστικά αυτό το παιχνίδι της γάτας και του ποντικού ως δύο σκοτεινοί μονομάχοι σε μία αόρατη παρτίδα με έπαθλο τις εντυπώσεις. Άραγε ψυχικά διαταραγμένος είναι ο φοιτητής που οδηγείται στο έγκλημα για να τονίσει τις νομοθετικές ατέλειες ή ο καθηγητής που θα θελήσει με κάθε κόστος να επαληθεύσει τις επιστημονικές θεωρίες του; Όπως ισχύει και για τους ήρωες του ο Γκόλντφριντ μας εφιστά τη προσοχή στις λεπτομέρειες και με το ανοιχτό τέλος απομυθοποιεί την αστυνομική εξιχνίαση του εγκλήματος σύμφωνα με τα κινηματογραφικά στερεότυπα και μας αφήνει μαεστρικά να δώσουμε μόνοι μας την απάντηση.

Αξιολόγηση: 8/10

ΠΕΡΣΟΝΑ (PERSONA) ΕπανέκδοσηΠΕΡΣΟΝΑ (PERSONA) Επανέκδοση

ΣΟΥΗΔΙΑ/85'/ΝΕW STAR

Σκηνοθεσία: Ίνγκμαρ Μπέργκμαν

Ηθοποιοί: Μπίμπι Άντερσον, Λιβ Ούλμαν

Ο μύθος: Μία ηθοποιός καταρρέει στη διάρκεια μίας παράστασης και από τότε παραμένει σιωπηλή αρνούμενη να επικοινωνήσει με το περιβάλλον της. Η νοσηλεύτρια που τη φροντίζει θα τη συνοδεύσει σε ένα παραθαλάσσιο θέρετρο και θα προσπαθήσει να εξηγήσει τα αίτια της συμπεριφοράς της.

Η ανάγνωσή μας: Γυρισμένη το 1966 η ΠΕΡΣΟΝΑ ήταν σύμφωνα με τον ίδιο το Μπέργκμαν μία από τις κορυφαίες στιγμές της καριέρας του. Ο ίδιος έγραψε το σενάριο σε διάστημα δύο μηνών όταν ανάρρωνε από πνευμονία και αποτελεί μία σπουδή πάνω στη γυναικεία ψυχοσύνθεση. Η Ελίζαμπετ επιλέγει την απουσία της ύπαρξης της μέσω της σιωπής αντί της αυτοκτονίας και η νοσοκόμα Άλμα αντιπροσωπεύει τη ζωή διαμέσου του λόγου. Στο πρόλογο της ταινίας ένας σπινθήρας κινηματογραφικής μηχανής παραχωρεί τη θέση σε σκόρπια κομμάτια φιλμ και το αρνητικό τους. Ο Σουηδός σκηνοθέτης χώρισε νοητά αυτή τη μινιμαλιστική δημιουργία σε τρείς πράξεις: η πρώτη περιλαμβάνει τις εξομολογήσεις της Άλμα, η δεύτερη τη σύγκρουση των δύο γυναικών και η τρίτη την ταύτιση τους τη στιγμή που οι δύο προσωπικότητες θα ενωθούν σε μία, αλληγορικά αλλά και κυριολεκτικά, σε ένα πλάνο split screen. O Mπέργκμαν απελευθερωμένος από κάθε συμβατική φόρμα προσπάθησε να απαντήσει με αυτό το κινηματογραφικό δοκίμιο πάνω στα όρια του δισυπόστατου, την αναζήτηση της ταυτότητας και την αξία της ψυχοθεραπείας επικεντρωμένος στα πρόσωπα των δύο πρωταγωνιστριών. Η Μπίμπι Άντερσον σηκώνει το βάρος του διαλογικού κομματιού με μία παλλόμενη ερμηνεία και δύο μονολόγους που επηρεάζουν το ρυθμό του φιλμ σε καίρια σημεία και η Λιβ Ούλμαν μόνο με τις εκφράσεις του προσώπου αναδεικνύει το δράμα μίας κατατονικής και το οδυνηρό συναίσθημά της. Ο Σβεν Νίκβιστ παραδίδει ένα αξεπέραστο μάθημα πάνω στη χρήση της ασπρόμαυρης φωτογραφίας και των φωτοσκιάσεων στη μορφή αυτού του υπαρξιακού δράματος. Το φιλμ σόκαρε στην εποχή του, κυρίως στην Αμερική όπου μέχρι το 2004 κυκλοφορούσε μία λογοκριμένη έκδοση του και όπου η Αμερικανική Ακαδημία κινηματογράφου είχε απορρίψει την υποψηφιότητα του για το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας.

Αξιολόγηση: 7/10

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ (ΟΝ ΤΗΕ ROAD)ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ (ΟΝ ΤΗΕ ROAD)

ΓΑΛΛΙΑ-ΒΡΑΖΙΛΙΑ-ΚΑΝΑΔΑΣ-ΗΠΑ-ΑΓΓΛΙΑ/124'/ODEON

Σκηνοθεσία: Βάλτερ Σάλες

Ηθοποιοί: Σαμ Ράιλι, Γκάρετ Χέντλουντ, Κίρστεν Ντανστ, Βίγκο Μόρτενσεν, Έιμι Άνταμς

Ο μύθος: Μετά το θάνατο του πατέρα του ο επίδοξος συγγραφέας Σαλ Παραντάις θα γνωρίσει τον παρορμητικό Ντιν Μοριάρτι και την κοπέλα του Μεριλού και θα ξεκινήσει μαζί τους ένα ταξίδι αυτογνωσίας στην αμερικανική ενδοχώρα.

Η ανάγνωσή μας: Η πολυαναμενόμενη μεταφορά του εμβληματικού μυθιστορήματος της beat generation τα κινηματογραφικά δικαιώματα του οποίου είχε αποκτήσει από το 1979 ο Φράνσις Φορντ Κόπολα. Ο συγγραφέας Τζακ Κέρουακ βασισμένος σε εντυπώσεις από τα ταξίδια που έκανε μαζί με το φίλο του Νιλ Κάσαντι είχε προτείνει, μετά την έκδοση του βιβλίου το 1957 και τη θερμή υποδοχή που γνώρισε, στον Μάρλον Μπράντο να ενσαρκώσουν στο σινεμά τους δύο βασικούς χαρακτήρες δίχως εκείνος να απαντήσει ποτέ στη πρόταση του. Ύστερα από πολλά ανολοκλήρωτα σχέδια ο Κόπολα ανέθεσε στον Βάλτερ Σάλες τη σκηνοθεσία με πιο προφανή λόγο την ικανότητα του σε ταινίες δρόμου όπως το ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ και τα ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΑΣ. Ο Πορτορικανός σεναριογράφος Χοσέ Ριβέρα μπορεί να τα κατάφερε καλά με το ημερολόγιο του Τσε Γκεβάρα αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο με τη συμπυκνωμένη γραφή του Κέρουακ και τις ανεκπλήρωτες επιθυμίες των ηρώων του. Ο Σάλες με την αρωγή του Κάρλος Κόντι στην καλλιτεχνική διεύθυνση και του Ερίκ Γκοτιέ στη φωτογραφία αποτυπώνει το κλίμα μίας ανήσυχης γενιάς βουτηγμένης στη ποίηση, τη τζαζ, τις καταχρήσεις και το σεξουαλικό πειραματισμό. Στην ουσία βλέπουμε μία πτυχή της αμερικανικής κουλτούρας στο μέσο του περασμένου αιώνα από τη σκοπιά ενός σύγχρονου Βραζιλιάνου δημιουργού που περιγράφει τις περιπλανήσεις των ηρώων ως άσκοπες γεωγραφικές διαδρομές (Νέα Υόρκη, Ντένβερ, Μεξικό) και όχι ως ένα γνήσια πνευματικό ταξίδι. Εξίσου μέτρια είναι και η διεύθυνση των ηθοποιών. Η ανάπτυξη σε αρκετά επεισόδια είναι προβληματική με συνέπεια σπουδαίοι ηθοποιοί σε δεύτερους ρόλους (Βίγκο Μόρτενσεν, Έιμι 'Ανταμς, Στιβ Μπουσέμι) να υποχρεώνονται σε διακοσμητική παρουσία. Ο Σαμ Ράιλι ως alter ego του Κέρουακ είναι άψογος στο voice over παρά τη βρετανική προφορά του αλλά υπερβολικά ανέκφραστος παρατηρητής και ο Γκάρετ Χέντλουντ χωρίς το υποκριτικό βάθος στις δραματικές στιγμές του. Ο Σάλες μετά το φεστιβάλ Καννών προχώρησε σε νέο μοντάζ αλλά και η πιο συντομευμένη, κατά δεκατρία λεπτά, νέα εκδοχή μοιάζει να μην μπορεί να βρει το δρόμο της στις συνειδήσεις των θεατών και των θαυμαστών του μυθιστορήματος.

Αξιολόγηση: 5/10

ΟΙ ΑΤΑΙΡΙΑΣΤΟΙ (DE L'AUTRE COTE DU PERIPH)ΟΙ ΑΤΑΙΡΙΑΣΤΟΙ (DE L'AUTRE COTE DU PERIPH)

ΓΑΛΛΙΑ/96'/VILLAGE

Σκηνοθεσία: Νταβίντ Σαρόν

Ηθοποιοί: Ομάρ Σι, Λοράν Λαφίτ, Ζαμπού Μπριτμάν

Ο μύθος: Ένας μαύρος υπαστυνόμος από τη δίωξη οικονομικού εγκλήματος και ένας λευκός συνάδελφος του από το εγκληματολογικό θα συνεργαστούν αναγκαστικά στην εξιχνίαση μίας δολοφονίας.

Η ανάγνωσή μας: Μία κωμωδία, που δεν κρύβει το θαυμασμό της για αμερικανικές παραγωγές στο στυλ των ταινιών ΦΟΝΙΚΟ ΟΠΛΟ του Ρίτσαρντ Ντόνερ, 48 ΩΡΕΣ του Γουόλτερ Χιλ και Ο ΜΠΑΤΣΟΣ ΤΟΥ ΜΠΕΒΕΡΛΙ ΧΙΛ του Μάρτιν Μπρεστ, προσαρμοσμένη στη σύγχρονη γαλλική πραγματικότητα. Ο σκηνοθέτης Νταβίντ Σαρόν υιοθετεί το αντίθετο ζεύγος αστυνομικών που διαφέρουν όχι μόνο φυλετικά αλλά και ως προς το χαρακτήρα, τον τρόπο ζωής και την μεθοδολογία στην άσκηση των καθηκόντων τους. Ο χειμαρρώδης και αθυρόστομος Ουσμάν και ο ευγενής τυπολάτρης Φρανσουά, που αναμένει προαγωγή, θα ενώσουν τις δυνάμεις τους απέναντι στο οργανωμένο έγκλημα και ύστερα από μία σειρά παρεξηγήσεων και αντιπαραθέσεων θα βρει ο ένας στο πρόσωπο του άλλου έναν πολύτιμο συνεργάτη και φίλο. Με προϋπηρεσία στο χώρο της διαφήμισης και στη σκηνοθεσία βιντεοκλίπ ο Γάλλος σκηνοθέτης προσπαθεί να αξιοποιήσει το δημοφιλή πρωταγωνιστή Ομάρ Σι και να επαναλάβει την επιτυχία του τελευταίου με το φιλμ ΑΘΙΚΤΟΙ μετατρέποντάς τον από βοηθό ενός παραπληγικού σε αστυνομικό. Η κοινωνική κριτική για τα υποβαθμισμένα προάστια του Παρισιού όπως το Μπομπινί (που αν και υποτίθεται ότι διαδραματίζεται το φιλμ δεν γυρίστηκε ούτε ένα πλάνο σε αυτό) είναι υποτυπώδης και η αναφορά στα ρατσιστικά στερεότυπα και την αστυνομική διαφθορά χλιαρή και επιπόλαια. Οι ελάχιστες σκηνές δράσεις είναι ερασιτεχνικά γυρισμένες και το πρωταγωνιστικό ζευγάρι συγκρατημένο για την προσδοκώμενη χιουμοριστική απογείωση. Όλα αυτά μαζί συνθέτουν ένα αδιάφορο δείγμα του γαλλικού εμπορικού σινεμά αποκλειστικά για εσωτερική και τηλεοπτική κατανάλωση.

Αξιολόγηση: 3/10

ΓΟΥΛΒΕΡΙΝ (THE WOLVERINE)ΓΟΥΛΒΕΡΙΝ (THE WOLVERINE)

ΗΠΑ/126'/ODEON

Σκηνοθεσία: Τζέιμς Μάνγκολντ

Ηθοποιοί: Χιου Τζάκμαν, Φάμκε Γιάνσεν

Ο μύθος: Ο Λόγκαν ταξιδεύει στην Ιαπωνία όπου θα εμπλακεί σε μία θανατηφόρα μάχη με τους σαμουράι αλλά και με τους εσωτερικούς του δαίμονες.

Η ανάγνωσή μας:-

Αξιολόγηση:-

 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΕΙΣ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Διεύθυνση

Πτολεμαίων 4
(Πλατεία Προσκόπων)
11635 Αθήνα,
Τηλ.-fax: 210.7212307
info@diastixo.gr
ISSN: 2585-2485

ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ NEWSLETTER

Εγγραφείτε τώρα στο newsletter μας και μάθετε πρώτοι. τα τελευταία νέα για το βιβλίο και για τις τέχνες.

Με την επίσκεψη στο site μας, αποδέχεστε τη χρήση Cookies από το diastixo.gr, με σκοπό τη βελτίωση των υπηρεσιών που σας παρέχουμε.