ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΑΠΟ 25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

του Νίκου Νικολαΐδη

Πρόσφατα επαναλειτούργησε, στο κέντρο της Αθήνας, καφέ γνωστής αλυσίδας που είχε καταστραφεί στα βίαια επεισόδια του Φεβρουαρίου του 2012. Αντίθετα οι γειτονικoί κινηματογράφοι Αττικόν και Απόλλων παραμένουν ερείπια, ακριβώς όπως τους είχαν απαθανατίσει οι τηλεοπτικές κάμερες μετά την καταστροφή τους, πριν δεκατέσσερις μήνες. Ποιους συμφέρει άραγε αυτή η στασιμότητα στην ανακατασκευή τους και πόσο διαφέρουν από εκείνους που προκάλεσαν τις ζημιές στις δύο ιστορικές αίθουσες; Λίγα οικοδομικά τετράγωνα νοτιότερα, στην πλατεία Κοντζιά, το CAMP ένας χώρος συνάντησης καλλιτεχνών και φιλότεχνων, πέρα από το πεδίο των εικαστικών όπου ρίχνει το βάρος του, συχνά διοργανώνει προβολές ταινιών στο ισόγειο μπαρ του τριώροφου νεοκλασικού κτιρίου. Το σύστημα ήχου χρειάζεται αισθητές βελτιώσεις όπως και λύσεις για να απομονωθεί ο ο θόρυβος των θαμώνων του εξωτερικού χώρου προκειμένου να διασφαλίζεται η απρόσκοπτη παρακολούθηση και να δικαιολογείται η έντονη ενημερωτική καμπάνια των κινηματογραφικών ραντεβού. Αν δε γνωρίζατε ότι η πόλη της Νάουσας φιλοξενεί ένα Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου με εννέα χρόνια ζωής, οι υπεύθυνοι του θα βρίσκονται το Σάββατο 27 Απριλίου στο ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης για να σας ενημερώσουν, σε μία προφεστιβαλική δράση της φετινής διοργάνωσης που θα διεξαχθεί από 25 έως 29 Σεπτεμβρίου. Με ώρα έναρξης 19:30 και ελεύθερη είσοδο θα προβληθούν οι ταινίες που ξεχώρισαν στο περσινό πρόγραμμα.

Η ΠΕΤΡΑ ΤΗΣ ΥΠΟΜΟΝΗΣ (THE PATIENCE STONE)

AΦΓΑΝΙΣΤΑΝ-ΓΑΛΛΙΑ-ΓΕΡΜΑΝΙΑ-ΑΓΓΛΙΑ/98'/STRADA FILMS

Σκηνοθεσία: Ατίκ Ραχίμι

Ηθοποιοί: Γκολσιφτέχ Φαραχανί, Μάσι Μροβάτ, Χασίνα Μπουργκάν

Ο μύθος: Σε μία εμπόλεμη μουσουλμανική χώρα μία νεαρή γυναίκα περιθάλπει στο σπίτι το σύζυγο της που βρίσκεται σε κωματώδη κατάσταση, γεγονός που την απελευθερώνει κι έτσι μπορεί να του εξομολογηθεί κάθε καταπιεσμένη επιθυμία και απόκρυφη σκέψη της.

Η ανάγνωσή μας: Δεύτερη ταινία μυθοπλασίας ενός Αφγανού συγγραφέα που μετακόμισε στη Γαλλία μετά την εισβολή των Σοβιετικών στη πατρίδα του το 1984. Ο Ατίκ Ραχίμι διασκευάζει ένα δικό του βιβλίο που τιμήθηκε το 2008 με το βραβείο Goncourt (τη σημαντικότερη λογοτεχνική διάκριση στη Γαλλία) και μεταφράστηκε παγκοσμίως σε τριάντα τρεις γλώσσες. Ο τίτλος αναφέρεται σε ένα γνώριμο θέμα της περσικής μυθολογίας, σύμφωνα με το οποίο υπάρχει μία μαγική πέτρα που όταν την έχεις απέναντι σου και της φανερώσεις όλες τις σκέψεις και τους φόβους σου αυτή θα εκραγεί και θα σε λυτρώσει. Η φτωχή και μόνη μητέρα δύο ανήλικων κοριτσιών επωμίζεται τη φροντίδα του συζύγου της τον οποίο προσπαθεί να κρατήσει στη ζωή μέσα σε μία πολεμική ατμόσφαιρα. Εκείνος δίχως τις αισθήσεις του γίνεται ένας ακίνδυνος ακροατής κάθε μύχιας επιθυμίας και επτασφράγιστου μυστικού, η πέτρα της υπομονής, για τη γυναίκα του. Αν και η θεατρική σκηνή μοιάζει η φυσικότερη επιλογή για την αναπαράσταση μιας ιστορίας που στηρίζεται πρώτιστα σε ποιητικούς και συναισθηματικά φορτισμένους μονολόγους ο Ραχίμι, με τη συνδρομή του θρυλικού Γάλλου σεναριογράφου Ζαν Κλοντ Καριέρ, καταφέρνει να συγκινήσει και μέσω της κινηματογραφικής γλώσσας. Τα λιγοστά εξωτερικά γυρίσματα αναπλάθουν το ταραγμένο και ανασφαλές κοινωνικό κλίμα και οι εσωτερικές σκηνές διακρίνονται για το θάρρος στο χειρισμό των ερωτικών στιγμών και των σεξουαλικών πόθων της πρωταγωνίστριας. Η Ιρανή ηθοποιός Γκολσιφτέχ Φαραχανί, γνωστή στην Ελλάδα από τα φιλμ Η ΠΛΕΚΤΑΝΗ του Ρίντλεϊ Σκοτ, ΤΙ ΑΠΕΓΙΝΕ Η ΕΛΙ του Ασκγάρ Φαραντί και ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΜΕ ΔΑΜΑΣΚΗΝΑ των Παρονό και Σατράπι, είναι, με την παλλόμενη και εύθραυστη ερμηνεία της, όχι απλά η καρδιά της ταινίας αλλά η ίδια η ταινία. Ο Ραχίμι σκιαγραφεί με διορατικότητα τις αντιλήψεις μίας σύγχρονης μουσουλμάνας για το γάμο, τον έρωτα, τη θρησκεία και το πόλεμο και αφήνει ανώνυμη την ηρωίδα του προκειμένου να προσδώσει οικουμενικότητα στην πολιτική του αλληγορία.

Αξιολόγηση: 7/10

Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ (DER MÜL IM GARTEN EDEN)

ΓΕΡΜΑΝΙΑ/85'/ODEON

Ντοκιμαντέρ

Σκηνοθεσία: Φατίχ Ακίν

Ο μύθος: Ο αγώνας των κατοίκων του Τσαμπούρνου, μίας κωμόπολης στα παράλια της Μαύρης Θάλασσας, για την ανατροπή της κυβερνητικής απόφασης που μετέτρεψε το τόπο τους σε χώρο υγειονομικής ταφής απορριμμάτων.

Η ανάγνωσή μας: Ο Φατίχ Ακίν έχει μέσα του την Τουρκία, γενέτειρα των γονιών του, και την αγάπη του αυτή την αναδεικνύει με δημιουργικό τρόπο σε κάθε ταινία του. Τα ντοκιμαντέρ είναι ο πιο ευθύς τρόπος απόδειξης αυτού του ενδιαφέροντος. Η κάμερα του κατέγραψε, από το 2007 έως το 2012, τη μετατροπή μίας ειδυλλιακής περιοχής, που στήριζε την οικονομία της στις φυτείες τσαγιού και την αλιεία, σε χωματερή επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία. Ο Γερμανός δημιουργός δεν περιορίζεται στις συνηθισμένες προληπτικές αντιδράσεις ανθρώπων που θεωρούν ότι υποβαθμίζεται η περιοχή τους από τη παρουσία ενός ΧΥΤΑ και καταγράφει την τέλεση ενός οικολογικού εγκλήματος. Εξαιτίας της κακής οργάνωσης και των πλημμελών μέτρων ασφαλείας οι βροχοπτώσεις υπερχειλίζουν τη δεξαμενή αποβλήτων μολύνοντας τον υδροφόρο ορίζοντα που καταλήγει στη θάλασσα με μακροπρόθεσμες συνέπειες και για την τροφική αλυσίδα. Ο φακός του Ακίν παρουσιάζει την αντίθεση των συναισθημάτων ανάμεσα στους νέους της περιοχής που σκέφτονται τη φυγή και των μεγαλύτερων που υποχρεώνονται να συμβιώσουν με μία υγειονομική βόμβα. Δίνει το παρόν στις ψυχρές επισκέψεις των κρατικών εκπροσώπων και στην αντιπαράθεση μεταξύ κατοίκων και των υπευθύνων του έργου. Έχεις όμως την εντύπωση ότι η διασημότητα του σκηνοθέτη τους κάνει όλους πιο προσεκτικούς και κόσμιους μπροστά στην κάμερα, αφού μόνο σε μία σκηνή τα πνεύματα οξύνονται, όταν ένας αρμόδιος αντιδρά στην κινηματογράφηση και τη μίνι συνέντευξη του. Ο Ακίν προτιμάει την ποίηση της μυθοπλασίας από τον παρεμβατικό ακτιβισμό, στα πρότυπα του Μάικλ Μουρ, και μας κάνει μάρτυρες μίας περιβαλλοντικής καταστροφής, ευτυχώς δίχως να χρειαστεί να επιστρατεύσουμε την αίσθηση της οσμής.

Αξιολόγηση: 6/10

IRON MAN 3

HΠΑ/130'/FEELGOOD

Σκηνοθεσία: Σέιν Μπλακ

Ηθοποιοί: Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ, Γκούινεθ Πάλτροου, Γκάι Πιρς, Μπεν Κίνγσλεϊ

Ο μύθος: Όταν απαγάγουν τη βοηθό και σύντροφο του ο Τόνι Σταρκ αναλαμβάνει δράση προκειμένου να σώσει όχι μόνο εκείνη αλλά και την ανθρωπότητα από τα σχέδια ενός επικίνδυνου τρομοκράτη και του υπεύθυνου ενός βιολογικού οργανισμού.

Η ανάγνωσή μας: Το φιλμ δίνει μία αποστομωτική απάντηση για τον πραγματικό ρόλο ενός σκηνοθέτη σε ένα μπλοκμπάστερ. Ο Τζον Φαβρό, πρώην ερμηνευτής του ανεξάρτητου κυκλώματος, δεν είχε χρόνο να σκηνοθετήσει και την τρίτη ταινία για τον ήρωα της Μarvel αλλά δεν ενοχλήθηκε καθόλου να τεθεί ως ηθοποιός στις οδηγίες κάποιου άλλου. Ο Ρόμπερτ Ντάουνι συνέστησε τον Σέιν Μπλακ, γνωστότερο ως σεναριογράφο των ταινιών ΦΟΝΙΚΟ ΟΠΛΟ, με τον οποίο είχαν συνεργαστεί και στο ντεμπούτο του ΚΙSS KISS BANG BANG. Το Χόλυγουντ, αφού μας έδειξε την εξόντωση του Οσάμα Μπιν Λάντεν, δε διστάζει να στραφεί και στη διακωμώδηση του. Ο Μανδαρίνος, ο φαινομενικά επικίνδυνος εχθρός της παγκόσμιας ειρήνης που παραπέμπει με τις πράξεις και την εμφάνιση του στο διάσημο τρομοκράτη, δεν είναι παρά ένας άβουλος και αγαθός κομπάρσος. Με τέτοιου είδους τρικ ο Σέιν Μπλακ επιχειρεί να φρεσκάρει την ξεπερασμένη συνταγή του που βασίζεται σε ίσες δόσεις χιούμορ περιπέτειας και φαντασίας. Παρασυρμένος από μία παιδαριώδη αφέλεια (ο Ιron Man συζητά απόρρητα θέματα δημόσιας ασφάλειας σε μία παμπ), αδιαφορεί για τη συναισθηματική κατάσταση ενός χαρακτήρα που ταλανίζεται ανάμεσα στην ανθρώπινη υπόσταση και τη μοίρα ενός υπερ-ήρωα ή για το συμβολικό ρόλο της στολής του σε αυτή τη μετάβαση. Παράλληλα ο απαραίτητος ερωτισμός και η χημεία ανάμεσα στο Σταρκ και τη βοηθό του, από τη στιγμή που τώρα είναι ζευγάρι, είναι στοιχεία ανύπαρκτα. Η κάκιστη καλλιτεχνική διεύθυνση, τα ετερόκλητα οπτικά εφέ και αρκετοί ρόλοι που δεν αναπτύσσονται έρχονται να ναρκοθετήσουν περισσότερο το εγχείρημα. Ο Μαρκ Ράφαλο σε cameo εμφάνιση στο post credits πλάνο (θα το δείτε αν περιμένετε υπομονετικά τους τίτλους τέλους) εκμυστηρεύεται ότι τον πήρε ο ύπνος ακούγοντας ως ψυχίατρος όλα όσα νωρίτερα είδαμε, προβλέποντας σαρκαστικά τις προσδοκίες των παραγωγών μετά την αγορά του εισιτηρίου αλλά και τις διαθέσεις των θεατών.