Λουκία Δέρβη: συνέντευξη στην Τίνα Πανώριου
Μετά τη συλλογή διηγημάτων Κακός χαρακτήρας και τη νουβέλα Ομπρέλες στον ουρανό, η Λουκία Δέρβη προτείνει μια ιδιόρρυθμη, άκρως ενδιαφέρουσα ομαδική θεραπεία, Group therapy, στην οποία τέσσερις κοπέλες και δυο αναλυτές –ένας άνδρας και μία γυναίκα– αναζητούν την αλήθεια στις σχέσεις τους, τις ερωτικές μα και αίματος, δημιουργώντας παράλληλα μια άλλη απρόσμενη –πολύτιμη– σχέση, αυτήν μεταξύ τους. Η συγγραφέας είναι Αθηναία και στις αποσκευές της έχει ξενοδοχειακές σπουδές στην Ελβετία.
Αρχίσατε να γράφετε το βιβλίο σας κάποια χρόνια πριν, το αφήσατε, πιάσατε άλλα, το ξαναξεκινήσατε. Ίσως γιατί μια από τις κοπέλες, τις πρωταγωνίστριές σας, ήσασταν πολύ «εσείς»;
Το Group therapy χρειαζόταν κάποια οργάνωση που, όταν το άρχισα, δεν ήμουν έτοιμη να τη στήσω. Μεσολάβησε η νουβέλα Ομπρέλες στον ουρανό, που είναι κατά βάση μια αληθινή ιστορία και μπορούσε να γραφτεί αμέσως. Αργότερα ξαναγύρισα στο Group therapy. Ήθελα να γράψω ένα πιο εκτεταμένο μυθιστόρημα και αυτό χρειάστηκε πολύν κόπο και ιδρώτα.
Προσωπικά είχατε εμπειρία από ομάδες; Ισχύει δηλαδή αυτό που περιγράφετε: «Οι άλλοι είναι ο καθρέφτης σου, καθετί που θυμώνει τους άλλους ίσως να θυμώνει κι εσένα. Ο ένας επηρεάζει τον άλλο, σαν συμφωνία»;
Δεν χρειάζεται να έχεις εμπειρία από ομάδες για να καταλήξεις σε ένα τέτοιο συμπέρασμα. Σου το δείχνει κάποτε η καθημερινή σου ζωή. Σε μια ομάδα, βέβαια, αυτό γίνεται πολύ ξεκάθαρο – αν συμμετέχεις σε αυτήν και αν αντέξεις.
Τι ωραία περιγραφή! Λέτε κάπου: «Έτσι κάνουν οι ερωτευμένοι. Πιάνονται από τις λέξεις κι από τα όνειρά τους. Έχουν έναν δικό τους θεό οι ερωτευμένοι. Έναν δικό τους θεό, που τα δικαιολογεί όλα...»
Είναι αλήθεια, δεν είναι; Είναι μια σχετικά πρόσφατη διαπίστωσή μου αυτή και έπαιξε, όπως και η διατύπωσή της, έναν σημαντικό ρόλο στην προσωπική μου ζωή.
Θέλει πολύ κουράγιο και σφίξιμο δοντιών για να κάνει κανείς πράξη αυτό που αναγκάστηκε να κάνει η Καρολίνα, μια από τις ηρωίδες σας, με το πρεζάκι αγαπημένο αδελφό. «Αποφάσισα να εφαρμόσω τη σκληρή αγάπη. Του είπα δεν έχω λεφτά κι έφυγε άπραγος, μα χωρίς κακία. Με φίλησε σταυρωτά. Ήμουν γεμάτη τύψεις...»
Η αγάπη για τους άλλους συχνά μας οδηγεί σε λάθος δρόμο. Η κατανόηση δεν είναι το ίδιο πράγμα με την υποχώρηση και, κάποτε, για να βοηθήσεις πραγματικά έναν άνθρωπο με παρόμοιο πρόβλημα ή με οποιοδήποτε σοβαρό πρόβλημα, πρέπει να μην υποχωρήσεις.
«Με τον πατέρα της η Βιβή τα πήγαινε καλύτερα [από τη μαμά της]. Ίσως γιατί άκουγε το μπράβο που τόσο πολύ αναζητούσε». Αναρωτιέμαι, λοιπόν, κι εγώ γιατί είναι τόσο δύσκολο για τις μανάδες –τις Ελληνίδες, τουλάχιστον, που ξέρουμε– να πουν αυτό το περιβόητο απλό μπράβο στα κορίτσια τους; Εσείς έχετε βγάλει άκρη;
Οι μανάδες καταλαβαίνω τώρα πως είναι και αυτές κάτι κορίτσια που δεν έχουν μεγαλώσει πραγματικά. Και εξακολουθούν να διεκδικούν το μπράβο μόνο για τον εαυτό τους. Είναι μια ανωριμότητα αυτή.
Η ιστορία σας είναι σκληρή, αλλά επιλέγετε ένα μαλακό τέλος... Ίσως γιατί και στο σινεμά να προτιμάτε ένα χάπι εντ από ένα ρεαλιστικό φινάλε;
Το μαλακό τέλος, όπως το λέτε, με απασχόλησε πολύ. Στην πραγματικότητα, είναι ένα τέλος που δεν ξεκαθαρίζει απόλυτα – μπορεί να στραβώσει το πράγμα με την ομολογία της Χριστίνας προς τον Άλκη. Αλλά μπορεί και όχι, γιατί εκείνος έχει έρθει αποφασισμένος να είναι μαζί της ό,τι κι αν συμβεί. Πάντως δεν είναι τόσο μη ρεαλιστικά τα χάπι εντ και στη ζωή. Εξακολουθούν να συμβαίνουν.
Αφιερώνετε το έργο σας στον Αλέξη, προφανώς έναν άντρα που αγαπάτε πολύ. Γράφετε καλύτερα όταν όλα πηγαίνουν ρολόι στη συναισθηματική σας ζωή ή όταν όλα παίζονται;
Δεν ξέρω ακόμα. Ως τώρα έγραφα κάτω από ψυχολογικές καταστάσεις πίεσης και αντιμετωπίζοντας (ή αποφεύγοντας) τα προσωπικά μου προβλήματα. Από την εποχή που παντρεύτηκα, δεν έχω δοκιμάσει να δω αν χρειάζεται όλα να πηγαίνουν ρολόι όπως τώρα για να γράφω.
Κλείνοντας, ετοιμάζετε κάτι καινούργιο;
Έχω από καιρό έτοιμη μια συλλογή από διηγήματα, γραμμένα και αυτά, τα περισσότερα, την εποχή που δούλευα το Group therapy. Χρειάζομαι να τα ξαναδώ για να τα παραδώσω, αλλά γενικά νομίζω πως δείχνουν ακόμα ένα βήμα πιο κοντά στην ωριμότητα. Και έχουν ένα γενικό, κοινό θέμα.
Group therapy
Λουκία Δέρβη
Μελάνι
209 σελ.
Τιμή € 14,00
