«Στην αγορά στοιβάζουν τα ξερόκλαδα.
Μια λόχμη από σκιές είναι φτωχό πανωφόρι. Κατοικώ
Το κέρινο ομοίωμα του εαυτού μου, ένα κορμί κούκλας.
Η νόσος ξεκινά εδώ: είμαι ένας χάρτινος στόχος για μάγισσες.
Μόνον ο διάβολος μπορεί να νικήσει τον διάβολο.
Στον μήνα των κόκκινων φύλλων, εγώ ανεβαίνω σε μια κλίνη από φωτιά.

[…]

Αν μείνω μικρή, δεν θα προξενήσω καμιά βλάβη.
Αν μείνω ακίνητη, δεν θ’ ανατρέψω τίποτα. Έτσι είπα,
Καθισμένη κάτω απ’ το καπάκι, μικροσκοπική και αδρανής σαν κόκκος ρυζιού.
Ανάβουν τα μάτια της κουζίνας, ένα ένα.
Είμαστε γεμάτοι άμυλο, οι μικροί λευκοί μου σύντροφοι. Μεγαλώνουμε.
Πονάει στην αρχή. Οι κόκκινες γλώσσες θα διδάξουν την αλήθεια.

Μητέρα των σκαθαριών, μόνο χαλάρωσε του χεριού σου το σφίξιμο:
Θα πετάξω μέσα απ’ το στόμα του κεριού σαν άκαυστη πεταλούδα της νύχτας.
Δώσε πίσω τη μορφή μου. Είμαι έτοιμη να ερμηνεύσω τις ημέρες
Που ζευγάρωσα με τη σκόνη στη σκιά μιας πέτρας.
Οι αστράγαλοί μου φωτίζονται. Λάμψη ανέρχεται στους μηρούς μου.
Είμαι χαμένη, χαμένη, μέσα στις εσθήτες τέτοιου φωτός».

Από το ποίημα «Το κάψιμο της μάγισσας» (μτφρ. Κατερίνα Ηλιοπούλου) της Σίλβια Πλαθ |27-10-1932 - 11.2.1963|, Αμερικανίδας ποιήτριας που άφησε έντονο το στίγμα της στη λεγόμενη «εξομολογητική ποίηση». Παντρεμένη με τον ποιητή Τεντ Χιουζ και υποφέροντας από χρόνια κατάθλιψη, αυτοκτόνησε το 1963, σε ηλικία 30 χρονών. Σημαντικότερες θεωρούνται οι συλλογές της «Ο Κολοσσός και άλλα ποιήματα» και «Άριελ».

#ΣανΣημερα #OnThisDay #sansimera #diavazo #vivlio #βιβλίο

Twitter