«Όμως μη μου λες για ήττα, μια λέξη για τα άλογα στον Ιππόδρομο! Δεν αισθάνομαι νίκες και ήττες πια βαθιά μέσα μου. Θέλω, ελπίζω, να ζήσω το όμορφο από τους πόθους μου και μαζί ησυχάζω, νιώθοντας το καζάνι από τη φωτιά να φθείρεται. Έχω μια νέα χαρούμενη αίσθηση από τη φθορά, την ελπίδα που τελειώνει. Και μαζί μ’ αυτά, όνειρα, χίλια όνειρα: ν’ αλλάξουν όλα, να γίνουν όλα απ’ την αρχή, με βία, να προφτάσει κανείς. Ανυπομονησία και υπομονή…»

Στρατής Δούκας |6.5.1895 - 26.11.1983|, συγγραφέας, κριτικός τέχνης και ζωγράφος. Ανήκει στη γενιά του ’30, και πιο συγκεκριμένα στη λεγόμενη «Αιολική σχολή», της οποίας αποτελεί έναν από τους κύριους εκπροσώπους, μαζί με τους Κόντογλου, Μυριβήλη και Βενέζη. Κορυφαίο έργο του η «Ιστορία ενός αιχμαλώτου», αφήγημα-ντοκουμέντο που περιγράφει τη ζωή του αιχμάλωτου Νικόλα Κοζάκογλου, ενός Έλληνα που δεν κατάφερε να διαφύγει από τη μικρασιατική ακτή το 1922. Το έργο δημοσιεύτηκε το 1929, ωστόσο η αξία του αναγνωρίστηκε δεκαετίες αργότερα – ως ένα από τα αριστουργήματα της γενιάς του ’30. Το παραπάνω απόσπασμα είναι από συνέντευξή του στον Νίκο Λαγκαδινό όταν ο συγγραφέας ήταν 87 χρονών.

#ΣανΣημερα #OnThisDay #sansimera #diavazo #vivlio #βιβλίο

Twitter