«Μόνε σα να πηγαίναμε μπουλούκι ανάκατο, θαρρούσες, απ’ όλες τις γενιές και τις χρονιές, άλλοι των τωρινών καιρών κι άλλοι πολλά παλιών πού χαν λευκάνει απ’ τα περίσσια γένια. Καπεταναίοι αγέλαστοι με το κεφαλοπάνι, και παπάδες θερία, λοχίες του 97 ή του 12, μπαλτζήδες βλοσυροί πάνου απ’ τον ώμο σειώντας το πελέκι, απελάτες και σκουταροφόροι με το αίμα επάνω τους ακόμη Βουργάρων και Τουρκών. Όλοι μαζί, δίχως μιλιά, χρόνους αμέτρητους αγκομαχώντας πλάι-πλάι, διαβαίναμε τις ράχες, τα φαράγγια, δίχως να λογαριάζουμε άλλο τίποτε. Γιατί καθώς όταν βαρούν απανωτές αναποδιές τους ίδιους τους ανθρώπους πάντα, συνηθάν εκείνοι στο Κακό, τέλος του αλλάζουν όνομα, το λεν Γραμμένο ή Μοίρα – έτσι κι εμείς επροχωρούσαμε ίσια πάνου σ’ αυτό που λέγαμε Κατάρα, όπως θα λέγαμε Αντάρα ή Σύγνεφο. Με κόπο ξεκολλώντας το ποδάρι από τη λάσπη όπου φορές εκαταβούλιαζε ίσαμε το γόνατο. Επειδή το πιο συχνά, ψιχάλιζε στους δρόμους έξω καθώς μες στην ψυχή μας».

28 Οκτωβρίου 1940 – Η ημέρα του ελληνικού «Όχι» απέναντι στις ιταλικές αξιώσεις που εξέφραζε το τελεσίγραφο το οποίο επιδόθηκε από την ιταλική κυβέρνηση στην κυβέρνηση του Ιωάννη Μεταξά. Εκείνη τη μέρα σήμανε η είσοδος της Ελλάδας στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο και η έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου. Το Αλβανικό Έπος που ακολούθησε στα βουνά της Πίνδου και η μετέπειτα Αντίσταση στα ιταλικά και γερμανικά στρατεύματα κατοχής αποτέλεσαν ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης για την ελληνική λογοτεχνία. Το παραπάνω απόσπασμα είναι από την «Πορεία προς το μέτωπο» (Άξιον Εστί) του Οδυσσέα Ελύτη.

#ΣανΣημερα #OnThisDay #sansimera #diavazo #vivlio #βιβλίο

Twitter