Τόποι τόπι
Τα έντεκα εκτεταμένα ποιήματα της συλλογής θα μπορούσαμε να τα πούμε «περιστασιακά», με την έννοια που ο Χοσέ Ορτέγκα Υ Γκασσέτ έλεγε πως: «Εγώ είμαι εγώ κι οι περιστάσεις μου». Το εγώ του ποιήματος απορροφά από το σκηνικό της περιρρέουσας του τόπου, για να στηρίξει μια θεμελιώδη διάθεση κάθε φορά. Οι Τόποι είναι εκεί όχι για να τους επισκεφτούμε για να το επιβεβαιώσουμε, αλλά για να τους πάρουμε μιαν ομιλία σαν να είναι γραπτά παλίμψηστα που καλούν μια φωνή να ζωντανέψει από τα στρώματα γραφής που κρατούν βουβά μέσα τους. Το Τόπι που κυλάει είναι η διαθεσιμότητα αυτού που αναλαμβάνει τον λόγο των τόπων. Είναι η παιγνιώδης διάθεση ενός εγώ που έχει κερδίσει τη δύναμη να μην παίρνει στα σοβαρά τον εαυτό του και γι' αυτό να ανοίγεται σε ό,τι από τους τόπους τού χαρίζεται για να το ονομάσει. Θα μπορούσαν και να διαβαστούν σαν παραλλαγές στους τόπους των Τεσσάρων κουαρτέτων του Έλιοτ αλλά στον εύχαρι τόπο μετά τον μοντερνισμό που έχει σπάσει όλα τα μνημεία.
Τόποι τόπι
Σωτήρης Παστάκας
Bibliothèque
56 σελ.
Τιμή € 7,00
