Στο νέο Εντευκτήριο: Ελληνική και ξένη ποίηση και πεζογραφία, άρθρα, κριτικές και παρουσιάσεις βιβλίων, ζωγραφική (κολάζ), φωτογραφικό ένθετο

Πεζογραφία - Ποίηση - Δοκίμιο: «Θυμάμαι καμιά φορά και κλαίω, εδώ στο ταπεινό σπιτάκι μιας ρημαγμένης επαρχίας, τις οδυνηρές νύχτες που περάσαμε κάποιο διάστημα. Ακούγαμε τις σκοτεινές ώρες να ’ρχονται από το ανεξερεύνητο χάος φοβεροί κρότοι, λες και συγκρούστηκαν τρένα. Αμέσως μετά, ακούγονταν οι σειρήνες των ασθενοφόρων και των περιπολικών της αστυνομίας. Τι ήταν όλα αυτά; Και τι ήταν εκείνο το εφιαλτικό τράνταγμα που νιώσαμε όταν σηκώθηκαν τα σπίτια μας πάνω από τη γη και μετά σηκώθηκε η γη και τα σπίτια πήγαν στη θέση τους μέσα στον αλαλαγμό και στα ουρλιαχτά των ανθρώπων...» Με τις πρώτες σελίδες [υπό τον προσωρινό τίτλο «Το τέρας»] του νέου, ατιτλοφόρητου ακόμη, μυθιστορήματος του Μάνου Ελευθερίου «ανοίγει» το νέο τεύχος του περιοδικού Εντευκτήριο.

Στο ίδιο τεύχος, πεζά των Νίκου Αδάμ Βουδούρη, Στάθη Κοψαχείλη, Ηλία Κουτσούκου, Ιάκωβου Ανυφαντάκη, Χρίστου Κυθρεώτη, Χρήστου Βούπουρα, Δήμητρας Κολλιάκου (προδημοσίευση από το ανέκδοτο, νέο της βιβλίο, μιια σύνθεση από είκοσι τέσσερα μέρη, που το καθένα τους αφορμάται από ένα έντομο), Βασίλη Καράδαη, Ιφιγένειας Σιαφάκα, Ευάγγελου Ματσαρόκου, Χρύσας Φάντη, Κατερίνας Παπαδημητρίου και Φωτεινής Τέντη. Ο Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής μεταφράζει μέρος μιας αφήγησης του Γάλλου πεζογράφου και ακαδημαϊκού Ντομινίκ Φερναντέζ από δημόσια συζήτηση μαζί του στο Ναύπλιο, τον Μάιο του 2016, και η Ράνια Καταβούτα αποδίδει στα ελληνικά ένα διήγημα του Λου Σιουν, που θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς Κινέζους συγγραφείς του 20ού αιώνα, με πλούσιο πεζογραφικό και δοκιμιακό έργο.

Ακόμη, ποιήματα των Κυριάκου Γιαλένιου, Γιώργου Χ. Θεοχάρη, Σπύρου Αραβανή, Μύρωνα μάγιως Παβένου και του Σύριου πρόσφυγα Μοχάμαντ Αμπάς, που διαμένει σε στρατόπεδο μέχρι να αποφασιστεί η τύχη του (μετάφραση: Χαλέντ Ραούφ, ποιητική απόδοση: Χρίστος Γ. Παπαδόπουλος).

Η Γαβριέλλα Αναστασίου γράφει για την έννοια της επιστροφής στην πεζογραφία του Αντώνη Σουρούνη (απόδοση από τα γερμανικά: Πελαγία Τσινάρη), ο Βασίλης Κουγέας δημοσιεύει ένα διεισδυτικό δοκίμιο με αφορμή τις ταινίες του Ερίκ Ρομέρ «Το ζώδιο του Λέοντα» και «Η πράσινη αχτίδα» και ο Λευτέρης Παπαγιαννάκης σχολιάζει τη νουβέλα της Άντζης Σαλταμπάση «Μπερλίν».

Στο «Απουσιολόγιο», ο Γιάννης Θεοδοσίου επιλέγει και μεταφράζει σπαράγματα λόγων και σκέψεων του Τζον Άσμπερυ, που θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους Αμερικανούς ποιητές του 20ού αιώνα.

Την ενότητα της λογοτεχνίας κοσμούν έργα του Δήμου Τσορμπατζόγλου. Πρόκειται για κολάζ με κάθε είδος χαρτιού, όπως free-press, εφημερίδες, περιοδικά και ταπετσαρίες, που δημιουργούν εικόνες σαν παζλ, σε μεγάλες κυρίως επιφάνεις, με χαρακτήρα καθαρά ανθρωποκεντρικό, όπως πορτρέτα και ανθρώπινα σώματα.

Κριτική: Τις κριτικές και βιβλιοπαρουσιάσεις του τεύχους γράφουν οι: Βαγγέλης Χατζηβασιλείoυ (Κώστα Γ. Παπαγεωργίου: Έκτακτο δελτίο καιρού)· Μαρία Στασινοπούλου (Γιώργου Ανδρέου: Παιδί στο γόνατο· Χρήστου Μαρτίνη: Το ξένο φως· Γιάννη Στρούμπα: Γραφείον ενικού τουρισμού)· Λίνα Πανταλέων (Γιάννη Ευσταθιάδη: Κλεινόν· Νίκου Αδάμ Βουδούρη: Καϊάφας)· Σταύρος Ζαφειρίου (Θανάση Χατζόπουλου: Φιλί της ζωής)· Δημήτρης Λεοντζάκος (Κοσμά Χαρπαντίδη: Το άκυρο αύριο)· Λίλυ Εξαρχοπούλου (Κατερίνας Ζαρόκωστα: Oι αδερφές Ραζή)· Αναστασία Γκίτση (Ιορδάνη Σενόγλου: Μελαγχοκαιρία)· Φανή Γ. Μπαλαμώτη (Ηλία Κεφάλα: Λεζάντες για τ’ αόρατα)· Κωνσταντίνος Π. Κωστέας (Γιώτας Αργυροπούλου: Για Σίκινο, Ανάφη, Αμοργό)· Βάνα Χαραλαμπίδου (Αχμέτ Oυμίτ: Αντίο, γλυκιά πατρίδα)· Δημήτρης Γουλής (Μαρίζας Ντεκάστρο: Ένας κόσμος σε κίνηση).

Στην τακτική στήλη «Βιβλία στο κομοδίνο», ο Γιώργος Κορδομενίδης σχολιάζει πρόσφατες εκδόσεις.

Φωτογραφικό ένθετο: Η Camera Obscura, το ειδικό τετράχρωμο ένθετο 16 σελίδων για την καλλιτεχνική φωτογραφία, παρουσιάζει έργα του Πέτρου Ευσταθιάδη (υπό τον γενικό τίτλο «Αθέατα όρια / Αυτοσχέδιες κατασκευές»), για τα οποία ο Ηρακλής Παπαϊωάννου επισημαίνει: «[...] Ο Ευσταθιάδης, εκκινώντας με γόνιμη πρώτη ύλη το προσωπικό βίωμα, επιστρέφει τακτικά στο χωριό του, στον νομό Πέλλας, για να στήσει εκεί έργα που έχει ήδη προσχεδιάσει και επεξεργαστεί εννοιακά, καθιστώντας τη γενέτειρα πεδίο εφαρμογής της καλλιτεχνικής του πρακτικής. Οι εφήμερες, φαινομενικά πρόχειρες, εγκαταστάσεις του, φτιαγμένες με τετριμμένα υλικά, παραπέμπουν σε μια αόριστα ελληνική, ίσως και ευρύτερα βαλκανική, ύπαιθρο, οι κάτοικοι της οποίας συχνά επινοούν λύσεις με ό,τι έχουν διαθέσιμο, αξιοποιούν ακόμη τη χειρωνακτική δεξιότητα […]. Στις φωτογραφίες του σμίγουν σαγηνευτικά το κατασκευασμένο θέμα με το φυσικό φόντο· η χύμα πραγματικότητα μεταποιείται σε τεχνούργημα· ο καθημερινός χώρος διασκευάζεται πρόσκαιρα σε στίβο καλλιτεχνικής πράξης, μικραίνοντας ευπρόσδεκτα όσο και απροσδόκητα τις οριοθετημένες μεταξύ τους αποστάσεις. […]».

Στο εξώφυλλο του τεύχους έργο (κολάζ) του Δήμου Τσορμπατζόγλου. Επιμέλεια εξωφύλλου: Άρις Γεωργίου.

Εντευκτήριο
Νοέμβριος 2017
144 σελ.
Τιμή: €10

Twitter