Το αντίστροφο της ψυχανάλυσης
Το αντίστροφο της ψυχανάλυσης είναι η εξουσία, ο εξουσιαστικός λόγος, ο «λόγος του κυρίου», όπως τον ονομάζει εδώ ο Ζακ Λακάν. Σε αντίστιξη, ο ψυχαναλυτής αποποιείται τη θέση του κυρίου. Ας μην περιμένουμε ωστόσο ένα αντεξουσιαστικό κήρυγμα. Απέναντι στην εξεγερμένη νεολαία, που σχεδιάζει ανατροπές στον απόηχο του Μάη του '68, ο Γάλλος ψυχαναλυτής δεν διστάζει να πει: «Σαν επαναστάτες προσβλέπετε σ' έναν κύριο, σ' έναν αφέντη. Θα τον έχετε!». Προσγείωση.
Η ανατρεπτικότητα του δέκατου έβδομου σεμιναρίου εντοπίζεται αλλού. Πρόκειται, όπως υπογραμμίζει ο Ζακ-Αλέν Μιλέρ, για ένα ξεγύμνωμα της ψυχανάλυσης, για μια ριζική κριτική στον πατροκεντρισμό του ιδρυτή της. Μεγάλο μέρος του βιβλίου επανεξετάζει το ζήτημα του πατέρα. Οιδίποδας, Μωυσής, τοτέμ και ταμπού: τα εμβληματικά ονόματα του φροϊδικού οικοδομήματος συρρικνώνονται εδώ σε επιφάσεις, σ' ένα απλό «όνειρο του Φρόιντ». Όλες αυτές οι μπαρόκ θεωρίες, λέει ο Λακάν, δεν είναι παρά άμυνες απέναντι στην αλήθεια ότι ο πατέρας είναι ευνουχισμένος, ανήμπορος – επικυρώνοντας έτσι προφητικά τη σύγχρονη παρακμή του.
Το αντίστροφο της ψυχανάλυσης
Σεμινάριο δέκατο έβδομο
Ζακ Λακάν
μετάφραση: Ντόρα Περτέση, Νατάσα Κατσογιάννη, Φώτης Σιατίτσας
Ψυχογιός
296 σελ.
Τιμή € 18,80