fbpx
«Νύχτα στην Εθνική» της Λείας Βιτάλη

«Νύχτα στην Εθνική» της Λείας Βιτάλη

ΠΡΟΣΩΠΑ

ΡΟΥΝΤΗ Μετανάστρια, γύρω στα 30

ΣΩΤΙΑ Ιδιοκτήτρια σουβλατζίδικου, γύρω στα 60

ΖΑΧΟΣ Γιος της, ελαφρώς καθυστερημένος, γύρω στα 30

ΣΚΗΝΙΚΟ

Η ατμόσφαιρα του σουβλατζίδικου με τους καπνούς, την τσίκνα, τα φώτα από νέον, τα τραπεζάκια με το χάρτινο τραπεζομάντιλο κτλ. Υπάρχει μουσική παρέμβαση ανάμεσα στους διαλόγους.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Η Ρούντη, μετανάστρια, τρυπώνει σε ένα σουβλατζίδικο στην Εθνική Οδό για να ξεφύγει από την αστυνομία που την κυνηγά. Εκεί, η ιδιοκτήτρια και πρώην μετανάστρια στη Γερμανία, Σώτια, θα την κρατήσει στη δουλειά με απάνθρωπους όρους. Στις δύσκολες σχέσεις ανάμεσα σε μετανάστες και ιθαγενείς θα παρεισφρήσει και ο έρωτας του γιου της ιδιοκτήτριας, του Ζάχου, προς τη Ρούντη κάνοντας ακόμη δυσκολότερες αυτές τις σχέσεις. Αλλά ο απελπισμένος κάνει πάντοτε απελπισμένες πράξεις που οδηγούν σε ανατροπές.

ΣΚΗΝΗ 3η

Νύχτα, σχεδόν ξημερώματα.

Μετά τη δουλειά το μαγαζί είναι άνω κάτω. Τα τραπέζια γεμάτα πιάτα. Μια καρέκλα κάτω κτλ. Μουσική. Η Ρούντη μαζεύει τα πιάτα. Η μουσική σταματά. Η Ρούντη σιγομουρμουρίζει δικό της τραγούδι. Είναι κουρασμένη αλλά πεισμωμένη ν’ αντέξει. Μπαίνει η Σώτια.

ΣΩΤΙΑ: Μην πετάξεις τ’ αποφάγια. Όσα είναι καλά τα δίνω. Αν θες, μπορείς να φας κι εσύ.

ΡΟΥΝΤΗ: Δαύτα;

ΣΩΤΙΑ: Δαύτα! Ναι… Τι τα κοιτάς; Δε λέω για τα φτυμένα.

ΡΟΥΝΤΗ: Δεν τρώω κρέας. Παίρνω ψωμί.

ΣΩΤΙΑ: Δεν έκανες στην Τζερμάνια το ’80. Και τα φτυμένα τρώγαμε πριν πλύνουμε τα πιάτα. Τα καλά τα ’κρυβα να τα δώσω σπίτι στο παιδί. Πώς νομίζεις πήρα τούτο το μαγαζί; Μάρκο μάρκο έστελνα στο δικηγόρο. Αλλά τι ξέρεις εσύ; Εσύ περιμένεις να σ’ τα δώσουμε όλα. Να μας κάτσεις και στο κεφάλι.

ΡΟΥΝΤΗ: Δουλειά θέλω. Κακό;

ΣΩΤΙΑΣ: Σάματις εγώ τι ήθελα;

ΡΟΥΝΤΗ: (Δεν ξέρει τη λέξη.) Σάματις;

ΣΩΤΙΑ: Άντε και πηδήξου.

ΡΟΥΝΤΗ: Θα μείνω;

ΣΩΤΙΑ: Εδώ; Μπα. Δε νομίζω.

ΡΟΥΝΤΗ: Τα ’φαγαν όλα τα κοτόπουλα.

ΣΩΤΙΑ; Πάντα τα ’τρωγαν. Έρχονται πεινασμένοι. Ύστερα από τόσες ώρες στο τιμόνι. Τρελαμένοι απ’ την πείνα.

ΡΟΥΝΤΗ: Κι άλλα θα τρώγανε.

(Κοιτάζονται.)

ΣΩΤΙΑ: Εσένα θα τρώγανε… Δε μιλάς τώρα, ε;… Λες δεν τους είδα πώς κοιτάζανε; Κάνεις πως δε θες;… Μισά μισά. Σωστές δουλειές, τίμιες. Έχω ένα δωμά–

(Μπαίνει ο Ζάχος και κοιτάζει.)

ΣΩΤΙΑ: Είναι αργά. Κοιμήσου.

ΖΑΧΟΣ: Δε νυστάζω.

ΣΩΤΙΑ: Ήπιες το χάπι σου;

ΖΑΧΟΣ: Ήπια κρασί.

ΣΩΤΙΑ: Δεν πρέπει τότε.

ΖΑΧΟΣ: Δε θα το πιω.

ΣΩΤΙΑ: Άντε.

ΖΑΧΟΣ: Θέλω να μείνω.

ΣΩΤΙΑ: Κι εγώ φεύγω. Πτώμα είμαι, κολλάω παντού με τα μέλια. Σιχτίρ.

ΖΑΧΟΣ: Μου άρεσε το κοτόπουλο έτσι.

ΣΩΤΙΑ: Τι νιώθεις εσύ; Όλες οι αηδίες σ’ αρέσουν.

(Ο Ζάχος περιτριγυρίζει τη Ρούντη και τη μυρίζει. Εκείνη τραβιέται.)

ΖΑΧΟΣ: Το είπες. Να το. Πάλι το είπες. Είχες πει ότι δε θα ξανα–

ΣΩΤΙΑ: Τι είπα; Όχι, δεν είπα. Χέσ’ το τώρα. Είμαι πτώμα, είπα.

ΖΑΧΟΣ: Μου μίλησες άσκημα.

(Εντωμεταξύ η Ρούντη τακτοποιεί και μεταφέρει τα πιάτα μέσα.)

ΣΩΤΙΑ: Συγγνώμη, αγαπούλα μου. Με συγχωρείς;

ΖΑΧΟΣ: Άσε με να μείνω λίγο… Μυρίζει– Κάπως μυρίζει… Για δε μιλάς;… Άσε με να μείνω.

ΣΩΤΙΑ: Όχι σήμερα. Δεν έχω αποφασίσει. Απλυσιά μυρίζει, τι να μυρίζει;

ΖΑΧΟΣ: Μ’ αρέσει που μυρίζει. Τη θέλω. Αυτήν θέλω.

(Έρχεται η Ρούντη. Τους κοιτάζει αμίλητη. Ύστερα ξαναπιάνει δουλειά.)

ΣΩΤΙΑ: Μπορείς να στρώσεις απόψε εδώ. Έχει μια κουβέρτα και μαξιλάρι στο αποθηκάκι. Καμιά φορά ξεμένει κανένας τύφλα και του στρώνω. Πίσω απ’ τα σακιά με τις πατάτες. Αν σου βρομάνε, στρώσε από πάνω ένα τραπεζομάντιλο. Τι να σου βρομάνε;

ΡΟΥΝΤΗ: Ευχαριστώ.

(Η Σώτια τραβά τον Ζάχο αλλά εκείνος δε θέλει. Στο τέλος όμως πάει μαζί της.)

ΣΩΤΙΑ: (Πριν βγει, στη Ρούντη) Μόνο γι’ απόψε.

Μουσική

ΣΚΟΤΑΔΙ

Η Λεία Βιτάλη γεννήθηκε στην Αθήνα αλλά κατάγεται από την Κωνσταντινούπολη. Σπούδασε νομικά, ψυχολογία και δημοσιογραφία, ενώ παρακολούθησε σεμινάρια σκηνοθεσίας, δημιουργικής γραφής και μάρκετινγκ. Ως συγγραφέας έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία, ελληνικά και διεθνή, για μυθιστορήματά της και θεατρικά έργα της. Έχει τιμηθεί επίσης με βραβεία για τη δουλειά της στη διαφήμιση.

Θεατρικά έργα της έχουν ανέβει στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, την Κύπρο και στο Λονδίνο, και έχουν προβληθεί στην τηλεόραση (Το Γεύμα, Το Μεγάλο Παιχνίδι, Ροστμπίφ, Addio Del Passato, Rock Story, Ένατος Γάμος). Παράλληλα, έχουν εκδοθεί τα μυθιστορήματά της: Άννα Χ. (εκδόσεις Οδυσσέας), Η Κοιλιά της Μεταφράστριας (εκδόσεις Εξάντας), Η Τρομοκρατία της Μνήμης (εκδόσεις Εξάντας), Το Παραμύθι του Μεγάλου Φόβου (εκδόσεις Καστανιώτη), Ιερή Παγίδα (εκδόσεις Πατάκη) και οι συλλογές διηγημάτων: Η Μυρωδιά του Μαύρου (εκδόσεις Εξάντας), Σκοτεινές Μητέρες (εκδόσεις Πατάκη). Άπαντα τα Θεατρικά της κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Αιγόκερως σε δύο τόμους. Έχει γράψει σενάρια για την τηλεόραση (Καταδίωξη, Ματωμένα Χώματα [σκην. Κ. Κουτσομύτη] κ.ά.), τον κινηματογράφο (Ελεύθερη Κατάδυση [σκην. Γ. Πανουσόπουλου] κ.ά.) και το ραδιόφωνο. Διδάσκει δημιουργική γραφή.

www.leiavitali.blogspot.com

 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΕΙΣ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Διεύθυνση

Πτολεμαίων 4
(Πλατεία Προσκόπων)
11635 Αθήνα,
Τηλ.-fax: 210.7212307
info@diastixo.gr
ISSN: 2585-2485

ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ NEWSLETTER

Εγγραφείτε τώρα στο newsletter μας και μάθετε πρώτοι. τα τελευταία νέα για το βιβλίο και για τις τέχνες.

Με την επίσκεψη στο site μας, αποδέχεστε τη χρήση Cookies από το diastixo.gr, με σκοπό τη βελτίωση των υπηρεσιών που σας παρέχουμε.