fbpx
«Περικοπές» της Ελένα Τορνέρο

«Περικοπές» της Ελένα Τορνέρο

μετάφραση: Els de Paros

I

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΜΕΝΗ

(Η Παλιά και η Καινούργια, στις θέσεις τους. Η Διευθύντρια, όρθια, μπροστά τους, με ένα πλατύ χαμόγελο, το οποίο, μαζί με τον παράξενα χαρούμενο τρόπο ομιλίας της, μπορεί να θεωρηθεί ακόμα και ανησυχητικό. Η Παλιά χαμογελάει κάθε φορά που η Διευθύντρια της απευθύνει ένα βλέμμα. Απ’ έξω, ακούγεται μακρινός ο θόρυβος μιας διαδήλωσης.)

 

ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ

Ευχαριστημένη;

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ

Ορίστε;

ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ

Ρωτάω αν είστε ευχαριστημένη. Που έχετε δουλειά, την καινούργια σας δουλειά, αυτή τη δουλειά.

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ

Ναι. Φυσικά. Φυσικά και είμαι ευχαριστημένη.

ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ

Ωραία. Πολύ ωραία. Πρέπει να είστε ευχαριστημένη. Πολύ ευχαριστημένη. Στους καιρούς που ζούμε, δε νομίζετε; Είναι Δευτέρα και είστε στη δουλειά, στη δουλειά σας. Η πρώτη σας Δευτέρα σε αυτή τη δουλειά. Δεν είναι συγκινητικό; Και αύριο θα είναι η πρώτη σας Τρίτη και μετά η πρώτη σας Τετάρτη… κι έτσι θα περνούν οι μέρες σ’ αυτή τη δουλειά, σ’ αυτή τη θέση εργασίας που είναι τώρα δική σας, που την κερδίσατε με τον ιδρώτα σας. Με τον ιδρώτα σας και με ένα καλό βιογραφικό φυσικά, συνοδευόμενο από εξαιρετικές συστάσεις, αυτό που μετράει όμως είναι πως σήμερα είναι Δευτέρα, μια νέα Δευτέρα, πως αρχίζει μια βδομάδα γεμάτη προσδοκίες και αυτήν ακριβώς τη στιγμή, ενώ όλος αυτός ο κόσμος είναι εκεί έξω και διαδηλώνει με κραυγές και συνθήματα, εσείς βρίσκεστε εδώ και έχετε μια δουλειά. Συγχαρητήρια.

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ

Ευχαριστώ.

ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ

Πολύ ωραίο το φουλάρι σας. Το μαντίλι.

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ

Ευχαριστώ. Είναι δώρο. Σήμερα το ’βαλα πρώτη φορά.

ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ

Πολύ ωραία, πολύ ωραία. Καινούριο φουλάρι, καινούργια δουλειά, και είστε ευχαριστημένη, έτσι δεν είναι; (Η Καινούργια γνέφει «ναι» ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να συνεχίσει τη δουλειά της.) Αν δεν είχατε δουλειά, όλα θα ήταν διαφορετικά, έτσι δεν είναι; Θα ήσασταν στο σπίτι σας, μόνη, απελπισμένη, άβαφτη. Είναι ωραίο να έχεις μια δουλειά, έστω και για να σηκώνεσαι μόνο να βάφεσαι το πρωί, έστω και για να γελάς μόνο όταν περπατάς στο δρόμο μαζί με όλους αυτούς τους κακομοίρηδες που δεν έχουν, έτσι δεν είναι; (Παύση.) Έτσι δεν είναι;

ΠΑΛΙΑ

Έτσι ακριβώς.

ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ

Και βέβαια έτσι είναι. Και σήμερα δεν είναι απλώς Δευτέρα, είναι και του Αγίου Βαλεντίνου, είναι μια γιορτή πολύ σημαντική για την εταιρεία μας. Πρέπει να ξέρετε πως η «Σοκολάτες ΑΚΑΙ» υπήρξε πρωτοπόρος στην προώθηση της ημέρας του Αγίου Βαλεντίνου σ’ αυτή τη χώρα, από το 1950 ακόμη –φανταστείτε– με το σλόγκαν: «Έρωτας και σοκολάτα». Πριν από την πρωτοβουλία μας, κανείς σ’ αυτή τη χώρα δεν ήξερε τον Άγιο Βαλεντίνο. Ήταν μια μεγάλη επιτυχία για την οποία νιώθουμε υπερήφανοι: καθιερώσαμε μια παράδοση τόσο όμορφη, έτσι δεν είναι; «Έρωτας και σοκολάτα». Και σήμερα ακόμα, τις μεγαλύτερες πωλήσεις μας τις κάνουμε αυτές τις μέρες.

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ

Ναι. Σήμερα μάλιστα διάβαζα πως ο Άγιος Βαλεντίνος μάλλον δεν υπήρξε ποτέ. Δεν είναι περίεργο; (Η Παλιά κοιτάζει θορυβημένη τη Διευθύντρια. Αμήχανη σιωπή.) Το έγραφε σ’ ένα περιοδικό.

ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ

(Με πλατύ χαμόγελο.) Α, ναι, ναι, πολύ ωραία. Ελπίζω να εγκλιματισθείτε σύντομα στην εταιρεία. Ένας καλός τρόπος για να το πετύχετε θα ήταν να συμμετάσχετε στο διαγωνισμό «κοάν» που οργανώσαμε για να γιορτάσουμε την «Ημέρα πνεύματος ζεν». Γνωρίζετε τι είναι το «κοάν»;

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ

Ναι, είναι…

ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ

Είναι ένα είδος αινίγματος· κάθε δάσκαλος ζεν που σέβεται τον εαυτό του υποβάλλει στο μαθητή του ένα κοάν και τον καλεί να αναζητήσει την απάντηση. Είναι μια καλή εξάσκηση για να βρίσκουν απαντήσεις πέρα από την κοινή λογική, πολύ χρήσιμη για τα πρόσωπα σε υψηλές διοικητικές θέσεις –όπως εγώ–, που οι ευθύνες τους τα αναγκάζουν να υποβάλλονται συνεχώς σε δοκιμασίες. Θέλετε να σας πω ένα; Ναι; Ακούστε λοιπόν προσεκτικά. Φανταστείτε πως είστε κρεμασμένη από το στόμα στο κλαδί ενός δέντρου. Το μοναδικό πράγμα που σας κρατάει για να μην πέσετε είναι το στόμα σας. Ούτε τα χέρια ούτε τα πόδια σας μπορούν να σας βοηθήσουν. Φανταστείτε πως κάτω από το δέντρο βρίσκεται ένας γέροντας. Ο γέροντας σας ρωτάει: «Ποιο είναι το νόημα του βουδισμού;» Σας το επαναλαμβάνω, μήπως δεν το καταλάβατε: «Ποιο είναι το νόημα του βουδισμού;» (Παύση.) Αν δεν απαντήσετε στο γέροντα, αποφεύγετε την ερώτηση. Αν απαντήσετε, πέφτετε και σκοτώνεστε. Αυτό, λοιπόν, είναι το αίνιγμα: «Πώς θα απαντήσετε στην ερώτηση του γέροντα;» (Αμήχανη παύση από την πλευρά της Καινούργιας, που δεν ξέρει τι να απαντήσει. Γελάει νευρικά.)

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ

Κοίτα να δεις ο δάσκαλος του ζεν…

ΠΑΛΙΑ

Ψυχραιμία. Κανείς δεν το βρίσκει με την πρώτη.

ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ

Βέβαια, βέβαια. Δεν πρέπει να δώσετε μια βιαστική απάντηση. Πρέπει να την αφήσετε να ωριμάσει μέσα σας, να της παραχωρήσετε τον απαραίτητο χρόνο ώσπου να αναδυθεί ξαφνικά από μόνη της η απάντηση την κατάλληλη στιγμή. Τελείωσα, δε θα σας καθυστερήσω άλλο. Αν έχετε κάποια αμφιβολία, σας συνιστώ να απευθυνθείτε στη συνάδελφό σας. Είναι μια από τις πιο έμπειρες υπαλλήλους στην επιχείρησή μας. Καλωσορίσατε. (Χαιρετάει με έναν ψευτο-ανατολίτικο τρόπο.)

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ

Ευχαριστώ.

(Η Διευθύντρια βγαίνει. Η Καινούργια κοιτάζει την Παλιά. Η Παλιά σταματάει να χαμογελάει και συγκεντρώνεται στη δουλειά της. Η Καινούργια κάνει το ίδιο. Απ’ έξω, συνεχίζει να ακούγεται ο θόρυβος της διαδήλωσης.)

II

ΜΑΣΕΛΑ

(Λίγες ώρες αργότερα. Η Παλιά παρατηρεί καχύποπτα την Καινούργια.)

ΠΑΛΙΑ

Βλέπεις τι καλά που τα πάμε; Πάντα τα πάω καλά με τις καινούργιες. Κατάλαβες; Όλες με λατρεύουν. Είμαι καλός άνθρωπος, κι αυτό φαίνεται αμέσως. Τέλος πάντων, δεν ξέρω αν φαίνεται, αλλά μου το λένε πολλοί, άρα κάτι θα σημαίνει. (Η Καινούργια σηκώνεται και πάει να φύγει.) Για καφέ πας;

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ

Ναι. Θες να σου φέρω;

ΠΑΛΙΑ

Όχι, κούκλα μου, ευχαριστώ. Να σου δώσω μια συμβουλή; Προσοχή στην καφετιέρα. Τη μηχανή του καφέ, θέλω να πω. Δημιουργεί πάντα προβλήματα. Σε όλους. Ανεξαιρέτως. Θέλεις να έρθω να σε βοηθήσω;

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ

Ευχαριστώ, μην ενοχλείσαι. Πιστεύω πως θα τα καταφέρω. (Βγαίνει. Η Παλιά τη βλέπει να φεύγει με ύφος ικανοποίησης.)

ΠΑΛΙΑ

Αυτό σου λένε όλοι. Κατάλαβες; Όλοι είναι πάντα πολύ ευγενικοί, πολύ σωστοί, πολύ αυτάρκεις. Κι ύστερα μου ’ρχονται κλαίγοντας, με την μπλούζα λερωμένη, και με παρακαλάνε. Κι εγώ, φυσικά, τους βοηθάω. Γιατί; Γιατί είμαι καλός άνθρωπος. Τους ηρεμώ, τους παρηγορώ και τους λέω: «Έλα τώρα, κέρασέ με έναν καφέ και θα σου δείξω το κόλπο». Εκείνοι, λοιπόν, μου πληρώνουν έναν καφέ, κι εγώ τους δείχνω το κόλπο, γιατί πάντα φυσικά υπάρχει ένα κόλπο. Όλα έχουν ένα κόλπο. Κι όταν λέω κόλπο, εννοώ μυστικό, κατάλαβες. Και σ’ αυτό το γραφείο, το μυστικό, το κόλπο της καφετιέρας το ξέρω εγώ. Εδώ και χρόνια, πολλά χρόνια. (Μπαίνει η Καινούργια πίνοντας έναν καφέ από ένα πλαστικό ποτήρι. Η Παλιά κρύβει την έκπληξη και τη δυσαρέσκειά της με ένα χαμόγελο.)

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ

Ωραίος είναι. Θέλεις;

ΠΑΛΙΑ

Όχι, κούκλα μου, σ’ ευχαριστώ. (Η Καινούργια κάθεται στο γραφείο της και συνεχίζει τη δουλειά της. Πότε πότε πίνει μια γουλιά καφέ. Η Παλιά παρατηρεί την Καινούργια, η τελευταία όμως δεν το καταλαβαίνει.) Μου είπαν πως έχεις σπουδάσει. Είναι καλό να έχεις σπουδάσει. Τώρα έχετε όλοι πολλά προσόντα και καλές σπουδές. Δεν έχετε εμπειρία, έχετε σπουδές. (Παύση.) Είσαι ο πρώτος άνθρωπος που δεν έχει προβλήματα με τη μηχανή του καφέ. (Παύση.) Εντάξει, όχι ο πρώτος. Ο δεύτερος.

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ

Το θεωρώ καλό οιωνό.

ΠΑΛΙΑ

Ναι.

(Η Καινούργια αρχίζει να βγάζει έγγραφα μέσα από ένα ντοσιέ. Ξαφνικά, κοιτάζει μέσα, παραξενεμένη. Βάζει μέσα το χέρι της και βγάζει ένα αντικείμενο. Όταν βλέπει τι είναι, το αφήνει στο τραπέζι, με ένα μορφασμό αηδίας. Δεν ξέρει τι να κάνει, τελικά απευθύνεται στη συνάδελφό της.)

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ

Συγγνώμη…

ΠΑΛΙΑ

(Χωρίς να σηκώσει το βλέμμα της από το γραφείο.) Ναι;

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ

Αυτό είναι φυσιολογικό;

ΠΑΛΙΑ

Αν είναι φυσιολογικό ποιο;

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ

Αυτό… μια μασέλα μέσα σε ένα ντοσιέ.

(Η ΠΑΛΙΑ σηκώνει το βλέμμα από τα χαρτιά της και κοιτάζει για λίγο, χωρίς καμιά εμφανή αντίδραση.)

ΠΑΛΙΑ

Α, κοίτα να δεις. Θα ’ναι η μασέλα του Μάρκες. (Συνεχίζει τη δουλειά της.)

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ

Και τι δουλειά έχει μέσα στο ντοσιέ;

ΠΑΛΙΑ

Τι να σου πω κι εγώ… εκεί θα την άφηνε!

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ

Ναι, αλλά…

ΠΑΛΙΑ

Μάλλον δεν πρόλαβε να την πάρει μαζί του.

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ

Πού να την πάει;

ΠΑΛΙΑ

Για πέταμα, πού να την πάει; Περικοπές. Άντε, ξεφορτώσου την και μην το σκέφτεσαι άλλο.

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ

Κι αυτό το κόκκινο… αίμα δεν είναι;

ΠΑΛΙΑ

Όχι, καλέ, κέτσαπ θα είναι.

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ

Αυτό δεν είναι κέτσαπ.

ΠΑΛΙΑ

Μη μου πεις τώρα ότι είσαι από κείνες που λιποθυμάνε μόλις δουν αίμα!

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ

Δε θα ’πρεπε να του τη δώσουμε;

ΠΑΛΙΑ

Σου είπα ότι δε δουλεύει πια εδώ.

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ

Η εταιρεία όμως θα έχει τα στοιχεία του. Να του τηλεφωνήσουμε να περάσει να την πάρει.

ΠΑΛΙΑ

Δε θα περάσει.

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ

Για μια τόσο ακριβή μασέλα; Βάζεις στοίχημα;

ΠΑΛΙΑ

Ό,τι θες. Δεν του χρειάζεται πια. Πέθανε.

(Παύση.)

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ

Λυπάμαι. Δεν το ήξερα.

ΠΑΛΙΑ

Δεν πειράζει.

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ

Από τι πέθανε;

ΠΑΛΙΑ

Ήταν παράξενος, βέβαια.

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ

Παράξενος;

ΠΑΛΙΑ

Δεν έπινε, δεν κάπνιζε, δεν έτρωγε κρέας…

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ

Παράξενο είναι αυτό;

ΠΑΛΙΑ

Κι όμως, εκείνος δεν είχε ποτέ πρόβλημα με την καφετιέρα. Καληώρα.

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ

Τι καληώρα;

(Η Παλιά αγνοεί την ερώτηση.)

ΠΑΛΙΑ

Και τα βιβλία που διάβαζε. Μια μέρα άνοιξα το συρτάρι του γραφείου του, του γραφείου που κάθεσαι τώρα εσύ, και βρήκα ένα βιβλίο: «Αποτυχημένα κράτη: η κατάχρηση εξουσίας και η επίθεση στη δημοκρατία». Ο συγγραφέας, ένας τύπος με ρώσικο όνομα. Καληώρα.

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ

Καληώρα;

ΠΑΛΙΑ

Βρε παιδί μου… φαντάσου.

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ

Τι να φανταστώ;

(Η Παλιά αγνοεί την ερώτηση.)

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ

Ήταν μεγάλος;

ΠΑΛΙΑ

Ποιος; Α! Μεγάλος; Μπα, όχι. Γύρω στα σαράντα, νομίζω.

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ

Και φόραγε μασέλα; Τι είχε πάθει;

(Παύση.)

ΠΑΛΙΑ

Τι να πάθει… τίποτα… κάποιος του έσπασε τα μούτρα και φαίνεται πως δεν μπορούσαν να του τα φτιάξουν.

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ

Κάποιος; Ποιος;

ΠΑΛΙΑ

Η εταιρεία, όμως, του φέρθηκε πολύ καλά, ε; Του πλήρωσε όλα τα έξοδα για τη μασέλα, που δεν ήταν και λίγα. Ένα σωρό λεφτά.

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ

Και γιατί το έκανε; Τι έγινε;

ΠΑΛΙΑ

Ποιος σου είπε πως έγινε κάτι;

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ

Ξέρω εγώ, ένα ατύχημα ή…

ΠΑΛΙΑ

Είπα εγώ πως έγινε κάτι;

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ

Τότε λοιπόν, γιατί να του πληρώσει η εταιρεία χωρίς λόγο καινούργια μασέλα; (Η Παλιά σωπαίνει.) Οι κανονικές εταιρείες δεν κάνουν τέτοια πράγματα.

(Παύση. Η Παλιά σηκώνεται και πλησιάζει στο γραφείο της Καινούργιας. Την κοιτάζει απειλητικά. Η Καινούργια είναι ανήσυχη. Τεταμένη σιωπή.)

ΠΑΛΙΑ

Τελείωσες με τους φακέλους;

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ

Όχι, αλλά…

ΠΑΛΙΑ

(Τοποθετεί ένα σωρό από φακέλους πάνω στο γραφείο της Καινούργιας.) Αυτά εδώ, για όταν τελειώσεις. Ανάλαφρη. Και χαρούμενη, άκουσες πριν τη διευθύντρια. Άλλοι θα σκότωναν για μια τέτοια δουλειά. Και μη διανοηθείς να φύγεις προτού γυρίσω, εντάξει, κούκλα; (Παίρνει τη μασέλα.) Θα το αναλάβω εγώ αυτό. (Της σκάει ένα μεγάλο χαμόγελο και φεύγει. Η Καινούργια κοιτάζει με απελπισία το βουνό από φακέλους. Τα φώτα χαμηλώνουν καθώς ο ήχος της διαδήλωσης αυξάνεται. Σκοτάδι. Έρχεται να προστεθεί ο ήχος από ελικόπτερα, φωνές, σύγχυση.)

III

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΜΕΝΟΣ

(Μια μέρα αργότερα. Η Παλιά και ο Καινούργιος, στις θέσεις τους. Ο Καινούργιος βρίσκεται τώρα στη θέση που βρισκόταν πριν η Καινούργια. Η Διευθύντρια, όρθια, μπροστά τους. Η Διευθύντρια και η Παλιά με το ίδιο ύφος που είχαν στη σκηνή I. Φοράει το φουλάρι που φορούσε πριν η Καινούργια. Ο ήχος της διαδήλωσης δεν υπάρχει πια.)

ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ

Να σας βάλω ένα αίνιγμα; Θέλετε; Ωραία: ακούστε προσεκτικά. Φανταστείτε πως έχετε κρεμαστεί με το στόμα από το κλαδί ενός δέντρου. Το στόμα είναι ο μοναδικός σας σύμμαχος. Ούτε τα χέρια ούτε τα πόδια μπορούνε να σας βοηθήσουν. Φανταστείτε πως κάτω απ’ το δέντρο είναι ένας γέροντας. Ο γέροντας σας ρωτάει: «Ποιο είναι το νόημα του βουδισμού;» Επαναλαμβάνω, μήπως και δεν το καταλάβατε: «Ποιο είναι το νόημα του βουδισμού;» (Παύση.) Αν δεν απαντήσετε στο γέροντα, αποφεύγετε την ερώτηση. Αν απαντήσετε, πέφτετε και σκοτώνεστε. Λοιπόν… ιδού το αίνιγμα: «Πώς θα απαντήσετε στην ερώτηση του γέροντα;»

ΠΑΛΙΑ

Ησυχάστε. Κανείς δεν το βρίσκει με την πρώτη.

(Ο Καινούργιος χαμογελάει κάπως αμήχανα.)

ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ

Ευχαριστημένος;

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ

Ορίστε;

ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ

Λέω, αν είστε ευχαριστημένος. Που έχετε δουλειά, την καινούργια σας δουλειά, αυτή τη δουλειά.

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ

Ναι, φυσικά.

ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ

Ωραία. Πολύ ωραία. Πρέπει να είστε ευχαριστημένος. Πολύ ευχαριστημένος. Στους καιρούς που ζούμε, δε νομίζετε; Είναι Τρίτη και είστε στη δουλειά, στη δουλειά σας. Η πρώτη σας Τρίτη σ’ αυτή τη δουλειά. Δεν είναι συγκινητικό; Και αύριο θα είναι η πρώτη σας Τετάρτη, και μετά η πρώτη σας Πέμπτη… κι έτσι θα περνάνε οι μέρες σ’ αυτή τη δουλειά, σ’ αυτή τη θέση που τώρα είναι δική σας. Αν δεν είχατε δουλειά, όλα θα ήταν διαφορετικά, έτσι δεν είναι; Θα ήσασταν στο σπίτι σας, μόνος, απελπισμένος, αξύριστος. Είναι ωραίο να έχεις μια δουλειά, έστω και για να σηκώνεσαι μόνο και να ξυρίζεσαι το πρωί, έστω και για να γελάς μόνο όταν περπατάς στο δρόμο μαζί με όλους αυτούς τους κακομοίρηδες που δεν έχουν δουλειά, έτσι δεν είναι;

ΠΑΛΙΑ

(Ενθουσιωδώς.) Συμφωνώ και επαυξάνω.

(Η Διευθύντρια χαμογελάει. Η Παλιά χαμογελάει. Ο Καινούργιος χαμογελάει, κάπως αμήχανα. Ξεκουμπώνει το μπουφάν, αφήνοντας να φανεί ένα μοντέρνο μπλουζάκι με στάμπα το πορτρέτο του Καρλ Μαρξ. Οι δυο γυναίκες κοιτάζουν το μπλουζάκι. Σκοτάδι.)

Οι Περικοπές είναι μέρος του σπονδυλωτού έργου με τίτλο Mein kapital (ο τίτλος είναι παρωδία, κράμα των δύο τίτλων Mein kampf και Das kapital).

 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΕΙΣ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Διεύθυνση

Πτολεμαίων 4
(Πλατεία Προσκόπων)
11635 Αθήνα,
Τηλ.-fax: 210.7212307
info@diastixo.gr
ISSN: 2585-2485

ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ NEWSLETTER

Εγγραφείτε τώρα στο newsletter μας και μάθετε πρώτοι. τα τελευταία νέα για το βιβλίο και για τις τέχνες.

Με την επίσκεψη στο site μας, αποδέχεστε τη χρήση Cookies από το diastixo.gr, με σκοπό τη βελτίωση των υπηρεσιών που σας παρέχουμε.