fbpx
«Διαδρομές υψηλού κινδύνου» του Ιγνάσι Γκαρσία

«Διαδρομές υψηλού κινδύνου» του Ιγνάσι Γκαρσία

μετάφραση: Δημήτρης Ψαρράς

(Βρόμικος και εντελώς κατεστραμμένος εσωτερικός χώρος ενός διαμερίσματος που έχει γκρεμιστεί από τις βόμβες και έχει εγκαταλειφθεί λόγω ακαταλληλότητας: κομμάτια επίπλων και χαλασμένων ηλεκτρικών συσκευών εδώ κι εκεί. Υπολείμματα φωτιάς. Σ’ ένα σκοινί που χωρίζει στα δύο τη σκηνή, είναι απλωμένα εσώρουχα, κάλτσες και χακί μπλούζες στρατιωτικής στολής. Στο βάθος, ένα παράθυρο. Δίπλα στο παράθυρο, μια καρέκλα. Το φως αυξάνεται σταδιακά. Από το παράθυρο μπαίνει το φως του ήλιου που ανατέλλει.)

ΜΠΕΡΤΑ (έξω απ’ τη σκηνή) Χριστός και Παναγία, τι σίχαμα!

(Ακούμε ήχο ψεκασμού με σπρέι. Εμφανίζεται η ΜΠΕΡΤΑ, μια γυναίκα μέσης ηλικίας. Φοράει τακούνια και κρατάει μια γυναικεία τσάντα πολύ φουσκωμένη κι ένα βαλιτσάκι. Στο ένα της χέρι κρατάει εντομοκτόνο σπρέι.)

Είναι παντού!

(Απευθύνεται στους θεατές, κάνοντας προσπάθεια να φανεί ευγενική.)

Λοιπόν; Κοιμηθήκατε καθόλου το βράδυ; Τα καταφέρατε; Βλέπω πολλές νυσταγμένες φάτσες. Εντάξει, αναλαμβάνω εγώ, κι εγώ μάτι δεν έκλεισα. Έχει όμως και τη θετική του πλευρά, μπορέσαμε τουλάχιστον να δούμε τα φωτάκια από τα βεγγαλικά και τις εκρήξεις.

(Παύση. Σε κάποια γυναίκα θεατή, υψώνοντας τη φωνή και κάνοντας χειρονομίες)

Όχι, Κυρία Εσπεράνθα. Λέω πως μπορέσαμε τουλάχιστον να δούμε τα φωτάκια από τα βεγγαλικά και τις εκρήξεις. Δε μίλησα για εκπλήξεις.

(Ψάχνει κάπου να ακουμπήσει το βαλιτσάκι της για να το ανοίξει, αλλά είναι πολύ βρόμικα παντού. Τελικά, το ακουμπάει πάνω στο γόνατό της και βγάζει ένα φάκελο. Τον ανοίγει.)

Λοιπόν, το πρόγραμμα σήμερα έχει ως εξής: μετά την επίδειξη που θα παρακολουθήσουμε σε λίγο, θα πάμε στην Ομπστρακαρία. (Το προφέρει «οστρακαρία».) Είναι τετρακόσια χιλιόμετρα με το λεωφορείο, με αεροπλάνο δεν μπορούμε να πάμε, γιατί όπως ξέρετε, ο εναέριος χώρος είναι κλειστός. Πάντως, αν κάποιος από σας θέλει οπωσδήποτε να ταξιδέψει αεροπορικώς, η εταιρεία «Λυσσαλέες Πολεμοχαρείς Διαδρομές», έναντι ευτελούς ποσού, σας παρέχει δικινητήριο αεροσκάφος της πολεμικής αεροπορίας. Στο δρόμο για την Ομπστρακαρία, θα σταματήσουμε να φάμε ένα κλασικό αντάρτικο κολατσιό σε κάποιο χωριό των ανταρτών, όπου θα μας δείξουν πώς φτιάχνουν τις παγίδες που βάζουν στα δάση για να χτυπήσουν τον τακτικό στρατό. Όταν φτάσουμε…

(Σταματάει και κοιτάζει ένα θεατή, σαν να τη διέκοψε.)

Τι εννοείτε πώς γράφεται; Ε… (Σκέφτεται.) Ο-Μ-Π-Σ-Τ-Ρ-Α-Κ… Όχι, μισό λεπτό, κύριε Πουζάλς.

(Ακουμπάει το βαλιτσάκι της στο γόνατο και βγάζει ένα μικρό χαρτοφύλακα. Από το εσωτερικό του χαρτοφύλακα βγάζει διάφορους χάρτες. Τους εξετάζει, ψάχνοντας κάποιον συγκεκριμένο, αλλά δεν τον βρίσκει.)

Πω, ξέχασα το χάρτη στο ξενοδοχείο. Τέλος πάντων, όταν γυρίσουμε θα σας το πω. Αλλά είμαι σχεδόν σίγουρη πως γράφεται Ο-Μ-Π-Σ-Τ-Ρ-Α-Κ-Α-Ρ-Ι-Α. Ομπστρακαρία (Το επαναλαμβάνει προφέροντας «οστρακαρία».)

(Χαμογελάει με προσποιητή ευγένεια στον υποτιθέμενο θεατή που της έκανε την ερώτηση. Ξαφνικά σοβαρεύει.)

Πώς είναι «με δύο κ»; Είστε σίγουρος; Κι εσείς πού το ξέρετε; Γιά να σας πω, εγώ είμαι η ξεναγός. (Τα χάνει.) Α, έχετε μπροστά σας το χάρτη… Τότε λοιπόν, αφού έχετε το χάρτη μπροστά σας γιατί με ρωτάτε; Με δοκιμάζετε;

(Ακούγεται από μακριά ριπή μυδραλιοβόλου.)

Και στο κάτω κάτω, γιατί πρέπει να γράφετε όλα όσα λέω; Κάθε φορά που διαβάζω το πρόγραμμα της ημέρας, νιώθω σαν να υπαγορεύω ορθογραφία στο σχολείο. Το ξέρω πως δουλεύετε στενογράφος στη Βουλή, αλλά χαλαρώστε λίγο, επιτέλους, υποτίθεται πως κάνετε διακοπές.

(Κοιτάζει άλλο θεατή, εξαντλημένη.)

Γιατί λέω «Οστρακαρία» αφού ανάμεσα από το «Ο» και το «Σ» υπάρχει ένα «ΜΠ»; Ε λοιπόν… δεν ξέρω… γιατί μου είναι πιο εύκολο να το προφέρω, μάλλον. Μη με κοιτάζετε έτσι, κυρία Μαργαρίτα, εσείς θα έπρεπε να μου δείχνετε τη μεγαλύτερη κατανόηση από όλους, που λέτε «μπούλμαν», «γλήγορα», «Σαββάτο» και άλλα τέτοια. (Κοιτάζει τη γυναίκα μετανιωμένη.) Μην κλαίτε τώρα, ελάτε, δεν το είπα με κακή πρόθεση.

(Σε άλλο θεατή, τσαντισμένη.)

Κύριε Γκαρίγα, θα μου κάνετε τη χάρη να βάλετε μέσα τη βιντεοκάμερα; Μα τι μανία κι αυτή να τα γράφετε όλα σε βίντεο;

(Ακούγεται μια μακρινή ριπή μυδραλιοβόλου διαφορετική από την προηγούμενη.)

Δε σας φτάνουν όλα αυτά που βλέπετε εκεί έξω; Δεν μπορείτε να σεβαστείτε ούτε μια στιγμή αδυναμίας ενός συνταξιδιώτη σας; (Ακούει τη γυναίκα θεατή στην οποία αναφερόταν.) Α… Εντάξει λοιπόν, ό,τι πείτε, κυρία Μαργαρίτα. (Στον κύριο Γκαρίγα) Εμένα όμως, ούτε να διανοηθείτε να με γράψετε, έτσι; Σας ξέρω καλά εγώ! Α, σοβαρά; Και τότε τι κάνατε τις προάλλες στην ντουλάπα του δωματίου μου, την ώρα που έβγαινα απ’ το ντους; Μην το παρακάνετε γιατί θα μ’ αναγκάσετε να τηλεφωνήσω στη γυναίκα σας, εντάξει; Ωραία.

(Συνεχίζει να συμβουλεύεται το χαρτοφύλακα.)

Όταν φτάσουμε στην Ομπστρακαρία, θα δούμε τα ερείπια από την εκκλησία, τα ερείπια απ’ τη συναγωγή, τα ερείπια από το τζαμί, τα ερείπια απ’ το μουσείο, τα ερείπια από το δημαρχείο και… έναν προσφυγικό καταυλισμό! Εκεί θα έχετε την ευκαιρία να φάτε στο ίδιο τραπέζι με τους πρόσφυγες και να φωτογραφηθείτε με τα παιδιά, τους αρέσει πολύ. Σύμφωνα με τον κανονισμό, απαγορεύεται να τους δώσετε φαγητό, στην είσοδο πάντως υπάρχει μαγαζάκι, όπου μπορείτε να αγοράσετε φιστίκια, ζαχαρωτά, πατατάκια, καρότα και να τα δώσετε στα παιδιά για να τα καλοπιάσετε να βγουν φωτογραφία.

(Σε κάποιο θεατή)

Ηρεμήστε, κύριε Ρίους, ηρεμήστε, αυτή τη φορά μπορείτε να πληρώσετε με μετρητά χωρίς να φοβάστε μήπως σας επιτεθούν και σας ληστέψουν. (Ακούγονται εκρήξεις από μακριά.) Το μαγαζί είναι περιφραγμένο και υπάρχουν επανδρωμένα φυλάκια για την εποπτεία του χώρου. Μην αρχίσετε, όμως, να πετάτε, όπως τις προάλλες, ασημένια δολάρια στα ναρκοπέδια για να τρέξουν οι ντόπιοι να τα μαζέψουν, γιατί μετά μας την πέφτουν οι ανθρωπιστικές οργανώσεις και δε μας αφήνουν σε χλωρό κλαρί.

[Απόσπασμα από το Διαδρομές Υψηλού Κινδύνου του Ιγνάσι Γκαρσία που παίζεται στο θέατρο 104, σε σκηνοθεσία Μιχάλη Παλίλη, με τη Ζωή Ξανθοπούλου]

Ο Ignasi García γεννήθηκε στη Βαρκελώνη το 1964. Είναι απόφοιτος του τμήματος Ιστορίας της Τέχνης και πτυχιούχος Υποκριτικής. Παρακολούθησε σεμινάρια θεατρικής γραφής στη Sala Beckett υπό την καθοδήγηση του José Sanchis Sinisterra. Έχει εκδώσει 20 έργα και έχει εργαστεί ως σεναριογράφος σε επιτυχημένες σειρές της καταλανικής τηλεόρασης. Θεωρείται μετρ του θεατρικού μονολόγου και έχει βραβευτεί με σημαντικά θεατρικά βραβεία.

 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΕΙΣ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Διεύθυνση

Πτολεμαίων 4
(Πλατεία Προσκόπων)
11635 Αθήνα,
Τηλ.-fax: 210.7212307
info@diastixo.gr
ISSN: 2585-2485

ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ NEWSLETTER

Εγγραφείτε τώρα στο newsletter μας και μάθετε πρώτοι. τα τελευταία νέα για το βιβλίο και για τις τέχνες.

Με την επίσκεψη στο site μας, αποδέχεστε τη χρήση Cookies από το diastixo.gr, με σκοπό τη βελτίωση των υπηρεσιών που σας παρέχουμε.