Εγώ είμαι η Εύα

η πλασμένη από το πλευρό σου

η σύντροφός σου

Η πρώτη που

γεύτηκα το μήλο

κι έκανα το φίδι φίλο

Η μήτρα

που συνέλαβε το ανθρώπινο γένος

τον πρώτο αιμομίκτη και

τον πρώτο αδελφοκτόνο

Η μάνα

με τους δυο γιους

και τις πολλές τις κόρες

Μαζί σου αμάρτησα

και μ’ εσένα εκδιώχτηκα

από τους ανθισμένους κήπους

με τις νεραντζιές και τις αμυγδαλιές

στην άνυδρη εξορία

των καιγομένων βάτων

των αιγών και των ισχνών αγελάδων

σε περιπλάνηση στον ατέρμονο χρόνο

Εγώ, ο παντοτινός πειρασμός

η ζωοδότρα και ο καημός

η Ποσειδώνια των νερών

και η Χλόη των δασών

η νεράιδα των λιμνών

και των λιβαδιών

των βουνών και των ωκεανών

Στη γη μου μέσα

φυτρώνουν οι σπόροι

των καρπών και των σταφυλιών

και οι ρίζες των κυπαρισσιών

Εγώ σου αφαίρεσα την αιωνιότητα

και σε περιτύλιξα με τη φθορά

του χρόνου και της ύλης

Ύστερα σ’ έμαθα να μετράς

με δύση του ήλιου

τις μέρες του μόχθου                                                          

και τις νύχτες του πόνου

Πιασμένοι από το χέρι

βγήκαμε από τις πύλες

του Παραδείσου

και στους αιώνες οδεύουμε

την περίμετρο της γης

με ματωμένες τις πατούσες

και τρυπημένες τις χούφτες

Μαζί ξεκινήσαμε

την εκτέλεση της τιμωρίας

των απειλών και της αθανασίας

Αφήνοντας

πίσω από τη φτέρνα μας

την τέφρα

των νεκρών και των κρίνων

Στους υγρούς κόλπους μου

καλλιεργώ το δικό σου σπόρο

φυτεμένο εκεί σε ηδονική στιγμή

νιώθοντας το θαύμα να ξετυλίγεται

στο ρυθμό της φλέβας

κάτω από τον καρπό

ακούγοντας τον παλμό

της αρτηρίας στον κρόταφο

τους μήνες με τις δυο καρδιές

Εγώ, η εύφορη κοιλάδα

που πάνω στην ανθόσπαρτη κοιλιά μου

φυτρώνουν πατέρας και γιος

Η γυνή,

η ενίοτε αγαπημένη και περιφρονημένη

η πολιορκημένη και η εγκαταλειμμένη

η εμπνευσμένη και η προδομένη

η εκμαυλισμένη και η εξαγνισμένη

Η πλατιά συνείδηση

το φως και το σκοτάδι

το σύννεφο και η βροχή

ο αγέρας και η αστραπή

η ενδοχώρα των ονείρων

και οι παράλληλοι των πέντε Ηπείρων

Η μήτρα του κόσμου

της ηδονής και του πόνου

η κοίτη των ποταμών

και η απεραντοσύνη των αστερισμών

Περιφρονώντας τον κίνδυνο

πάλεψα με τις βίβλους

ριπίζοντας στις θάλασσες

τους κύκλους

Θεληματικά παραβίασα την εντολή

και βλάστησα

πεισματικά πίστεψα στην αγάπη

και μάτωσα

Εγώ,

η πολύτομη Ιστορία των διαστρεβλώσεων

η Χημεία των Αλχημιστών

η Γεωγραφία των ισχυρών

και η σοφία των ειρηνοποιών

Η Ανδρομάχη

η πιο γενναία και από τον Έκτορα

η πιστή Πηνελόπη

του μαλλιαρού Οδυσσέα

η Κλυταιμνήστρα

η φρεγάδα που δεν έπλευσα

τα νερά της Ιωνίας

η Ελένη

ένα άδειο πουκάμισο

η Ηλέκτρα

στα πόδια του Ορέστη

με την ξανθιά μπούκλα

σφιχτά στη χούφτα

η Μήδεια

απαρνημένη ερωμένη

που τάισα με τη σάρκα

της σάρκας μου

τον άπιστο άντρα

Εγώ, η Ιοκάστη

που πλάγιασα σε βασιλική κλίνη

με τον πατροκτόνο γιο

η Αντιγόνη

ψηλότερη από το νόμο

του βασιλιά Κρέοντα

κι έθαψα και τα δυο αδέλφια

της διχόνοιας

Η Ασπασία του Περικλή

η Καρυάτιδα

και η μαρμαροκολόνα του Παρθενώνα

Η Θεοδώρα του Ιουστινιανού

το πνεύμα που βασίλεψε

στων αντρών του νου

η Ιζαμπώ των κονταρομάχων

των κάστρων και των απομάχων

η καρδιά των τιμών και

των παλατιανών δολοπλοκιών

Η άγνωστη του Μεσαίωνα

και του σκοταδισμού

η έμπνευση της Διαφώτισης

και η παρθένα του Ρομαντισμού

Εγώ,

η ακρίτισσα η ριζωμένη

και η Μικρασιάτισσα η κυνηγημένη

η αλυσοδεμένη και η απελευθερωμένη

από τους αμαρτωλούς

πετροβολημένη και διασυρμένη

Η σημαία της Επανάστασης

η ευλογημένη και καταραμένη

η εργάτρια και η διανοουμένη

Η ερωμένη τ’ ουρανού και της θάλασσας

με τα μάτια της Αθηνάς και της Παντάνασσας

η αιτία των εχθροπραξιών

και των μεταπολεμικών συνθηκών

Η ιδιοκτήτρια των πολυκατοικιών

και η ένοικος των χαμοκελών

η τρόφιμος των φυλακών

και η βιασμένη των εξοριών

Η υφάντρα των εργοστασίων

που ύφανα την κόκκινη παντιέρα

και τη σήκωσα ψηλά  

στην πρώτη απεργία

με της Άνοιξης τη μαγεία

Η Μαντάμ Ορτάνς

των ερωτικών σφαγείων

των πορνείων και των μοναστηριών

η φιλήδονη των φιλαρεσκειών

των μυστηρίων και των παιγνίων

των απειλών και των εκβιασμών

Εγώ

η ρακένδυτη του πολέμου

και η ελπιδοφόρα της Ειρήνης

η μητέρα του ήλιου

και η ερωμένη της Σελήνης

Η πεζοπόρος των αιώνων

του παρελθόντος του τώρα

και του μέλλοντος

το σαράκι της σάρκας

και η σπίθα του πνεύματος

η αυτοκράτειρα των αισθήσεων

των ονείρων και των παραισθήσεων.

Εγώ, η απομυθοποιημένη

η γυναίκα η χθόνια και η αιώνια.

(Νέα Υόρκη, Δεκέμβρης 1977)

Twitter