fbpx
«Η αυτοβιογραφία μου» της Ελένης Χωρεάνθη

«Η αυτοβιογραφία μου» της Ελένης Χωρεάνθη

Γεννήθηκα στο Λυκοχώρι
μικρό χωριό –Προσήλια–
Αγία Βαρβάρα τώρα
σε μια πλαγιά του όρους Παναιτωλικού

Είδα το λυκαυγές και το λυκόφως
τον απέραντο αγνάντεψα μαγικό
καθάριο κόσμο
τα χρόνια της αθωότητας εκείνα
έζησα τον παλμό μιας άλλης εποχής
την Πρώτη Ανάγνωση του μυστηρίου της Φύσης
την Ποίηση και τη Γραφή την Πρώτη

Είδα τη μάνα να γεννάει και να θάβει
να γνέθει και να στρίβει στο μαλλί
τις έγνοιες της μαγνάδι
να ιδροκοπάει στο όργωμα και στη σπορά
στον θέρο και στ’ αλώνισμα
στον άγριο παιδεμό της με τη γη για το ψωμί

Έπαιξα με τα χώματα και τα νερά
και με το φως του φεγγαριού τον Αλωνάρη
με τα γατιά και τα σκυλιά και τις κωλοφωτιές
ανέβηκα στην καρυδιά και στη φτελιά
χτίσαμε σπίτια κάτω απ’ την κρανιά μας
ζέψαμε τις γάτες με τον Σπύρο
οργώσαμε τη χέρσα γη

Ύστερα ήρθαν χρόνια δίσεκτα
καταραμένα χρόνια
Είδα το χάρο με τα μάτια μου
είδα τον άνθρωπο θηρίο
θύτη αδίστακτο και θύμα
περήφανο σταυρούμενο και άγριο σταυρωτή
Και πάλι αλλάξανε οι καιροί
ήρθαν καλύτεροι ή χειρότεροι
δεν ξέρω

Ξημερωθήκαμε στην Παραβόλα
πρόσφυγες άστεγοι μέσα στον ίδιο μας τον τόπο
μέσα στο ίδιο μας το σώμα
Επιβιώσαμε
Ας είναι Δοξασμένος ο Θεός

Στα μέρη μας γυρίζω νοσταλγός
προσκυνητής και «πειρατής»
να στοχαστώ και να ονειρευτώ
και να ανταμώσω τους νεκρούς μου
μορφές μαραγκιασμένες απ’ τη στέρηση
ξερακιανές
αέρινες φιγούρες
αδειανές ψυχές
φρυγμένες απ’ την κάψα του καλοκαιριού
κι από τις ανελέητες βαρυχειμωνιές
ψυχές αγέρωχες
βουνίσιες
ζωγραφισμένες απ’ τον ήλιο στον γρανίτη
Φορτίο λύπης «ευάγκαλον» η μνήμη

Ένα ταξίδι είναι η ζωή
πρόσκαιρη φυγή
διαφυγή
απόδραση από το διηνεκές του σκότους
προς το φως

«Ολίγο φως και μακρινό σε μέγα σκότος κι έρμο»

 

(Π. Φάληρο, 17 Ιουνίου 2017)

Από την υπό έκδοση ποιητική συλλογή Η σημασία του αριθμού, που θα κυκλοφορήσει τέλη Σεπτεμβρίου από τις εκδόσεις Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος.


 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ > ΠΟΙΗΣΗ
«Το θάμπωμα απ’ του θανάτου το μυστήριο» της Ελένης Λιντζαροπούλου

Θυμάμαι άρα Υπάρχω Στην Δέσποινα μνήμη Γεωργίας Σκέφτομαι άρα υπάρχω έλεγε ο φιλόσοφος, αλλά εγώ δεν το καταλαβαίνω Εγώ είμαι άνθρωπος πιο μυστικός Ξεθηλυκώνω από την γλώσσα μου όλους τους βόλους της συνείδησης Κρατώ μόνο την απορία Το...

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ > ΠΟΙΗΣΗ
«Ένα βράδυ με βροχή στη Νέα Υόρκη» του Τσαρλς Σίμικ

μετάφραση: Γεράσιμος Βουτσινάς επιμέλεια μετάφρασης: Αλέξιος Μάινας ΚΡΥΦΤΟ Δεν βρήκα κανέναν  Απ’ την παλιά συμμορία.  Πρέπει να κρύβονται ακόμα    Κρατώντας την ανάσα τους,    Προσπαθώντας να μη γελάσουν.  Ο δρόμος μας δεν υπήρξε...

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ > ΠΟΙΗΣΗ
«Η κούραση των κρεμασμένων» του Ναζουάν Νταρουίς

μετάφραση: Πέρσα Κουμούτση ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ Έχω πολλούς νεκρούς φίλους Κοιμούνται όλοι σε τάφους ποικίλων εποχών Περισσότερο απ’ όσο πρέπει Τους κράτησα συντροφιά. Γι’ αυτό Εσένα που σε εξάντλησε η βιαιότητα και ο θάνατος Και...

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΕΙΣ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Διεύθυνση

Πτολεμαίων 4
(Πλατεία Προσκόπων)
11635 Αθήνα,
Τηλ.-fax: 210.7212307
info@diastixo.gr
ISSN: 2585-2485

ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ NEWSLETTER

Εγγραφείτε τώρα στο newsletter μας και μάθετε πρώτοι. τα τελευταία νέα για το βιβλίο και για τις τέχνες.

Με την επίσκεψη στο site μας, αποδέχεστε τη χρήση Cookies από το diastixo.gr, με σκοπό τη βελτίωση των υπηρεσιών που σας παρέχουμε.