Είναι μεγάλη κι άχαρη οικοδομή.

Βιοτεχνίες φασόν, εμπορικά γραφεία

Στο ισόγειο μπουφές, είσοδος μουντή, όψη μεγάρου αθλία.

Εδώ με βρήκε το μοιραίο. Εν αιθρία.

Κλείστηκα με τον σύζυγό μου μέσα στο ασανσέρ

Ήρθαν οι πυροσβέστες, σπάσαν το τζάμι, βγήκε αυτός

Μα όταν έφτασε η σειρά μου, εκείνο πήρε ξάφνου μπρος

Και μου τσακίστηκε, ενώπιον όλων, ο λαιμός.

Δεν μάθανε ποτέ ποιος πάτησε τότε το μπουτόν κι έκανε κλήση.

Ο δράστης ούτε που θα ʼχει ψυλλιαστεί, καν στα όνειρά του

Πως κάποτε υπήρξε δήμιος, άθελά του.

Τον συγχωρώ. Στη θέση του θα μπορούσα να ʼμαι εγώ.

Ήταν να γίνει κι έγινε. Ζωή. Έτσι παίζεται το παίγνιο αυτό.

(Μαργαρίτα, 32 ετών)

οικοδομή Βαλαωρίτου 16, 1962

Από τη συλλογή Γιάννης Μαρία Χένριξ, που θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Ίκαρος.

Twitter