Φωτογραφία: Αλέξιος Μάινας / Alexios Mainas

Η αναπάντεχη κρυψώνα του Hans Rosenthal

Υπάρχει μια πόλη που χτίζεται όταν οι πόλεις γκρεμίζονται
μια άνοιξη που ανθεί όταν όλα τα λουλούδια έχουν μαραθεί
υπάρχει μια ποίηση που γράφεται όταν οι λέξεις βουβαίνονται
μια πένθιμη Ανάσταση που ο θάνατος αθάνατος στο διηνεκές κυοφορεί
πίστη απίστευτη εκεί που κάθε πίστη έχει χαθεί

Υπάρχει ένας άνθρωπος που βγαίνει στον κόσμο όταν ο κόσμος κρύβεται
σε καταφύγια, σφαγεία, σε κοσμικά σαλόνια, σε ναούς, στη Συναγωγή
περιμένει με εκρηκτικά μάτια καρτερικά το ξημέρωμα
μέσα σε τόνους νύχτας
στο Όρος των Ελαιών
στο Lichtenberg
στο Ανατολικό Βερολίνο
έχει για μοναδική κρυψώνα τον ορίζοντα
τα φονικά τα άστρα του
που μόνος, απείραχτος
αιώνια ζει

Ο Hans Rosenthal (1925-1987), Γερμανός εβραïκής καταγωγής, παρέμεινε κατά την περίοδο του εθνικοσοσιαλισμού για δύο ολόκληρα χρόνια κρυμμένος από τους ναζί σε ένα υπόγειο στο Lichtenberg (περιοχή του Ανατολ. Βερολίνου που το όνομά της μπορεί να αποδοθεί ως «Φωτεινό βουνό»). Στο βιβλίο/αυτοβιογραφία του «Δυο ζωές στη Γερμανία» (1980), αναφέρει ότι μια νύχτα που το Βερολίνο βομβαρδιζόταν και όλοι κρύβονταν για να σωθούν, εκείνος βρήκε την ευκαιρία να βγει από την κρυψώνα του και να αντικρίσει μαγεμένος τον ουρανό.   

Αδημοσίευτο ποίημα που διαβάστηκε από την ποιήτρια Ελένη Γαλάνη  
στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά (11.4.2017) στο πλαίσιο της εκδήλωσης:
«Το δικό μου Πάσχα» – Οι νέοι ποιητές.
Ανθολόγηση-επιμέλεια: Γιάννης Τζανετάκης 

Η Ελένη Γαλάνη γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε αρχαιολογία, ιστορία τέχνης και μουσειολογία στην Αθήνα, το Παρίσι και τη Βαρκελώνη. Από το 2013 ζει στη Φρανκφούρτη. Έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές: Παρκούρ (εκδόσεις Γαβριηλίδης, 2012) και Terrarium, το πείραμα του Ward (Μελάνι, 2014). Το παρόν ποίημα είναι από την ανέκδοτη ποιητική συλλογή Το Ανατολικό τέλος.

Twitter