Τέσσερα ποιήματα του Χρήστου Κατρούτσου
Μονάδα μέτρησης ζωής
Το αειθαλές φθινόπωρο
σαν γιόρταζες Χριστούγεννα,
τα ανεξίτηλα φιλιά,
τα πρόσωπα που σκόρπισες σαν από πικραλίδα.
Μονάδα μέτρησης ζωής:
πόσες φορές έγδυσες την απειλή
απ’ τα βαριά της ρούχα.
Καμπάνες κόλασης
Μην περιμένεις να σημάνει δώδεκα
Σε μια καμπάνα δεχόμενη την κόλαση
Να κρύβονται Κουασιμόδοι
Να μην ηχεί σαν πνίγεται ο έρωτας
Σε άθραυστες κλεψύδρες.
Στις καμπάνες των καιρών μας,
Ακόμη και στο παρά πέντε,
Πιάσε τον λεπτοδείκτη και κάρφωσε
Κατάστηθα τις ώρες
Να δεις πόσες χαμένες μέρες θα χυθούν
Καμπανοκρουσία
Θαρρώ πως αν στο μέταλλο καμπάνας φέρεις την πίστη
Ή πένθιμα ηχεί
Ή στον παράδεισο μένει βουβό.
Άγνωστο βάρος
Δεν ξέρω πόσο ζυγίζει το καλό και το κακό.
Ξέρω μονάχα πόσο είναι βαρύ
Ν’ αλαφρώνεις έναν άνθρωπο.
Ο Χρήστος Κατρούτσος γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε θετικές επιστήμες και απασχολήθηκε ως διευθυντής, υπεύθυνος διαφήμισης και αρθρογράφος σε έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα. Επίσης, ασχολείται με τις εικαστικές τέχνες έχοντας συμμετάσχει σε καταξιωμένες γκαλερί και χώρους Τέχνης σε ομαδικές εκθέσεις, ενώ έχει παρουσιάσει δύο ατομικές. Είναι απόφοιτος του εργαστηρίου ποίησης του Ιδρύματος Τάκης Σινόπουλος. Το 2013 εξέδωσε την ποιητική συλλογή Στην τήξη του Ερέβους. Δοκίμια και ποιήματά του έχουν φιλοξενηθεί σε γνωστούς ιστότοπους και έντυπα του χώρου.