Φωτογραφία: Αλέξιος Μάινας

Ηλιακό πλέγμα

Είναι η ώρα για ένα ποίημα,
το ίδιο πάντα όταν τα φύλλα γυαλίζουν ενώ δε βρέχει
κι οι σκιές από τα κάγκελα του μπαλκονιού τεμαχίζουν μικρά σύννεφα

Όλα είναι ακριβώς τοποθετημένα πάνω στο περίγραμμά τους
κι αυτό συμπίπτει με το νόημά τους
όμως ένα τιναγματάκι παραμονεύει
στην αριστερή τσέπη του σώματος:
«τότε γιατί υπάρχει το ποίημα»

Παραλείπεται κάτι «τεχνικό»;
ο Ήλιος!
Το τίναγμα παύει, μαζί και η απενταρολογία του νοήματος

Με παρατηρώ νοερά
καθώς παρατηρώ τα φύλλα, το πανταχού παρόν ηλιακό φως.
Συγκινούμαι,
συγκινούμαι με τον εαυτό μου.
Τα δένδρα μετακινούνται λίγο αηδιασμένα
εγώ σκέφτομαι ότι φυσάει,
όλα μετακινούνται μερικά εκατοστά
πάνω στο μετακινούμενο περίγραμμά τους

Νιώθοντας μια μετριόφρονα ντροπή
αγοράζω ένα πακέτο χαρτομάντιλα από ένα ζητιάνο,
τα δένδρα ανατριχιάζουν κι άλλο, ο ζητιάνος μένει απαθής
ευγενής μπρος στην αυτοαναφορικότητά μου
που τη θεωρεί δεδομένη

«όλοι νομίζουν ότι είναι καλύτεροί μου» είναι το credo του
το κρυφό credo του είναι ότι όλοι είναι καλύτεροί του,
ή καλύτερα

Το παίρνω απόφαση ότι είμαι φυσική υποκρίτρια
όχι όμως κακή υποκρίτρια
το γενικεύω στο ποιήτρια,
καθησυχασμένη κατηφορίζω προς τα καφέ
με τους ματαιόδοξους που λιάζονται υπό το κλέος του ήλιου
σα να ’ναι ήλιοι
το ποίημα χάνεται
όλα είναι στη θέση τους.

Χριστοί

Λένε πως σ’ άρεσε να πληγώνεις.
Κληρονόμος μιας λοιμώδους δακρυρραγίας,
φαρμάκι εθιστικό,
πεθαίνανε αν δεν πίνανε οι φίλοι σου

Τους ανάσταινες κάθε φορά
με μια στάλα ακόμα,
δωρητής πόνου που αφύπνιζε

Μιθριδάτησα κι επέζησα
και τώρα που έχασα τον πολύτιμο αδένα σου
σκορπιέ ζωοδότη,
τώρα χλωμαίνω,
το αίμα μου αδυνάτισε
μια γύφτισσα που κοίταξε το χέρι μου,
«μεταμόσχευση» μουρμούρισε,
φοβήθηκα μην εννοούσε γη

Δύσκολη η συμβατότητα του νωτιαίου μυελού
τώρα στον τάφο σου παρακαλώ για το φαρμάκι
τώρα θα ’ρθω στον ύπνο σου με χέρια λευκά,
σαν καθαρμένη Λαίδη Μάκβεθ,
αφρό να σε τυλίξω,
τώρα κατάλαβα,
φαρμάκι έλεγα την αγάπη που χρωστώ.

Από την ανέκδοτη ποιητική συλλογή Al Dente, Η λύση του δέρματος.

Η Αντιόπη Αθανασιάδου κατάγεται από τη Θεσσαλονίκη και είναι δικηγόρος. Έχει συμμετάσχει στις συλλογικές εκδόσεις της «Ομάδας από Ποίηση» και έχει εκδώσει το ποιητικό βιβλίο Τέττιξ ο ψιθυριστής (Γαβριηλίδης, 2012). Το 2015 κυκλοφόρησε η φανταστική νουβέλα της Η ζωή μου σαν μάγισσα (Momentum). Προσεχώς θα εκδοθεί η συλλογή της Al Dente, Η λύση του δέρματος.

Twitter