Το ύψος των περιστάσεων

Σφαγμένη λέξη,
με μια ρωγμή καλά κρυμμένη.
Όπως γέρνεις πάνω της και ψάχνεις
ίσα που διακρίνεται το σκίσιμο.
Το κοφτερό μαχαίρι δεν βρήκε εμπόδιο,
έτσι εισχώρησε βαθιά
και υποχώρησε η σάρκα υπάκουα.

Το ποίημα τώρα πρέπει
να σταθεί στο ύψος του.
Χώρο κατάλληλο να βρει
και άλλες λέξεις συναφείς
να δέσουνε το νόημα.

 Αλλιώς ούτε μια κηδεία της προκοπής
δεν θα γραφεί.

συντροφιά

το ποίημα δεν συντροφεύει
είναι κακή παρέα
σε οδηγεί σ’ ένα καθρέφτη
καθόλου παραμορφωτικό
ειλικρινή τελείως

το ποίημα μόνο συντροφεύεται
διαρκώς αναζητά μια αθώα ερμηνεία
γιατί η μοναξιά του είναι αφόρητη

όταν ακούς ψιθύρισμα του στίχου
είναι γιατί η λάμα βρήκε στόχο

προσοχή μονάχα
γιατί σε μαγγανεύει με γητειές
να είσαι εσύ
που θα τραβήξεις το μαχαίρι
απ’ τη βαθιά πληγή

Η Διώνη Δημητριάδου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στην Αθήνα. Έχει εκδώσει ποιήματα και πεζά, γράφει κριτικά δοκίμια λογοτεχνίας και δημοσιεύει κριτικές βιβλίου σε λογοτεχνικά περιοδικά (διαδικτυακά και έντυπα). Διατηρεί στο διαδίκτυο το ιστολόγιο «Με ανοιχτά βιβλία».

Η Διώνη Δημητριάδου είναι ποιήτρια και κριτικός λογοτεχνίας.

Άλλα κείμενα:

• Κώστια Κοντολέων: «Η Ίμα στη Ville d’Avray»
• Διονύσης Μαρίνος: «Σαν Νορμάλ»
• Θωμάς Κοροβίνης: «Ποιήματα και τραγούδια»
• Μάνος Κοντολέων: «Σαν Μήδεια»
• Συλλογικό έργο: «Η φωνή της»

Twitter