fbpx
Τρία ποιήματα του Σπύρου Γούλα

Τρία ποιήματα του Σπύρου Γούλα

Θρηνωδία

Θάλασσα σκουριάς για μένα διασχίζεις
Άτροπε που βαρέθηκες το τεντωμένο νήμα,
είδωλο αμέτρητων μαχών πού με ορίζεις;
Στου Αργοναύτη το κορμί ή στ’ άγριο κύμα;

Μνήμη μέγγενη δεν μ’ απαντάς,
μαύρα πανιά προδίδουν το σκοπό σου,
ανεμώνες πλέκουν τους κόμπους της θηλιάς
και αμάραντοι τις ρίζες των μαλλιών σου

Άνοιξη που ταπεινώνεις τον Φλεβάρη
στα γόνατα με ρίχνεις με μαλλιά κομμένα,
Άτροπε που μύρισες ιδρώτα και θυμάρι
ποια φρίκη φύλαξες για μένα;

Δαμάσκηνο δαγκώνεις σκαλιστό
και τα ρουθούνια μου σφαλάς με μέλι,
πες μου, φταίει το γάλα που ήπια και θα ξεχαστώ;
Ή μπήκα γαυγίζοντας στ’ αμπέλι;

Γδαρμένα τα χείλη σου και σιωπείς,
μάνα που μου ‘φερες τ’ ασήμι και το μύρο,
φοβάσαι απ’ την απάντηση μη λερωθείς,
των ψαλιδιών την αγκαλιά μη φθείρω

Αδίστακτη μνήμη

Έρχεται κάποτε ο καιρός
στα αγκάθια πιάνεται ο λαιμός
στα σύρματα το ελάφι

Είναι πρωί, ανάλγητο φως
φανερώνει την τραγωδία
(Το σπίτι αγκαλιάζει το κορμί σαν τάφος
των τοίχων τα χρώματα αταίριαστα και λάθος)

Έρχεται κάποτε ο καιρός
καβαλάρης και λεπρός
στα χείλη κρούει βέργες

Είναι μεσημέρι, της Γεσθημανής οι ελιές
τον ήλιο κρύβουν
(σάβανο γίναν τα λινά
τα σκουλαρίκια ρήμαξε η σκουριά)

Έρχεται κάποτε ο καιρός
Λάζαρος που αρνήθηκε το φως
και σε θυμίζει

είναι νύχτα,
μιας ζωής το βάρος σε λυγίζει
(μνήμη αδίστακτη την ατραπό διαβαίνει
σε ξεχωρίζει με φιλί, με δάκρυα σε πλένει)

Άθυρμα

έξω από το σπίτι γαβγίζουν τα σκυλιά
νύχια χαράζουν της πόρτας τ’ άγιο ξύλο
με λέπια ντύνεσαι και με λευκή κοιλιά
το αίμα να ξορκίσεις που πήζει μες στο κοίλο

όμως η πόρτα όσο πάει και σκεβρώνει
στις σκλήθρες της πιέζονται αναμνήσεις
λάμνει η φρίκη και ζυγώνει
υγρασία, τρόμος, παραισθήσεις

επισκέπτης μπαίνει ντυμένος στα λινά
ανάθημα κρατά φτιαγμένο από αχάτη
ακιδωτός θεός με μάτια αλγεινά
δέκα φορές εισπράττει τη δεκάτη

στοργή καμιά, φωνή καμιά
η μνήμη είναι εδώ – σε στραγγαλίζει
το στόμα σου μπουκώνει μέλι και βρωμιά
ό,τι απομείνει της ψυχής μη σε θυμίζει

Ο Σπύρος Γούλας γεννήθηκε το 1991 στην Αθήνα αν και ακόμα δεν αισθάνεται Αθηναίος. Γράφει ποίηση και πεζογραφία εδώ και αρκετά χρόνια. Κείμενά του έχουν διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και εκδοθεί σε ποιητικές ανθολογίες. Είναι απόφοιτος του τμήματος Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και Πληροφορικής του πανεπιστημίου Πατρών.

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ > ΠΟΙΗΣΗ
«Ο ήλιος φώτιζε στους δρόμους» του Χρίστου Κρεμνιώτη

ΑΣΤΙΚΟ ΤΟΠΙΟ  Ο ήλιος φώτιζε, στο χολ, ένα αγόρι – και το έντυνε  με φως γεμάτο  απ’ όλων των μελλούμενων καημών τα φωτοστέφανα  έπαιξε με  τα όνειρα έπαιξαν  μαζί του.  Ο ήλιος φώτιζε, στους δρόμους, έναν άνδρα – και τον έντυνε  με...

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ > ΠΟΙΗΣΗ
«Κι ο λύκος πάντα πλάι» του Πάνου Κυπαρίσση

ΛΥΤΡΩΤΙΚΗ ΑΝΑΓΩΓΗ Κερδίζει το άδειο περνάει πάντα πλάι, σε χωράει Επινοείς πικρό χαμόγελο να ξεχαστείς ωστόσο κάτι σε τραβάει στο ρήμα που χρωστάς και η κλωστή του κι άλλο αντέχει Τι λες στους φιλοσόφους...

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ > ΠΟΙΗΣΗ
«In Absentia» του Μανόλη Πολέντα

1.  Τι εστί χάρισμα και τι να χαρίζεις ό,τι έχεις για μιαν ελπίδα που ήταν ιδέα όταν η ιδέα έχει εγκαταλείψει την ελπίδα –  ας άντεχα να θυμηθώ   τα τελευταία λόγια που αντάλλαξα – με ποιον εαυτό; –   την τελευταία φορά που μίλησα. Ας  ...

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΕΙΣ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Διεύθυνση

Πτολεμαίων 4
(Πλατεία Προσκόπων)
11635 Αθήνα,
Τηλ.-fax: 210.7212307
info@diastixo.gr
ISSN: 2585-2485

ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ NEWSLETTER

Εγγραφείτε τώρα στο newsletter μας και μάθετε πρώτοι. τα τελευταία νέα για το βιβλίο και για τις τέχνες.

Με την επίσκεψη στο site μας, αποδέχεστε τη χρήση Cookies από το diastixo.gr, με σκοπό τη βελτίωση των υπηρεσιών που σας παρέχουμε.