μετάφραση: Ιωάννα Καρατζαφέρη

Καθώς πλησιάζεις
η παραλία
είναι πιο άσπρη
από τον ουρανό,
τα ψαράδικα δεν ρίχνουν σκιές
και ο φάρος στέκεται
σαν ένας κύλινδρος από αλάτι.

Ο δρόμος που παίρνεις
από το λιμάνι ζάρωσε.
Τα πόδια σου είναι μουδιασμένα
σαν ο οπωροπώλης
ν’ αναγνώρισε τα μάτια σου.

Στην αυλή που περνά
από τον Άγιο Νικόλαο
τώρα ξανάγινε σχολείο
οι αμυγδαλιές είναι κούτσουρα.

Οι ροδιές που μύρισες
σαν φλεγόμενο χυμό
όταν τρύπωσες
στην αποβάθρα για να πάρεις
το νυχτερινό φορτηγό για τη Μασσαλία
είναι τώρα ξεθωριασμένα στίγματα
κάτω από τα πόδια σου.

Στον κήπο της γιαγιάς σου
όπου κάθονταν οι χήρες
για να βλέπουν το φως να πέφτει
πάνω στο σιωπηλό λιμάνι,
οι κληματαριές φορτωμένες
σταφύλια αναδίνουν ένα άρωμα.
από του αδελφού σου τα μαλλιά
και το πουκάμισο.
Στις συκιές
όπου έδεναν
τις βαμμένες κουρελούδες
κρέμονται ακόμα
με την τσίκνα
του καπνισμένου φρούτου
που ανέβαινε σαν τρύπα
ψηλά στον γαλάζιο ουρανό –
και ακόμα υπάρχει
στις ζάρες των ρούχων σου.

Όλο το δείλι περπατάς τους δρόμους,
οι λουκουμάδες φτάνουν
ζεστοί και γλυκείς
στη μύτη σου,
οι κούφιες βίλες πέφτουν
στην αγκαλιά σου –
ένας άντρας σαν τον θειό σου
ψάχνει ένα σπίτι χωρίς στέγη

και το λιμάνι
γεμάτο προβιές και άνεμο
βγάζει μια ανάσα
και ο φάρος
χάνει το σχήμα
κόντρα στον ουρανό.

Ο Peter Balakian είναι καθηγητής Ανθρωπιστικών Επιστημών, Αγγικής Γλώσσας και διευθυντής του Τμήματος Δημιουργικής Γραφής του Πανεπιστημίου Κολγκέιτ της Νέας Υόρκης. Έχει εκδώσει 7 ποιητικές συλλογές και 4 λογοτεχνικά βιβλία. Είναι γνωστός στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό από τα βιβλία του Το μαύρο σκυλί της μοίρας που αναφέρεται στο Ολοκαύτωμα των Αρμενίων το 1915 –σε μετάφραση Ιωάννας Καρατζαφέρη– και Ο Τίγρης φλέγεται σε μετάφραση Ηλία Μαγκλίνη, και τα δυο από τις Εκδόσεις Καστανιώτη. Πρόσφατα τιμήθηκε με το Βραβείο Πούλιτζερ Ποίησης.

Twitter