«Ρετσιτατίβο» του Ηλία Γκρή
Ο μύλος π’ αλέθει όνειρα βοά λεηλασία
Κι εσύ ανοίγεις τη μέσα θύρα και βλέπεις
Το πλίνθινο στο βράχο μαργαρίτες και η Σμέρνα
Μες στο γάλα ομίχλης τα πρωϊνά πρώτο σου βλέμμα
Στο στήθος του χτένα ή ψαλίδι απόγευμα και ανηφόριζε
Στο κουρείο θ’ άναβε το ασετυλίνι… Πρόσεχε!
−εδώ ελλοχεύει
επανάληψη−
Σ’ το είπα κι άλλοτε σε άλλην ορειβασία
Οι αναμνήσεις βότσαλα που πετούν οι νεκροί εαυτοί σου
Σε άπατη λίμνη με όσα ονειρεύτηκες.
Κράτα ψηλά το φακό της συνείδησης
Μην τσακιστείς στ’ απόκρημνα του μυαλού σου
Έτσι κι αλλιώς άλυτος αλγόριθμος η λύπη
Τα παιδικά χρόνια πλανεύτρα ξενητειά δεντρουλάκι μου
Γι’ αυτό, να θυμάσαι ότι θυμάσαι
Και στο κατώφλι υποδέξου κομψές κυρίες
Κι απρόσκλητες κυράτσες τις σκέψεις
−τώρα προχώρα
προσεκτικά−
Γιατί αν δε μείνεις θεατής ενός κόσμου καρνάβαλου
Εκρήγνυνται νάρκες από μάχες σ’ οροσειρές μνήμης
Κυλούν πυρακτωμένες αναμνήσεις με μπλουτζίν κι αμπέχωνα
Δακρυγόνα σε οδοφράγματα κι αναρχικές ουτοπίες
Γι' αυτό άνοιξε τη μέσα θύρα γίνε νούφαρο λίμνης
Μ’ ευωδιές κυματιστές και τύλιξε τα παιδικά σου καρδιοχτύπια.
2005
Από την ανέκδοτη συλλογή Σαν άλλος Οιδίποδας
Ο Ηλίας Γκρής (1952) κατάγεται από την Κρέσταινα Ολυμπίας. Σπούδασε οικονομικά και από το 1975 άσκησε τη δημοσιογραφία σε διάφορα Μέσα Ενημέρωσης. Εμφανίστηκε το 1977 με την πρωτόλεια συλλογή Ομολογίες, που αποκήρυξε. Εξέδωσε στη συνέχεια: Ρημαγμένη Πολιτεία (1980), Στα γεφύρια του κόσμου (1982), Εχθρικό τοπίο (1983), Λήθαργος κόσμος (1987), Η Έφεσος των αλόγων (1993), Αλφειός πρόγονος (2005). Εξέδωσε επίσης τρία βιβλία πεζογραφίας, ένα βιβλίο-αφιέρωμα για τον Τάκη Σινόπουλο, και τις ανθολογίες: Το μελάνι φωνάζει: Η 17η Νοέμβρη 1973 στη λογοτεχνία (2003), Η αρχαία πατρίδα των ποιημάτων: Νεοέλληνες ποιητές για την Αρχαία Ελλάδα (2004), Το 1821 στην ελληνική ποίηση (2011), Ο Παπαδιαμάντης με τα μάτια νεότερων λογοτεχνών (2011). Μέρος της ποίησής του έχει συμπεριληφθεί σε ανθολογίες και έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ, της Εταιρείας Συγγραφέων και του Κύκλου Ποιητών.
