Δύο ποιήματα της Αρίστης Ζαΐμη
Θέση θέα
Στο ξενοδοχείο Bella Vista
που κρέμεται με χρυσή κλωστή
απ’ τον ουρανό
μπορείς να βρεις λίγο
απ’ όλα.
Γυάλινο υπερίπταται πάνω
από την ισχνή πολίχνη
που σπρώχνεται κι αιμορραγεί.
(Επεξηγήσεις περιττές –
ξέρουμε από αίμα.)
Το ξενοδοχείο Bella Vista
έχει όμως κρουασάν και
μαρμελάδες, τα μικρά
εντοιχισμένα δράματά του,
απώλειες μια στο τόσο και πάλι αν –
Έχει καθαρό αέρα
του βουνού που όταν τήκεται
γίνεται τσάι και
receptionist με παπιγιόν
που σου χαμογελούν βαλεριάνα.
Έχει χοροεσπερίδες που
εξατμίζονται φυσαλιδοειδώς
και κρασί που περιμένει
χωρίς να οξειδώνεται
στα πολυάριθμα μπαλκόνια.
Το ξενοδοχείο Bella Vista
δέχεται αποκλειστικά
τους ξένους των προθύρων
που είναι στους ιλίγγους άνοσοι
και δεν τους ενοχλεί η γεύση
του αίματος –
αρκεί να έχει
ανθρακικό.
Περί παθών
Χτες
σε ώρα κοινής ανησυχίας
χτύπησε το τηλέφωνο.
Ο δράστης ήξερε
πως οι αντρικές φωνές
γίνονται ευάλωτες
μέσα από ηλεκτρικά καλώδια
και φόρεσε την πληγή
στεφάνι.
Είδε την παραφορά,
ανασταλτική,
να λειαίνει το πάθος –
να το καθηλώνει σε τυφλές συσπάσεις
να το κάνει ανήμπορο.
Ανέτρεξα σε κατάστιχα
των πρώτων αναμάρτητων
και λίστες μακαρίων –
μήπως η από δόλο ευτυχία,
η οικειοθελής,
καταχωρήθηκε ως κάποιου
τύπου ύβρις.
Ως κάποιου τύπου
δενμπορείναπροκύπτειτυχαία.
Σε αντάλλαγμα
κάτι μέσα μου άρχισε να σαπίζει.
Κρίμα που η επικοινωνία μας
υπήρξε τόσο δυσλειτουργική
όσο οι εαυτοί μας.
Κρίμα γιατί ανέδιδες
φρέσκια μπογιά και αγκάθια.
Τόσο αθώος.
Τόσο καυστικός.
Tόσο εύφλεκτος.
Η Αρίστη Ζαΐμη γεννήθηκε το 1991 στην Καβάλα. Σπούδασε νομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, είναι ασκούμενη δικηγόρος και παράλληλα μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης. Πρωτοεμφανίστηκε στα Γράμματα το 2014, δημοσιεύοντας ποιήματά της στο Εντευκτήριο (τεύχος 105). Την ίδια χρονιά, παρουσιάστηκε στο φεστιβάλ Λογοτεχνική Σκηνή, που οργανώνεται κάθε Σεπτέμβριο στον Δήμο Καλαμαριάς, στο πλαίσιο του «Παρά θίν’ αλός», και την επόμενη στο Φεστιβάλ Νέων Λογοτεχνών της 12ης Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης.