επιλογή-μετάφραση: Ελένη Χωρεάνθη

Ασκληπιάδου

Φύλαξες την παρθενιά. Και ποιο το όφελος; Δε θα 'βρεις βέβαια
στον Άδη που θα πας τον εραστή, κοπέλα μου.
Στα ωραία της Κύπριδας με ζωντανούς: και στον Αχέροντα
μ' οστά και στάχτη, κοπελιά μου, θα πλαγιάζουμε.

Μελεάγρου
1
Από τον έρωτα, που ανάβει στην καρδιά των νέων
δυνατή φλόγα, θε ν' αρχινήσω να μιλώ,
γιατί ο έρωτας δαυλό ξανάβει με τα λόγια.
Νέοι, αποφεύγετε τον γιο της Αφροδίτης, τον τοξοβόλο Έρωτα.

2
Αυτήν που πυρπολεί τις πολιτείες, τη μυριάκριβη Σθενελαΐδα,
αυτήν που αρμέγει το χρυσάφι από όσους θέλουν,
γυμνή μου την απίθωσε στο πλάι μου ολονυχτίς το όνειρο
και μου τη χάρισε ως της αγαπητής αυγής τα δώρα.
Ουδέποτε σ' αυτή τη βάρβαρη εγώ δε θα προσπέσω,
ούτε ολομόναχος θα κλάψω,
όταν κοιμάμαι όλα αυτά της τα χαρίζω.
(Στην Εταίρα Σθενελαΐδα)

Αντιπάτρου Θεσσαλονικέως
3(2)
Πέρασε ο όρθρος, Χρύσιλλα. Από ώρα ο αυγινός αλέκτορας
φέρνει λαλώντας την αυγή τη φθονερή.
-Χειρότερος κι απ' τα ορνίθια γίνεσαι κι εσύ, που εμένα διώχνεις
απ' το σπίτι σου πετώντας με σε νεαρούς πολλούς συντρόφους.
Γερνάς, Τιθωνέ! Έτσι, λοιπόν, κι εσύ την ερωμένη σου Ηώ,
έτσι αυγινή την πέταξες από την κλίνη σου;
(Στην Εταίρα Χρύσιλλα)

Σταφυλίου Φλάκκου
5(4)
Ότι δεν έδωκε αμοιβή ο Φλάκκος στην πιστή τη Νάπη
για τους νυχτερινούς μας έρωτες έχω τον λύχνο μάρτυρα πιστό
κι ότι πλάι στην κλίνη της τώρα μαραίνομαι, υπομένοντας
τα αίσχη της επίορκης, τ' ακατονόμαστα,
να, Φλάκκε, που σε λιώνουν οι φροντίδες άγρυπνο,
κι άδικα χώρια εξαιτίας μας καιγόμαστε.
(Σε κάποια Εταίρα)

Ρουφίνου
4(13)
Της Ευρώπης το φιλί, ακόμα κι ως τα χείλη μας κι αν έρθει,
είναι πραγματικά γλυκό, ακόμα κι αν αγγίξει μιαν ακρούλα από το στόμα.
Και δεν αγγίζει με τις άκρες των χειλιών, αλλά ρουφώντας σου το στόμα,
σου τηνε βγάζει από τα νύχια την ψυχή...
(Στην Εταίρα Συρώπη)

Ονέστου
20(19)
Ο γάμος δε μ' ευχαριστεί ούτε με κόρη, ούτε με καμιά γριά.
Την κόρη τηνε συμπονώ, την άλληνε την τρέμω...
Παράτα με! Μήτε άγουρη μήτε σταφιδιασμένη, αλλά μια
έμπειρη στης Κύπριδας τα ωραία δώματα...
(Ερωτική παραίνεση)

Ποσειδίππου
(1)
Κεκροπικό λαγήνι, ραίνε την πολύδροση του βάκχου ικμάδα,
ραίνε. Ας δροσιστεί η συμβολική μας πρόποση.
Ας σιγήσει ο Ζήνων, ο σοφός ο κύκνος, και η Μούσα του Κλεάνθη.
Κι ας τραγουδάει για χάρη μας ο γλυκόπικρος ο Έρωτας.
(Σε κρασοκανάτα)
(2)
Μη λες πως μ' αγαπάς με πιθανά δάκρυα, Φιλαινίδα,
ξέρω. Ναι, δεν αγαπάς κανέναν πιο πολύ από μένα,
όση ώρα πλάι μου πλαγιάζεις. Κι αν άλλος σε κρατούσε,
θα του 'λεγες πως αγαπάς εκείνον πιο πολύ από μένα.
(Στην πόρνη Φιλαινίδα)
(21)
Τον τρίχρονο Αρχιάνακτα που 'παιζε γύρω στο πηγάδι,
το κούφιο τον παρέσυρε είδωλο της μορφής του
κι απ' το νερό μούσκεμα το παιδί τ' άρπαξε η μητέρα,
θαρρώντας πως απ' τη ζωή έχει μεράδι ακόμα.
Και δεν εμίανε τις νύμφες το κακόμοιρο, αλλά στα γόνατα
πλάγιασε της μητέρας, κι έχει βαθύ τον ύπνο...

Πλάτωνος
1
Τ' αστέρια κοιτάζεις, αστέρι μου. Μακάρι ουρανός
να γινόμουν, και μ' άπειρα μάτια εσένα να βλέπω.
2
Αυγερινός στους ζωντανούς έλαμπες πρώτα,
και τώρα στους νεκρούς λάμπεις Αποσπερίτης.

Twitter