fbpx
Τρία ποιηματα της Χαράς Πρεβεδώρου

Τρία ποιηματα της Χαράς Πρεβεδώρου

Το μήλο

Προκαλούσε

το μήλο που ’χε πέσει απ’ το καφάσι·

ήταν πηγή φωτός για την εικόνα,

όπως οι κεντρικές μορφές

σε πίνακες της Αναγέννησης.

Οι γωνίες άπλωναν χέρια,

λιπόσαρκα με μπλάβες φλέβες.

Μήλον της Έριδος

και τι κατάντια οι τρεις διαγκωνιζόμενες:

γριές, με τον αιώνα της μεγάλης διάψευσης στη ράχη τους,

με τον αιώνα του διωγμού των μύθων

(τι τράβηξες, βρε μάνα, για μια μπουκιά ψωμί

στον δίδυμο καιρό).

Έξω απ’ το μύθο

σαπίζουνε τα σύμβολα.

Ἐξω απ’ το μύθο

η ταπείνωση.

Είναι αιτία πολέμου

ένα πεσμένο μήλο και η ασχήμια να τα διεκδικεί

με τρία χέρια;

Πρέπει να είναι.

Η δική μας Φοινικιά

Δεν ήταν σύμβολο του Παλαμά.

Δεν είχε εξωτερική ψυχή,

όπως οι Γίγαντες στα παραμύθια,

για να την κρύψουμε.

Ένα συνηθισμένο δέντρο ήταν

δίπλα σε μια ξερολιθιά.

Εμείς τη θεωρούσαμε αθάνατη,

γιατί οι ζωές μας είχαν άλλο μέγεθος,

όπως φανέρωνε το κορδωμένο της φολιδωτό κορμί.

Μα τίποτα δεν είναι να υπολογίζεις

ακόμη και στων δέντρων τις ζωές.

Έφαγε την καρδιά της

ένα μικρό κοκκινωπό σκαθάρι

με ρύγχος, η ισχύς του.

Και ο αέρας, φίλος παλιός, μαζί βουίζανε,

της φέρθηκε προδοτικά·

ευνόησε το τιποτένιο πλάσμα

λόγω φτερών.

Τον ίδιο χρόνο κι ο έρωτάς μας·

εμείς τον θεωρούσαμε αθάνατο·

του ’φαγε την καρδιά

μια τιποτένια κόκκινη στιγμή.

Οι λέξεις

Όταν οι λέξεις είναι άτακτες,

πεισμώνουν, κομπορρημονούν,

δεν τις λυπάμαι,

τις τιμωρώ,

αφήνοντάς τες στη γωνία.

Ποτέ δε μ’ άρεσε

να κάνουν τα δικά τους,

να μου τραβούν το στίχο

εκεί που θέλουν,

να χρωματίζουν άτσαλα,

να φληναφούν

της αποσιώπησης την ώρα.

Τρομοκρατώ τις λέξεις μου

να σέβονται τον εαυτό τους,

να υποδύονται το νόημά τους

σαν να ’ναι αλήθεια,

ώστε να γίνουν πιστευτές.

Κι αν δεν τα καταφέρνουν,

καλύτερα να λείπουν,

παρά να καταλήξουν

ένας κατάλογος με ψώνια

της αγοράς.

 

Η Χαρά Πρεβεδώρου γεννήθηκε στο Αργοστόλι Κεφαλονιάς από Μικρασιάτη πατέρα και Κεφαλονίτισσα μητέρα και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και υπηρέτησε ως καθηγήτρια στη Μέση Εκπαίδευση.

Από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης έχουν εκδοθεί οι εξής ποιητικές συλλογές της: Σήματα (2007), Οι περιπατητές (2009), Δορυφορήματα (2011) και Χρόνος ο Ακέραιος (2013).

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ > ΠΟΙΗΣΗ
«Το θάμπωμα απ’ του θανάτου το μυστήριο» της Ελένης Λιντζαροπούλου

Θυμάμαι άρα Υπάρχω Στην Δέσποινα μνήμη Γεωργίας Σκέφτομαι άρα υπάρχω έλεγε ο φιλόσοφος, αλλά εγώ δεν το καταλαβαίνω Εγώ είμαι άνθρωπος πιο μυστικός Ξεθηλυκώνω από την γλώσσα μου όλους τους βόλους της συνείδησης Κρατώ μόνο την απορία Το...

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ > ΠΟΙΗΣΗ
«Ένα βράδυ με βροχή στη Νέα Υόρκη» του Τσαρλς Σίμικ

μετάφραση: Γεράσιμος Βουτσινάς επιμέλεια μετάφρασης: Αλέξιος Μάινας ΚΡΥΦΤΟ Δεν βρήκα κανέναν  Απ’ την παλιά συμμορία.  Πρέπει να κρύβονται ακόμα    Κρατώντας την ανάσα τους,    Προσπαθώντας να μη γελάσουν.  Ο δρόμος μας δεν υπήρξε...

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ > ΠΟΙΗΣΗ
«Η κούραση των κρεμασμένων» του Ναζουάν Νταρουίς

μετάφραση: Πέρσα Κουμούτση ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ Έχω πολλούς νεκρούς φίλους Κοιμούνται όλοι σε τάφους ποικίλων εποχών Περισσότερο απ’ όσο πρέπει Τους κράτησα συντροφιά. Γι’ αυτό Εσένα που σε εξάντλησε η βιαιότητα και ο θάνατος Και...

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΕΙΣ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Διεύθυνση

Πτολεμαίων 4
(Πλατεία Προσκόπων)
11635 Αθήνα,
Τηλ.-fax: 210.7212307
info@diastixo.gr
ISSN: 2585-2485

ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ NEWSLETTER

Εγγραφείτε τώρα στο newsletter μας και μάθετε πρώτοι. τα τελευταία νέα για το βιβλίο και για τις τέχνες.

Με την επίσκεψη στο site μας, αποδέχεστε τη χρήση Cookies από το diastixo.gr, με σκοπό τη βελτίωση των υπηρεσιών που σας παρέχουμε.