fbpx
Πέντε ποιήματα της Μαρίας Θ. Αρχιμανδρίτη

Πέντε ποιήματα της Μαρίας Θ. Αρχιμανδρίτη

Ξημέρωμα στο ξημέρωμα

Κανείς δεν υποπτεύεται τα απτά

Εκείνη την καταχνιά που αξημέρωτα

στα πρόσωπα κατακάθεται

και γεμίζει τους πόρους

σε σκοτεινές διαδρομές εντός

της σάρκας.

 

Ξημέρωμα στο ξημέρωμα

Εκμαγεία γίνονται

τα πρόσωπα

Κανείς δεν κατηγορεί

τα ορατά

Εκείνη την υγρασία

που μουδιάζει τα δάχτυλα

Αυτήν που κάτω από τα βλέφαρα

παγώνει.

Ξημέρωμα στο ξημέρωμα

Νεκρικά προσωπεία

περιφέρονται

Κανείς την ανάσα δεν αρνείται

Εκείνη την ισχνή γκρίζα λωρίδα

που τον ουρανό χαράζει

το βλέμμα ορίζει

σε συριγμό το πλάθει.

Ξημέρωμα στο ξημέρωμα

Οι μάσκες εναλλάσσονται

σε ένα χορό δίχως έξοδο προς

το φως.

Οξεία μνήμη

Σχεδόν με σπασμούς έφτυνε τα κρακ

που είχε μέσα της με προσοχή συλλέξει.

Μεταλλικός ο ήχος τους στο πάτωμα.

Ξέρεις πώς γρατζουνούν τα σωθικά

οι τσακισμένες προσδοκίες;

Πόση στωικότητα να κρύβει μια παρ’ ολίγον τέλεια τελεία

εθισμένη σε ορθές γωνίες…

Υποκλίσεις.

Υποταγή και ανοιχτά σκέλια.

Τικ τακ. Τικ τακ.

Και τέταρτο.

Κρακ. Κρακ.

Πώς οι ρωγμές απατούν την ορθότητα,

με οξεία μνήμη.

Ατελείς ημιευθείες

Δεν είμαστε παρά ένα πανηγύρι σημείων

απλωμένα στο [συν (+), πλην (-)] άπειρο…

Σώματα χαραγμένα από άπειρες διερχόμενες ευθείες…

Οι ημιευθείες είναι που μας τσακίζουν.

Κρέμονται στο σύμπαν,

μουδιασμένα άκρα,

σχεδόν μισό χαμόγελο,

σχεδόν μισή ευχή.

Φαρ Ουέστ

Τι απαντάς στο εκκωφαντικό κενό;

Η άρνηση σαν αντίλαλος γυρίζει

και εσύ με άδειες κόγχες και ανοιχτό

στόμα

φωνήεντα ψάχνεις να γκρεμίσεις

στο φαράγγι.

Δε σου απέμεινε παρά να μιμηθείς

το κρώξιμο των όρνιων.

Εδώ

Στη στέπα του μυαλού μου

βρίσκω ανάπαυση.

Εδώ που μόνη

τις αχνιστές ανάσες μου χαϊδεύω,

που αναμετριέμαι με το λευκό.

Που τη σιωπή τεμαχίζω

και την τυλίγω

για μετά.

Και λίγη από αυτή τη στιλπνή ηρεμία

στα ερμάρια της ψυχής μου

για τη μεγάλη πείνα.

Δεν έρχομαι συχνά πια εδώ.

Μου είπαν πως το μοναχό

αρνί το τρώει ο λύκος.

Μα εγώ τρέφομαι από τις σάρκες μου.

Μονάχα εδώ,

απλώνομαι χωρίς το δερμάτινό μου περίβλημα,

σαν ομίχλη,

εδώ τις λέξεις τις προφέρω με άρθρωση

σωστή,

με φωνή δυνατή.

Η Μαρία Θ. Αρχιμανδρίτη γεννήθηκε το 1981, και ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

Σπούδασε μάρκετινγκ και εξειδικεύθηκε στις Βαλκανικές Σπουδές. Υπήρξε υπεύθυνη υλοποίησης του ευρωπαϊκού προγράμματος e-Multipoetry για την προώθηση της συγγραφής διαδικτυακής ποίησης. Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες και περιοδικά, και έχει συμμετάσχει σε ευρωπαϊκά φεστιβάλ ποίησης. 

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ > ΠΟΙΗΣΗ
«Ο ήλιος φώτιζε στους δρόμους» του Χρίστου Κρεμνιώτη

ΑΣΤΙΚΟ ΤΟΠΙΟ  Ο ήλιος φώτιζε, στο χολ, ένα αγόρι – και το έντυνε  με φως γεμάτο  απ’ όλων των μελλούμενων καημών τα φωτοστέφανα  έπαιξε με  τα όνειρα έπαιξαν  μαζί του.  Ο ήλιος φώτιζε, στους δρόμους, έναν άνδρα – και τον έντυνε  με...

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ > ΠΟΙΗΣΗ
«Κι ο λύκος πάντα πλάι» του Πάνου Κυπαρίσση

ΛΥΤΡΩΤΙΚΗ ΑΝΑΓΩΓΗ Κερδίζει το άδειο περνάει πάντα πλάι, σε χωράει Επινοείς πικρό χαμόγελο να ξεχαστείς ωστόσο κάτι σε τραβάει στο ρήμα που χρωστάς και η κλωστή του κι άλλο αντέχει Τι λες στους φιλοσόφους...

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ > ΠΟΙΗΣΗ
«In Absentia» του Μανόλη Πολέντα

1.  Τι εστί χάρισμα και τι να χαρίζεις ό,τι έχεις για μιαν ελπίδα που ήταν ιδέα όταν η ιδέα έχει εγκαταλείψει την ελπίδα –  ας άντεχα να θυμηθώ   τα τελευταία λόγια που αντάλλαξα – με ποιον εαυτό; –   την τελευταία φορά που μίλησα. Ας  ...

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΕΙΣ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Διεύθυνση

Πτολεμαίων 4
(Πλατεία Προσκόπων)
11635 Αθήνα,
Τηλ.-fax: 210.7212307
info@diastixo.gr
ISSN: 2585-2485

ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ NEWSLETTER

Εγγραφείτε τώρα στο newsletter μας και μάθετε πρώτοι. τα τελευταία νέα για το βιβλίο και για τις τέχνες.

Με την επίσκεψη στο site μας, αποδέχεστε τη χρήση Cookies από το diastixo.gr, με σκοπό τη βελτίωση των υπηρεσιών που σας παρέχουμε.