Βασίλης Κουτσιαρής: «Το θέλω τώρα!»
Στο πολύ προσεγμένο και καλογραμμένο βιβλίο του Βασίλη Κουτσιαρή Το θέλω τώρα! θίγεται με λιτό και χαριτωμένο τρόπο ένα θέμα που ποτέ δεν έπαψε να αφορά τις οικογένειες με μικρά παιδιά και μάλλον ποτέ δεν θα πάψει να τις απασχολεί: η ανεξέλεγκτη και μηχανική επιθυμία των μικρών για την απόκτηση όλων των πραγμάτων που βλέπουν μπροστά τους, τα οποία δεν έχουν πραγματικά ανάγκη αλλά για να τα αποκτήσουν επιστρατεύουν τα γνωστά δυναμικά τους μέσα, όπως κλάματα και φωνές. Παράλληλα, το βιβλίο ασχολείται και με τον τρόπο με τον οποίο οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά ν’ αλλάξουν συμπεριφορά.
Η Μαρία, ένα κατά τ’ άλλα αξιολάτρευτο κοριτσάκι, έχει κι εκείνη αυτή την κακή συνήθεια, με αποτέλεσμα να στενοχωρεί και να φέρνει σε δύσκολη θέση τη μητέρα της και να εξωθεί τον πατέρα της να τη βάζει τιμωρία. Στην αρχή η Μαρία δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί ότι η συμπεριφορά της είναι παράλογη, ούτε και ότι δεν κερδίζει απολύτως τίποτα με το να απαιτεί συνεχώς και, μάλιστα, «εδώ και τώρα!», αυτό που κάθε φορά της κολλάει στο μυαλό ή της τραβάει την προσοχή. Θεωρεί ότι είναι αυτονόητο να θέλει τα πάντα, αλλά ακόμα πιο αυτονόητο είναι ότι οι γονείς της πρέπει να υπακούν σε κάθε της επιθυμία και να την ικανοποιούν άμεσα. Έτσι, ευχάριστες οικογενειακές δραστηριότητες όπως οι βόλτες στο πάρκο ή τα ψώνια στο σουπερμάρκετ αρχίζουν να περιορίζονται για τη Μαρία, καθώς είναι ο μόνος τρόπος για ν’ αρχίσει να σκέφτεται αν και κατά πόσο αυτή η τακτική που ακολουθεί είναι η σωστή.
Οι επιθυμίες της σιγά σιγά μπαίνουν σε λογική βάση και, αντί να απαιτεί μηχανικά ό,τι πέσει στην αντίληψή της, μπαίνει στη διαδικασία να σκέφτεται και να επιλέγει τι είναι αυτό που θα ήθελε πραγματικά.
Ωστόσο ούτε αυτό φαίνεται να είναι αρκετό για να φέρει κάποιο αποτέλεσμα. Η λύση έρχεται αναπάντεχα ένα Σάββατο, που η Μαρία είναι τιμωρημένη και το μόνο που φαίνεται να την απασχολεί είναι ότι θα χάσει την καθιερωμένη βόλτα στο πάρκο και το μαλλί της γριάς. Τότε οι φίλοι της, που έχουν μαζευτεί στον δρόμο, τη φωνάζουν να παίξει μαζί τους. Εκείνη όμως έχει μόλις μισή ώρα στη διάθεσή της, αφού μόνο τόσο της επιτρέπει η τιμωρία της! Όταν αυτή η χρονική προθεσμία λήγει, η Μαρία φεύγει χωρίς να πει στους φίλους της το γιατί, καθώς ντρέπεται για την αληθινή αιτία του περιορισμού στον χρόνο της για παιχνίδι. Επιπλέον, της κακοφαίνεται πάρα πολύ που δεν μπορεί να χαρεί περισσότερο το ανέμελο σαββατιάτικο παιχνίδι με τους φίλους της. Αυτή η εμπειρία την κάνει να σκεφτεί λίγο περισσότερο και ν’ αρχίσει ν’ αναθεωρεί τη μέχρι πρότινος συμπεριφορά της, την οποία δεν είχε σκοπό ν’ αλλάξει.
Αρχίζει λοιπόν να βλέπει πιο καθαρά. Οι επιθυμίες της σιγά σιγά μπαίνουν σε λογική βάση και, αντί να απαιτεί μηχανικά ό,τι πέσει στην αντίληψή της, μπαίνει στη διαδικασία να σκέφτεται και να επιλέγει τι είναι αυτό που θα ήθελε πραγματικά. Και, φυσικά, τότε οι γονείς της δεν έχουν καμία αντίρρηση να της πάρουν αυτό που ζητάει, γιατί αφενός πρόκειται για ένα μόνο πράγμα, κι αφετέρου το ζητάει ευγενικά και πλέον δεν το απαιτεί. Θα εξακολουθήσει φυσικά να γκρινιάζει πού και πού, ωστόσο έχει πάρει το μάθημά της και ξέρει πια ότι πετυχαίνει κανείς περισσότερα πράγματα όταν συμπεριφέρεται με λογική και, κυρίως, με σεβασμό απέναντι στους άλλους.
Το κείμενο είναι ουσιαστικό, διαβάζεται πολύ ευχάριστα και κινείται στη σωστή κατεύθυνση χωρίς περιττούς διδακτισμούς. Είναι πολύ σημαντικό για ένα βιβλίο που απευθύνεται τόσο στα παιδιά όσο και στους γονείς να είναι επικεντρωμένο στο θέμα του, έτσι ώστε το μήνυμα που θέλει να περάσει να γίνεται κατανοητό και από τις δύο πλευρές. Μ’ αυτό τον τρόπο, η λύση που δίνεται έχει μεγαλύτερη βαρύτητα και ευρύτερη σημασία. Ο συγγραφέας το πετυχαίνει αυτό πολύ αποτελεσματικά, ενώ οι εξαιρετικά παραστατικές και πολύχρωμες εικόνες της Πωλίνας Παπανικολάου ζωντανεύουν και συνοδεύουν με τον καλύτερο τρόπο την ιστορία της μικρής Μαρίας.
Το θέλω τώρα!
Βασίλης Κουτσιαρής
Εικονογράφηση: Πωλίνα Παπανικολάου
Μίνωας
32 σελ.
ISBN 978-618-02-0666-1
Τιμή: €10,90
