Ελένη Γκιργκινούδη: «Η χελιδόνα η Φενέλη κι ο Αλήτης ο σπουργίτης»
Μια πενταμελής οικογένεια χελιδονιών, οι γονείς και τα τρία μικρά τους, ζούσαν μια χαρά, όπως όλες οι χελιδονοοικογένειες, όσον καιρό μένουν στον τόπο μας, γιατί είναι πουλιά αποδημητικά, ταξιδιάρικα τα λέει ο κόσμος. Έρχονται στην Ελλάδα την άνοιξη, μέσα του Μάρτη, βρίσκουν τις παλιές φωλιές τους ή χτίζουν καινούριες, γεννούν αυγά, τα κλωσούν και βγαίνουν χελιδονάκια.
Η μορφή ελεύθερου, αφηγηματικού στίχου που επέλεξε η συγγραφέας ταιριάζει στο θέμα, διαβάζεται εύκολα από τα παιδιά και λειτουργεί απολαυστικά.
Οι γονείς φροντίζουν για την τροφή των μικρών ώσπου να μεγαλώσουν, τα μαθαίνουν να πετούν, να βρίσκουν μόνα την τροφή τους, κι όταν έρθει η ορισμένη ώρα, το κάλεσμα της Φύσης, φεύγουν για τις θερμές χώρες αργά το φθινόπωρο, όταν αρχίσει να κρυώνει ο καιρός.
Τι γίνεται, όμως, όταν ένα μέλος της οικογένειας, όπως η όμορφη Φενέλη, δεν μπορεί να πετάξει για να ακολουθήσει τους άλλους στο μακρύ ταξίδι; Όχι πως δεν το θέλει, αλλά έχει ένα κουσούρι, η μια της φτερούγα είναι μισή από την άλλη, έχει σοβαρό πρόβλημα. Είναι, σαν να λέμε, διαφορετική, είναι «άτομο με ειδικές ανάγκες» και χρειάζεται βοήθεια.
Δεν ακούει τους δικούς της που την καλούν να πάει μαζί τους, γιατί ξέρει πως δεν θα τα βγάλει πέρα και θα μείνει στα μισά του δρόμου. Αποφασίζει να μείνει εκεί που την έφεραν στον κόσμο και πρέπει να βρει έναν τρόπο για να επιβιώσει. Πρέπει να προσαρμοστεί στις συνθήκες του περιβάλλοντος.
Η ζωή της δεν ήταν καθόλου εύκολη τις κρύες νύχτες του χειμώνα. Κάθε πλάσμα προσπαθούσε να σώσει τον εαυτό του. Το ίδιο και η Φενέλη, ίσαμε την ώρα που συνάντησε τον Αλήτη, τον μικρό σπουργίτη, κι έγιναν ένα «κολλητοί», αγαπημένο ζευγάρι κόντρα στη Φύση και αψηφώντας τη διαφορετικότητα. Κι ώσπου να γυρίσει σελίδα ο καιρός, να έρθει ξανά ο Μάρτης και η άνοιξη που θα ξαναγυρίσουν τα χελιδόνια, η Φενέλη κι ο Αλήτης ο σπουργίτης έγραψαν την πιο όμορφη, τρυφερή, καλοστημένη ιστορία αγάπης.
Μερικά από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του βιβλίου: Η θαυμάσια, πρωτότυπη εικονογράφηση δεν πλαισιώνει το ωραίο και εύρυθμο συχνά κείμενο, αλλά συμπορεύεται, εν πολλοίς κυριαρχεί σε όλο το βιβλίο, ενίοτε υπερκαλύπτει το κείμενο με ολοσέλιδες εικόνες/ πίνακες ή όμορφα χρωματικά σαλόνια. Η συμβολή της δεν είναι βοηθητική. Ερώτημα:«ποιος υπηρετεί ποιον», χωρίς αυτό να έχει ιδιαίτερη σημασία.
Η μορφή ελεύθερου, αφηγηματικού στίχου που επέλεξε η συγγραφέας ταιριάζει στο θέμα, διαβάζεται εύκολα από τα παιδιά και λειτουργεί απολαυστικά.
Με την εκ γενετής αναπηρία της Φενέλης η Ελένη Γκιργκινούδη θίγει, ίσως άθελά της, ένα πολύ σοβαρό θέμα: Το να φέρεις ένα πλάσμα στον κόσμο, δεν είναι δύσκολο. Το σημαντικό είναι να είναι γερό, ικανό να επιβιώσει. Και με το θέμα της διαφορετικότητας, πρόβλημα διαχρονικό, που διαχειρίζεται αρκετά ικανοποιητικά, δημιούργησε μια τρυφερή ιστορία αγάπης.
Πρόκειται για καλογραμμένο βιβλίο, διαφορετικό, πρωτίστως, ως προς την εικονογράφηση. Ο Απόστολος Βέττας, «αρχιτέκτων, σκηνογράφος, ομότιμος καθηγητής του Τμήματος Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης», έστησε αριστοτεχνικά κι έκλεισε ζωγραφικά μια ολόκληρη πόλη, ζωντανή αλλά αδιάφορη, όπου, όμως, καταφέρνουν να επιβιώσουν δυο αδύναμα, διαφορετικά και μεταξύ τους, πλάσματα με διαφορετικά γενετικά στοιχεία, αλλά με κοινή μοίρα, ακολουθώντας την ιστορία στην ανέλιξη και εξέλιξή της, όπως την παρουσιάζει στο κείμενό της η ευαισθητοποιημένη παιδαγωγός συγγραφέας, η Ελένη Γκιγκινούδη.
Η χελιδόνα η Φενέλη κι ο Αλήτης ο σπουργίτης
Ελένη Γκιργκινούδη
Εικονογράφηση: Απόστολος Βέττας
Επόμενος Σταθμός
56 σελ.
ISBN 978-960-8259-28-7
Τιμή: €13,85
