Ο Χρήστος Δεσύλλας ανήκει στην κατηγορία των συγγραφέων εκείνων που τον δρόμο τους προς τη γραφή τον βρήκαν, αφού πρώτα είχαν διαγράψει μια επιτυχημένη πορεία ζωής στον χώρο της επιστήμης και των επιχειρήσεων. Γεννήθηκε στην Πάτρα, αλλά σε νεαρή ηλικία έφυγε για να σπουδάσει με υποτροφία Χημεία στη Νέα Υόρκη. Δίδαξε σε πανεπιστήμια της Αμερικής, εκπαιδεύτηκε στην Ολλανδία και, επιστρέφοντας στην Ελλάδα, απέκτησε διευθυντική θέση σε βιομηχανία παιδικών τροφών.

Στον χώρο της λογοτεχνίας εμφανίστηκε το 1991 και έκτοτε δεν σταμάτησε να εκδίδει μυθιστορήματα, διηγήματα και παιδικά βιβλία. Όμως, παρά την έντονη λογοτεχνική παραγωγή, δεν έπαψε ποτέ να θεωρεί τον εαυτό του τεχνοκράτη και χημικό, επιλέγοντας συνειδητά να προσεγγίσει την τέχνη όχι σαν επάγγελμα, αλλά με το ενθουσιώδες και αθώο βλέμμα του ερασιτέχνη, παρά τις όποιες διακρίσεις που του απονεμήθηκαν.

Η παρουσία του στη λογοτεχνία έγινε αισθητή με το μυθιστόρημα Αχ, Αντριανή, ένα βιβλίο που ο συγγραφέας Μάνος Κοντολέων τοποθετεί σε κοινό βάθρο με το Τρίτο στεφάνι του Ταχτσή και το Η μητέρα του σκύλου του Μάτεσι. Και πραγματικά, το Αχ, Αντριανή σε πρώτο επίπεδο είναι η ιστορία μιας καλόκαρδης, γελαστής πόρνης, που αγαπά τους ανθρώπους, τη ζωή, ακόμη και τη δουλειά της, και ονειρεύεται χρήμα και δόξα στον χώρο του θεάματος. Σε δεύτερο επίπεδο, όμως, είναι η ιστορία της μεταπολεμικής Ελλάδας, μιας χώρας που βγαίνει από τη φτώχεια αργά, και η ηρωίδα ονειρεύεται την ευημερία στη μεγάλη πόλη της Αθήνας.

Ο συγγραφέας δεν κρύβει την αγάπη του και τον θαυμασμό του για τις γυναίκες ηρωίδες των βιβλίων του, Βάσια, Λιλή, Ντιντή, Λεονόρα... γυναίκες δυναμικές, αισιόδοξες, που παρά τις δυσχέρειες, επιλέγουν να δράσουν και να μεταβάλουν τη μοίρα τους διαμορφώνοντας ζωές ξεχωριστές.

Κάποιες περιγραφές ίσως να φαίνονται υπερβολικές, όμως ο συγγραφέας μάς εκμυστηρεύεται ότι το βιβλίο του δεν είναι παρά ένας φόρος τιμής στα χρόνια της ζωής του στην Αμερική, ένας τρόπος να μοιραστεί με τους αναγνώστες πολλές από τις εμπειρίες του στη Νέα Υόρκη.

Στον αντίποδα της Αντριανής βρίσκεται η Ζέλμα, κεντρική ηρωίδα του βιβλίου Ο καλός... κύριος Τάουνσεντ. Η Αντριανή ήταν ευαίσθητη, η Ζέλμα γεννιέται κυνική. Κόρη Ρωμιάς και ενός Ρωσοεβραίου επιστήμονα, ο οποίος επιλέγει να εγκαταλείψει την οικογένειά του και να εργαστεί στην πολύβουη Κωνσταντινούπολη.

Η Ζέλμα, τολμηρή, ανεξάρτητη, συμφιλιωμένη με τον ερωτισμό της, ονειρεύεται κι εκείνη μια ζωή μεγαλύτερη από αυτή για την οποία η οικονομική και η κοινωνική της θέση την προορίζουν. Η Αθήνα της Αντριανής αποτελεί φτωχικό όνειρο μπροστά σ' εκείνο της Ζέλμας.

Ύστερα από μια σύντομη καριέρα αεροσυνοδού κι έναν πλούσιο αλλά αποτυχημένο γάμο στην Κωνσταντινούπολη, καταλήγει στο μέρος που θεωρείται το κέντρο του κόσμου: τη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του '60.

Ο πόλεμος του Βιετνάμ καλά κρατεί, η εισβολή στον Κόλπο των Χοίρων, η αρχή του ψυχρού πολέμου, το κίνημα των χίπις, τα παιδιά των λουλουδιών που κάπνιζαν δημόσια μαριχουάνα. Μια Αμερική όπως τη γνωρίζουμε μέσα από ταινίες, όπως Forrest Gump και Born on the 4th of July. Μια Αμερική – μωσαϊκό ισπανόφωνων, Λατινοαμερικάνων, μαφιόζων, καλλιτεχνών, μποέμ, επιχειρηματιών, ακόμα και κατασκόπων.

Στις 454 σελίδες του βιβλίου, ο αναγνώστης ταυτίζεται με την ηρωίδα, αφού ανακαλύπτει πράγματα που τον ενδιαφέρουν παρακολουθώντας τη ζωή της πολυτάλαντης Ζέλμας, η οποία δρασκελίζει τον κόσμο αναζητώντας το όνειρο σε εποχές που σφράγισαν τον περασμένο αιώνα, μέχρι που γνώρισε τον εκατομμυριούχο κύριο Τάουνσεντ, τον άντρα που ανέτρεψε τα σχέδιά της. Ένα βιβλίο κοινωνικό, κοσμοπολίτικο, ερωτικό, με πάθη και μυστήριο που κεντούν τον καμβά της πολυτάραχης ζωής της.

Κάποιες περιγραφές ίσως να φαίνονται υπερβολικές, όμως ο συγγραφέας μάς εκμυστηρεύεται ότι το βιβλίο του δεν είναι παρά ένας φόρος τιμής στα χρόνια της ζωής του στην Αμερική, ένας τρόπος να μοιραστεί με τους αναγνώστες πολλές από τις εμπειρίες του στη Νέα Υόρκη. Ακόμη και η ηρωίδα του δεν αποτελεί καθαρό προϊόν της φαντασίας του, αλλά είναι εμπνευσμένη από πρόσωπο υπαρκτό.

Είναι δύσκολο να μιλήσει κανείς περισσότερο για τις περιπέτειες της Ζέλμας, μιας απελευθερωμένης γυναίκας που μιλούσε οκτώ γλώσσες και που διερωτάτο γιατί η λέξη «woman» περιέχει τη λέξη «man». Και είναι δύσκολο να μιλήσει χωρίς να προδώσει τις διαρκείς ανατροπές του μυθιστορήματος. Το μόνο σίγουρο πάντως είναι ότι πρόκειται για ηρωίδα που δεν αφήνει καμιά εμπειρία ζωής που να μην τη ζήσει. Ακόμα και αν αυτή την οδηγεί στη μακρινή παγωμένη Μόσχα και την εμπλέκει σε επικίνδυνες περιπέτειες. Στο τέλος, όμως, αυτή η πάντα προσγειωμένη ρεαλίστρια καταλήγει να γίνει πιο ρομαντική κι από την Αντριανή.

Αντριανή και Ζέλμα. Σαν ηρωίδες της Τζέιν Όστιν. Σαν άλλες Έλινορ και Μαριάν. Η μια η Λογική, η άλλη η Ευαισθησία. Τόσο διαφορετικές και τόσο ίδιες, εύχονται με όλη τη δύναμη της καρδιάς τους να κατακτήσουν την πάντα άπιαστη, απόλυτη ευτυχία.

Ο καλός... κύριος Τάουνσεντ
Χρήστος Δεσύλλας
ΑΛΔΕ Εκδόσεις
454 σελ.
Τιμή € 15,55

Twitter