Δημήτρης Λέντζος: «Το άγαλμα του Σαρπηδόνα»
Ο Δημήτης Λέντζος, στιχουργός, ποιητής και πεζογράφος, στο βιβλίο του Το άγαλμα του Σαρπηδόνα καταγράφει πέντε παραμυθένιες ιστορίες, με το ομώνυμο διήγημα να δεσπόζει. Ακολουθούν: «Το δένδρο και η πέτρα», «Η χρυσή φυσαρμόνικα», «Το κόκκινο δάκρυ» και «Το μυρμηγκάκι και η πυγολαμπίδα». Όλα τα διηγήματα μαζί συνιστούν ένα σύνολο από παραμύθια για μεγάλους.
Ωστόσο, αυτές οι παραμυθένιες κοινωνίες απεικονίζουν ταυτόχρονα τη βαρβαρότητα, τη σκληρότητα, τον κυνισμό, το συμφέρον, το ηθικό αλλά και υλικό τίμημα της ελευθερίας/μετανάστευσης, την εκμετάλλευση, τα προδομένα όνειρα, τον δεσποτισμό, τον ρατσισμό, την ελπίδα της επιστροφής, τον «πουλημένο έρωτα», τη φωτιά του έρωτα, στοιχεία τα οποία χαρακτηρίζουν και τις κοινωνίες της πραγματικότητας. Του σήμερα.
Μέσα σε αυτές, ρόλοι συμπληρωματικοί, ατομικοί και συλλογικοί, δημιουργούν μια αλυσίδα ύπαρξης που ενώνει όλους δημιουργώντας την ασφάλεια και την ισορροπία της καθημερινότητάς τους. Η παραμικρή απώλεια ή αλλαγή τη διαταράσσει και ζητείται μεμιάς η κάλυψη του κενού. Έτσι, οι κοινωνίες υπάρχουν επιδιώκοντας συνεχώς την επανάληψη των συνηθειών μέσα από τη δύναμη των συμβόλων – στοιχεία τα οποία εκμεταλλεύονται όσοι ασκούν την εξουσία και στήνουν το σκηνικό της χειραγώγησης και παραπλάνησης του πλήθους.
Ο συγγραφέας, με μεγάλο αριθμό από καλαίσθητες εικόνες που προβάλλουν σαν πίνακες ζωγραφικής, κοσμεί τις σελίδες του βιβλίου. Η γραφή του, με τη φύση πρωταγωνιστή, άλλοτε σφύζει από ζωή και υπόσχεται το θάμπος του ανθού της και άλλοτε, βαριά και συννεφιασμένη, ανταποκρίνεται στη σκοτεινιά της ανθρώπινης ψυχής. Το κείμενό του ιδιαίτερο, συμπαγές, ποιητικό, με πλούτο νοημάτων και αναφορών, αποκαλύπτει τη μεστότητα και τη διαδρομή του μέσα στον χρόνο. Παράλληλα, η ποίηση σαν έμμετρος λόγος παρεμβάλλεται ενδιαμέσως του πεζού χαρίζοντας, με το μέτρο της, μουσικότητα στο κείμενο. Ταυτόχρονα, έχει διαποτίσει τη γραφή του συγγραφέα και φέρνει συνειρμικά στο μυαλό του αναγνώστη πολλά γνωστά ποιήματα. Ιδιαίτερα, του Καβάφη. Μοιάζει, ο ίδιος ο συγγραφέας, να έχει τον ρόλο του σαιξπηρικού τρελού, που μέσα από τις γραμμές του πεζογραφήματός του απαγγέλλει ψιθυριστά ποίηση στον αναγνώστη, όπως ακριβώς απαγγέλλει ποίηση κι ο Γιωργής –ο τρελός του χωριού– στα παιδιά, εμπρός από το άγαλμα του Σαρπηδόνα.
Αν και όλες οι ιστορίες του Δημήτρη Λέντζου έχουν έναν κοινό παρανομαστή: την ομορφιά, την ιδιαίτερη τεχνική και την ποιητικότητα της γραφής, η γεύση που μένει από αυτές είναι πικρή. Σαν ένα γλυκόπικρο κρασί. Όπως ακριβώς είναι η ζωή.
Το άγαλμα του Σαρπηδόνα
Πέντε παραμυθένιες ιστορίες
Δημήτρης Λέντζος
Μετρονόμος
70 σελ.
Τιμή € 10,65
