fbpx
Λίλλυ Σπαντιδάκη: «Χωρίς σκηνή»

Λίλλυ Σπαντιδάκη: «Χωρίς σκηνή»

Η Λίλλυ Σπαντιδάκη (Αθήνα, 1984), γράφει βιβλιοκριτικές σε έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα, άρα είναι εξοικειωμένη με το γραπτό λόγο. Τώρα εμφανίζεται και ως συγγραφέας με ένα μυθιστόρημα που συνδέεται με το χορό και το μπαλέτο, δεδομένου ότι η ίδια φαίνεται να έχει ασχοληθεί με τη συγκεκριμένη τέχνη. Θα μπορούσε να πει κάποιος πως το Χωρίς σκηνή είναι ένα μυθιστόρημα για το χορό, για την προσπάθεια κάποιων ανθρώπων να τον υπηρετήσουν, για την προσήλωσή τους σε αυτόν, για τα όνειρα που κάνουν, για τη δόξα που αποκτούν μέσω αυτού.

H κεντρική ηρωίδα, η Ζιλιέτ Ρου, είναι χορεύτρια, μέλος ενός θιάσου που δίνει παραστάσεις στη Νέα Υόρκη, η μεγαλύτερη πρίμα μπαλαρίνα της εποχής. Φαίνεται όμως πως είναι στριμμένη γιατί όλοι, εχθροί και φίλοι, τη μισούν, αποκαλώντας την «σκύλα» και «σκρόφα»∙ αυτή αδιαφορεί για τους χαρακτηρισμούς, στο μυαλό της τους έχει τοποθετήσει χαμηλά.

Η ιστορία της αρχίζει στο Παρίσι το 1911, όταν η Ζιλιέτ ήταν δώδεκα χρονών και πήρε μέρος σε μια οντισιόν. Ήταν μεγάλο ταλέντο και φάνηκε πως το μέλλον της διαγραφόταν ρόδινο. Τη βρίσκουμε το 1930 στη Νέα Υόρκη, την εποχή του κραχ, της μεγάλης κρίσης που ξεκίνησε από το χρηματιστήριο της Γουόλ Στριτ, κι αμέσως στο Παρίσι, στην Όπερα της πόλης, όταν τα μαύρα σύννεφα του πολέμου εξαπλώνονταν πάνω από την Ευρώπη.

Με συχνές αναδρομές στο παρελθόν, με ιστορίες για κόμητες κι επιχειρηματίες που θέλουν να παντρευτούν τη Ζιλιέτ, με γυναίκες που την ερωτεύονται, με τη Βανέσα την οποία αγαπάει, με τα δικά της όνειρα και τους εφιάλτες, η συγγραφέας αφηγείται την πορεία της μοναχικής και απόμακρης ηρωίδας της από το μηδέν στο ζενίθ κι από κει στο ναδίρ, φτάνοντας σ' ένα αναπάντεχο τέλος που ξαφνιάζει τον αναγνώστη. Ωστόσο, οι εναλλαγές των χρόνων δράσης, οι αφηγήσεις των άλλων ηρώων, τα πλάγια γράμματα στην αφήγηση (που ήρθαν από την Ευρώπη και την Αμερική κι έγιναν μόδα και στην ελληνική λογοτεχνία), αποβαίνουν σε βάρος του όλου εγχειρήματος.

Σίγουρα, το μυθιστόρημα της Λίλλυς Σπαντιδάκη αποτελεί μια καλή αρχή, η γραφή της είναι γραφή δόκιμου λογοτέχνη, οπότε περιμένουμε το επόμενο συγγραφικό της βήμα. Ανεξάρτητα από το θέμα που θα επιλέξει, αυτή τη φορά θα θέλαμε η πλοκή να εκτυλίσσεται στην Ελλάδα, ή τουλάχιστον οι ήρωες να συνδέονται με τη χώρα μας. Διότι, αν επιθυμούσαμε να διαβάσουμε για μια Γαλλίδα χορεύτρια που κάνει καριέρα στην Αμερική, θα επιλέγαμε το βιβλίο μιας Γαλλίδας συγγραφέως.

Χωρίς σκηνή
Λίλλυ Σπαντιδάκη
Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
304 σελ.
Τιμή € 9,90


 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
ΚΡΙΤΙΚΕΣ > ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
Ελένη Καραγιάννη: «Το κόκκινο τάπερ»

Όταν έφτασε στα χέρια μου αυτή η πρώτη συλλογή διηγημάτων της Ελένης Καραγιάννη ήμουν βέβαιη, διαβάζοντας τον τίτλο, ότι θα ήταν γεμάτη αγάπη όπως ένα μαμαδίστικο «κόκκινο τάπερ» και δεν γελάστηκα....

ΚΡΙΤΙΚΕΣ > ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
Γιώργος Αγγελίδης: «Σκοτεινή κληρονομιά»

Η Σκοτεινή κληρονομιά του Γιώργου Αγγελίδη αποτελεί μια ενδιαφέρουσα αφήγηση, που συνδυάζει με δεξιοτεχνία τη φαντασία και το κοινωνικό δράμα. Ο συγγραφέας, μετά την «Τριλογία του φεγγαριού», αποφασίζει να...

ΚΡΙΤΙΚΕΣ > ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
Χρυσοξένη Προκοπάκη: «Αβαρής»

Το τελευταίο πεζογραφικό βιβλίο της Χρυσοξένης Προκοπάκη έρχεται για να διευρύνει τα όρια του αφηγηματικού λόγου και τον κάνει να εναγκαλισθεί μεθόδους και τεχνικές του θεάτρου και, συγκεκριμένα,...

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΕΙΣ

ΕΙΔΗΣΕΙΣ

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Διεύθυνση

Πτολεμαίων 4
(Πλατεία Προσκόπων)
11635 Αθήνα,
Τηλ.-fax: 210.7212307
info@diastixo.gr
ISSN: 2585-2485

ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ NEWSLETTER

Εγγραφείτε τώρα στο newsletter μας και μάθετε πρώτοι. τα τελευταία νέα για το βιβλίο και για τις τέχνες.

Με την επίσκεψη στο site μας, αποδέχεστε τη χρήση Cookies από το diastixo.gr, με σκοπό τη βελτίωση των υπηρεσιών που σας παρέχουμε.